O Diyos, akong Diyos! Kining Imong babayeng alagad nagtawag Kanimo, nagasalig Kanimo, mipatumong sa iyang nawong nganha Kanimo, nangamuyo Kanimo sa pagbubu sa Imong mga langitnong paghatag nganha kaniya, ug sa pagpakita ngadto kaniya sa Imong mga espirituhanong linilong ug sa pagpatumong ngadto kaniya sa mga kahayag Imong Diyosnong kinaiya.
O Ginoo ko! Himoang makakita ang mga mata sa akong bana. Dasiga ang iyang kasingkasing sa kahayag sa kahibalo Kanimo, kabiga ang iyang pangisip ngadto sa Imong sanag nga katahum, lipaya ang iyang kalag sa pagpadayag ngadto kaniya sa Imong mga tatawng kasilak. O Ginoo ko! Kuhaa kining belong nakatabon sa iyang panan-aw. Paulani siya sa Imong mabuhong nga mga pagtuga, hubga siya sa bino sa gugma alang Kanimo, himoa siyang usa sa Imong mga anghel kansang mga tiil naglakaw niining yuta bisan pag ang ilang mga kalag naglupadlupad sa mga hataas nga kalangitan. Tugoti siya’ng mamahimong masigang lampara, nga nagsiga sa kahayag sa Imong kaalam taliwala sa Imong kaalam taliwala sa Imong katawhan. Sa pagkamatuod Ikaw ang Gihigugma, ang Kanunayng Mohatag, ang Abli ug Palad.
O Diyos, tudloi kining mga kabataan. Kining mga kabataan mga tanum sa Imong tanaman, mga bulak sa Imong kabalilin-an, mga rosa sa Imong Hardin. Itugut ang Imong ulan nga mobunok kanila. Itugut ang Imong Adlaw sa Kamatuoran nga mosanag kanila pinaagi sa Imong gugma. Itugut ang Imong huyohoy nga mopalab-as kanila nga sila unta matudloan, motubo ug molambo ug mopakita sa Imong tumang katahum. Ikaw ang Maghahatag, Ikaw ang Maloloy-on.
Nakita Mo O Ginoo, ang among mga mapangamuyoong kamot gibayaw padulong sa langit sa Imong kahimuot ug paghatag. Tugoti nga kini sila mapuno unta sa mga bahandi sa Imong kamahatagon ug tugob nga mga kaayohan. Pasayloa kami, ug ang among mga amahan ug ang among mga inahan, ug hatagi kami niadtong gitinguha namo gikan sa lawod sa Imong grasya ug Diyosnong kamahatagon. Dawata, O Hinigugma sa among mga kasingkasing ang tanan namong mahimo diha sa Imong dalan. Ikaw, sa pagkamatuod, ang Labawng Makagagahum, ang Labing Halangdon, ang Dili Ikatandi, ang Usa, ang Mapasayloon ang Mabination.
Bulahan siyang mohinumdom sa iyang mga ginikanan samtang siya nakigsulti sa Diyos.
O Ginoo! Niining Labing Bantugang Kapanahunan modawat Ka sa pangamuyo sa mga anak alang sa ilang mga ginikanan. Usa kini sa talagsaon ug walay kinutubang mga paghatag alang niining Panahona. Busa, O Ikaw nga maloloy-ong Ginoo, dawata ang hangyo niining Imong alagad sa ganghaan sa Imong kausahan ug iunlod ang iyang amahan ilalom sa lawod sa Imong kalolot, tungod kay kini nga anak mibangon na aron pag-alagad Kanimo ug nanglimbasog sa tanang higayon diha sa alagian sa Imong gugma. Sa pagkamatuod, Ikaw ang Maghahatag, ang Tigpasaylo ug ang Maloloy-on!
Akong Ginoo! Akong Ginoo! Ako nagdalayeg Kanimo ug ako nagpasalamat Kanimo nga Imong gikaloy-an kining Imong mapaubsanong alagad nga babaye, kining Imong sulogoon nangaliyupo ug nangamuyo Kanimo, tungod kay, sa pagkamatuod, Imo siyang gitultulan padulong sa Imong dayag nga Gingharian ug gitugutan siyang makabati sa Imong halangdong Tawag niining nag-usab-usab nga kalibutan ug sa pagsud-ong sa Imong mga Timaan nga nagmatuod sa pagpakita sa Imong madaugong pagmando ibabaw sa tanang butang.
O Ginoo ko, akong ihalad kining anaa karon sa akong sabakan nganha Kanimo. Himoa kini nga mamahimong dalayegong bata sa Imong Gingharian ug usa ka bulahang bata pinaagi sa Imong tabang ug Imong paghatag, sa pag-usbaw ug pagtubo ubos sa pag-atiman sa Imong pagtudlo. Sa pagkamatuod, Ikaw ang Mabinati-on! Sa pagkamatuod, Ikaw ang Ginoo sa Dakong Paghatag!
Siya ang Moalim, ang Motagbaw, ang Motabang, ang Hingpit nga Mopasaylo, ang Labaw’ng Maloloy-on.
Gisangpit ko Ikaw O Halangdon, O Matinud-anon, O Ikaw’ng Mahimayaon! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Hari, O Magbabayaw, O Maghuhukom! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Usa nga Walay Sama, O Walay Kamatayon, O Ikaw’ng Nag-inusara! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Labing Dalayegon, O Balaan, O Ikaw’ng Magbubulig! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Nasayod sa Tanan, O Labing Maalam, O Ikaw’ng Labing Dungganan! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Maaghopon, O Harianon, O Ikaw’ng Maghahatag sa Mando! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Hinigugma, O Hinandom, O Ikaw’ng Tugob sa Kalipay! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Labing Kusgan, O Malungtaron, O Ikaw’ng Makagagahom! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Magmamando, O Nabuhi sa Kaugalingon, O Ikaw’ng Nahibalo sa Tanan! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Espiritu! O Dan-ag, O Ikaw’ng Labing Dayag! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Duolonon sa Tanan, O Ikaw’ng Nahibaloan sa tanan, O Ikaw’ng Natago sa tanan! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Nalilong, O Madaogon, O Matugahon! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Labaw’ng Makagagahom, O Manluluwas, O Ikaw’ng Magtatabon! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Mag-uumol, O Magtatagbaw, O Ikaw’ng Mopukan! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Mag-aasdang, O Mopatigom, O Ikaw’ng Mopabayaw! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Mohimong Hingpit, O Walay Gapos, O Ikaw’ng Maghahatag og Gasa! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Maluluy-on, O Magsasanta, O Ikaw’ng Magbubuhat! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Labing Halangdon, O Matahom, O Ikaw’ng Puno sa Gasa! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Matarong, O Maaghopon, O Ikaw’ng Manggihatagon! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Makakabig, O Kanunay’ng Kauban, O Ikaw nga Labaw’ng Nahibalo! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Halangdon, O Labing Karaan sa mga nahaunang Adlaw, O Ikaw’ng Haluag og Kasingkasing! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Lig-ong Gibantayan, O Ginoo sa Kalipay, O Ikaw’ng Gitinguha! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Maayo sa tanan, O Ikaw’ng Manggiluy-on sa tanan, O Labing Buotan! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Dalangpanan sa tanan, O Silonganan sa tanan, O Ikaw’ng Kanunay nga Tigpanalipod! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Manluluwas sa tanan, O Ikaw’ng Gipangamuyoan sa tanan, O Ikaw’ng Makapabuhi! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Magbubutyag, O Maglalaglag, O Ikaw nga Labing Malolot! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Ikaw nga akong Kalag, O Ikaw nga akong Gihigugma, O Ikaw nga akong Pagtuo! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Magtatagbaw sa mga kauhaw, O Talagsaon nga Ginoo, O Ikaw nga Labing Bililhon! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Labing Dakong Paghinumdom, O Labing Halangdong Ngalan, O Labing Karaang Dalan! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Labaw’ng Dinalayeg, O Labing Balaan, O Ikaw nga Walay Buling! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Magkukuha sa Gapos, O Magtatambag, O Manluluwas! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Higala, O Mananambal, O Ikaw’ng Makabibihag! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Himaya, O Katahom, O Ikaw’ng Buhong nga Maghahatag! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Labaw’ng Sinaligan, O Labing Nindot nga Mohigugma, O Ginoo sa Banagbanag! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Tigpadilaab, O Magdadan-ag, O Magdadala og Kalipay! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Ginoo sa Paghatag, O Labing Mapasayloon, O Ikaw nga Labing Maluluy-on! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Walay Pagkabalhin, O Maghahatag og Kinabuhi, O Tuburan sa tanang Binuhat! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Ikaw’ng Makadulot sa tanang butang, O Diyos nga Makasud-ong sa Tanan, O Ginoo sa Pagpamulong! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Dayag apan Tago, O Dili Makita apan Bantogan, O Naglantaw nga gipangita sa tanan! Ikaw ang Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Mag-uunong, O Ikaw nga Maunungon!
Gisangpit ko Ikaw O Ikaw nga mibuno sa mga Nahigugma, O Diyos sa Kaluoy ngadto sa mga tampalasan!
O Magtatagbaw, gisangpit ko Ikaw, O Magtatagbaw!
O Mag-aalim, gisangpit ko Ikaw, O Mag-aalim!
O Mag-uunong, gisangpit ko Ikaw, O Mag-uunong!
Balaan Ka, O Diyos ko! Gipangamuyo ko Kanimo pinaagi sa Imong kamahatagon, diin ang mga ganghaan sa Imong paghatag og kalolot lapad nga mibukas, diin ang Balay-Alampoanan sa Imong Kabalaan natukod diha sa trono sa pagkawalay-kataposan; ug pinaagi sa Imong kaluoy diin Imong gidapit ang tanang linalang butang ngadto sa talad sa Imong mga gasa ug pagtuga; ug pinaagi sa Kaluag sa Imong Kasingkasing diin Ikaw mitubag, diha sa Imong Kaugalingon sa Imong Pulong nga “Oo” alang kanila nga anaa sa langit ug yuta, sa panahon nga ang Imong kamandoan ug Imong kahalangdon nabutyag, diha sa banagbanag diin ang gahom sa Imong pagmando napakita. Ug sublion ko pagpangaliyupo Kanimo, pinaagi niining mga labing matahom nga ngalan, pinaagi niining labing dungganan ug dalayegon nga mga hiyas, ug pinaagi sa labing Halangdon Mong Paghinumdom, ug sa timgas ug walay buling Mong Katahom, ug pinaagi sa natago Mong Kahayag diha sa labing nalilong nga tolda, ug pinaagi sa Imong Ngalan, nga nabukotan sa sapot sa kasakit matag buntag ug gabii, sa pagpanalipod sa nagdala niining sagradong Tabla, ug siyang molitok niini, ug siyang moduol niini, ug siyang molabay sa panimalay diin kini nabutang. Ialim Mo, gilayon, tungod niini, ang matag usa’ng masakiton, nataptan og balatian ug kabos nga binuhat, gikan sa matag usa’ng kalisdanan ug kasamok, gikan sa matag usa’ng mangilngig nga balatian ug kagul-anan, ug tultulan Mo pinaagi niini si kinsa kadtong motinguha pagtadlas sa mga alagian sa Imong pag-agak, ug sa mga dalan sa Imong pagpapasaylo ug kaluoy.
Sa pagkamatuod Ikaw ang Gamhanan, ang Hingpit nga Katagbawan, ang Kaayohan sa Balatian, ang Tigpanalipod, ang Maghahatag, ang Maaghopon, ang Kanunay’ng Manggihatagon, ang Labing Maluluy-on.
Siya ang Hari, ang Nasayod sa tanan, ang Maalam!
Pamatia ang Siloy sa Paraiso miawit diha sa mga salingsing sa Kahoy sa Pagkawalay-kataposan nga may balaan ug tam-is nga mga huni, nagsangyaw ngadto sa mga tiunay sa mga malipayong balita sa kahaduol sa Diyos, nagtawag sa mga magtutuo sa Diyosnong Panaghiusa ngadto sa hawanan sa Atubangan sa Usang Manggihatagon, nagpahibalo sa mga nahisalaag sa pagtulon-an nga gipadayag sa Diyos, ang Hari, ang Mahimayaon, ang Walay Makatupong, naggiya sa mga nahigugma ngadto sa lingkoranan sa kabalaanon ug niining masilakong Katahom.
Sa pagkamatuod, kini mao ang Labing Dalayegon nga Katahom, nga gitagna diha sa mga Basahon sa mga Mensahero, diin pinaagi Kanila ang kamatuoran makit-an gikan sa sayop ug ang kaalam sa matag sugo pagasulayan. Sa pagkamatuod Siya ang Kahoy sa Kinabuhi nga nagdala sa mga bunga sa Diyos, ang Dalayegon, ang Makagagahom, ang Halangdon.
O Aḥmad! Saksihi nga sa pagkamatuod Siya ang Diyos ug wala nay laing Diyos gawas Kaniya, ang Hari, ang Tigpanalipod, ang Dili Matupngan, ang Labawng Makagagahom. Ug ang Usa nga Iyang gipadala nga nagngalan og ‘Alí mao ang matuod nga Usa nga gikan sa Diyos, kang Kansang mga kasugoan kitang tanan nagatuman.
Ibungat: O katawhan pagmasulundon sa mga kasugoan sa Diyos, nga gimando diha sa Bayán sa Mahimayaon, sa Usang Maalam. Sa pagkamatuod Siya ang Hari sa mga Mensahero ug ang Iyang basahon mao ang Inahang Basahon kon inyo lamang mahibaloan.
Busa kining Siloy mipabati sa Iyang tawag alang kaninyo gikan niining bilanggoan. Iya gayong ipaabot kining tin-aw nga pagtulon-an. Si kinsa kadtong motinguha, tugoti siyang motalikod gikan niining tambag ug si kinsa kadtong motinguha tugoti siyang mopili sa alagian padulong sa iyang Ginoo.
O katawhan, kon isalikway ninyo kining mga bersikulo, sa unsang kamatuoran kamo nanagtuo sa Diyos? Sulata ninyo kini, O tigom sa mga nagpakaaron-ingnon.
Dili, pinaagi sa Usa kang Kansang kamot gisapnay ang akong kalag, sila dili makahimo, ug dili gayod kini nila mahimo bisan pag maghugpong sila sa pagtinabangay sa usag-usa.
O Aḥmad! Hikalimti ayaw ang Akong mga gasa samtang Ako mawala. Hinumdomi ang Akong mga adlaw diha sa imong mga adlaw, ug ang Akong kahingawa ug pagbalhog niining halayong bilanggoan. Ug hugot nga pagkamakanunayon diha sa Akong gugma aron ang imong kasingkasing dili magduhaduha, bisan pa’g ang mga espada sa mga kaaway mag-ulan og tigbas kanimo ug ang tibuok kalangitan ug kayutaan moalsa batok kanimo.
Pagsama sa siga sa kalayo ngadto sa Akong mga kaaway ug sapa sa kinabuhing dumalayon ngadto sa Akong mga hinigugma, ug pahilakip ayaw kanilang mga matahapon.
Ug kon mahidangat kanimo ang kasakitan diha sa Akong dalan, o ang kaulawanan tungod Kanako, ikasubo kini ayaw.
Salig sa Diyos, ang imong Diyos ug ang Ginoo sa imong mga katigulangan. Kay ang katawhan naglaaglaag sa mga dalan sa kalibog, hinikawan sa pagsabot sa pagtan-aw sa Diyos pinaagi sa kaugalingon nilang mga mata, o sa pagpamati sa Iyang Huni pinaagi sa kaugalingon nilang mga dalunggan. Ingon niana silang nakaplagan Namo, nga usab imong nasaksihan.
Busa ang ilang mga pagkamatuotuohon nahimong salimbong tali kanila ug sa ilang mga kasingkasing ug nagpalayo kanila gikan sa dalan sa Diyos, ang Halangdon, ang Bantogan.
Salig, diha sa imong kaugalingon, nga sa pagkamatuod, si kinsa kadtong motalikod niining Katahom mitalikod usab sa mga Mensahero sa kakaraanan, ug nagpakita’g garbo ngadto sa Diyos gikan pa sa kaniadto nga walay sinugdanan ug hangtod sa kahangtoran nga walay kinutoban.
Tun-i’g maayo kining Tabla, O Aḥmad. Ihuni kini diha sa imong mga adlaw ug pugngi ayaw ang imong kaugalingon gikan niini. Kay sa pagkamatuod, ang Diyos nagtagana sa binuhat nga moawit niini sa ganti sa usa ka gatos ka mga martir ug sa pag-alagad diha sa duha ka kalibotan. Kining mga paghatag Among gituga kanimo agi’g gasa gikan Kanamo ug kaluoy gikan sa Among atubangan, aron nga ikaw mahilakip kanilang mga mapasalamaton.
Sa ngalan sa Diyos! Si kinsa kadtong anaa sa kasakitan o kasubo nga mobasa niining maong Tabla sa tumang kamatinud-anon, ang Diyos mopapha sa iyang kagul-anan, mosulbad sa iyang mga kalisdanan ug mowagtag sa iyang mga kasakitan. Sa pagkamatuod, Siya ang Maluluy-on ang Mabination. Dalayegon ang Diyos, ang Ginoo sa tanang mga kalibotan.
Sa Ngalan sa Diyos, ang Labing Karaan, ang Labing Dungganan.
Sa pagkamatuod ang mga kasingkasing sa tiunay naugdaw sa kalayo sa panagbulag: Hain ang gimaw sa suga sa Imong Panagway, O Hinigugma sa mga kalibutan.
Silang haduol Kanimo gisalikway sa kangitngit sa pagkabiniyaan: Hain ang sanag sa kabuntagon sa Imong panaghiusa, O Tinguha sa mga kalibutan?
Mga lawas sa Imong mga pinili higdang nagkurog diha sa mga lagyong bonbon: Hain ang lawod sa Imong pag-atubang, O Magdadani sa mga kalibutan?
Mga uhaw nga kamot gibayaw ngadto sa langit sa Imong kalooy ug pagtuga: Hain ang mga bunok sa Imong paghatag, O Magtutubag sa mga kalibutan?
Ang mga mabudhion miasdang sa pagpanlupig sa matag palibut: Hain ang kusganong gahum sa Imong mamandoong pluma, O Magbubuntog sa mga kalibutan?
Ang paghut sa mga lobo masaba sa tanang dapit: Hain ang liyon sa kalasangan sa Imong kusog, O Magsisilot sa mga kalibutan?
Ang katugnaw hugot mikupot sa tanang katawhan: Hain ang kainit sa Imong gugma, O Kalayo sa mga kalibutan?
Ang katalagman mikaylap na sa kinatibuk-an: Hain ang mga timaan sa Imong pagtabang, O Kaluwasan sa mga kalibutan?
Kangitngit naglibot sa kadaghanan sa katawhan: Hain ang kahayag sa Imong silak, O Silaw sa mga kalibutan?
Mga liog sa katawhan gipabuy-od na diha sa kasilag: Hain ang mga espada sa Imong panimalos, O Ikaw’ng Molaglag sa mga kalibutan?
Ang kaulawan midangat na sa iyang kinalalomang dapit: Hain ang mga larawan sa Imong himaya, O Himaya sa mga kalibutan?
Mga kagul-anan giantos sa Tigpadayag sa Imong Ngalan, ang Pihong Maloloy-on: Hain ang kalipay sa Banagbanag sa Imong Pagpadayag, O Kahimuot sa mga kalibutan?
Kahigwaos midangat na sa tanang katawhan sa kalibutan: Hain ang mga bandila sa Imong kamaya, O Kamaya sa mga kalibutan?
Nakita Mo ang Subanganan sa Imong mga timaan natabilan sa mga yawan-ong sugyot: Hain ang mga tudlo sa Imong gahum, O Gahum sa mga kalibutan?
Ang hapdos nga kauhaw mibuntog sa tanang katawhan: Hain ang sapa sa Imong paghatag, O Kalooy sa mga kalibutan?
Ang kahakug mibilanggo sa tanang katawhan: Hain ang mga hulagway sa pagkawalay kawili, O Ginoo sa mga kalibutan?
Nakita Mo kining Gibutangbutangan ug kasal-anan nga magul-anong gihinginlan: Hain ang kasundalohan sa langit sa Imong Pagmando, O Hari sa mga kalibutan?
Nag-inusara Ako ning langyaw nga yuta: Hain ang mga timailhan sa Imong pag-unong, O pagsalig sa mga kalibutan?
Ang mga agulo sa kamatayon migapos sa tanang katawhan: Hain ang sulog sa lawod sa Imong walay kamatayong kinabuhi, O Kinabuhi sa mga kalibutan?
Mga hagawhaw ni Satanas ang gihungihong ngadto sa matag binuhat: Hain ang nagdila-ab nga bola sa Imong kalayo, O Dan-ag sa mga kalibutan?
Ang kahubog sa tawhanong pagbati nakapahisala-ag sa kadaghanan sa katawhan: Hain ang mga banagbanag sa pagkawalay buling, O Tinguha sa mga kalibutan?
Nakita Mo kining Gibutangbutangag kasal-anan natabilan sa pagpanlupig taliwala sa mga lumolupyo sa Syria: Hain ang sanag sa Imong mapa-amgohong kahayag, O Kahayag sa mga kalibutan?
Nakita Mo akong gidid-an paglitok: Nan asa pa man ihuni ang Imong awit, O Siloy sa mga kalibutan?
Kasagaran sa katawhan naputos sa handurawan ug walay tumong nga mga hunahuna: Hain na silang mobatbat sa Imong kasigurohan, O Kasigurohan sa mga kalibutan?
Ang Baha nalunod sa dagat sa kalisdanan: Hain ang Arka sa Imong kaluwasan, O Manluluwas sa mga kalibutan?
Nakita mo ang Banagbanag sa Imong pagpamulong diha sa mangitngit nga dapit sa kalibutan: Hain ang adlaw sa langit sa Imong kalooy, O Maghahatag kahayag sa mga kalibutan?
Mga lampara sa kamatu-oran ug kaputli, sa kamaunungon ug dungog napalong na: Hain ang mga ilhanan sa Imong mabangis nga panimalos, O Hinugdan sa pagtuyok sa mga kalibutan?
Wala ka bay makitang tawo nga mubarog alang Kanimo, o mohinuktok sa nahitabo kaniya sa alagi-anan sa Imong gugma? Karon kining pluma Ko mohunong, O Hinigugma sa mga kalibutan?
Ang mga sanga sa Balaanong kahoy nga Lote nangabali tungod sa mahasmagong unos sa kapalaran: Hain ang mga bandila sa Imong pagtabang, O Manlalaban sa mga kalibutan?
Kining Nawong natagoan sa abug sa pagpakaulaw: Hain ang mga huyohoy sa Imong kalooy, O Kalooy sa mga kalibutan?
Ang bisti sa kaputli namansahan sa mga tawo sa limbong: Hain ang saput sa Imong kabala-an, O Tigdayandayan sa mga kalibutan?
Ang lawod sa paghatag napahunong tungod sa binuhatan mismo sa katawhan: Hain ang mga balod sa Imong paghatag, O Tinguha sa mga kalibutan?
Ang pultahan paingon sa Diyosnong Pag-atubang kinandaduhan tungod sa pagpanlupig sa Imong mga kaaway: Hain ang yawi sa Imong pagtuga, O Mag-aabli sa mga kalibutan?
Ang mga dahoon nadalag sa mga makahilong unos sa pagbatok: Hain ang bunok sa kapanganuran sa Imong pagbubu, O Maghahatag sa mga kalibutan?
Ang kapunawpunawan nangitngitan sa abug sa kasal-anan: Hain ang bunok sa kapanganuran sa Imong pagbubu, O Maghahatag sa mga kalibutan?
Kining Batan-on magul-anon niining mamingawong yuta: Hain ang ulan sa Imong langitnong kalooy, O Maghahatag sa mga kalibutan?
O Labawng Pluma, nabati Namo ang Imong labing Tam-is nga tawag dinhi sa walay kamatayong dapit: Patalinghugi kining gipamulong sa Dila sa kahalangdon, O Ikawng Gibutang-butangag-kasal-anan sa mga kalibutan?
Kun dili pa sa katugnaw, unsaon man pagtugbaw sa kainit sa Imong pulong, O Tigpamulong sa mga kalibutan?
Kun dili pa sa katalagman, unsaon man pagsiga sa adlaw sa Imong pailob, O Dan-ag sa mga kalibutan?
Pagbangutan ayaw tungod sa mga tampalasan. Gipakatawo Ka aron mo-antos ug mosagubang, O Pailub sa mga kalibutan.
Pagkatam-is sa pagsidlak Mo diha sa subanganan sa Diyosnong Kasabutan taliwala kanilang mipasi-ugda ug pagbatok, ug ang paghandum Mo sa Diyos, O Gugma sa mga kalibutan.
Tungod kanimo ang bandila sa kagawasan napakayab ibabaw sa labing taas nga bungtod, ug ang lawod sa paghatag mibul-og, O Dili-Matukib-Nga-Kalipay sa mga kalibutan.
Tungod sa Imong pag-inusara ang Adlaw sa Kausahan misanag, ug tungod sa paghingilin Kanimo ang dapit sa Panaghiusa nadayandayanan. Pagmapailubon, O Ikawng Hininginlan sa mga kalibutan.
Ang kaulawan gihimo namong bisti sa himaya, ug ang kasakitan dayandayan sa Imong tampihak, O Garbo sa mga kalibutan.
Makita Mong ang mga kasingkasing puno sa kayugot, apan ang dili pagtagad ang Imo, O Ikawng Tigtago sa mga kasal-anan sa kalibutan.
Sa pagkilab sa mga espada, doula! Sa paglupad sa mga bangkaw, sugata! O Ikaw nga Halad sa mga kalibutan.
Ikaw ba ang mopabakho O Ako ba ang mobakho? O maghilak ba Ako sa kadiyutay da sa mubarog alang Kanimo, O Ikaw nga tinubdan sa agulo sa mga kalibutan.
Sa pagkamatuod, nabati Ko ang tawag Mo, O Labing Mahimayaong Hinigugma: ug karon ang nawong sa Baha nagdila-ab sa kainit sa kasakit ug sa kalayo sa Imong magilakong pulong, ug Siya mibarug nga maunongon diha sa dapit sa paghalad, nangaliyupo sa Imong kahimoot, O Ikawng Nagmando sa mga kalibutan.
O Ali-Akbar, pasalamati ang Diyos niining maong Tabla diin ikaw makahanggap sa alimyon sa Akong kamapaubsanon, ug mahibalo sa nahitabo Kanamo sa dalan sa Diyos, ang Gisimba sa tanan kalibutan.
Kun ang tanang alagad mobasa ug mohinuktok niini, adunay kalayong modilaab sa kaugatan nila nga maoy modagkot sa mga kalibutan.
O Ginoo ko! Himoa ang Imong katahum nga maakong pagkaon, ug ang Imong pag-atubang akong ilimnon, ug ang Imong kahimoot akong paglaom, ug ang pagdalayeg Kanimo akong buhat, ug ang paghinumdum Kanimo akong kauban, ug ang gahum sa Imong kamandoan akong manluluwas, ug ang Imong puloy-anan akong panimalay, ug ang akong puloy-anan ang lingkoranan nga Imong gihinloan sa mga kakulangan nga gipahamtang kanilang natabilan sa susama sa usa ka belo gikan Kanimo.
Ikaw sa pagkamatuod, ang Makagagahum sa Tanan, ang Labing Mahimayaon, ang Labawng Makagagahum.
Ang mga hiyas ug kinaiyahan kalabot sa Diyos dayag ug tataw, ug sila gihisgotan ug gihulagway diha sa tanang langitnong Basahon. Ang uban kanila mao ang pagkakasaligan, pagkamatinud-anon, pagkaputli-og-kasingkasing sa pakigsulti sa Diyos, pagkamapailubon, pagsunod sa gimando sa Labawng Makagagahom, pagkatagbaw niadtong gimbut-an sa Iyang Kabubut-on, pagpailob, ug dili lamang kana, ang pagpasalamat taliwala sa kalisdanan, ug ang bug-os nga pagsalig, sa tanang kahimtang, diha Kaniya. Kini sila, sumala sa pagtan-aw sa Diyos, uban sa labing hataas ug labing dalayegon nga mga buhat.
Ikaw mao Siya nga mopuli pinaagi sa Iyang kabubut-on sa kaulawanan ngadto sa himaya, sa kahuyang ngadto sa kusog, sa pagkawalaygahom ngadto sa gahom, sa kahadlok ngadto sa kalinaw, ug sa pagduhaduha ngadto sa kasigurohan.
Dili kini mga adlaw sa kauswagan ug kadaogan. Ang tanang katawhan nalikosan sa mga nakalainlaing sakit. Busa, paningkamot nga maluwas ang iyang kinabuhi pinaagi sa makaalim nga tambal nga giandam sa labing gamhanang kamot sa walay kasaypanang Mananambal.
O kamong mga minahal nga higala! Ang kalibotan anaa sa kagubot ug ang katawhan gikapoy ug nakigbisog nga mabuhi. Ang mangitngit nga kagabhion sa kayugot mipuli, ug ang kahayag sa balaang pagtuo gipapas. Ang katawhan ug mga kaliwatan sa kalibotan mibaid sa ilang mga kuko, ug nakigbatok usa ngadto sa usa. Ang sukaranan mismo sa banay sa katawhan giguba. Libo ka libo ka mga panimalay ang walay padulngan ug walay kabtangan, ug matag tuig libo ka libo sa katawhan dugoang nagkurog diha sa abog nga awayanan…
Alang kaninyo, O mga hinigugma sa Diyos, lig-ona ang inyong mga lakang diha sa Iyang Kawsa, nga inubanan sa usa ka kabubut-on nga kamo dili gayod malisang bisan pa’g ang labing mangilngig nga mga katalagman ang moasdang sa kalibotan. Dili gayod, sa bisan unsang kahimtang, kamo malisang.
Pagmalig-on kamo sama sa mga hataas nga bukid, sama sa mga bituon nga misubang ibabaw sa kapunawpunawan sa kinabuhi, sama sa mga masigang lampara diha sa mga panagtigom sa kahiusahan, sama sa mga kalag nga mapailubon ug mapainubsanon atubangan sa mga kahigalaan, ug himoang putli ang inyong mga kasingkasing.
O Ikaw Kansang mga pagsulay maoy makaalim nga tambal nilang haduol kanimo, Kansang espada maoy mainitong gitinguha nilang tanan nga nahigugma kanimo, Kansang pana maoy labing hugot nga pangandoy sa mga kasingkasing nga naghandum Kanimo, Kansang pagmando maoy usang paglaom nilang miila sa Imong kamatuoran! Nangamuyo ako Kanimo, pinaagi sa Imong Diyosnong katam-is ug sa mga kasilak sa himaya sa Imong nawong, sa pagpakunsad ngari kanamo gikan sa Imong pahulayanan sa kahitas-an niadtong makapahimo kanamong moduol Kanimo. Busa lig-ona ang among mga tiil, O Diyos ko, diha sa Imong Kawsa, ug lipaya ang among mga kasingkasing sa lamdag sa Imong kahibalo, ug dan-agi ang among mga dughan sa kahayag sa Imong mga ngalan.
Gipangamuyo ko Kanimo pinaagi sa Imong gahum, O Diyos ko! Wala untay kadaot nga modangat kanako sa mga panahon sa pagsulay, ug sa mga higayon nga ako magmagahion, agaka ang akong mga lakang nga magmatarong pinaagi sa Imong pagdasig. Ikaw ang Diyos, makagagahum Kang mobuhat sa Imong kagustuhan. Walay ni usang makababag sa Imong Pagbuot o makasanta sa Imong Tumong.
O Ginoo ko! Nahibaloan Mo nga ang katawhan nalikusan sa kasakit ug mga katalagman ug napalibutan sa mga kalisdanan ug kasamok. Tanang matang sa pagsulay ang mihasmag sa katawhan ug ang matag usang mangilngig nga kalisdanan midasmag kanila sama sa pagdasmag sa usa ka bitin. Walay silonganan ug dalangpanan alang kanila gawas sa silong sa pako sa Imong pagpanalipod; pag-amping, pagsagang ug pagbantay.
O Ikaw nga Maloloy-on! O Ginoo ko! Himoa ang Imong pagpanalipod nga akong taming, ang Imong pag-amping akong sagang, ang pagkamapaubsanon atubangan sa pultahan sa Imong kausahan akong panagang ug ang Imong pagbantay ug paglaban akong panalipdanan ug puloy-anan. Ipalayo ako sa mga pagsugyot sa kaugalingon ug tawhanong kahidlaw, ug salipdi ako gikan sa matag balatian, pagsulay, kalisdanan ug kapaitan.
Sa pagkatinuod, Ikaw ang Tigpanalipod, ang Magbalantay, ang Mag-aamping, ang Magtatagbaw, ug sa pagkatinuod, Ikaw ang Maloloy-on sa Labing Maloloy-on!
O Diyos, akong Diyos! Nangaliyupo ako kanimo pinaagi sa lawod sa Imong pag-alim, ug pinaagi sa kasanag sa Bitoon sa Kabuntagon sa Imong grasya, ug pinaagi sa Imong Ngalan diin Imong gibuntog ang Imong mga alagad, ug pinaagi sa malukopong gahum sa Imong labing mahimayaong Pulong ug sa kusog sa Imong labing halangdong Pluma, ug pinaagi sa Imong kalooy nga diha na bisan wala pa ilalang ang langit ug yuta, sa pag-alim kanako pinaagi sa mga dan-aw sa Imong paghatag gikan sa tanang balatian ug kasakitan, ug gikan sa tanang kahuyang ug pagkaluya.
Nakita Mo, O Ginoo ko, kining nangamuyo naghulat sa pultahan sa Imong paghatag, ug siya nga nagpunting sa iyang paglaom nganha Kanimo nangupot sa hikot sa Imong kamahatagon. Ihikaw ayaw gikan kaniya, nangaliyupo ako Kanimo, kadtong mga gipangita niya sa lawod sa Imong grasya ug sa Bitoon sa Kabuntagon sa Imong mahigugmaong kalooy.
Makagagahum Kang mobuhat niadtong gikahimut-an Mo. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Kanunayng Mapasayloon, ang Labing Mahatagon.
Ang himaya maanaa kanimo, O Ginoo akong Diyos! Gipangamuyo ko Kanimo pinaagi sa Imong Ngalan, diin Imong gibayaw ang mga timailhan sa Imong pag-agak ug gipasanag ang kahayag sa Imong mahigugmaong kalooy, ug gipakita ang kamandoan sa Imong Pagkaginoo; diin ang lampara sa Imong mga ngalan napadayag diha sa tipiganan sa Imong mga hiyas, ug Siya nga Mao ang Tabernakulo sa Imong kahiusahan ug ang Pagpadayag sa pagkawalaykawili midan-ag; diin ang mga dalan sa Imong pag-agak nahibaloan, ug ang mga alagianan sa Imong kahimuot nahatagan ug ilhanan; diin ang mga sukaranan sa kasaypanan nauyog, ug ang mga timailhan sa kadautan nawagtang; diin ang mga tuburan sa kaalam napaagos ug ang langitnong talad napakunsad; diin Imong gipanalipdan ang Imong mga alagad ug gipakunsad ang Imong pag-alim; diin gipakita Mo ang Imong mga malumong kalooy ngadto sa Imong mga alagad ug gipadayag ang Imong pagpasaylo ngadto sa Imong mga linalang - nangamuyo ako Kanimo sa pagpanalipud kaniya nga hugot nagkupot ug mibalik nganha Kanimo, ug nagkapyot sa Imong kalooy, ug naggunit sa sidsid sa Imong mahigugmaong pag-agak. Ipadala, gilayon, kaniya ang Imong pag-alim, ug himoa siyang bug-os, ug hatagi siya ug pagkamakanunayon nga nagagikan Kanimo, ug kalinaw nga gituga gikan sa Imong kahalangdon.
Ikaw, sa pagkamatuod, mao ang Mag-aalim, ang Mag-aamping, ang Magtatabang, ang Labing Kusgan, ang Makagagahum, ang Labawng Mahimayaon, ang Nasayod sa Tanan.
Ang Imong Ngalan maoy makaalim Kanako, O Diyos ko, ug ang paghandum Kanimo maoy akong tambal. Ang pagkahaduol ko Kanimo maoy akong paglaom, ug ang gugma ko Kanimo maoy akong kauban. Ang Imong kalooy kanako maoy makaalim ug makatabang kanako niini nga kalibutan ug sa kalibutan nga moabot. Ikaw sa pagkamatuod mao ang Labing Mahatagon, ang Labing Nasayod, ang Labing Maalam.
O Ikaw nga maluluy-ong Ginoo! Gilalang Mo ang tanang katawhan gikan sa samang banay. Ikaw nagmando nga ang tanan mahisakop sa samang panimalay. Diha sa Imong Balaang Atubangan silang tanan Imong mga alagad, ug ang tanang katawhan gipanalipdan sa silong sa Imong Tabernakulo; ang tanan naghugpong sa Imong Talad sa Paghatag; ang tanan nalamdagan sa kahayag sa Imong Pagbantay.
O Diyos! Ikaw nga maluluy-on sa tanan, Ikaw nga naghatag sa tanan, nagpasilong sa tanan, nagtuga og kinabuhi sa tanan. Ikaw naghatag sa matag usa og katakos ug salabutan, ug ang tanan nahimutang ilalom sa Lawod sa Imong Kaluoy.
O Ikaw nga maluluy-ong Ginoo! Hiusaha ang tanan. Itugot nga ang mga tinuohan magkauyon ug himoa ang mga nasod nga magkahiusa, aron sila motan-aw sa usa’g-usa nga sakop sa usa ka banay ug sa tibuok kalibotan nga sama sa usa ka panimalay. Hinaot nga ang tanan mopuyo sa hingpit nga panagdait.
O Diyos! Iusa ang bandila sa kahiusahan sa katawhan.
O Diyos! Tukora ang Labing Dakong Kalinaw.
Idugtong, O Diyos, ang mga kasingkasing.
O Ikaw nga maluluy-on nga Amahan, Diyos! Lipaya ang among mga kasingkasing pinaagi sa alimyon sa Imong gugma. Lamdagi ang among mga mata pinaagi sa Kahayag sa Imong Pag-agak. Dasiga ang among mga dalunggan sa huni sa Imong Pulong ug papuy-a kaming tanan sulod sa Panalipdanan sa Imong Paghatag.
Ikaw ang Kusgan ug ang Makagagahom, Ikaw ang Mapasayluon ug Ikaw ang Tigpasaylo sa mga kasaypanan sa tanang katawhan.
Ang Diyos mopanghimatuod sa kausahan sa Iyang Pagka-Diyos ug sa pagkausa lamang sa Iyang Kaugalingon. Diha sa dumalayong trono, gikan sa dili maabot nga dapit sa Iyang espirituhanong kahimtang, ang Iyang dila nagbutyag nga walay laing Diyos gawas Kaniya. Siya lamang, ug bulag ni bisan kinsa, ang mamahimong mosaksi sa Iyang pagkausa, ang mopadayag sa Iyang kinaiyahan, ug ang modalayeg sa Iyang pagkasiya. Siya, sa pagkamatuod, mao ang Labawng Makagagahum, ang Labing Kusgan, ang Matahum!
Siya labaw sa Iyang mga alagad, ug nagbarog ibabaw sa Iyang mga linalang. Sa Iyang kamot nanukad ang gahum ug kamatuoran. Siya mopabuhi sa katawhan pinaagi sa Iyang mga timaan, ug mohunos usab sa ilang kinabuhi pinaagi sa Iyang kasuko. Siya dili gayud masukna sa Iyang mga buhat ug ang Iyang gahum paigo sa tanang butang. Siya ang Gamhanan, ang Labawng Magbubuntog. Sa Iyang pagkuput gigunitan Niya ang gingharian sa tanang butang, ug sa Iyang toong kamot nahimutang ang Gingharian sa Iyang Pagpadayag. Ang Iyang gahum, sa pagkamatuod, milangkob sa tanang kabinuhatan. Ang kadaugan ug ang pagkaginoo Iya; ang tanang kusog ug pagmando Iya; ang tanang himaya ug dungog Iya. Siya sa pagkamatuod, Mao ang Labawng Mahimayaon, ang Labing Makagagahum, ang Dili Mabut-an.
Dalayegon ang Imong ngalan, O Diyos ko! Saksihan ko nga walay hunahuna alang Kanimo, bisan unsa ka maanindot, ang makahimo pagsaka sa langit sa Imong kahibalo, ug walay pagdalayeg Kanimo, bisan unsa ka ulosahon, ang makalupad sa kapunawpunawan sa Imong kaalam. Gikan pa sa sinugdan nga walay sinugdanan Ikaw bulag ug layo sa pag-abot ug pagtukib sa panabot sa Imong mga alagad, ug dili gayud masukod ang kahalangdon ibabaw sa paninguha sa Imong mga alagad sa pagbatbat sa Imong linilong. Unsang gahum ang mamahimong angkunon niining may aninong linalang kon moatubang na Niyang Wala Ilalang?
Saksihan ko nga ang labing hataas nga mga hunahuna nilang midalayeg sa Imong kausahan, ug ang labing lantip nga pagpamalandong nilang miila Kanimo, bunga lamang sa paglihok sa Pluma sa Imong pagmando, ug nahimo tungod sa Imong pagbuot. Matuoron ko tungod sa Imong himaya, O Ikaw nga Mao ang Hinigugma sa akong kalag ug ang Tuburan sa akong kinabuhi! Giaghat ako sa akong pagkawalaygahum sa paghubit ug pagtuboy Kanimo sa paagi nga angayan sa kahalangdon sa Imong himaya ug pagkalabaw sa Imong kaharianon. Nahibalo man ako niini, gipangamuyo ko Kanimo, pinaagi sa Imong kalooy nga milukop sa tanang linalang butang, ug sa Imong kalolot nga naglibot sa tibuok kabinuhatan, sa pagdawat gikan sa Imong mga alagad niadtong mamahimo nilang mabuhat diha sa Imong alagianan. Buligi sila, gilayon, pinaagi sa Imong makapalig-ong grasya, sa pagtuboy sa Imong pulong ug sa pagsangyaw sa Imong pagdalayeg.
Makagagahum Ka pagbuhat sa gikahimut-an Mo. Ikaw, sa pagkamatuod, mao ang Labing Mahimaya-on, ang Labawng Maalam.
Dalayegon Ka, O Ginoo akong Diyos! Sa matag panahon nga ako mosugod paghisgot Kanimo, babagan ako sa kahataas sa Imong espirituhanong kahimtang ug sa mabuntogong kusog sa Imong gahum. Tungod kay kon ako modalayeg Kanimo sa gidugayon sa Imong kamandoan ug sa gidugayon sa Imong kaharian, masuta nako nga ang akong pagdalayeg Kanimo angayan lamang kanilang susama kanako, nga mismo Imong mga linalang, ug gilalang pinaagi sa gahum sa Imong pagmando ug giumol pinaagi sa kusog sa Imong kabubut-on. Ug sa bisan unsang panahon nga ang akong pluma mohubit ug himaya sa bisan usa sa Imong mga ngalan, mahunahuna nako nga akong mabati ang tingog sa iyang pagbakho tungod sa kahalayo niya Kanimo, ug makakita ako sa iyang paghilak tungod sa pagkabulag niini sa Imong Kaugalingon. Saksihan ko nga ang tanang butang gawas Kanimo Imong linalang ug gihuptan diha sa Imong kamot. Ang Imong pagdawat ug uhat o pagdalayeg gikan sa Imong mga linalang maoy kamatuoran sa katalagsaon sa Imong kalooy ug buhong nga mga panabang, ug usa ka pagpadayag sa Imong kamahatagon ug pagbantay.
Gipangamuyo ko Kanimo, O Ginoo ko, pinaagi sa Imong Labing Halangdong Ngalan diin Imong gipinig ang kahayag gikan sa kalayo, ug ang kamatuoran gikan sa bakak, sa paghatag kanako ug sa akong mga gihigugma, nga akong kauban sa kaayohan niining kalibutan ug ang sa sunod. Buboi kami karon sa mga talagsaon Mong gasa nga nalilong sa mga mata sa katawhan. Ikaw, sa pagkamatuod, Mao ang Mag-uumol sa tanang linalang. Walay laing Diyos gawas Kanimo ang Labing Gamhanan, ang Labawng Mahimayaon, ang Labing Dungganan.
Akong Diyos, akong Gisimba, akong Hari, akong Tinguha! Unsang dila ang makalitok sa akong mga pagpasalamat Kanimo? Nagmagahi ako, Imo akong gipukaw. Mitalikud ako Kanimo, Imo akong gibuligan nga mabination sa paglingi nganha Kanimo. Susama ako sa patay, Imo akong gibanhaw sa tubig sa kinabuhi. Nalarag na ako, Imo akong gipalunhaw sa langitnong sapa sa Imong pagpamulong nga miagus gikan sa Pluma sa Maloloy-on sa tanan.
O Diyosnong Paghatag! Ang tanang linalang butang nagagikan sa Imong paghatag; hikawi kini ayaw sa mga sapa sa Imong kamahatagon, ni ipalayo Mo gikan niini ang lawod sa Imong kalooy. Nangaliyupo ako Kanimo sa pagbulig ug pag-agak kanako sa tanang panahon ug ubos sa tanang kahimtamg, ug nangamuyo ako diha sa langit sa Imong pagkamabination sa Imong karaang paghatag. Ikaw, sa pagkamatuod, Mao ang Ginoo sa paghatag, ang Hari sa walay kamatayong gingharian.
Ang tanang pagdalayeg maanaa kanimo, O Diyos ko, nga Mao ang Tinubdan sa tanang himaya ug kahalangdon, sa pagkabantugan ug dungog, sa kamandoan ug kaharian, sa pagkadungganan ug kamabination, sa pagkakatingalahan ug gahum. Si kinsa kadtong Imong gikahimot-an Imong gikabig ngadto sa Imong Labing Dakong Lawod, ug si kinsa kadtong Imong gikahimut-an Imong gihatagan sa dungog sa pag-ila sa Imong Labing Karaang Ngalan. Sa tanan nga anaa sa langit ug yuta, walay ni usang makababag sa pagbuhat sa Imong mamandoong Pagbuot. Gikan sa sinugdan nga walay sinugdanan Ikaw ang nagmando sa tanang kabinuhatan, ug Ikaw mopadayon hangtud sa kahangturan sa pagbuhat sa Imong kabubut-on ngadto sa tanang linalang butang. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Labawng Makagagahum, ang Labing Halangdon, ang Labing Kusgan, ang Labing Maalam.
Dan-agi, O Ginoo, ang mga dagway sa Imong mga alagad, nga sila makasud-ong Kanimo; ug hinloi ang ilang mga kasingkasing nga sila modangop ngadto sa hawanan sa Imong langitnong paghatag, ug makaila Kaniya nga Mao ang Tigpadayag sa Imong Kaugalingon ug ang Banagbanag sa Imong Kinaiyahan. Sa pagakamatuod, Ikaw Mao ang Ginoo sa tanang kalibutan. Wala nay laing Diyos gawas kanimo, ang Dili Kapugngan, ang Magbubuntog sa Tanan.
Gipangamuyo Namo sa Diyos nga mabinationg mabuligan silang nahisalaag aron magmatarong ug magmaagayon-sa-paghunahuna, ug sa pagpaamgo kanila niadtong diin sila nagmagahi. Siya, sa pagkamatuod mao ang Mahatagon sa Tanan, ang Labawng Manggihatagon. Babagi ayaw ang Imong mga alagad, O Ginoo ko, gikan sa pultahan sa Imong kalooy, ug abuga sila ayaw gikan sa hawanan sa Imong atubangan. Buligi sila sa pagpapas sa mga gabon sa mga walay tumong nga paghanduraw, ug sa paggisi sa mga belo sa mga walay pulos nga mga hunahuna ug paglaum. Ikaw, sa pagkamatuod, ang Tag-iya sa tanan, ang Labing Hataas. Wala nay Diyos gawas Kanimo, ang Labawng Makagagahum, ang Mabination.
Dalayegon Ka, O Ginoo akong Diyos! Nangamuyo ako Kanimo pinaagi Kaniya nga Mao ang Banagbanag sa Imong mga timaan ug ang Pagpadayag sa Imong mga ngalan ug ang Tipiganan sa Imong paglamdag, ug ang Panudlanan sa Imong kaalam, sa pagpakunsad ngadto sa Imong mga hinigugma niadtong makapahimo kanilang magmakanunayon diha sa Imong Kawsa, ug sa pag-amgo sa Imong kahiusahan ug sa pag-ila sa Imong pagkausa, ug sa pagmatuod sa Imong pagkadiyos. Dad-a sila O Diyos ko, sa mga hataas nga ang-ang nga unta makita nila diha sa tanang butang ang mga ilhanan sa gahum Niyang Mao ang Tigpadayag sa Imong labing halangdon ug labing mahimayaong Kaugalingon.
Ikaw Mao Siya, O Ginoo ko, nga mobuhat sa Iyang gikagustohan ug momando sa Iyang gikahimut-an. Ang matag usang nagkupot ug gahum masolub-on atubangan sa mga pagpadayag sa Imong kusog, ug ang matag usang tuburan sa maayong dungog mamahimong talamayon atubangan sa buhong nga mga kamatuoran sa Imong dakong himaya.
Gipangamuyo ko Kanimo, tungod sa Imong kaugalingon ug sa tanan nga nagagikan Kanimo sa pagtugot nga ako makabulig sa Imong Kawsa ug mobungat sa pagdalayeg Kanimo, ug motahan sa akong kasingkasing sa hawanan sa Imong himaya ug mobulag sa akong kaugalingon gikan sa tanan nga dili Imo. Walay laing Diyos gawas Kanimo, ang Diyos sa gahum, ang Diyos sa himaya ug kaalam.
Ang himaya maanaa Kanimo, nga nakaaghat sa tanang balaang Linalang sa pagmatuod sa ilang pagkawalaygahum atubangan sa daghang timailhan sa Imong gahum, ug sa matag usa ka Propeta sa pag-ila sa Iyang pagkawalaybili atubangan sa kahayag sa Imong maunongong himaya. Gipangamuyo Ko Kanimo, pinaagi sa Imong ngalan nga nag-abli sa mga ganghaan sa Langit ug mipuno sa hilabihang kalipay ngadto sa Kahugpungan sa kahitas-an, sa pagtugot kanako nga mosilbi Kanimo, niining Adlawa, ug sa paglig-on kanako sa pagtuman niadtong gimando Mo sa imong basahon.
Nahibalo ka, O Ginoo ko, unsay anaa kanako; apan wala ako makahibalo unsay anaa Kanimo. Ikaw ang Labawng Nakahibalo, ang Nasayod sa Tanan.
Dalayegon ang ngalan Mo, O Ginoo akong Diyos! Gipangamuyo ko Kanimo pinaagi sa Imong gahum nga milukop sa tanang linalang butang ug pinaagi sa Imong Kamandoan nga labaw sa tanang linalang, ug pinaagi sa Imong Pulong nga nalilong diha sa Imong kaalam ug diin gimugna Mo ang Imong langit ug Imong yuta, sa pagtugot nga kami unta magmakanunayon sa among gugma alang Kanimo ug sa among pagsunod sa Imong gikagustohan ug sa pagpatumong sa among pagtutok diha sa Imong nawong ug sa pagsaulog sa Imong himaya. Busa hatagi kamig katakus, O Diyos ko, sa pagsabwag sa Imong mga timailhan diha sa Imong mga linalang, ug sa pagpanalipud sa Imong tinuohan diha sa Imong gingharian. Nabuhi Ka nga bulag sa mga paghisgot sa tanan Mong mga linalang, ug mopabilin Kang sama hangtud sa Kahangturan.
Diha Kanimo gitugyan ko ang tanan kong pagsalig, ug nganha Kanimo gilingi ko ang akong Nawong, diha sa hikut sa Imong mahigugmaong paghatag ako nangupot, ug padulong sa landong sa Imong kaluoy ako nagdali. Isalikway ako ayaw nga usa ka napakyas gikan sa Imong pultahan, O Diyos ko, ug ihikaw ayaw kanako ang Imong grasya, tungod kay Ikaw lamang ang akong gipangita. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Kanunayng Mapasayloon ang Labing Mahatagon.
Dalayegon ka, O Ikawng Mao ang Hinigugma nilang tanan nga nakaila Kanimo!
Ang himaya maanaa Kanimo, O Ikawng Ginoo sa kalibutan ug Tinguha sa mga nasud. O Ikawng mao ang gipadayag diha sa Labing Halangdong Ngalan, diin ang mga perlas sa kaalam ug pagpamulong nagpakita gikan sa mga litub sa dakong lawod sa Imong kahibalo, ug ang mga langit sa Diyosnong pagpadayag nadayandayanan sa kahayag sa pagsubang sa adlaw sa Imong panagway.
Nangamuyo ako Kanimo, pinaagi nianang Pulong diin ang Imong timailhan nahingpit diha sa Imong mga linalang ug ang Imong timaan natuman diha sa Imong mga alagad, sa paglig-on sa Imong katawhan nga ang panagway sa Kawsa modan-ag sa Imong kamandoan, ug ang mga bandila sa Imong gahum mapakayab diha sa Imong katawhan, ug mga estardante sa Imong pag-agak mapasaka diha sa Imong kayutaan.
O Ginoo ko! Nakita Mo silang naggunit sa pisi sa Imong grasya ug hugot nagkupot sa sidsid sa hapin sa Imong kamahatagaon. Imando alang kanila kadtong makapahaduol nila nganha Kanimo, ug pugngi sila sa tanang butang gawas Kanimo.
Gipangamuyo ko Kanimo, O Ikawng Hari sa paglalang ug ang Magbalantay sa makita ug dili makita sa paghimo kanilang mobarug, alang sa pag-alagad sa Imong Kawsa, nga sama sa usa ka lawod nga naglihok lamang sa Imong kahimuot, nga nagdilaab sa kalayo sa Imong Sagradong Kahoy, nagsiga sa kapunawpunawan sa langit sa Imong kabubut-on. Sa pagkamatuod, Ikaw ang Usang makagagahum, Kinsa walay gahum sa tibuok kalibutan o kusog sa mga nasud ang makagun-ob. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Usa, ang Dili ikatandi, ang Magbalantay, ang Nabuhi sa Kaugalingon.
Unsaon ko paghikatulog, O Diyos, akong Diyos, kun ang mga mata nilang nangandoy Kanimo wala mahikatulog tungod sa ilang pagkabulag Kanimo; ug unsaon ko pagpahulay samtang ang mga kalag nilang nahigugma Kanimo nahasol sa hilabihan sa ilang pagkahalayo gikan sa Imong atubangan?
Gitugyan ko, O Ginoo ko, ang akong espiritu ug tibuok kong kaugalingon diha sa tuong kamot sa Imong kusog ug Imong pagbantay, ug ipauraray ko ang akong ulo sa akong unlan pinaagi sa Imong gahum, ug mobangon sumala sa Imong kabubut-on ug Imong kahimuot. Ikaw sa pagakamatuod mao ang Magbalantay, ang Tigpanalipud, ang Labawng Makagagahum, ang Labing Kusgan.
Sa Imong kusog! Wala ko pangayoa ang pagkatulog o pagmata apan kana nga Imong gitinguha. Ako Imong alagad ug anaa sa Imong mga kamot. Buligi ako nga mabination sa pagbuhat niadtong makapasabwag sa alimyon sa Imong kahimuot. Kini, sa pagkamatuod, mao ang akong paglaum ug ang paglaum nilang anaa haduol Kanimo. Dalayegon Ka, O Ginoo sa mga kalibutan!
Dalayegon ang ngalan Mo, O Diyos ko, nga Ikaw nagpadayag sa Adlaw nga maoy Hari sa mga adlaw, ang Adlaw nga gisangyaw Mo ngadto sa Imong Pinili ug Imong mga Propeta diha sa mga Labing halangdon Mong Tabla, ang Adlaw diin Ikaw misabwag sa kasanag sa himaya sa tanan Mong mga ngalan diha sa tanang linalang butang. Pagkadako sa kabulahanan niyang mipatumong sa iyang kaugalingon padulong Kanimo, ug misulod sa Imong hawanan, ug nakabati sa mga tono sa Imong tingug.
Gipangamuyo ko Kanimo, O Ginoo ko, pinaagi sa ngalan Niyang gipalibutan sa pagdalayeg sa gingaharian sa Imong mga ngalan, nga Ikaw mabinationg mobulig kanilang haduol Kanimo sa paghimaya sa Imong pulong diha sa Imong mga alagad, ug sa pagsabwag sa Imong pagdalayeg diha sa Imong mga alagad, nga ang hilabihan kadakong kalipay sa Imong pagpadayag mopuno sa mga kalag sa tanang lumolupyo sa Imong kalibutan.
Tungod nga gigiyahan Mo sila, O Ginoo ko, nagdto sa mga buhing tubig sa Imong grasya, itugot, pinaagi sa Imong kamahatgon, nga sila dili mababagan gikan kanimo; ug tungod nga gitawag Mo sila ngadto sa puloy-anan sa Imong trono, hinginli sila ayaw palayo sa Imong atubangan, pinaagi sa Imong mahigugmaong kalooy. Ipakunsad ngadto kanila kadtong bug-os nga makapabulag kanila sa tanang butang gawas Kanimo, ug tugoti silang makalupad sa kapunawpunawan sa Imong pagkahaduol, nga ang pag-asdang sa mga madaugdaugon o mga honghong nilang mga wala nanagtuo sa Imong labing halangdon ug labing makagagahum nga Kaugalingon dili makababag kanila gikan Kanimo.
O Diyos ko, akong Ginoo ug akong Agalon! Mibulag ako sa akong kabanayan ug nangaliya Kanimo nga mamahimo unta ako nga bulag sa tanang nga lumolupyo niini nga kalibutan ug kanunayng andam nga modawat niadtong dalayegon diha sa Imong panan-aw. Hatagi ako niadtong kaayohan nga makahimo kanako nga bulag sa tanan gawas Kanimo, ug tugahi ako ug igong pahat sa Imong walay kinutubang gasa. Sa pagkamatuod, Ikaw ang Ginoo sa tugob nga paghatag.
O Ginoo! Nganha Kanimo ako mangitag pasilongan, ug diha sa tanan Nimo nga timaan ibutang ko ang akong kasingkasing.
O Ginoo! Bisan pa sa pagpanaw o sa panimalay, ug diha sa akong kabuhian o sa akong buhat, gituga ko ang bug-os kong pagsalig nganha Kanimo.
Hatagi ako karon sa Imong makatagbawng panabang aron mamahimo akong bulag sa tanang butang, O Ikaw nga dili malabwan sa Imong Kamaloloy-on!
Tugahi ako sa akong pahat, O Ginoo, sumala sa Imong kahimout, ug tugoti akong matagbaw niadtong Imo lamang gitagana alang kanako.
Imo ang hingpit nga gahum sa pagmando.
Dalayegon Ka, O Ginoo akong Diyos! Nangaliyupo ako Kanimo, pinaagi sa Imong Ngalan nga walay bisan usang sarang nga nakaila, ug kansang kamahinungdanon walay kalag nga nakatugkad; gipangamuyo ko Kanimo, pinaagi Kaniya nga Mao ang Tuboran sa Imong Pagpadayag ug ang Banagbanag sa Imong mga timailhan, sa paghimo sa akong kasingkasing nga usa ka tipiganan sa Imong gugma ug sa paghinumdum Kanimo. Idugtung kini, gilayon, ngadto sa Imong labing dakong Lawod, nga gikan niini moagos ang mga buhing tubig sa Imong kaalam ug ang mga tin-aw nga sapa sa Imong pagdalayeg ug paghimaya.
Ang mga kamot ug tiil sa akong lawas nagsaksi sa Imong kausahan ug ang buhok sa akong ulo nagmatuod sa gahum sa Imong kamandoan ug kusog. Nagbarug ako sa pultahan sa Imong kalooy nga bug-os nahikalimot ug hingpit nga bulag sa kaugalingon, ug migunit sa sidsid sa Imong paghatag, ug mipunting sa akong mga mata sa kapunawpunawan sa Imong mga gasa.
Itagana alang kanako, O Diyos ko, kadtong angayan sa pagkatalagsaon sa Imong kahalangdon, ug bulugi ako, pinaagi sa Imong makapalig-ong grasya sa pagtudlo sa Imong Kawsa nga ang patay mabanhaw gikan sa ilang mga lubnganan ug magdali pagpadulong Kanimo, bug-os nga nagsalig Kanimo, ug mipatumong sa ilang panan-aw diha sa banagbanag sa Imong Kawsa, ug sa subanganan sa Imong Pagpadayag.
Ikaw, sa pagkamatuod, Mao ang Labing Makagagahum, ang Labing Hataas, ang Labawng Nasayod, ang Labing Maalam.
O Ikawng dili ikatanding Diyos! O Ikawng Ginoo sa Gingharian! Kining mga kalag Imong langitnong kasundalohan. Buligi sila ug, inubanan sa mga panon sa Labing Gamhanang Katiguman, himoa silang madaugon, aron ang usag usa kanila mamahimong susama sa rehimento ug mobuntug niining mga nasud pinaagi sa gugma sa Diyos ug sa lamdag sa mga Diyosnong pagtulon-an.
O Diyos! Ikaw unta ang ilang magbubulig ug ilang magtatabang, ug taliwala sa kalasangan, sa bukid, sa walog, sa kakahoyan, sa kabalilihan ug sa kadagatan, Ikaw unta ang ilang sumbunganan - aron sila mosangyaw pinaagi sa gahum sa Gingharian ug sa ginhawa sa Balaang Espiritu.
Sa pagkamatuod, Ikaw ang Makagagahum, ang Kusgan ug ang Dili Mabuntug, ug Ikaw ang Maalam, ang Nakadungug ug Nakakita.
O Ikaw Kansang nawong maoy tumong sa akong pagsimba, Kansang katahum maoy akong dalangpanan, Kansang puloy-anan maoy akong tinguha, Kansang pagdalayeg akong paglaum, Kansang pag-agak maoy akong kauban, Kansang gugma maoy hinungdan sa akong kinabuhi, Kansang paglitok maoy akong kahupayan, Kansang pagkahaduol maoy akong kagustuhan, Kansang pag-atubang maoy labing hugot kong gidamgo ug labing taas kong pangandoy, nangaliyupo ako Kanimo sa dili paghikaw kanako sa mga butang nga gimbut-an Mo alang sa mga pinili sa Imong mga alagad. Hatagi ako, karon, sa kaayohan niining kalibutan ug sa sunod.
Ikaw, sa pagkamatuod, Mao ang Hari sa tanang katawhan. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Kanunayng Mapasaylo-on, ang Labing Mahatagon.
O Ikaw nga Ginoo sa mga Ginoo! Saksihan kong Ikaw ang Ginoo sa tanang kabinuhatan ug ang magtutudlo sa tanang linalang nga makita ug dili makita. Ipanghimatuod ko nga ang Imong gahum milukop sa tibuok kapunawpunawan ug nga ang mga kasundaluhan sa kalibutan dili gayud makapalisang Kanimo, ni ang kamandoan sa tanang katawhan ug nasud makapugong Kanimo sa pagbuhat sa Imong tuyo. Ibungat ko nga wala Kay laing tinguha gawas sa kabag-ohan sa tibuok kalibutan, ug sa pagpatuman sa kahiusahan sa iyang katawhan, ug sa kaluwasan nilang tanan nga nanagpuyo niini.
O Ikaw nga Maloloy-ong Ginoo! Ikaw nga mahatagon ug takus! Kami Imong mga alagad nga nasilongan ubos sa Imong panabang. Tan-awa kami sa Imong mahatagong pagtan-aw. Hatagig lamdag ang among mga mata, pagpamati ang among mga dalunggan ug pagsabot ug gugma ang among mga kasingkasing. Lipaya ug dasiga ang among mga kalag pinaagi sa Imong mga malipayong balita. O Ginoo! Itudlo ngari kanamo ang alagianan sa Imong gingharian, ug banhawa kaming tanan pinaagi sa mga ginhawa sa Espiritu Santo. Hatagi kamig dumalayong kinabuhi ug tugahi kamig walay katapusang dungog. Hiusaha ang katawhan ug dan-agi ang ilang kalibutan. Hinaut unta nga mosunod kami sa Imong dalan, mangandoy sa Imong maloloy-ong kahimuot, ug mangita sa mga linilong sa Imong gingharian. O Diyos! Hiusaha kami ug dugtunga ang among mga kasingkasing pinaagi sa Imong dili magun-ob nga dugtong. Sa pagkamatuod, Ikaw ang Maghahatag, Ikaw ang Usang Maloloy-on ug Ikaw ang labing Makagagahum!
O Maloloy-ong Ginoo! Ikaw ang manggihatagon ug maloloy-on! Kami mga alagad sa Imong natad ug ubos kami sa Imong pagbantay ug kalolot. Ang adlaw sa Imong panabang midan-ag sa tanan ug ang kapanganuran sa Imong kalooy mibunok sa tanan. Ang Imong mga gasa milangkob sa tanan, ang Imong panabang maoy nagpabuhi sa tanan, ang Imong pagpanalipod mipandong sa tanan, ug ang mga siplat sa Imong kahimuot milamdag sa tanan. O Ginoo! Hatagi kami sa Imong walay katapusang paghatag ug pasigaa ang suga sa Imong pag-agak. Hayagi ang mga mata, lipaya ang mga kalag ug sul-ubig bag-ong espiritu ang mga kasingkasing. Hatagi silag dumalayong kinabuhi. Buksi ang mga pultahan sa Imong kahibalo, tugoti nga mapasiga ang suga sa pagtuo. Hiusaha ug dad-a ang katawhan ngadto sa usa ka silonganan ubos sa bandila sa Imong pagpanalipod, aron sila mamahimong sama sa mga balud sa usa ka dagat, mga dahon ug sanga sa usa ka kahoy, ug mamahimong magtigum ilalom sa landong sa samang tolda. Makainum unta sila sa samang tuburan. Mapabag-o unta sila sa samang huyohoy. Malamdagan unta sila sa samang gigikanan sa kahayag ug kinabuhi. Ikaw ang Maghahatag ang Maloloy-on.
Diha sa Iyang Ngalan, ang Halangdon, ang Labing Hataas, ang Labawng Bantugan.
Dalayegon Ka, O Ginoo akong Diyos! O Ikaw Nga mao ang akong Diyos, ang akong Agalon, ang akong Ginoo, ang akong Mag-aabag, ang akong Paglaom, ang akong Dalangpanan ug ang akong Kahayag.
Gipangamuyo ko Kanimo, pinaagi sa Imong Tinago ug Tinipigan nga Ngalan, kinsa walay nakahibalo gawas lamang ang Imong Kaugalingon, sa pagpanalipod sa nagdala niining maong Tableta gikan sa tanang katalagman ug mananakod nga balatian, ug gikan sa matag usa ka mangil-ad nga tawo, malalaki o mababaye man; gikan sa kadaotan nga gimugna sa mga magbubuhat og kadaotan, ug gikan sa mga laraw sa mga wala motuo.
Ipalayo usab siya, O Diyos ko, gikan sa tanang kasakit ug kalisdanan, O Ikaw Nga nagkupot diha sa Imong kamot sa kamandoan sa tanang butang. Ikaw, sa pagkamatuod, ang makagagahom sa tanang butang. Ikaw mobuhat sa Imong kabubut-on, ug momando sumala sa Imong kahimuot.
Kon moabot ang makahahadlok nga katalagman sa kinaiyahan, hinumdomi ang gahom ug kahalangdon sa inyong Ginoo, Siya Nga nakabati ug nakakita sa tanan, ug mobungat: “Ang Kamandoan Iya sa Diyos, ang Ginoo sa makita ug sa dili makita, ang Ginoo sa paglalang”.
Sa panahon nga moabot na ang kadaugan, ang matag usa moangkon nga siya tumotuo ug magdali pagduol ilalom sa pandong sa Tinuhoan as Diyos. Bulahan sila kinsa sa panahon sa mga katalagman nga mibukot sa tibuok kalibotan, lig-ong mibarog diha sa Kawsa ug midumili sa pagtipas gikan sa iyang kamatuoran.
Isulti: Ang Diyos paigo alang kanako; Siya Mao ang nagkupot pinaagi sa Iyang kamot sa gingharian sa tanang butang. Pinaagi sa gahom sa Iyang kasundalohan diha sa langit ug yuta, ug diha niadtong taliwala kanila, Siya mopanalipod ni bisan kinsa sa Iyang mga alagad nga Iyang gikahimut-an. Ang Diyos, sa pagkamatuod, nagbantay sa tanang butang.
Dili masukod ang Imong kahalangdon, O Ginoo! Panalipdi kami gikan niadtong anaa atubangan kanamo, ug niadtong anaa sa among likod, kadtong anaa ibabaw sa among ulo, kadtong anaa sa among tuo, sa among wala, ilalom sa among mga tiil ug sa uban pang dapit diin kami walay panagang. Sa pagkamatuod, ang Imong pagpanalipod sa tanang butang walay pagkapakyas.
Kon ang Katalagman Moabot
Kon ang katalagman moabot, pagmapailobon ug dili-matugaw. Bisan unsa kabug-at sa imong mga kasakit, padayon nga dili-matugaw, ug inubanan sa bug-os nga pagsalig sa buhong nga mga paghatag sa Diyos, asdanga ang unos sa mga pagsulay ug mangilngig nga mga pag-antos.
Isulti: Ang Diyos paigo alang kanako. Siya Mao ang nagkupot pinaagi sa Iyang kamot sa gingharian sa tanang butang. Pinaagi sa gahum sa Iyang kasundalohan diha sa langit ug yuta, ug diha niadtong taliwala kanila, Siya mopanalipud ni bisan kinsa sa Iyang mga alagad nga Iyang gikahimut-an. Ang Diyos, sa pagkamatuod, nagbantay sa tanang butang.
Dili masukod ang Imong kahalangdon, O Ginoo! Panalipdi kami gikan niadtong anaa atubangan kanamo, ug niadtong anaa sa among likud, kadtong anaa ibabaw sa among ulo, kadtong anaa sa among tuo, sa among wala, ilalom sa among mga tiil ug sa uban pang dapit diin kami walay panagang.Sa pagkamatuod, ang Imong pagpanalipud sa tanang butang walay pagka-pakyas.
Dalayegon Ka, O Ginoo akong Diyos! Gipangamuyo ko Kanimo pinaagi sa Imong mga Pinili, ug pinaagi sa mga Tinugyanan sa Imong Kapangakohan, ug pinaagi Kaniya Kinsa gimbut-an Mong mamahimong Kalig-unan sa Imong mga Manalagna ug sa Imong mga Mensahero, sa pagtugot nga ang paghinumdom Kanimo mamahimo kung kauban, ug ang Imong gugma mamahimo kong tumong, ug ang Imong nawong akong padulnganan, ug ang Imong ngalan akong lamdag ug ang Imong kagustuhan akong tinguha, ug ang Imong kahimoot akong tugob nga kalipay.
Makasasala ako, O Ginoo ko, ug Ikaw Mao ang Kanunayng Mopasaylo. Sa higayon nga ako nakaila Kanimo, nagdali ako pagkab-ot sa balaanong hawanan sa Imong mahigugmaong kalooy. Pasayloa ako, O Ginoo ko, sa akong mga sala nga nagpugong kanako sa paglakaw diha sa mga alagian sa Imong maloloy-ong kahimuot, ug gikan sa pagdangat sa kabaybayonan sa lawod sa Imong pagkausa.
Walay lain, O Ginoo ko, ang maloloy-ong modala kanako kang kinsa ako mamahimong moatubang sa akong nawong, ug walay lain ang makahatag ug pasaylo kanako kang kinsa ako mangamuyo sa iyang kalooy. Pagawsa ako ayaw, nangaliyupo ako Kanimo, gikan sa atubangan sa Imong grasya, ni ihikaw gikan kanako ang mga pagbubu sa Imong kamahatagon ug pagtuga. Itagana alang kanako, O Ginoo ko, kadtong Imong gitagana alang kanilang nahigugma Kanimo, ug isulat alang kanako kadtong Imong gisulat alang sa Imong mga pinili. Ang akong pagtutok, sa tanang higayon, gipunting diha sa kapunawpunawan sa Imong mabinationg pag-agak, ug ang akong mga mata naglantaw sa hawanan sa Imong mga malumong kalooy. Buhata ngari kanako ang angayan alang Kanimo. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Diyos sa gahum, ang Diyos sa himaya, Kansang pagbulig gipangamuyo sa tanang katawhan.
Nakita Mo ako, O Ginoo ko, nga ang akong nawong nagtan-aw sa langit sa Imong paghatag ug sa lawod sa Imong kahimuot, bulag sa tanan gawas Kanimo. Gipangamuyo ko Kanimo, pinaagi sa kasilak sa Adlaw sa Imong pagpadayag diha sa Sinai, ug sa mga bidlisiw sa Adlaw sa Imong kalooy nga midan-ag gikan sa kapunawpunawan sa Imong Ngalan, ang Kanunayng Mapasayloon, sa paghatahag kanako sa Imong pasaylo ug kalooy. Sulata alang kanako pinaagi sa Imong pluma sa himaya kadtong makabayaw kanako diha sa Imong Ngalan niining kalibutan sa paglalang. Buligi ako, O Ginoo ko, nga magmalig-on diha Kanimo ug sa pagpamati sa tingug sa Imong mga hinigugma, kinsa ang kagahuman sa kalibutan wala makapahuyang, ug ang kamandoan sa mga nasud walay gahum sa pagpugong diha Kanimo, ug si kinsa, sa ilang pagpadulong Kanimo nag-ingon: ‘Ang Diyos mao ang among Ginoo, ang Ginoo sa tanan nga anaa sa langit ug sa tanan nga anaa sa yuta’.
O Diyos ko, O Ginoo ko, O akong Agalon! Gipangamuyo ko Kanimo ang pagpasaylo kanako sa akong pagpangitag kalipay gawas sa Imong gugma, o kaharuhay gawas sa Imong kahaduol, o kamaya gawas sa Imong maloloy-ong kahimuot, o sa pagpakabuhi gawas sa pakighimamat Kanimo.
Dalayegon Ka, O Ginoo. Pasayloa kami sa among mga kasal-anan, malooy Ka kanamo ug tultuli kaming mahibalik nganha Kanimo. Tugoti kami ayawng mosalig sa uban gawas Kanimo, ug ipakunsad ngari kanamo, pinaagi sa Imong kamahatagon, kadtong gihigugma ug gitinguha Mo ug angayan alang Kanimo. Ibayaw ang espirituhanong kahimtang nilang matuod nga nanagtoo, ug pasayloa sila pinaagi sa Imong mabinationg pagpasaylo. Sa pagkamatuod, Ikaw ang Tabang sa Kalisdanan, ang Nabuhi sa Kaugalingon.
O Diyosnong Paghatag! Samtang ako nagpuasa sa mga kahinam sa lawas ug nagdumili sa pagkaon ug pag-inum, bisan pa hinloa ug putlia ang akong kasingkasing gikan sa paghigugma sa bisan kinsa gawas Kanimo, ug salipdi ug panalipdi ang akong kalag gikan sa mga dunot nga kahidlaw ug mga yawan-ong hiyas, aron ang akong kalag mamahimong makigsulti nga inubanan sa mga ginhawa sa kabalaan, ug mopuasa sa paghisgot sa tanan gawas lamang Kanimo.
(Kini nga Tabla pagabasahon sa mga Balaang Dapit ni Bahá'u'lláh ug sa Báb. Kanunay usab kining basahon sa pagsaulog sa Ilang mga kasumaran)
Ang pagdalayeg nga mibanagbanag gikan sa Imong labawng halangdong Kaugalingon, ug ang himaya nga midan-ag gikan sa Imong labawng magilakong Katahum, mahianha Kanimo, O Ikaw nga Mao ang Pagpadayag sa Kahalangdon, ug ang Hari sa Kahangturan, ug ang Ginoo sa tanan nga anaa sa langit ug yuta! Saksihan ko nga pinaagi Kanimo ang labawng kamandoan sa Diyos ug ang Iyang gingharian, ug ang kahalangdon sa Diyos ug ang Iyang pagkadungganan gipadayag ug ang mga Bitoon sa Kabuntagon sa karaang kasilak nanagsabwag sa ilang sidlak diha sa langit sa Imong walay kausabang sugo, ug ang Katahum sa Dili Makita misubang ibabaw sa kapunawpunawan sa kabinuhatan. Saksihan ko, usab, nga sa usa ka lihok sa Imong Pluma ang Imong sugo nga “Magpadayag Ka” gipatuman, ug ang tagong Linilong sa Diyos nabutyag, ug ang tanang binuhat nahatagan na ug kinaiyahan, ug ang tanang Pagpadayag napakunsad na.
Saksihan ko, usab, nga pinaagi sa Imong katahum ang katahum sa Usang Gisimba nabuksan na sa tabil, ug pinaagi sa Imong nawong ang nawong sa Usang Gitinguha napadan-ag na, ug nga pinaagi sa usa ka pulong gikan Kanimo Ikaw naghukom sa tanang linalang, mitugot kanilang maunongon Kanimo nga mosaka ngadto sa kinatumyan sa himaya, ug sa mga walay pagtuo nga mahulog ngadto sa kinaubsang bung-aw.
Saksihan ko nga siya nga nakaila Kanimo nakaila sa Diyos, ug siya nga nakadangat sa Imong atubangan nakadangat sa atubangan sa Diyos. Busa, dakong kabulahan ang maanaa kaniyang mituo Kanimo, ug sa Imong mga ilhanan, ug nga nagpaubos sa iyang kaugalingon sa atubangan sa Imong kaharian, ug napasidunggan sa pag-atubang Kanimo, ug nakakab-ot sa kahimuot sa Imong pagbuot, ug nakalibot Kanimo, ug nakabarog atubangan sa Imong trono. Pagkaalaot niyang mibatok Kanimo, ug midumili Kanimo, ug misalikway sa Imong mga timaan, ug misupak sa Imong labaw’ng kamando-an, ug mialsa batok Kanimo, ug nahimong mapagarbohon atubangan sa Imong nawong, ug mipanghimakak sa Imong mga kalig-unan, ug mibiya sa Imong lagda ug sa Imong gingharian, ug maihap uban kanilang mga mabudhion kansang mga ngalan gipatik na sa mga tudlo sa Imong pagmando diha sa Imong mga balaang Tabla.
Ihuyop, gilayon, ngari kanako, O akong Diyos ug akong Hinigugma, gikan sa toong kamot sa Imong kalooy ug Imong mahigugmaong kalolot, ang mga balaang ginhawa sa Imong mga panabang, aron makapadpad kini kanako palayo sa akong kaugalingon ug gikan niining kalibutan ngadto sa mga hawanan sa Imong pagkahaduol ug Imong atubangan. Gamhanan Ka nga mobuhat niadtong makapahimuot Kanimo. Ikaw, sa pagkamatuod, sa kaniadto pa gamhanan ibabaw sa tanang butang.
Ang paghandum sa Diyos ug ang Iyang pagdalayeg, ug ang himaya sa Diyos ug Iyang kasilak, mahianha Kanimo, O Ikaw nga Mao ang Iyang Katahum! Saksihan ko nga ang mata sa kabinuhatan wala pa makasud-ong ug usang gibutangbutangan ug kasal-anan sama Kanimo. Ikaw nagtidlum sa tanang adlaw sa Imong kinabuhi ilalom sa lawod sa mga katalagman. Sa usa ka higayon Ikaw gikadenahan ug gipusasan; sa laing higayon Ikaw gihulga sa espada sa Imong mga kaaway. Apan bisan pa niining tanan Ikaw nagmando sa tanang katawhan sa pagsunod sa mga sugo nga gihatag nganha Kanimo gikan Kaniya nga Mao ang Labing Nasayod, ang Labing-Maalam.
Hinaot unta nga ang akong espiritu mamahimong bugti sa mga kasaypanan nga Imong giantos, ug ang akong kalag mamahimong tubus sa mga kalisdanan nga Imong gisagubang. Nangamuyo ako sa Diyos, pinaagi Kanimo ug pinaagi kanila kansang mga dagway nalamdagan sa mga silaw sa kahayag sa Imong panagway, ug kinsa, tungod sa gugma alang Kanimo, nagatuman sa tanan nga gisugo ngadto kanila, sa pagkuha sa mga belo nga nanagtabil tali Kanimo ug sa Imong mga binuhat, ug sa pagsangkap kanako sa mga kaayohan niining kalibutan ug sa umaabot nga kalibutan. Ikaw,sa pagkamatuod, ang Labawng Makagagahum, ang Labing Dalayegon, ang Mahimaya-on sa Tanan, ang Tugob nga Mopasaylo, ang Labing Maloloy-on.
Panalanginan Mo, O Ginoo akong Diyos, ang Balaang Kahoy nga Lote ug ang iyang kadahonan, ug iyang mga punoan, ug iyang kasangahan, ug iyang mga lindog, ug iyang mga salingsing, samtang ang Imong labing bililhong mga ngalan magpabilin ug ang Imong labing halangdong mga hiyas molungtad. Panalipdi kini, gilayon, gikan sa pagpanamastamas sa mga mag-aasdang ug sa kasundalohan sa pagpanlupig. Ikaw, sa pagkamatuod, ang Labawng Makagagahum ang Labing Kusgan. Panalanginan Mo usab, O Ginoo akong Diyos, ang Imong mga lalaki ug babayeng alagad nga nakadangat nganha Kanimo. Ikaw, sa pagkamatuod, mao ang Labawng Mahatagon, kansang pagtuga walay kinutuban. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang kanunayng Mapasayloon, ang Labing Manggihatagon.
O Diyos! Sa pagkatinuod, kami nagkatigum dinhi ubos sa alimyon sa Imong gugma. Midangop kami sa Imong Gingharian. Nangita kami ug walay lain gawas Kanimo ug nagtinguha ug walay lain gawas sa Imong malumong kahimuot. O Diyos! Himoa kining pagkaon nga Imong pan gikan sa langit, ug itugot kining maong katiguman nga mamahimo untang tigum sa Imong mga labing gamhanan. Sila unta ang mopabanhaw sa gugma sa katawhan ug ang hinungdan sa pagdan-ag sa banay sa katawhan. Sila unta ang mamahimong kasangkapan sa Imong pag-agak dinhi sa kalibutan. Sa pagkamatuod, Ikaw ang Makusganon: Ikaw ang Maghahatag: Ikaw ang Tigpasaylo, ug Ikaw ang Labing Makagagahum sa Tanan!
"Tun-i ang Tabla sa Balaang Marinero nga kamo mahibalo sa kamatuoran, ug hinumdumi nga ang Balaang Katahom bug-os nga mitagna sa umaabot nga mga panghitabo. Sila nga nakasabut gikinahanglang magbantay! "
'Abdu'l-Bahá
Siya ang Mahimayaon, ang Tugob nga Gihigugma!
O Balaang Marinero!
Tugoti nga ang dumalayong arka mopakita atubangan sa Langitnong Tigum,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ipalutaw kini diha sa karaang dagat, sa Iyang Ngalan, ang Labing Katingalahan,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ug tugoti nga ang espiritu sa mga manulonda mosulod, diha sa Ngalan sa Diyos, ang Labing Hataas.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Busa, palutawa siya, nga siya molayag diha sa lawod sa himaya,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Unta ang mga lumulupyo niini makaabut sa mga dapit sa kahaduol sa dumalayong gingharian.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Sila nga nakaabot sa sagrado nga baybayon, ang lapyahan sa mapula nga kadagatan,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Dapita sila nga mogawas ug mokab-ut niining espirituhanon ug dili makita nga kahimtang.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ang usa ka kahimtang diin ang Ginoo diha sa Dilaab sa Iyang Katahum nagpakita ilalum sa walay kamatayon nga kahoy;
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Diin ang mga timailhan sa Iyang Kawsa mihinlo sa ilang kaugalingon gikan sa kaugalingon ug sa tawhanong pagbati;
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ug palibot diha ang Himaya ni Moises nag-alirong uban sa mga dumalayong kasundalohan;
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Diin ang Kamot sa Diyos migula gikan sa Iyang Halangdon nga sabakan;
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Diin ang arka sa Kawsa nagpabilin nga wala maglihok bisan pa kun ngadto sa mga lumulupyo niini gipadayag ang tanan nga mga balaanong hiyas.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
O Marinero! Tudloi sila nga anaa sa sulod sa arka niadtong gitudlo namo kanimo luyo sa balaanong tabil.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Hinaut pa nga sila dili maglangan diha sa sagrado ug daw niyebe kaputi nga dapit,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ug hinoon molupad sa mga pako sa espiritu ngadto sa espirituhanong kahimtang nga gibayaw sa Ginoo ibabaw sa tanang paghisgut diha sa mga ubos nga kalibutan,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Molupad sa kawanangan ingon sa mga pinalangga nga langgam diha sa gingharian sa walay katapusan nga panagtigum;
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Mahimo nga masayud sa mga misteryo nga natago sa Kadagatan sa kahayag.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Sila mitadlas sa mga ang-ang sa mga kalibutanon utlanan ug miabut diha sa balaan nga panaghiusa, ang sentro sa langitnong pag-agak.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Sila nagtinguha nga mosaka ngadto niana nga kahimtang nga gimando sa Ginoo nga ibabaw sa ilang mga kahimtang.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Tungod niini ang nagdilaab nga bulalakaw mipapahawa kanila gikan sa mga nagpabilin diha sa Gingharian sa Iyang Pag-atubang,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ug nadungog nila ang Tingog sa Kahalangdon nga gipalanug gikan sa luyo sa dili makita nga puloy-anan sa ibabaw sa Hataas nga Himaya:
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
"Oh mga anghel nga magbalantay! Ibalik sila ngadto sa ilang puloy-anan sa kalibutan sa ubos,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
"Tungod nga sila mituyo pagsaka ngadto sa dapit diin ang mga pako sa langitnon nga salampati wala makaabut;
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
"Tungod niini ang barko sa paghanduraw wala maglihok ug ang mga hunahuna nilang mga nakasabut dili gayud makatugkad.”
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Tungod niini ang alagad nga babaye sa langit mitan-aw gikan sa iyang halangdon nga lawak,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ug ginamit ang iyang agtang mimando sa Langitnon nga Katiguman,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Gidan-agan sa kahayag sa iyang dagway ang langit ug yuta,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ug sa dihang ang kasilak sa iyang katahum misidlak ibabaw sa katawhan sa abug,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ang tanan nga mga binuhat nauyog diha sa ilang adunay kinutuban nga mga lubnganan.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Siya dayon mipalanug sa tawag nga wala pay dalunggan sa masukad ug hangtud sa kahangturan ang nakadungog,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ug sa ingon nagpahibalo: "Sa ngalan sa Ginoo! Siya kang kansang kasingkasing wala ang kahumot sa gugma sa halangdon ug mahimayaon nga Batan-on sa Arabia,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
"Dili gayud makahimo pagsaka sa himaya sa labing hataas nga langit."
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Busa iyang gitawag ngadto sa iyang kaugalingon ang usa ka alagad nga babaye gikan iyang mga alagad nga babaye,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ug misugo kaniya: "Kanaug diha sa kawanangan gikan sa mga mansiyon sa pagkawalay katapusan,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
"Ug ipakita kadtong ilang gitagoan sa kinahidalman sa ilang mga kasingkasing.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
"Kun ikaw makahanggap sa alimyon sa kupo gikan sa Batan-on nga natago sulod sa tolda sa kahayag tungod sa mga nabuhat sa mga kamot sa mga tampalasan,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
"Ipalanug diha sa imong kaugalingon, nga ang tanang mga lumolupyo sa mga lawak sa Paraiso, nga mao ang mga timailhan sa dumalayong bahandi, makasabut ug mopatalinghug;
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
"Aron silang tanan mokanaug gikan sa ilang dumalayong mga lawak, ug mangurog,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
"Ug mohalok sa ilang mga kamot ug tiil tungod sa ilang paglupad sa kinahitas-an sa pagkamatinud-anon;
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
"Tingali sila makakaplag sa ilang mga bisti sa alimyon sa Usa nga Hinigugma."
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Busa ang nawong sa gikahimut-ang alagad nga babaye mipahiyom ibabaw sa mga langitnong lawak susama sa kahayag nga misanag gikan sa nawong sa Batan-on ibabaw sa Iyang lawas;
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Siya mikunsad inubanan ang usa ka pagdayandayan nga nalamdagan ang mga langit ug tanan nga anaa diha.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Siya milihok ug iyang gipahomutan ang tanang butang diha sa mga dapit sa kabalaan ug kahalangdon.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Pag-abot niya sa dapit siya mibarug sa kinatibuk-an diha sa kinataliwad-ang dapit sa paglalang,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ug nangita aron mohanggap sa ilang kahumot sa usa ka panahon nga wala makahibalo ug sinugdanan o katapusan.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Siya wala nakakaplag diha kanila niadtong iyang gitinguha, ug kini, sa pagkatinuod, usa usa lamang sa Iyang mga talagsaon nga sugilanon.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Siya dayon misinggit ug kusog, nagbakho ug mibalik ngadto sa iyang kaugalingong dapit diha sa labing halangdon nga mansiyon,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ug unya militok sa usa ka misteryosong pulong, nga gihunghung ug tago gikan sa iyang matam-is nga dila,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ug mipalanug sa tawag taliwala sa Langitnong Katiguman ug sa walay-kamatayong mga alagad nga babaye sa langit:
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
"Sa ngalan sa Ginoo! Wala ko hikaplagi gikan niini nga mga walay-kapuslanan nga mga mag-aangkon and hoyohoy sa Pagkamatinuoron!
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
"Sa ngalan sa Ginoo! Ang Batan-on nagpabilin nga nag-inusara ug magul-anon sa yuta sa paghingilin diha sa mga kamot sa mga walay Diyos."
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Siya dayon misinggit diha sa iyang kaugalingon nga ang Langitnong Katiguman misinggit ug nangurog,
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Ug siya natumba sa abug, ug namatay. Daw siya gitawag ug namati Kaniya nga nagtawag kaniya ngadto sa Gingharian sa Kahitas-an.
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Himayaon Siya nga naglalang kaniya gikan sa uyok sa gugma diha sa kinahiladmang kasingkasing sa Iyang halangdong paraiso!
Himayaon ko ang akong Ginoo, ang Labing Mahimayaon!
Busa ang mga alagad nga babaye sa langit nagdali gikan sa ilang mga lawak, kansang mga dagway wala pay mata sa lumolupyo sa paraiso ang nakakita.
Himayaon ta ang atong Ginoo, ang Labing Halangdon!
Sila tanan naglibut kaniya, ug, tan-awa! ilang nakita ang iyang lawas nga naglubug diha sa abug;
Himayaon ta ang atong Ginoo, ang Labing Halangdon!
Ug samtang sila nagtan-aw sa iyang kahimtang ug nakasabut sa usa ka pulong sa sugilanon nga gisulti sa Batan-on, sila mipakita sa ilang mga ulo, migisi sa ilang mga saput, gihapak ang ilang mga mga nawong, gikalimtan ang ilang kalipay, mihilak ug gisagpa ang ilang mga aping, ug kini sa pagkatinuod usa sa mga misteryosong mabug-at nga mga pag-antos —
Himayaon ta ang atong Ginoo, ang Labing Halangdon!
Sa Ngalan sa Diyos, ang Dalayegon, ang Labing Halangdon.
Ang tinubdan sa tanang kaayo mao ang pagsalig sa Diyos, ang pagsunod sa Iyang sugo, ug pagkatagbaw sa Iyang balaang kabubut-on ug kahimuot.
Ang kainauyokan sa kaalam mao ang kahadlok sa Diyos, ang kalisang sa Iyang kastigo ug silot, ug ang kahadlok sa Iyang hustisya ug hukom.
Ang kinauyokan sa relihiyon mao ang pagmatuod niadtong gipadayag sa Ginoo, ug sa pagsunod niadtong gimbut-an Niya diha sa Iyang makagagahum nga Basahon.
Ang tinubdan sa tanang himaya mao ang pagdawat niadtong gihatag sa Ginoo, ug ang katagbawan niadtong gimando sa Diyos.
Ang kinauyokan sa gugma mao nga ang tawo mopatumong sa iyang kasingkasing ngadto sa Usang Hinigugma, ug sa pagbulag sa iyang kaugalingon sa tanan gawas Kaniya, ug sa pagtinguha sa walay lain gawas niadtong gitinguha sa iyang Ginoo.
Ang matuod nga paghandom mao ang paghisgot sa Ginoo, ang Labing Dalayegon, ug ang paghikalimot sa tanan gawas Kaniya.
Ang matuod nga pagsalig mao nga ang alagad mangitag kabuhian ug pangita niini nga kalibutan, sa hugot pagkupot sa Ginoo, sa pagtinguhag walay lain gawas sa Iyang kalooy, tungod kay sa Iyang mga Kamot gihuptan ang kapalaran sa tanan Niyang mga alagad.
Ang kinauyokan sa pagkawalay kawili mao nga ang tawo mopatumong sa iyang nawong padulong sa mga hawanan sa Ginoo, sa pagduol sa Iyang Atubangan, sa pagsud-ong sa Iyang Dagway, ug sa pagbarog nga saksi atubangan Kaniya.
Ang kinauyokan sa pagsabot mao ang pagmatuod sa kaugalingon mong kakabus, ug sa pagsunod sa Kabubut-on sa Ginoo, ang Hari, ang Mabination, ang Makagagahum.
Ang tinubdan sa kaisog ug kusog mao ang pagsangyaw sa Pulong sa Diyos, ug ang pagkamakanunayon diha sa Iyang Gugma.
Ang kinauyokan sa pagkamahatagon mao nga ang alagad mobatbat sa mga gasa sa Iyang Ginoo, ug sa pagpasalamat Kaniya sa tanang panahon ug ubos sa tanang matang sa kahimtang.
Ang kinauyokan sa pagtuo mao ang pagkadiyotay sa sulti ug pagkapuno sa buhat; siya kansang mga pulong mas daghan sa iyang buhat, hibaloi nga sa pagkamatuod ang iyang kamatayon mas dalayegon pa sa iyang kinabuhi.
Ang kinauyokan sa matuod nga kaluwasan mao ang pagpakahilom, sa paglantaw sa kataposan sa tanang butang ug ang pagsalikway sa kalibutan.
Ang sinugdanan sa pagkahaluag ug kasingkasing mao nga ang tawo mogasto sa iyang bahandi alang sa iyang kaugalingon, alang sa iyang banay ug sa mga kabus nga kaigsoonan niya sa iyang Tinuhoan.
Ang kinauyokan sa bahandi mao ang paghigugma Kanako; si kinsa kadtong nahigugma Kanako mao ang tag-iya sa tanang butang, ug siya nga wala mohigugma Kanako usa gayud sa mga kabus ug timawa. Kini mao kadtong gipadayag sa Tudlo sa Himaya ug Kasanag.
Ang tinubdan sa tanang kadautan mao nga ang tawo mopalayo gikan sa Iyang Ginoo ug motungtung sa iyang kasingkasing diha sa mga yawan-ong butang.
Ang labing init nga kalayo mao ang pagduhaduha sa mga timaan sa Diyos, ang pagbiaybiay niadtong Iyang gipadayag, ang pagsalikway Kaniya ug ang pagpasigarbo sa iyang kaugalingon diha sa Iyang atubangan.
Ang tinubdan sa tanang kinaadman mao ang kahibalo sa Diyos, halangdon ang Iyang Himaya, ug kini dili gayud makab-ot gawas lamang sa kahibalo sa Iyang Balaang Tigpadayag.
Ang kinaunoran sa kaulawan mao ang pagtadlas gikan sa landong sa Maloloy-on ug pagpangitag pasilonganan diha sa Usang Yawan-on.
Ang tinubdan sa kasaypanan mao ang dili pagtuo sa Usang matuod nga Diyos, sa pagsalig sa lain gawas Kaniya, ug sa dili pagtuman sa Iyang Sugo.
Ang matuod nga kapildihan alang kaniya kansang mga adlaw gipoy-an nga wala gayu’y bisa’g diyotay’ng kahibalo sa iyang kaugalingon.
Ang kinauyokan sa tanan Namong gipadayag alang kaninyo mao ang Hustisya, nga ang tawo mobulag sa iyang kaugalingon gikan sa mga walay hinugdang paghanduraw ug pagsunodsunod, sa pag-amgo pinaagi sa mata sa kahiusahan sa Iyang mahimayaong kabinuhatan, ug sa pagtan-aw ngadto sa tanang butang nga ginamit ang masusihong mata.
Busa Kami nagtudlo kaninyo, nagpadayag kaninyo sa mga Pulong sa Kaalam, aron kamo mamahimong mapasalamaton sa Ginoo, ang inyong Diyos, ug maghimaya niini taliwala sa tanang katawhan.
O Diyos ko! Kini ang Imong alagad ug ang anak sa Imong alagad nga mituo Kanimo ug sa Imong mga timaan, ug mipatumong sa iyang nawong nganha Kanimo, nga bug-os nga mibulag sa tanan gawas Kanimo. Ikaw, sa pagkamatuod, sa mga modulot ug kalooy, Mao ang labing maloloy-on.
Tagda siya, O Ikaw nga Mao ang mopasaylo sa mga sala sa katawhan ug ang motabon sa ilang mga kasaypanan, sumala sa nahiangay sa langit sa Imong paghatag ug sa lawod sa Imong kalooy. Pasudla siya sa mga hawanan sa Imong ulosahong kalolot nga anaa na sa wala pa mamugna ang yuta ug langit. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Kanunayng Mopasaylo, ang Labawng Manggihatagon.
Ilitok ug balikbalikon sa makaunom (6) ang pagdalayeg nga “Allah’u’Abha,” ug unya pagabalikbalikon ka disenuwebe (19) ang matag usa sa musunod nga mga bersikulo:
Kitang tanan, sa pagkamatuod, mosimba sa Diyos!
Kitang tanan, sa pagkamatuod, moyukbo atubangan sa Diyos!
Kitang tanan, sa pagkamatuod, maunungon ngadto sa Diyos!
Kitang tanan, sa pagkamatuod, modalayeg sa Diyos!
Kitang tanan, sa pagkamatuod, magpasalamat ngadto sa Diyos!
Kitang tanan, sa pagkamatuod, mapailubon diha sa Diyos!
(Kun ang namatay babaye, Ilitok: “Kini ang Imong babaye nga alagad ug ang anak sa Imong babaye nga alagad…”)
O Diyos ko! O Ikaw nga tigpasaylo sa mga kasal-anan, ang maghahatag sa mga gasa, ug ang mowagtang sa mga kasakitan!
Sa pagkamatuod, ako nangamuyo Kanimo sa pagpasaylo sa mga kasal-anan kanilang mibiya na sa lawasnong sapot ug misaka na ngadto sa espirituhanon nga kalibutan.
O Ginoo ko! Putlia ang ilang nga kalapasan, wagtanga ang ilang mga kagul-anan, ug ilisdi ang ilang kangitngit ngadto sa kahayag. Pasudla sila sa hardin sa kalipay, hugasi sila sa labing putli nga tubig, ug tugoti silang makasud-ong sa Imong mga kasilak diha sa labing hataas nga bungtud.