O Diyos, O Diyos! Nakikita Mo ang aking kahinaan, kababaan at pagkahamak sa harap ng Iyong mga nilalang; gayon man ay nagtiwala ako sa Iyo at nagbangon sa pagpapalaganap ng Iyong mga Turo sa Iyong malalakas na tagapaglingkod, nananangan sa Iyong lakas at kapangyarihan!

O Panginoon! Ako ay isang ibong may baling bagwis at nagnanais na lumipad dito sa Iyong kalawakang walang hanggan. Paano ko magagawa ito kung hindi sa pamamagitan ng Iyong pamamatnubay at biyaya, ng Iyong pagpapatibay at pagtulong!

O Panginoon! Maawa sa aking kahinaan at palakasin ako sa pamamagitan ng Iyong lakas!

O Panginoon! Maawa sa aking kawalang-kakayahan at tulungan ako sa pamamagitan ng Iyong kapangyarihan at kamahalan!

O Panginoon! Kung ang mga hininga ng Banal na Espiritu ay magpapatibay sa pinakamahina sa mga nilalang, siya ay makararating sa pinakamataas na himpilan ng kadakilaan at magtatamo ng anumang kaniyang naisin. Tunay, tinulungan Mo ang Iyong mga tagapaglingkod sa nakaraan, at sila ay pinakamahina sa Iyong mga nilalang, pinaka­aba sa Iyong mga tagapaglingkod at pinakawalang-katuturan sa lahat ng nabuhay sa lupa; ngunit sa pamamagitan ng Iyong pagpapahintulot at bisa ay nauna sila sa pinakamaluwalhati sa Iyong mga tao at pinakadakila sa Iyong sangkatauhan. Bagaman sila’y dating tulad ng mga gamu-gamu, sila’y naging maharlikang mga falcon, at bagaman sila’y dating tulad ng mga batis sila’y naging mga dagat. Sa pamamagitan ng Iyong kaloob, Iyong habag at Iyong pinakadakilang pagtatangkilik, sila’y naging mga bituing nagniningning sa sugpungang-guhit ng pamamatnubay, mga ibong nagsisiawit sa mga hardin ng rosas ng kawalang-kamatayan, mga leon na nagsisiatungal sa mga gubat ng kaalaman at karunungan at mga balyenang nagsisilangoy sa mga karagatan ng buhay.

Tunay na Ikaw ang Mapagbigay, ang Malakas, ang Makapangyarihan, ang Pinakamahabagin sa Dilang Maha­bagin!

- `Abdu'l-Bahá