O Arglwydd, fy Nuw, a'm Noddfa yn fy mlinder! Fy Nharian a'm Cysgod yn fy nhrallod! Fy Ngobaith a'm Lloches yn nydd fy angen! Ti yw fy Niddanydd mewn dyddiau o wae, fy Nghydymaith yn y tywyllwch, a'm Cyfaill annwyl yn fy unigrwydd. Ti sydd yn symud ymaith poenau ein galar ac yn maddau ein pechodau

Atat Ti yn unig y gallaf agoshâu, gan erfyn â'm holl gallon, âm meddwl, ac â'm tafod, ar i Ti fy nghadw rhag pob peth sydd yn groes i'th Ewyllys Di, yn hwn, cylch Dy undod duwiol. Glanhâ fi, O Arglwydd, rhag pob peth halogedig, fel y gallwyf, yn bur a difrycheulyd, ymgyrraedd at bren Dy râs Di.

Trugarha, O Arglwydd, wrth y rhai sydd yn wan, iachâ'r cleifion, a dyro ddwfr y bwyd i bawb sydd yn sychedu amdanat Ti.

Llonna'r fron lle mae fflam Dy gariad yn llosgi, a gwna iddi lewychu â thân Dy Serch o'th ysbryd nefol Di.

Addurna Deml yr Undod duwiol â gwisg sancteiddrwydd , a dod ar fy mhen goron Dy ffafr.

Goleua fy wyneb â disgleirdeb Dy ddaioni, a chynorthwya fi yn Dy ras i weini wrth drothwy sanctaidd Dy Dŷ.

Gwna i’m calon orlifo â chariad tuag at Dy greaduriaid Di. Dyro i mi fod yn arwydd o’th drugaredd ac yn argoel o’th ras a, chynorthwya fi i hyrwyddo cytgord ymhlith Dy blant annwyl sydd yn fflyddon i Ti, sydd yn llafar yn Dy gofio, gan anghofio'u hunain a meddwl yn unig amdanat Ti.

O Dduw, fy Nuw, na chadw fi oddiwrth awelon pêr Dy faddeuant a'th ras, na'm hamddifadu o ffynhonnau Dy gymorth a'th gymwynas.

Gad i mi lechu yn lloches Dy adenydd cysgodol a thremia'n ffafiol arnaf a'th lygad sydd yn gweld pob peth.

Rhyddhâ fy nhafod i foli Dy Enw ymysg Dy bobl, fel y gallwyf godi fy llais mewn cynulleidfaoedd mawrion, â llif Dy foliant yn ffrydio o'm genau.

Y Grasol, y Bendigedig, y Nerthol, a'r Hollalluog, ydwyt Ti.

'Abdu'l-Bahá

O Lord, my God and my Haven in my distress! My Shield and my Shelter in my woes! My Asylum and Refuge in time of need and in my loneliness my Companion! In my anguish my Solace, and in my solitude a loving Friend! The Remover of the pangs of my sorrows and the Pardoner of my sins!

Wholly unto Thee do I turn, fervently imploring Thee with all my heart, my mind and my tongue, to shield me from all that runs counter to Thy will in this, the cycle of Thy divine unity, and to cleanse me of all defilement that will hinder me from seeking, stainless and unsullied, the shade of the tree of Thy grace.

Have mercy, O Lord, on the feeble, make whole the sick, and quench the burning thirst.

Gladden the bosom wherein the fire of Thy love doth smoulder, and set it aglow with the flame of Thy celestial love and spirit.

Robe the tabernacles of divine unity with the vesture of holiness, and set upon my head the crown of Thy favour.

Illumine my face with the radiance of the orb of Thy bounty, and graciously aid me in ministering at Thy holy threshold.

Make my heart overflow with love for Thy creatures and grant that I may become the sign of Thy mercy, the token of Thy grace, the promoter of concord amongst Thy loved ones, devoted unto Thee, uttering Thy commemoration and forgetful of self but ever mindful of what is Thine.

O God, my God! Stay not from me the gentle gales of Thy pardon and grace, and deprive me not of the wellsprings of Thine aid and favor.

'Neath the shade of Thy protecting wings let me nestle, and cast upon me the glance of Thine all-protecting eye.

Loose my tongue to laud Thy name amidst Thy people that my voice may be raised in great assemblies and from my lips may stream the flood of Thy praise.

Thou art, in all truth, the Gracious, the Glorified, the Mighty, the Omnipotent.

- `Abdu'l-Bahá