Ayyám-i-Há - Ageschubsten Deeg

Déi extra Deeg, tëschent dem 18. Mount, Mulk, an dem 19. Mount, ‘Alá‘, normalerweis vum 26. Februar bis zum 1. Mäerz, sinn do, fir sech op d’Faaschtenzäit virzebereeden. Et sinn Deeg vu Gaaschtfrëndlechkeet, wou een eppes fir e gudden Zweck ka ginn a wou ee Geschenker mécht.

Mäi Gott, mäi Feier a mäi Liicht! Déi Deeg, déi s Du an Dengem Buch Ayyám-i-Há genannt hues, hunn ugefaangen, o Du Kinnek vun allen Nimm, an d’Faaschtenzäit, déi Deng héchste Fieder all deenen zur Flicht gemaach huet, déi am Kinnekräich vun Denger Schëpfung sinn, kënnt ëmmer méi no. Ech bieden Dech, o mäin Här, bei dësen Deeg a bei all deenen, déi sech wärend dëser Zäit un d’Seel vun Denge Geboter klameren, a sech un de Grëff vun Denge Virschrëften halen, gëff, dass jiddwer Séil eng Plaz no bei Dengem Haff bestëmmt ass, e Sëtz bei der Offenbarung vum Glanz vun der Luucht vun Dengem Ubléck.

Dës sinn Deng Dénger, o mäin Här, déi keng verduerwen Naupe vun deem ofhält, wat s Du an Dengem Buch erofgeschéckt hues. Si vernäipe sech virun Denger Saach, si akzeptéieren Däi Buch mat enger Entschlossenheet, déi aus Dir gebuer ass. Si halen dat an, wat s Du hinne virgeschriwwen hues, a wëllen deem nogoen, wat s Du hinne geschéckt hues.

Du gesäis, o mäin Här, wéi si erkennen a bezeien, wat s Du an Denge Schrëften offenbaart hues. Gëff hinnen, o mäin Här, d’Waasser vun Denger Éiwegkeet aus den Hänn vun Denger Generositéit ze drénken. Bestëmm da fir si d’Belounung, déi deem zousteet, deen am Mier vun Denger Realitéit daucht, an deen den auserwielte Wäi vum Begéine mat Dir schmaacht. Ech bieden Dech, o Du Kinnek vun de Kinneken, dee Matleed mat den Ënnerdréckten huet, bestëmm fir si dat Gutt vun dëser an der nächster Welt. Schreif Du och fir si néier, wat kee vun Dengen erschafene Wiesen entdeckt huet, a looss si zu deenen zielen, déi Dech ëmkreesen, a ronderëm Däin Troun an all Denge Welten dréien. Du bass wierklech, den Allmächtegen, den Allwëssenden, den Allweisen.

Deeg vun Há

- Bahá'u'lláh