Sa Ngalan sa Diyos, ang Dalayegon, ang Labing Halangdon.
Ang tinubdan sa tanang kaayo mao ang pagsalig sa Diyos, ang pagsunod sa Iyang sugo, ug pagkatagbaw sa Iyang balaang kabubut-on ug kahimuot.
Ang kainauyokan sa kaalam mao ang kahadlok sa Diyos, ang kalisang sa Iyang kastigo ug silot, ug ang kahadlok sa Iyang hustisya ug hukom.
Ang kinauyokan sa relihiyon mao ang pagmatuod niadtong gipadayag sa Ginoo, ug sa pagsunod niadtong gimbut-an Niya diha sa Iyang makagagahum nga Basahon.
Ang tinubdan sa tanang himaya mao ang pagdawat niadtong gihatag sa Ginoo, ug ang katagbawan niadtong gimando sa Diyos.
Ang kinauyokan sa gugma mao nga ang tawo mopatumong sa iyang kasingkasing ngadto sa Usang Hinigugma, ug sa pagbulag sa iyang kaugalingon sa tanan gawas Kaniya, ug sa pagtinguha sa walay lain gawas niadtong gitinguha sa iyang Ginoo.
Ang matuod nga paghandom mao ang paghisgot sa Ginoo, ang Labing Dalayegon, ug ang paghikalimot sa tanan gawas Kaniya.
Ang matuod nga pagsalig mao nga ang alagad mangitag kabuhian ug pangita niini nga kalibutan, sa hugot pagkupot sa Ginoo, sa pagtinguhag walay lain gawas sa Iyang kalooy, tungod kay sa Iyang mga Kamot gihuptan ang kapalaran sa tanan Niyang mga alagad.
Ang kinauyokan sa pagkawalay kawili mao nga ang tawo mopatumong sa iyang nawong padulong sa mga hawanan sa Ginoo, sa pagduol sa Iyang Atubangan, sa pagsud-ong sa Iyang Dagway, ug sa pagbarog nga saksi atubangan Kaniya.
Ang kinauyokan sa pagsabot mao ang pagmatuod sa kaugalingon mong kakabus, ug sa pagsunod sa Kabubut-on sa Ginoo, ang Hari, ang Mabination, ang Makagagahum.
Ang tinubdan sa kaisog ug kusog mao ang pagsangyaw sa Pulong sa Diyos, ug ang pagkamakanunayon diha sa Iyang Gugma.
Ang kinauyokan sa pagkamahatagon mao nga ang alagad mobatbat sa mga gasa sa Iyang Ginoo, ug sa pagpasalamat Kaniya sa tanang panahon ug ubos sa tanang matang sa kahimtang.
Ang kinauyokan sa pagtuo mao ang pagkadiyotay sa sulti ug pagkapuno sa buhat; siya kansang mga pulong mas daghan sa iyang buhat, hibaloi nga sa pagkamatuod ang iyang kamatayon mas dalayegon pa sa iyang kinabuhi.
Ang kinauyokan sa matuod nga kaluwasan mao ang pagpakahilom, sa paglantaw sa kataposan sa tanang butang ug ang pagsalikway sa kalibutan.
Ang sinugdanan sa pagkahaluag ug kasingkasing mao nga ang tawo mogasto sa iyang bahandi alang sa iyang kaugalingon, alang sa iyang banay ug sa mga kabus nga kaigsoonan niya sa iyang Tinuhoan.
Ang kinauyokan sa bahandi mao ang paghigugma Kanako; si kinsa kadtong nahigugma Kanako mao ang tag-iya sa tanang butang, ug siya nga wala mohigugma Kanako usa gayud sa mga kabus ug timawa. Kini mao kadtong gipadayag sa Tudlo sa Himaya ug Kasanag.
Ang tinubdan sa tanang kadautan mao nga ang tawo mopalayo gikan sa Iyang Ginoo ug motungtung sa iyang kasingkasing diha sa mga yawan-ong butang.
Ang labing init nga kalayo mao ang pagduhaduha sa mga timaan sa Diyos, ang pagbiaybiay niadtong Iyang gipadayag, ang pagsalikway Kaniya ug ang pagpasigarbo sa iyang kaugalingon diha sa Iyang atubangan.
Ang tinubdan sa tanang kinaadman mao ang kahibalo sa Diyos, halangdon ang Iyang Himaya, ug kini dili gayud makab-ot gawas lamang sa kahibalo sa Iyang Balaang Tigpadayag.
Ang kinaunoran sa kaulawan mao ang pagtadlas gikan sa landong sa Maloloy-on ug pagpangitag pasilonganan diha sa Usang Yawan-on.
Ang tinubdan sa kasaypanan mao ang dili pagtuo sa Usang matuod nga Diyos, sa pagsalig sa lain gawas Kaniya, ug sa dili pagtuman sa Iyang Sugo.
Ang matuod nga kapildihan alang kaniya kansang mga adlaw gipoy-an nga wala gayu’y bisa’g diyotay’ng kahibalo sa iyang kaugalingon.
Ang kinauyokan sa tanan Namong gipadayag alang kaninyo mao ang Hustisya, nga ang tawo mobulag sa iyang kaugalingon gikan sa mga walay hinugdang paghanduraw ug pagsunodsunod, sa pag-amgo pinaagi sa mata sa kahiusahan sa Iyang mahimayaong kabinuhatan, ug sa pagtan-aw ngadto sa tanang butang nga ginamit ang masusihong mata.
Busa Kami nagtudlo kaninyo, nagpadayag kaninyo sa mga Pulong sa Kaalam, aron kamo mamahimong mapasalamaton sa Ginoo, ang inyong Diyos, ug maghimaya niini taliwala sa tanang katawhan.
- Bahá'u'lláh