Ikaw Mao Siya, O Diyos ko, kansang mga ngalan ang masakiton naalim ug ang adunay balatian napabaskog, ug ang giuhaw napainum ug ang nagbangutan nahupay ug ang nahisalaag nagiyahan ug ang gipakaulawan nabayaw ug ang kabus nahimong adunahan ug ang walay alamag nahatagag kaalam ug ang magul-anon nalamdagan ug ang masulob-on nahatagag kalipay, ug ang gitugnaw nahatagag kainit ug ang giyatakan napabarug. Pinaagi sa Imong ngalan, O Diyos ko, ang tanang butang nahatagag kadasig, ug ang langit nabukhad ug ang kalibutan nabuhat ug ang kapanganuran naalsa ug natugotang mobunok ngadto sa kalibutan. Kini, sa pagkamatuod, timaan sa Imong kalolot ngadto sa tanan Nimong linalang. Gipangamuyo ko Kanimo pinaagi sa Imong ngalan diin gipadayag Mo ang Imong Pagka Diyos ug gibayaw Mo ang Imong Kawsa ibabaw sa tanang linalang, ug pinaagi sa matag usa sa Imong Labing maanindot nga ngalan ug labing halangdong hiyas, ug pinaagi sa tanang kaayo diin gipadayag ang Imong talagsaon ug labing halangdong kaugalingon, sa pagbunok karon nga kagabhion gikan sa kapanganuran sa Imong kalooy sa mga ulan sa Imong pag-alim dinhi niining masoso nga Imong gidugtong diha sa Imong labing mahimayaong Kaugalingon diha sa gingharian sa Imong paglalang. Bistihi siya, O Diyos ko, pinaagi sa Imong kamabination, sa sapot sa kaayohan ug pagkawalaybalatian, ug ilikay siya, O hinigugma ko, gikan sa tanang kasakitan ug kakulian ug gikan niadtong wala Nimo kagustohi. Ang Imong gahum, sa pagkamatuod, paigo sa tanang butang. Ikaw sa pagkamatuod Mao ang Labing Makagagahum, ang Nabuhi sa Kaugalingon. Ipakunsad usab ngadto kaniya, O Diyos ko, ang kaayohan niini nga kalibutan ug sa sunod nga kalibutan ug ang kaayohan sa milabay na ug sa umaabot pa nga mga kaliwatan. Ang Imong gahum ug Imong kaalam, sa pagkamatuod, paigo niini.
Dalayegon Ka, O Ginoo akong Diyos! Gipangamuyo ko Kanimo, pinaagi sa Imong mga ilhanan nga naglibut sa tibuok kabinuhatan, ug sa kahayag sa Imong dagway nga misanag sa tanan nga anaa sa langit ug anaa sa yuta, ug pinaagi sa Imong kalooy nga milukop sa tanang linalang butang, ug sa Imong grasya nga mipuno sa tibuok kapunawpunawan, sa paggisi sa mga belo nga nagtabon kanako gikan Kanimo, nga ako magdali unta sa Tuboran sa Imong makagagahum nga paglamdag, ug ngadto sa Banagbanag sa Imong Pagpadayag ug buhong nga mga paghatag, ug ako maunlod ilalom sa lawod sa Imong kahaduol ug kahimoot. Tugoti ako ayaw, O Ginoo ko, nga mahikawan sa kahibalo Kanimo niining Imong mga adlaw, ug hukasi ako ayaw sa kopo sa Imong pag-agak. Paimna ako sa sapa nga mao ang kinabuhi mismo, kansang tubig miagos gikan sa Paraiso (Ridvan) diin ang trono sa Imong Ngalan, ang Maloloy-on sa Tanan natukod, nga ang akong mga mata makakita, ug ang akong dagway malamdagan ug ang akong kasingkasing dili magduhaduha, ug ang akong kalag mahayagan ug ang akong mga lakang mapalig-on. Ikaw Mao Siya nga gikan pa kaniadto, pinaagi sa kusog sa Iyang gahum, labaw sa tanang butang, ug pinaagi sa lihok sa Iyang pagbuot, nakahimo pagmando sa tanang linalang. Walay bisan kinsa nga anaa sa Imong langit o sa Imong yuta ang makapakyas sa Imong tumong. Malooy Ka, gilayon ngari kanako, O Ginoo ko, pinaagi sa Imong mabinationg pagbubu ug kamahatagon, ug itingkag ang akong dalunggan sa mga matam-is nga honi sa kalanggaman nga nanag-awit sa ilang pagdalayeg Kanimo, taliwala sa kasangahan sa kahoy sa Imong pagkausa. Ikaw ang Labawng Maghahatag, ang Mapasayloon sa Kanunay, ang Labing Maloloy-on.
Dalayegon Ka, O Ginoo akong Diyos! Nagpasalamat ako Kanimo nga gilalang Mo ako niining Imong mga adlaw, ug mibubu ngari kanako sa Imong gugma ug Imong kahibalo. Gipangamuyo ko Kanimo, pinaagi sa Imong ngalan diin ang mag maloloy-ong perlas sa Imong kaalam ug Imong pagpamulong gipagula gikan sa tipiganan sa mga kasingkasing sa Imong mga alagad nga haduol Kanimo, ug diin ang Adlaw sa Kabuntagon sa Imong ngalan, ang Maloloy-on, misidlak sa iyang dan-ag ngato sa tanan nga anaa sa Imong langit ug Imong yuta, sa paghatag kanako, pinaagi sa Imong kalooy ug kabuhong, sa Imong talagsaon ug linilong nga mga gasa. Kini ang mga labing unang adlaw sa akong kinabuhi, O Diyos ko, nga Imong gidugtong diha sa Imong mga adlaw. Karon nga Imo na akong natugahan niining labing dakong dungog, ihikaw ayaw gikan kanako ang mga butang nga gimbut-an Mo alang sa Imong mga pinili. Ako, O Diyos ko, usa ka gamayng liso nga gisabud Mo sa yuta sa Imong gugma, ug miturok pinaagi sa mga kamot sa Imong paghatag. Kining maong liso nangamuyo, gikan sa iyang kinahiladman, alang sa mga dan-ag sa Imong kalooy ug sa buhing tuboran sa Imong kalolot. Ipakunsad ngadto kaniya, gikan sa langit sa Imong mahigugmaong kalooy, kadtong makapahimo kaniyang molambo ilalom sa Imong landong ug sulod sa hawanan sa Imong natad. Ikaw Mao Siya nga mibisibis sa mga kasingkasing sa tanan nga nakaila Kanimo gikan sa Imong mabuhong nga sapa ug sa tuboran sa Imong buhing tubig. Dalayegon ang Diyos, ang Ginoo sa mga kalibutan.
Ang himaya maanaa Kanimo, O Ginoo akong Diyos! Gipangamuyo ko Kanimo pinaagi Kaniya nga Mao ang Imong Labing Bantugang Ngalan, Kinsa mabangis nga gipanamastamasan sa Imong mga nilalang nga misalikway sa Imong kamatuoran, ug Kinsa gilikosan sa mga kasakitan nga walay dila nga makabatbat, sa pagtugot nga mohinumdom ako Kanimo ug modalayeg Kanimo niining mga adlaw diin ang tanan mitalikod sa Imong katahum, mipanghimakak Kanimo ug mitalikod nga mapagarbohon gikan Kaniyang Mao ang Tigpadayag sa Imong Kawsa. Walay lain, O akong Ginoo, nga makatabang Kanimo gawas sa Imong Kaugalingon, ug walay gahum nga makabulig Kanimo gawas sa Imong gahum.
Nangaliyupo ako Kanimo nga tugotan Mo akong hugot mokupot sa Imong gugma ug sa Imong paghinumdom. Kini, sa pagkamatuod, anaa sulod sa akong katakus, ug Ikaw man ang Usang nahibalo sa tanan nga anaa kanako. Ikaw, sa pagkamatuod, ang nasayod, nakahibalo sa tanan. Hikawi ako ayaw, O Ginoo ko, sa kasilak sa kahayag sa Imong panagway, kansang lamdag mibanwag sa tibuok kalibutan. Walay laing Diyos gawas Kanimo, ang labing Makagagahum, ang Mahimayaon sa Tanan, ang Kanunayng Mapasaylo-on.
Ilalang ang usa ka putling kasingkasing alang kanako, O Diyos ko, ug tugahi ako pag-usab ug malinawong tanlag, O akong Paglaum! Pinaagi sa espiritu sa gahum matuora ako sa Imong Kawsa, O akong Labawng Hinigugma, ug pinaagi sa kahayag sa Imong himaya ibutyag ngari kanako ang Imong alagian, O Ikawng Mao ang Tumong sa akong tinguha! Pinaagi sa kusog sa Imong ulosahong gahum dad-a ako sa langit sa Imong kabalaanon, O Tuboran sa akong kinabuhi, ug pinaagi sa huyohoy sa Imong pagkawalay katapusan lipaya ako, O Ikawng Mao ang Akong Diyos! Itugot nga ang Imong dumalayong honi moginhawa’g kahupayan alang kanako, O akong Kauban ug itugot nga ang bahandi sa Imong karaang nawong molingkawas kanako gikan sa tanan gawas Kanimo, O akong Agalon, ug itugot nga ang mga balita sa pagpadayag sa Imong walay kasaypanang Uyok makadala kanako’g kalipay, O Ikaw nga mao ang labing tataw sa tanang tataw ug labing tago sa tanang tinago!
Diha sa mga maalimyonong sapa sa Imong pagkawalay katapusan paimna ako, O Diyos ko, ug sa mga bunga sa kahoy sa Imong kaugalingon pakan-a ako, O akong Paglaum! Diha sa matin-awng tubod sa Imong gugma tugoti akong molad-ok, O akong Himaya, ug ubos sa landong sa Imong walay kinutubang paghatag tugoti akong mopuyo, O akong Kahayag! Diha sa kabalilihan sa Imong kahaduol, diha sa Imong atubangan, pasuroya ako, O akong Hinigugma, ug sa tuong kamot sa trono sa Imong kalooy palingkura ako O akong Tinguha! Sa mahumot nga huyohoy sa Imong kalipay huypi ako, O akong padulnganan, ug diha sa mga bungtud sa paraiso sa Imong kamatuoran padayona ako, O Ikawng Gisimba ko! Sa mga awit sa salapati sa Imong pagkausa tugoti akong makabati, O Ikaw ang usang Masilakon, ug pinaagi sa espiritu sa Imong gahum ug kusog banhawa ako, O akong Maghahatag! Diha sa espiritu sa Imong gugma himoa akong magmalig-on, O akong Magbubulig, ug diha sa dalan sa Imong mabinationg kahimoot tul-ira ang akong mga lakang, O akong Magbubuhat! Diha sa tanaman sa Imong pagkawalaykamatayon, atubangan sa Imong panagway, tugoti akong mopuyo hangtud sa hangtud, O Ikawng maloloy-on ngari kanako, ug diha sa lingkuranan sa Imong himaya, itungtung ako, O Ikaw nga Mao ang akong Tag-iya! Ngadto sa langit sa Imong mahigugmaong kalolot, dad-a ako, O akong Magbabanhaw, ug ngadto sa Bitoon sa Kabuntagon sa Imong pag-agak tultoli ako, O Akong Magbibihag. Diha sa mga pagpadayag sa Imong dili makit-ang espiritu dad-a ako sa atubangan, O Ikawng mao ang akong Gigikanan ug ang Labing Taas kong Pangandoy, ug ngadto sa uyok sa kahumot sa Imong katahum, nga Imong ipadayag, tugoti akong mopauli, O Ikawng Mao ang akong Diyos!
Makagagahum Kang mobuhat niadtong gikagustohan Mo. Ikaw sa pagkamatuod Mao ang Labing Halangdon, ang Labing Mahimayaon, ang Labing Hataas.
Dalayegon Ka, O Ginoo, akong Diyos! Kini ang Imong alagad nga milad-ok gikan sa mga kamot sa Imong kalolot sa bino sa Imong malomong kalooy, ug nakatagamatam sa kaanindot sa Imong gugma diha sa Imong mga adlaw. Gipanagamuyo ko Kanimo, pinaagi sa mga ilhanan sa Imong mga ngalan nga walay kagul-anan nga makababag sa paglipay diha sa Imong gugma o sa pagtotok sa Imong nawong, ug diin ang tanang kasundaluhan sa mga walay-pagpanumbaling dili gayud makahimo sa pagbulag gikan sa dalan sa Imong kahimuot, sa pagtuga kaniya niadtong mga kaayohan nga Imong gipanag-iya, ug sa pag-alsa kaniya ngadto sa mga ang-ang nga iyang isipon ang kalibutan nga sama sa anino nga mahanaw dali pa sa pagpilok sa mata.
Panalangini usab siya, O Diyos ko, pinaagi sa gahum sa Imong dili masukod nga kahalangdon, gikan sa tanan nga wala Nimo gikahimut-i. Ikaw, sa pagmatuod, mao ang iyang Ginoo ug ang Ginoo sa tanang kalibutan.
Tugoti ako, O Diyos ko, nga mahaduol Kanimo, ug mopuyo sulod sa mga hawanan sa Imong natad, tungod kay ang pagkahalayo gikan Kanimo miut-ot kanako. Papahulaya ako ilalom sa landong sa mga pako sa Imong grasya, tungod kay ang dilaab sa akong pagkabulag Kanimo mitunaw sa akong kasingkasing sulod kanako. Ipaduol ako ngadto sa sapa nga mao ang kinabuhi mismo, tungod kay ang akong kalag mahapdos nga giuhaw sa iyang walay hunong nga pagpangita Kanimo. Ang akong mga agulo, O Diyos ko, nagsangyaw sa kapaitan sa akong mga kahingawa, ug ang mga luha nga akong gipatulo nagmatuod sa akong gugma alang Kanimo.
Gipangamuyo ko Kanimo, pinaagi sa pagdalayeg diin Ikaw midalayeg sa Imong Kaugalingon ug sa himaya diin Ikaw mihimaya sa Imong Kinaiyahan, sa pagtugot nga kami unta mahilakip kanilang miila Kanimo ug nagmatuod sa Imong kamandoan diha sa Imong mga adlaw. Buligi kaming makainom, O Diyos ko, gikan sa mga tudlo sa kalooy, sa mga buhing tubig sa Imong mahigugmaong kalooy, nga kami unta mahikalimut sa tanan gawas Kanimo, ug makaamgo lamang sa Imong Kaugalingon. Gamhanan Kang mobuhat niadtong Imong gikahimut-an. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Kusgan, ang Tabang sa Kalisdanan, ang Nabuhi sa Kaugalingon.
Dalayegon ang Imong ngalan, O Ikawng Mao ang Hari sa tanang mga Hari!
Dalayegon Ka, O Ginoo akong Diyos! Saksihan ko nga gikan pa sa sinugdan nga walay sinugdanan Ikaw halangdon diha sa Imong talagsaong kaharianon ug kusog, ug nga hangtud sa kahangturan nga walay kinutuban Ikaw magpabilin diha sa Imong labawng gahum ug himaya. Walay bisan kinsa sa mga gingharian sa kalibutan ug kalangitan ang makapakyas sa Imong tumong; walay bisan kinsa sa kinatibuk-an sa mga hawanan sa pagpadayag ug paglalang ang makasanta batok Kanimo. Sa Imong pagmando Ikaw mobuhat niadtong Imong gimbut-an, ug sa gahum sa Imong kamandoan Ikaw momando sigun sa Imong gikahimut-an.
Gipangamuyo ko Kanimo, O Ikawng Mao ang hinungdan sa paggitib sa kaadlawon, pinaagi sa Imong Lampara nga Imong gidagkotan sa kalayo sa Imong gugma atubangan sa tanan nga anaa sa langit ug yuta, ug kansang dilaab Imong gipasiga sa sugnod sa Imong kaalam diha sa gingharian sa Imong paglalang, sa paghimo kanakong usa kanilang mikayab diha sa Imong kapunawpunawan, ug mitugyan sa ilang kabubut-on ngadto sa Imong kabubut-on.
Usa ako ka tampalasan, O Ginoo ko, ug Ikaw man ang Labing Kusgan, ang Labawng Makagagahum. Malooy Ka kanako pinaagi sa Imong grasya ug buhong nga paghatag, ug buligi ako nga mabination sa pag-alagad Kanimo ug kanilang haduol Kanimo. Makagagahum Kang mobuhat sa Imong gikagustohan. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Diyos sa kusog, sa himaya ug kaalam.
O Diyos ko, ang Diyos sa paghatag ug kalooy! Ikaw ang Hari kang kansang mamandoong pulong namugna ang tibuok kabinuhatan; ug Ikaw ang Labing Mahatagon nga ang mga buhat sa Imong mga alagad dili gayud makasanta Kanimo sa pagbubu sa Imong grasya, ni makapugong sa pagpakita sa Imong paghatag.
Tugoti kining maong alagad, nangamuyo ako Kanimo, sa pagakab-ot niadtong maoy mamahimong hinungdan sa iyang kaluwasan diha sa matag usang kalibutan sa Imong mga kalibutan. Ikaw, sa pagkamatuod, Mao ang Labawng Makagagahum, ang Labing Kusgan, ang Nasayod sa Tanan, ang Labing Maalam.
Dalayegon ang Imong ngalan, O Ginoo akong Diyos! Nakita Mong midangup ako Kanimo ug mipatumong sa akong nawong diha sa Imong kalooy ug Imong mga paghatag. Nangaliyupo ako Kanimo, pinaagi sa Imong ngalan diin gitugotan Mo silang tanan nga miila sa Imong kausahan sa paglad-ok sa bino sa Imong kalooy, ug silang tanan nga miduol Kanimo sa pag-inum sa mga buhing tubig sa Imong mahigugmaong kalooy, sa bug-os nga pagpapas gikan kanako sa tanang mga walay kapuslanang paghanduraw ug sa pagpatumong kanako padulong sa Imong kalooy, O Ikawng Mao ang Ginoo sa tanang katawhan!
Buligi ako nga mabination, O Diyos ko, dinhi niining mga adlaw sa Pagpakita sa Imong Kawsa ug sa Banagbanag sa Imong Pagpadayag, sa paggisi sa mga belo nga nakasanta kanako sa pag-ila Kanimo, ug sa pag-unlod sa akong kaugalingon ilalom sa lawod sa Imong kahibalo. Guniti ako sa mga kamot sa Imong gahum, ug tugoti nga makabig ako sa mga matam-is nga huni sa Salapati sa Imong pagkausa, nga ako unta mohunong pag-ila diha sa tanang linalang sa nawong gawas sa Imong nawong, O Ikawng Mao ang Tumong sa akong tinguha, ug moila sa tanang makitang butang sa walay lain gawas sa mga timailhan sa Imong gahum, O Ikawng Mao ang Diyos sa kalooy!
Timawa ako, O Ginoo ko, ug Ikaw mao man ang Tag-iya sa Tanan, ang Labing Halangdon; mahuyang ako nga hilabihan, ug Ikaw Mao man ang Labing Makagagahum, ang Labawng Magbubuot sa sinugdan ug katapusan. Ihikaw ayaw gikan kanako ang mga alimyon sa Imong Pagpadayag, ug buk-a ayaw ang akong mga paglaum sa mga paghatag nga gipakunsad gikan sa langit sa Imong mga gasa. Itagana alang kanako, O Diyos ko, ang kaayohan niini nga kalibutan ug sa kalibutang moabot, ug ihatag ang makapabulahan alang kanako diha sa tanag kalibutan sa Imong mga kalibutan, tungod nga wala ako masayod niadtong makatabang o makaalaot kanako. Ikaw, sa pagkamatuod, Mao ang Nahibalo sa Tanan, ang Labing Maalam.
Busa malooy ka, O Diyos ko, sa Imong mga alagad nga nalunod sa lawod sa mga yawan-ong pagsugyot ug ihaw-as sila pinaagi sa gahum sa Imong kamandoan, O Ikawng Mao ang Ginoo sa tanang mga ngalan ug hiyas! Ikaw Mao Siyang nagmando gikan sa sinugdan nga walay sinugdanan niadtong makapahimuot Kanimo, ug motuman niini hangtud sa kahangturan. Walay laing Diyos gawas Kanimo. Ang Kanunayng Mapasayloon ang Labing Maloloy-on.
Dalayegon Ka, O Diyos ko! Usa ako sa Imong mga alagad, nga mituo Kanimo ug sa Imong mga timaan. Nakita Mong mipatumong ako sa pultahan sa Imong kalooy, ug milingi sa akong nawong padulong sa Imong mahigugmaong kalolot. Gipangamuyo ko Kanimo, pinaagi sa Imong labing halangdong mga ngalan ug Imong labing dalayegong mga hiyas, sa pag-abli atubangan sa akong nawong sa mga pultahan sa Imong mga paghatag. Buligi ako, gilayon, sa pagbuhat niadtong maayo, O Ikawng Mao ang Tag-iya sa tanang mga ngalan ug hiyas!
Kabus ako, O Ginoo ko, ug Ikaw mao man ang Adunahan. Gipatumong ko ang akong nawong nganha Kanimo, ug mibulag sa akong kaugalingon gikan sa tanan gawas Kanimo. Ihikaw ayaw gikan kanako, nangamuyo ako Kanimo, ang mga huyohoy sa Imong malomong kalooy, ug pugngi ayaw gikan kanako kadtong gimbut-an Mo alang sa mga pinili sa Imong mga alagad.
Wagtanga ang belo gikan sa akong mga mata, O Ginoo ko, nga ako makasuta niadtong Imong gikagustuhan alang sa Imong mga linalang, ug makakaplag, diha sa tanan sa mga timailhan sa Imong paglalang, sa mga pagpadayag sa Imong labing makusganong gahum. Silabi sa kalipay ang akong kalag, O Ginoo ko, pinaagi sa Imong labing lig-ong timailhan, ug haw-asa ako gikan sa kinahiladman sa akong mga dunot ug yawan-ong kahidlaw. Isulat, gilayon, ngari kanako ang kaayohan niini nga kalibutan ug sa sunod nga kalibutan. Makagagahum Kang mobuhat niadtong gikahimot-an Mo. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Mahimayaon sa Tanan, Kansang pagbulig gitinguha sa tanang katawhan.
Nagpasalamat ako Kanimo, O Ginoo ko, nga Imo akong gipukaw gikan sa akong paghikatulog, ug gipabuhi ako, ug gimugna ngari kanako ang tinguha sa pagsabut niadtong wala masabti sa kadaghanan sa Imong mga linalang. Busa tugoti ako, O Ginoo ko, nga makasud-ong alang sa gugma Kanimo ug alang sa Imong kahimuot, niadtong Imong gitinguha. Ikaw Mao Siya kang Kansang gahum ug kamandoan ang tanang butang nagmatuod.
Walay laing Diyos gawas Kanimo, ang Labawng Makagagahum, ang Manggihatagon.
Wala ko mahibaloi, O Diyos ko, kun unsang Kalayo ang Imong gidagkotan diha sa Imong kalibutan. Ang yuta dili gayud makapanas sa iyang kasilak, ni ang tubig makapalong sa Iyang siga. Ang tanang katawhan sa kalibutan walay gahum nga mobabag sa Iyang kusog. Dako ang kabulahanan niyang miduol niini, ug nakabati sa iyang makusog nga tingug.
Ang uban, O Diyos ko, Imong gitugotan, pinaagi sa Imong maagakong kalooy, sa pagduol niini, samtang ang uban Imong gibabagan tungod sa mga nabuhat nila sulod sa Imong mga adlaw. Si kinsa kadtong nagdali padulong niini ug nakakab-ot niini, tungod sa iyang kahinam sa pagsud-ong sa Imong katahum, mitahan sa iyang kinabuhi diha sa Imong dalan, ug misaka nganha Kanimo, nga bulag sa tanan gawas Kanimo.
Gipangayo ko Kanimo, O Ginoo ko, pinaagi niining maong Kalayo nga nagdilaab ug makusganong nagpabilin diha sa kalibutan sa kabinuhatan, sa pag-ugdaw sa mga belo nga nagpugong kanako sa pag-atubang sa trono sa Imong kahalangdon, ug sa pagbarug diha sa pultahan sa Imong ganghaan. Imando alang kanako, O Ginoo ko, ang matag usang kaayohan nga gipatik Mo sa Imong Basahon, ug tugoti ako ayaw nga mabulag gikan sa landong sa Imong kalooy.
Makagagahum Kang mobuhat niadtong gikahimut-an Mo. Ikaw, sa pagkamatuod, Mao ang Labawng Makagagaghum, ang Labing Mahatagon.
Dalayegon O Ginoo akong Diyos, ang Ngalan Mo, diin ang kakahoyan sa hardin sa Imong Pagpadayag nabistihan ug kalunhaw ug gitugotang mamunga sa mga bunga sa kabalaanon niining sayong Panahon sa Pagpamukad diin ang mga matam-is nga alimyon sa Imong mga paghatag ug panalangin giginhawa ngadto sa tanang butang, ug gitugotang mopagula niadtong gimando alang kanila diha sa Gingharian sa Imong dili masupak nga pagmando ug sa Langit sa Imong dili mausab nga katuyoan. Gipangamuyo ko Kanimo pinaagi niining maong Ngalan sa dili pagtugot nga ako mahilayo gikan sa hawanan sa Imong kabalaanon, ni mapugngan diha sa halangdong dapit sa Imong kahiusahan ug pagkausa.
Ihaling, gilayon, O Diyos ko, sulod sa akong dughan ang kalayo sa Imong gugma, nga ang iyang dilaab makaugdaw sa tanan gawas sa paghinumdom Kanimo, nga ang tanang tunob sa dunot nga kahidlaw bug-os nga mapapas sulod kanako, ug nga walay laing magpabilin gawas sa pagdalayeg sa Imong katingalahan ug labing mahimayaong Kaugalingon. Kini ang labing taas kong pangandoy, ang labing dako kong tinguha, O Ikaw nga Mao ang nagmando sa tanang butang, kang Kansang kamot nagsapnay sa gingharian sa tanang linalang. Ikaw, sa pagkamatuod, mobuhat sa Imong gikagustohan. Walay laing Diyos gawas Kanimo, ang Labawng Makagagahum, ang Labing Mahimayaon, ang Kanunayng Mapasayloon.
Dalayegon Ka, O Diyos ko! Nagpasalamat ako Kanimo nga Imong gipadayag ngari kanako Siya nga Mao ang Banagbanag sa Imong kalooy ug ang Subanganan sa Imong grasya ug ang Tipiganan sa Imong Kawsa. Gipangamuyo ko Kanimo pinaagi sa Imong Ngalan, diin ang mga dagway nilang haduol Kanimo nahimong putli, ug ang mga kasingkasing nilang maunongon Kanimo nahimong putli, ug ang mga kasingkasing nilang maunongon Kanimo mipatumong sa ilang paglupad nganha Kanimo, sa pagtugot nga ako unta, sa tanang panahon ug ubos sa tanang kahimtang, mokupot sa Imong hikut ug magwagtang sa tanang kawili kang bisan kinsa gawas Kanimo, ug mopatumong sa akong mga mata diha sa kapunawpunawan sa Imong Pagpadayag, ug mopatuman niadtong Imong gimando kanako diha sa Imong mga Tabla.
Bistihi, O Ginoo ko, ang akong kalag ug akong lawas sa sapot sa Imong mga paghatag ug Imong mahigugmaong kalooy. Panalipdi ako, gilayon, niadtong bisan unsang gikasilagan Mo, ug buligi nga mabination ako ug ang akong banay sa pagsunod Kanimo, ug sa pagtalikod niadtong bisan unsang makapukaw sa yawan-on ug dunot nga mga kahinam ngari kanako.
Ikaw, sa pagkamatuod, Mao ang Ginoo sa tanang katawhan, ug ang Tag-iya niini nga kalibutan ug sa sunod. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Labawng Nasayod, ang Labing Maalam.
Dalayegon ang Imong ngalan, O Diyos ko ug ang Diyos sa tanang butang, ang akong Himaya ug ang Himaya sa tanang butang, ang akong Tinguha ug ang Tinguha sa tanang butang, ang akong Kusog ug ang Kusog sa tanang butang, ang akong Hari ug ang Hari sa tanang butang, ang akong Tag-iya ug ang Tag-iya sa tanang butang, ang akong Padulnganan ug ang Padulngan sa tanang butang, ang akong Mag-aaghat ug ang Mag-aaghat sa tanang butang! Tugoti ako ayaw, nangaliyupo ako Kanimo, nga mahilayo sa lawod sa Imong malumong Kalooy, ni mahilayo sa kabaybayonan sa kahaduol Kanimo.
Walay lain gawas Kanimo, O Ginoo ko, ang makapabulahan kanako, ug ang pagkahaduol ni bisan kinsa gawas sa Imong Kaugalingon walay ikahatag kanakog kaayohan. Gipangamuyo ko Kanimo pinaagi sa kabuhong sa Imong bahandi, diin Ikaw wala mag-agad ni bisan kinsa gawas sa Imong Kaugalingon, sa paglakip kanako uban kanilang mipatumong sa ilang mga nawong diha Kanimo, ug mibarug sa pag-alagad Kanimo.
Busa pasaylo-a, O Ginoo ko, ang Imong mga lalaki ug babayeng alagad. Ikaw, sa pagkamatuod, Mao ang Kanunayng Mapasayloon, ang Labawng Maloloy-on.
Dalayegon ang Imong ngalan, O Diyos ko! Gipangamuyo ko Kanimo pinaagi sa mga alimyon sa Saput sa Imong kalooy nga tungod sa Imong pagmando ug subay sa Imong kagustohan napasabwag sa tibuok kabinuhatan, ug pinaagi sa Bitoon sa Kabuntagon sa Imong kabubut-on nga masanag nga nagpangidlap, tungod sa gahum sa Imong kusog ug Imong kamandoan, ibabaw sa kapunawpunawan sa Imong kalolot, sa pagpapas gikan sa akong kasingkasing sa tanang walay tumong nga paghanduraw ug walay kapuslanang mga hunahuna, nga inubanan sa tanan kong pagbati ako unta modangup nganha Kanimo, O Ikawng Ginoo sa tanang katawhan!
Ako Imong alagad ug ang anak sa Imong alagad, O Diyos ko! Nagkupot ako sa gunitanan sa Imong kalolot, ug naggunit sa hikut sa Imong malomong kalooy. Imando alang kanako ang mga kaayohan nga anaa Kanimo, ug pakan-a ako diha sa Talad nga gipakunsad Mo gikan sa kapanganuran sa Imong paghatag ug sa langit sa Imong kahimuot.
Ikaw, sa pagkamatuod, Mao ang Ginoo sa mga kalibutan, ug ang Diyos sa tanan nga anaa sa langit ug sa tanan anaa sa yuta.
O Diyos, akong Diyos! Ang Imong grasya nakapaisug kanako, ug ang Imong hustisya mipuno kanako sa kalisang. Bulahan siyang gipatagamtam Mo sa Imong grasya ug alaot siyang gipahamtangan sa Imong hustisya.
Ginoo! Miikyas ako sa Imong hustisya, ug nangita sa Imong grasya, mipalayo sa Imong kasuko ug nangaliyupo sa Imong pasaylo. Gipangamuyo ko Kanimo, pinaagi sa Imong gahum, Imong kamandoan, Imong himaya ug Imong panabang sa pagdan-ag sa katawhan sa kahayag sa Imong kahibalo, nga ang tanang butang mopadyag sa Imong paglalang, mobutyag sa mga linilong sa Imong gahum, ug mopakita sa kahayag sa Imong kaalam.
Ikaw mao ang hinungdan sa pagpadayag sa tanang butang ug midan-ag ngadto kanila sa kahayag sa Imong pag-agak ug Imong paghatag.
Ikaw ang Labing Mahatagon, ang Mabination.
Ang pagdalayeg maanaa Kanimo, O Ginoo akong Diyos, akong Agalon! Mabati Mo ang mga bakho nilang, bisan kun sila naghandum nga makasud-ong sa Imong nawong, bulag gikan Kanimo ug halayo gikan sa Imong hawanan. Makasaksi Ka sa mga agulo nilang miila Kanimo tungod sa ilang pagkahalayo gikan Kanimo ug sa ilang tinguha nga mohimamat Kanimo. Gipangamuyo ko Kanimo tungod sa mga kasingkasing nga naghambin sa walay lain gawas sa mga bahandi sa Imong paghinumdum ug pagdalayeg, ug mopadayag lamang sa mga kalig-onan sa Imong kahalangdon ug sa mga kamatuoran sa Imong gahum, sa pagtuga sa Imong mga alagad nga nagtinguha Kanimo sa gahum sa pagduol sa lingkuranan sa pagpadayag sa kasilak sa Imong himaya ug sa pagbulig nila kansang mga paglaom gitugyan Kanimo sa pagsulod diha sa alampoanan sa Imong talagsaong paghatag ug kalooy.
Hubo ako, O Diyos ko! Bistihi ako sa kopo sa Imong mga malumong kalooy. Hapdos akong giuhaw; paimna ako sa mga lawod sa Imong mabuhong nga paghatag. Usa ako ka langyaw; paduola ako sa tinubdan sa Imong mga gasa. Masakiton ako; bisibisi ako sa makaalim nga mga tubig sa Imong grasya. Binilanggo ako; pagawsa ako pinaagi sa gahum sa Imong kusog ug pinaagi sa gahum sa Imong kabubut-on, nga ako mokayab sa mga pako sa pagkawalaykawili padulong sa mga kinatumyang ang-ang sa Imong paglalang. Ikaw, sa pagkamtuod, mobuhat niadtong Imong gikahimut-an. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Tabang sa Kalisdanan, ang Mahimayaon sa Tanan, ang Dili Kapugngan.
O Diyos, ug ang Diyos sa tanang mga Ngalan, ug Magbubuhat sa mga langit! Gipangamuyo ko Kanimo pinaagi sa Imong Ngalan diin Siya nga Mao ang Bangbanag sa Imong kusog ug ang Subanganan sa Imong gahum napadayag, diin ang tanang magahiong butang napahimong moagos ug ang tanang patay napabanhaw, ug ang tanang buhing espiritu napamatud-an − nangaliyupo ako Kanimo sa pagtugot nga ako makapapas sa tanang pagkawili ni bisan kinsa gawas Kanimo, ug sa pag-alagad sa Imong Kawsa, ug sa pagtinguha lamang niadtong Imong gitinguha pinaagi sa gahum sa Imong kamandoan, ug sa pagbuhat niadtong gikahimot-an sa Imong pagbuot.
Gipangamuyo ko usab Kanimo, O Diyos ko, sa pagmando alang kanako niadtong makapahimo kanakong buhong nga masalikway ko ang tanan gawas Kanimo. Nakita Mo ako, O Diyos ko, inubanan sa akong nawong nga naglingi Kanimo, ug akong mga kamot nga nagkupot sa hikot sa Imong kalolot. Ipakunsad ngari kanako ang Imong kalooy, ug isulat alang kanako kadtong Imong gisulat alang sa Imong mga pinili. Makagagahum Kang mobuhat niadtong Imong gikagustohan. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Kanunayng Mapasayloon, ang Mahatagon sa Tanan.
Ang himaya maanaa kanimo, O Diyos ko! Kun dili pa tungod sa mga kasakitan nga natagamtaman diha sa Imong dalan, unsaon man pag-ila nilang matuod nga nahigugma Kanimo; ug kun dili pa tungod sa mga pagsulay nga gipas-an alang sa gugma Kanimo, unsaon man pagbutyag sa espirituhanong kahimtang nilang nagtinguha Kanimo? Ang Imong gahum maoy akong saksi! Ang mga kauban nilang tanan nga nagsimba Kanimo mao ang mga luha nga ilang gipaagas, ug ang maghuhupay nilang nangita Kanimo mao ang mga agulo nga ilang gilitok, ug ang kalan-on nilang nagdali paghimamat Kanimo mao ang mga tipak sa nabuak nilang mga kasingkasing.
Labing tam-is alang kanako ang kapaitan sa kamatayon kun kini giantos diha sa Imong dalan, ug labing bililhon sa akong paglantaw ang mga bangkaw sa Imong kaaway kun kini masugatan tungod sa pagtuboy sa Imong pulong! Paimna ako diha sa Imong Kawsa, O Diyos ko, niadtong Imo lamang gikagustohan, ug ipakunsad ngari kanako diha sa Imong gugma ang tanan nga Imong gimbut-an. Sa Imong himaya! Gitinguha ko lamang kadtong Imong gitinguha, ug gikahimut-an ang kadtong Imong gikahimut-an. Diha Kanimo ako, sa tanang panahon, nagtuga sa akong bug-os nga pagtuo ug pagsalig.
Hugpunga, nangaliyupo ako Kanimo, O Diyos ko, isip mga magbubulig niining maong Pagpadayag sila nga mailang takos modala sa Imong ngalan ug sa Imong kamandoan, nga sila unta mohinumdom kanako nga usa sa Imong mga linalang, ug mopakayab sa mga timaan sa Imong kadaugan diha sa Imong kalibutan.
Gamhanan Kang mobuhat niadtong gikagustuhan Mo. Wala nay laing Diyos, gawas Kanimo, ang Tabang sa Kalisdanan, ang Nabuhi sa Kaugalingon.
Dalayegon ang Imong ngalan, O Ikaw Kansang pagkupot nanukad ang pagmando sa mga kalag nilang tanan nga miila Kanimo, ug Kansang tuong kamot nahipatik ang kapalaran nilang tanan nga anaa sa langit ug tanan nga anaa sa yuta! Ikaw mobuhat, pinaagi sa kusog sa Imong gahum niadtong Imong gikagustohan, ug momando pinaagi sa Imong pagbuot niadtong Imong gikahimut-an. Ang kabubut-on sa labing magahion nga tawo walay sarang kun itandi sa mabuntugong timailhan sa Imong kabubut-on, ug ang kagustuhan sa labing matig-a sa Imong mga linalang mahanaw atubangan sa daghanang tima-ilhan sa Imong katuyoan.
Ikaw mao Siya Kinsa, pinaagi sa usa ka pulong sa Imong baba nakapabihag sa mga kasingkasing sa Imong mga pinili nga sila, tungod sa ilang gugma Kanimo, mibulag sa tanan gawas Kanimo ug mitahan sa ilang kinabuhi ug mihalad sa ilang kalag diha sa Imong dalan ug misagubang, alang Kanimo, niadtong wala pa masagubang sa uban Mong mga linalang.
Usa ako sa mga babaye Mong alagad O Ginoo ko! Gilingi ko ang akong nawong padulong sa puloy-anan sa Imong kalooy, ug nangita sa mga kaayohan sa Imong mga mabuhong nga paghatag, tungod kay ang tanang bahin sa akong lawas nagbutyag Kanimo nga Mao ang Mahatagon sa Tanan, Siya kansang kalooy dili masukod.
O Ikaw kansang nawong maoy tumong sa akong pagsimba, Kansang katahum maoy akong pahulayanan, Kansang hawanan maoy akong katuyoan, Kansang paghinumdum maoy akong tinguha, Kansang pagmahal maoy akong kahupayan, Kansang paghigugma maoy naglalang kanako, Kansang pagdalayeg maoy akong kauban, Kansang pagkahaduol maoy akong paglaom, Kansang pag atubang maoy labing dako kong pangandoy ug labing taas kong tinguha! Pakyasa ako ayaw, nangaliyupo ako kanimo, sa paghikaw kanako niadtong mga butang nga gimbut-an Mo alang sa mga pinili sa Imong mga alagad nga babaye ug hatagi ako sa kaayohan niini nga kalibutan ug sa kalibutan nga moabot.
Ikaw sa pagkamatuod Mao ang Ginoo sa paglalang. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Kanunayng Mapasayloon, ang Labing Mahatagon.
Dalayegon ang ngalan Mo, O Ginoo akong Diyos! Tan-awa ang akong mata nga buot mototok sa mga katahuman sa Imong kalooy, ug ang akong dalunggan nga nagtinguha pagpamati sa mga matam-is Mong honi, ug ang akong kasingkasing nga naglaum sa mga buhing tubig sa Imong kahibalo. Nakita Mo kining alagad Mong babaye, O Diyos ko, nagtindug atubangan sa puloy-anan sa Imong kalooy, ug nagtawag Kanimo sa Imong ngalan nga gipili Mo ibabaw sa ubang mga ngalan ug gipahimutang Mo sa tanan nga anaa sa langit ug yuta. Ipakunsad ngadto kaniya ang mga ginhawa sa Imong kalooy, nga siya unta madala halayo gikan sa iyang kaugalingon ug makabig sa bug-os padulong sa lingkuranan nga, masilak gumikan sa himaya sa Imong Nawong, mosanag ngadto sa halayo sa kahayag sa Imong kamandoan, ug nga mao ang Imong trono. Makagagahum Kang mobuhat niadtong gikagustohan Mo. Wala nay laing Diyos gawas Kanimo, ang Labawng Mahimayaon, ang Labing Mahatagon.
Pagawsa ayaw, nangaliyupo ako Kanimo, O Ginoo ko, silang nangita Kanimo ug isalikway ayaw silang mipatumong sa ilang mga lakang padulong Kanimo, ug hikawi ayaw sa Imong grasya silang tanan nga nahigugma Kanimo. Ikaw Mao Siya, O Ginoo ko, nga nagtawag sa Iyang Kaugalingon nga Diyos sa Kalooy, ang Labing Maloloy-on. Malooy Ka, gilayon, niining alagad Mong babaye nga nangita sa Imong pasilonganan ug mipatumong sa iyang nawong nganha Kanimo.
Ikaw sa pagkamatuod, mao ang Kanunayng Mapasayloon, ang Labawng Maloloy-on.