The Universal House of Justice

Ridván 1997

To the Bahá’ís of the World

Dearly loved Friends,

z sercem pełnym wdzięczności wyrażamy ogromne uznanie za gorliwość, z jaką wszystkie kontynenty odpowiedziały na Plan Czteroletni, który rozpoczęliśmy podczas ostatniego Święta Ridvanu.

Konsultacje Doradców Kontynentalnych i Narodowych Zgromadzeń Duchowych dały początek rozległemu procesowi planowania, w którym uczestniczyli również członkowie Pomocniczej Rady Doradców oraz Lokalnych Zgromadzeń Duchowych. Dzięki temu, plany na szczeblu narodowym i lokalnym, bezpośrednio wynikające z Planu Czteroletniego, nabrały konkretnych zarysów. Jednakże rezultatem działania, które swoim zasięgiem objęło świat, było nie tylko wyraźne nakreślenie planów dla poszczególnych krajów, ale także wzmocnienie współpracy dwóch ramion Porządku Administracyjnego, co należy uważać za radosny zwiastun zwycięstw, które dopiero nadejdą.

Jednym ze znaków natychmiastowego działania Planu Czteroletniego był zapał z jakim, w ciągu minionych dwunastu miesięcy, podejmowano kroki w celu założenia blisko dwustu Instytutów Nauczania, z których wiele wyszło daleko poza etap samego nakreślenia zasad swojego funkcjonowania. Otóż wiele z powołanych Instytutów rzeczywiście zaistniało przez przeprowadzenie swoich pierwszych kursów. Takimi znakami były również: ruch międzynarodowych i lokalnych pionierów, a także tych bahaitów, którzy podróżując nauczają Wiary Bahá’í; wzrost uwagi wyznawców poświęcanej finansowemu wspieraniu nauczycieli; przygotowania jakie poczyniono, aby zapewnić tworzenie Lokalnych Zgromadzeń Duchowych jedynie w pierwszym dniu Ridvánu; rosnący wysiłek, aby przeprowadzić regularne spotkania modlitewne; rozleglejsze starania, aby włączyć sztukę jako stały element nauczania oraz funkcjonowania wspólnot. Wszystkie te działania są wyrazem przejmującej świadomości przyjaciół, którzy rozumieją, jak ważne jest skoncentrowanie się na zadaniach wynikających z głównego celu Planu Czteroletniego, tj. aby w znaczący sposób wpłynąć na przyśpieszenie procesu wstępowania mas do Wiary.

Nie możemy tu również pominąć innych projektów przeprowadzonych podczas minionego roku, które potwierdziły zasługę niezliczonych starań i wysiłków poniesionych przez naszą światową wspólnotę oraz osiągniętych rezultatów. A należą do nich, między innymi: pozyskanie mieszkania przy ulicy Avenue de Camoens 4 w Paryżu, gdzie przebywał podczas swej pamiętnej wizyty w tym mieście ukochany Mistrz, `Abdu’l-Bahá; specjalne posiedzenie brazylijskiej Federalnej Izby Posłów /Federal Chamber of Deputies/ w dniu 14 sierpnia dla upamiętnienia 75 rocznicy wprowadzenia Wiary Bahá’í do tego kraju; Amatu’l-Bahá Rúhíyyih Khánum była gościem honorowym tego wyjątkowego wydarzenia; otworzenie w czerwcu 1996 r. przez Międzynarodową Wspólnotę Bahaicką strony w sieci komputerowej WWW /World Wide Web/, zatytułowanej "Świat Bahá’í". Do dnia dzisiejszego "Świat Bahá’í" odwiedziło ponad 50.000 użytkowników Internetu z 90 krajów świata (średnio 200 osób dziennie).

Nieznacznie wyprzedzone wyżej wymienionymi osiągnięciami pozostały projekty budowy na Górze Karmel. Utrzymały one swoje olśniewające tempo rozwoju, którego ukoronowaniem były: ukończenie marmurowej kolumnady Centrum Studiowania Tekstów, wzniesienie budynku Międzynarodowego Centrum Nauczania do poziomu siódmego piętra, nieustanne wyłanianie się szeroko rozciągających się kształtów tarasów przy świątyni Baba. W tym miejscu należy również wspomnieć o częściowym obniżeniu fragmentu drogi publicznej, nad którą będą przebiegały tarasy, a także o fakcie pozyskania, a następnie wyburzenia budynku u stóp góry, który był ostatnią przeszkodą uniemożliwiającą budowę niższych tarasów, wśród których wznosi się wspaniała droga prowadząca ku świętej Budowli i dalej, w kierunku szczytu Wzgórza Boga.

Również w ścisłym związku z opisanym wyżej procesem było utrzymanie poziomu ofiar na rzecz Funduszu Projektu Łuku, dzięki czemu udało się wypełnić plan minonego roku. Najwyraźniej, wymaganiom finansowym w tym względzie, przyjaciele, zrówno ci bogaci jak i biedni, stawiają czoło z niesłabnącym heroizmem, który musi być podtrzymany przez okres najbliższych lat. Jednocześnie, przyjaciele na całym świecie powinni powziąć równie mozolny i równie wytrwały wysiłek sprostania naglącym potrzebom Międzynarodowego Funduszu Bahaickiego.

Tak pomyślny początek Planu Czteroletniego, którego doświadczyliśmy, może jedynie wzbudzić pewność w sercach członków światowej wspólnoty, iż są oni w pełni przygotowani na to, aby wypełnić zarówno te zadania, które zostały nakreślone w przesłaniach zapoczątkowujących Plan, jak i te, które zostały opracowane w planach przyjętych przez poszczególne Zgromadzenia. W szczególny sposób dodającym otuchy jest fakt, w miarę tego jak wstępujemy w drugi rok Planu, że dogodne okoliczności umożliwiły ponowne sformowanie Narodowego Zgromadzenia Duchowego w Rwandzie. To zwycięstwo nad kryzysem podniesie do 175 liczbę Narodowych Zgromadzeń Duchowych, które będą mogły uczestniczyć w VIII Międzynarodowym Zjeździe Bahaitów. Jakąż ogromną żywimy nadzieję, że do czasu nastania drugiej połowy Planu, świat bahaicki poczyni ogromny postęp w kierunku zwielokrotnienia swoich ludzkich zasobów, osiągnięcia dojrzałości przez Zgromadzenia Duchowe oraz rozwoju lokalnych wspólnot!

Okazja, jaką stawia przed nami ten krótki okres przed upływem końca stulecia, jest niewymownie cenna. Jedynie powszechny, zjednoczony i wytrwały wysiłek przyjaciół, mający na celu przybliżenie procesu wstępowania mas do Wiary jest godny tak historycznego momentu. Pilne i nieuniknione obowiązki ciążą na każdej instytucji i każdym członku wspólnoty dążącym ku obiecanemu przez Boga przeznaczeniu. Ponieważ okres, w którym trzeba osiągnąć tak wiele, jest tak krótki, nie wolno nam zmarnować tego czasu ani też żadnej okazji. Bądźcie pewni, Drodzy Przyjaciele, że Zastępy Królestwa Abhá są gotowe pospieszyć i wspomóc każdego, kto powstanie, aby ofiarować swoją służbę obecnie rozpoczynającemu się duchowemu dramatowi tych niezwykle ważnych dni.

- The Universal House of Justice