The Universal House of Justice

Ridván 2001

To the Bahá’ís of the World

Dearly loved Friends,

1.

Z ogromną radością w naszych sercach oraz wielką nadzieją, dotarliśmy do tego święta Ridván w okresie zmiany, kiedy nowy stan świadomości jest wyraźnie obecny wśród nas wszystkich. W naszej światowej wspólnocie można zaobserwować większe zrozumienie wartości procesu, konieczności planowania i zaletę systematycznego działania w zapewnianiu wzrostu oraz kształceniu zasobów ludzkich, dzięki którym proces rozwoju może być kontynuowany a proces umocnienia zapewniony. Nie można też przecenić spójności zrozumienia tych niezbędnych czynników gwarantujących postęp, ani też konieczności ich kontynuowania poprzez dobrze zorganizowany system kształcenia.

2.

Tak więc fakt, że nasza wspólnota osiągnęła taki stan świadomości stanowi dla nas wydarzenie o dużym znaczeniu. Jesteśmy głęboko wdzięczni Błogosławionemu Pięknu za to że możemy rozpoznać i zaświadczyć o nim na początku światowego przedsięwzięcia, które zostanie podjęte podczas tych świątecznych dni.

3.

Siła woli wywołana tą świadomością cechowała konferencję Doradców Kontynentalnych oraz członków ich Rad Pomocniczych, którzy przybyli do Ziemi Świętej w styczniu 2001. To wydarzenie wywołało tak światłe doznanie, że stało się ono sygnałem wkroczenia Wiary w nową, piątą epokę Wieku Formatywnego. Taka świeżość energii jaką ukazano podczas tego historycznego spotkania została zrozumiana jako wyraz coraz lepszej jakości działania w całej wspólnocie. Tą obserwację potwierdził fakt, że podczas minionego roku podejmowano konieczne działania mające wspomóc proces masowego wstępowania ludzi do Wiary. Droga na nadejście Planu Pięcioletniego została więc przygotowana; Planu, który będzie pierwszym przedsięwzięciem rozpoczętym w Piątej Epoce.

4.

Plan Dwunastomiesięczny zrealizował stawiane mu cele. Zdołał on jeszcze bardziej zwiększyć ogromny wysiłek podjęty podczas Planu Czteroletniego, w rezultacie którego powstało ponad 300 instytutów. Plan Dwunastomiesięczny nabrał także znaczenia z powodu godnych uwagi działań podjętych przez instytucje i osoby indywidualne w odpowiedzi na prośbę zwrócenia większej uwagi na duchowe wychowywanie dzieci oraz zaangażowanie młodzieży nastoletniej w życie bahaickiej wspólnoty. Kształcenie nauczycieli szkółek dziecięcych oraz włączenie młodzieży w proces instytutu stały się regularną częścią działalności bahaickiej w wielu krajach. Pomimo krótkiego okresu trwania, Plan Dwunastomiesięczny okazał się bardziej znaczący niż sugerowały to początkowo przypisane mu na cele. Plan był dynamicznym ogniwem pomiędzy obfitującą w wydarzenia epoką w historii bahaickiej oraz niezwykle obiecującymi perspektywami nowej epoki, na której nadejście tak dobrze przygotowały wspólnotę osiągnięcia Planu Dwunastomiesięcznego. Plan ten wpisał się również wielkimi zgłoskami w annały naszej Wiary z powodu trwałych efektów działań podjętych przez Wiarę pod koniec dwudziestego wieku; wieku, który zasługuje na uwagę każdego bahaity pragnącego zrozumieć burzliwe siły, które wpłynęły na życie naszej planety oraz na procesy kierujące samą Wiarą w krytycznym momencie społecznej i duchowej ewolucji ludzkości. Aby pomóc w tak zacnym wysiłku, na nasze życzenie i pod naszym kierunkiem została przygotowana publikacja Wiek Światła, stanowiąca przegląd dwudziestego wieku.

5.

Podczas minionego jednorocznego przedsięwzięcia przy wielu okazjach szczególnie widoczna była podjęta współpraca z instytucjami oraz społeczeństwem spoza Wiary. Zwróćcie na przykład uwagę na znaczącą obecność osób reprezentujących Wiarę w majowych, sierpniowych oraz wrześniowych wydarzeniach związanych z obchodami milenijnymi w odpowiedzi na prośby i na zaproszenie sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych. Pełne zrozumienie wymowy tak bliskiej współpracy i wyróżniającego się zaangażowania Międzynarodowej Wspólnoty Bahaickiej w procesy Mniejszego Pokoju wymaga upływu czasu. Do innych istotnych wydarzeń należało kontynentalne seminarium zorganizowane przez Instytut Studiów Światowego Dobrobytu, nowe ciało działające pod egidą Międzynarodowej Wspólnoty Bahaickiej. Przyjmując za temat “naukę, religię i rozwój”, konferencja gościła członków wiodących pozarządowych organizacji Indii, jak również instytucji takiego pokroju jak UNESCO, UNICEF, Światowej Organizacji Zdrowia oraz Banku Światowego. W październiku w internecie powstał Bahaicki Światowy Serwis Informacyjny prezentujący wydarzenia w świecie bahaickim. Serwis zamierza dotrzeć zarówno do bahaickich jak i nie bahaickich odbiorców.

6.

O większości intensywnych działań i wydarzeń mających miejsce podczas minionego roku w Światowym Centrum, przyjaciele byli powiadamiani w poprzednich raportach. Informowały one, między innymi, o takich osiągnięciach jak: o zajęciu przez Międzynarodowe Centrum Nauczania stałej siedziby tej instytucji na Górze Karmel; zorganizowaniu Konferencji Kontynentalnych Doradców oraz członków ich Rad Pomocniczych, która miała miejsce w Ziemi Świętej w styczniu; ukończeniu konstrukcji budynków na Górze Karmel, które obecnie podlegają pracom wykończeniowym w oczekiwaniu na świąteczne wydarzenia w maju 2001. Nowe Centrum Pielgrzyma w Haifie, które obecnie działa w pełni, powitało pierwszych gości i odwiedzających w październiku 2000. W Bahji, upiększenie świętego miejsca poprzez prowadzone prace ogrodowe odbywało się nieustannie, jednakże przedsięwzięciu nadano nowego rozmachu w związku z podjęciem budowy Centrum Odwiedzających przy północnej stronie posiadłości, przy bramie Collins. Ten nowy projekt rozpoczęto jeszcze w ubiegłym roku. Główna struktura budynku, którego ukończenie ma nastąpić za kilka miesięcy, jest już gotowa, a obecnie widoczne są postępy we wszystkich odbywających się tam pracach, w tym w pracach wykończeniowych i pracach związanych z zagospodarowaniem terenu wokół budynku. Nowy budynek znaczenie poprawi możliwości Światowego Centrum przyjmowania zwiększającej się liczby pielgrzymów, odwiedzających bahaitów i gości specjalnych.

7.

Kończąc to podsumowanie roku, radujemy się mogąc przekazać wam wiadomość o tym, że po upływie prawie trzech dziesięcioleci, Narodowe Zgromadzenie Bahaitów Indonezji zostało ponownie ustanowione podczas Narodowego Zjazdu, który odbył się w Dżakarcie podczas ubiegłego Święta Ridván. Restrykcje nałożone na działalność bahaitów w sierpniu 1962 roku ogromnie ograniczyły działania indonezyjskich bahaitów przez cały ten okres, ale oni trwali niezłomnie i mądrze w swoim długotrwałym cierpieniu do czasu, kiedy odmienione warunki w kraju zaowocowały zniesieniem zakazu. Wobec tego, czyż nie możemy żywić nadziei, że podobne szczęśliwe doniesienia dotyczące naszych strapionych współwyznawców w Iranie, Egipcie i innych krajach nie jest zbyt odległe?

8.

Drodzy Przyjaciele! Za dwa dziesięciolecia świat bahaicki będzie obchodził stulecie początku Wieku Formatywnego. Spoglądamy na świt tego Wieku z perspektywy odniesionych osiągnięć, które trudno było sobie wyobrazić na jego początku. Przed nami rozpościerają się horyzonty, które pilnie wzywają wspólnotę do dokonywania jeszcze większych osiągnięć podczas krótkiego okresu oddzielającego nas od końca stulecia Wieku Formatywnego. Na te wyżyny osiągnięć nie tylko należy ale również trzeba się wspiąć. Plan Pięcioletni, na który zwracamy pilną i stałą uwagę przyjaciół na całym świecie, został zamierzony by sprostać temu zadaniu. Stanowi on pierwszą z serii kampanii, która zostanie podjęta podczas tych dwudziestu lat. Ten Plan wyznacza kolejny etap w dążeniu do osiągnięcia celu jakim jest znaczący postęp procesu masowego wstępowania ludzi do Wiary. Ponadto, Plan wymaga przyspieszenia tego istotnego procesu oraz kontynuacji systematycznych wysiłków ze strony trzech uczestników: wyznawcy, instytucji, oraz społeczności bahaickiej.

9.

Nie ma potrzeby dokładnego opisywania wymogów Planu, ponieważ te zostały określone w naszym liście do Doradców zgromadzonych w Ziemi Świętej [list z 9 stycznia 2001, opublikowany w magazynie z marca 2001 – przypis tłumacza], który następnie został przekazany wszystkim Narodowym Zgromadzeniom Duchowym. Niedługo po ich konferencji, Doradcy Kontynentalni rozpoczęli konsultacje z Narodowymi Zgromadzeniami Duchowymi na temat wdrożenia Planu na obszarze ich jurysdykcji. Kierunek Planu jest zatem znany przyjaciołom wszędzie, podczas gdy regionalne i lokalne przygotowania do wypełnienia głównego celu Planu są już realizowane. Wśród przyjaciół panuje już zrozumienie i świadomość, że zostaną podjęte wysiłki, aby zapewnić większe przeniknięcie Wiary w coraz liczniejsze regiony wewnątrz poszczególnych krajów. Dla przykładu, tam gdzie pozwolą na to warunki, lokalne wspólnoty, które położone są niedaleko od siebie zostaną zmobilizowane do uczestnictwa w intensywnych programach wzrostu. Inne działania będą wymagały metodycznego otwierania nowych regionów, co wiązało się będzie ze zmobilizowaniem pionierów wewnątrz kraju. To tego zaś konieczny będzie podobny duch poświęcenia jak ten, który niegdyś poderwał innych do podążenia do wielu krajów aby otworzyć tereny dziewicze na wszystkich kontynentach i morzach. Wystarczy powiedzieć, że proces ożywiający to przedsięwzięcie wiedzione przez Boga stopniowo rozwinie się, w miarę jak pokrewne elementy będą stopniowo wprowadzane i systematycznie łączone z jego działaniem.

10.

Cechą charakterystyczną Piątej Epoki będzie wzbogacenie życia modlitewnego wspólnoty poprzez wznoszenie narodowych Domów Modlitwy, jeżeli pozwolą na to warunki w narodowych społecznościach. Harmonogram tych prac będzie określony przez Powszechny Dom Sprawiedliwości a związany będzie z postępem procesu masowego wstępowania ludzi do Wiary. Projekty te będą stopniowo odsłaniane podczas kolejnych etapów Boskiego Planu nakreślonego przez Abdu’l-Bahę. Wkrótce po ukończeniu budowy Świątyni Matki Zachodu, Strażnik zainicjował program budowy świątyń na poszczególnych kontynentach. Pierwszymi z wybudowanych były świątynie Mashriqu'l-Adhkar w Kampali, Sydney oraz we Frankfurcie. Zostały one wzniesione w odpowiedzi na założenia Planu Dziesięcioletniego. Powszechny Dom Sprawiedliwości kontynuował te działania poprzez budowę Świątyń w Panamie, Apii oraz Nowym Dehli. Ale projekt budowania świątyń na kontynentach jeszcze nie został ukończony: pozostaje jeszcze jedna świątynia, którą należy wznieść. Z głęboką wdzięcznością i radością ogłaszamy w tym obiecującym momencie decyzję zrealizowania tego ostatniego projektu. Podczas Planu Pięcioletniego, rozpocznie się wznoszenie Świątyni Matki dla Ameryki Południowej w Santiago, Chile, aby w ten sposób wypełnić życzenie wyraźnie określone przez Shogiego Efendi.

11. W międzyczasie, w Światowym Centrum nadszedł czas podjęcia kolejnych kroków mających na celu rozwinięcie funkcji instytucji, których siedziby znajdują się w nowych budynkach Łuku. Po tym jak prace Międzynarodowego Centrum Nauczania znacznie posunęły się naprzód, uwaga zostanie teraz szczególnie zwrócona na organizację pracy Centrum Studiowania Świętych Tekstów. Wzbogacenie tłumaczeń Świętych Tekstów na język angielski stanie się obiektem szczególnej uwagi. Celem Centrum Studiowania Świętych Tekstów jest pomoc Powszechnemu Domowi Sprawiedliwości w konsultowaniu świętych Tekstów oraz przygotowywaniu tłumaczeń i komentarzy na temat autorytatywnych tekstów Wiary. Ponadto, w Ziemi Świętej kontynuowany będzie wysiłek podjęcia kroków, które pozwolą na dalsze zwiększenie liczby pielgrzymów i odwiedzających Światowe Centrum Bahá'í.

12.

W naszym przesłaniu Ridván sprzed pięciu lat, zapowiedzieliśmy organizację obchodów wielkiego wydarzenia w Światowym Centrum, które miało uświetnić zwieńczenie prac na Górze Karmel oraz otwarcia Ogrodów Świątyni Bába dla ogółu społeczeństwa. Ten moment jest blisko. Radujemy się w oczekiwaniu na przywitanie przyjaciół z praktycznie wszystkich krajów z okazji uroczystości, które będą odbywały się od 21 do 25 maja. Jesteśmy szczęśliwi mogąc przekazać wam, że podejmowane są kroki, które mają umożliwić światu bahaickiemu obejrzenie na żywo transmisji z tych obchodów poprzez światową sieć Internetową oraz przekaz satelitarny. Podczas gdy Światowe Centrum skupia się na przygotowaniach, również wśród mieszkańców Hajfy stopniowo narasta oczekiwanie. Władze miejskie tego miasta podjęły się w tym samym czasie przygotowania publikacji zatytułowanej „Świątynia Bahá'í i Ogrody na Górze Karmel, Hajfa, Izrael: Wizualna Podróż”. Ponadto, Władze Poczty Izraelskiej obecnie realizują swoją decyzję o wydaniu z tej okazji okolicznościowego znaczka pocztowego przedstawiającego Ogrody. Znaczeniem tego wydarzenia jest przede wszystkim możliwość refleksji nad tym jaki dystans pokonała Wiara w swoim rozwoju podczas dwudziestego wieku. Będzie to również czas, na rozważanie przyszłego znaczenia fenomenalnych osiągnięć symbolizowanych przez wzniesione monumentalne budowle na świętej Górze Boga, które otwierają duchowe i administracyjne centra naszej Wiary na spojrzenie świata.

13.

Podczas gdy nasza wspólnota raduje się tymi poruszającymi rozważaniami, niech każdy członek tej społeczności pamięta, że nie ma teraz ani chwili czasu na spoczynek na laurach. Obecny stan ludzkości jest zbyt rozpaczliwy aby pozwolić sobie nawet na moment wahania w dzieleniu się Chlebem Życia, który zstąpił z nieba w naszym czasie. Niech nie będzie opóźnienia w przybliżaniu procesu, który ma wielką szansę na powodzenie i przyprowadzenia do weselnego stołu Pana Zastępów dusz, które łakną prawdy.

14

Niechaj Ten, Który panuje nad losem Swego boskiego Systemu prowadzi i kieruje i utwierdza każdy wysiłek, który podejmiecie na drodze realizacji tych pilnych zadań, które stoją przed wami.

- The Universal House of Justice