The Universal House of Justice

Ridván 2017

To the Bahá’ís of the World

Dearly loved Friends,

Spójrzcie, jak powstaje wspólnota Największego Imienia! Po upływie zaledwie jednego roku od rozpoczęcia się nowego Planu, raporty świadczą o skali wysiłków i początków osiągnięć. Zwiększenie intensywności w 5,000 programów wzrostu wymaga bezprecedensowego wysiłku. Z pełnym zrozumieniem podstaw obecnego Planu, wielu przyjaciół działa wedle jego wymogów, wykazując się dyscypliną oraz poświęceniem w jakości swojej odpowiedzi na wezwanie. Zgodnie z przewidywaniami, niektóre intensywne programy wzrostu, które są podtrzymywane już od dłuższego czasu, stają się bazami wiedzy i zasobów, udzielając wsparcia okolicznym obszarom oraz umożliwiając szybkie przekazywanie doświadczeń i spostrzeżeń. Ośrodki intensywnych działań – te sąsiedztwa i wsie, w których prace związane z budowaniem społeczności są najbardziej skoncentrowane – okazują się żyznym gruntem pod zbiorową przemianę. Rozszerzony i pełen energii legion członków Rady Pomocniczej oraz ich asystentów zachęca wyznawców do wysiłków, pomagając im zdobyć wizję tego, jak posunąć naprzód proces wzrostu w różnych warunkach oraz określając sposoby podejścia, które odpowiadają warunkom w każdym z rejonów. Wspierane przez swoje Narodowe Zgromadzenia Duchowe, Regionalne Rady Bahaickie uczą się, w jaki sposób kumulować rozpęd Planu w wielu rejonach jednocześnie, podczas gdy w mniejszych krajach, które nie posiadają takich Rad, nowe instytucje na poziomie narodowym zaczynają robić to samo. Chociaż jak można się spodziewać w każdym procesie organicznym, szybki postęp, który obserwuje się w niektórych miejscach dopiero będzie się pojawiał w innych, całkowita suma intensywnych programów wzrostu na świecie już zaczęła rosnąć. Ponadto napawa nas radością fakt, że podczas pierwszych czterech cykli uczestnictwo w działaniach Planu znacząco wzrosło.

Znaki tego, co nadchodzący rok może przynieść, nie mogą być bardziej obiecujące. A cóż bardziej właściwego możnaby ofiarować Błogosławionemu Pięknu na dwusetną rocznicę Jego urodzin niż gorliwe wysiłki Jego umiłowanych, by rozszerzyć zasięg Jego Wiary? Pierwsza z dwóch dwusetnych rocznic obchodzonych przez świat bahaicki jest więc okazją o bardzo ekscytujących perspektywach. Jeśliby spojrzeć poprawnie, ten rok prezentuje nam największą światową okazję, jaka kiedykolwiek istniała, by złączyć serca z Bahá’u’lláhem. W nadchodzących miesiącach, miejmy wszyscy na uwadze tę cenną szansę i pozostańmy czujni na możliwości, które istnieją w każdej przestrzeni, by inni mogli poznać Jego życie i wzniosłą misję. Aby w jak najpełniejszym zakresie uchwycić tę sposobność nauczania, która stoi teraz przed bahaickim światem, trzeba twórczo pomyśleć nad rozmowami, które mogą się rozwinąć z każdego rodzaju osobą. W trakcie takich znaczących rozmów, zaostrza się duchowe postrzeganie, a serca się otwierają – czasami natychmiast. W tym wartościowym zajęciu wszyscy znajdują powołanie i nikt nie powinien pozbawiać się radości płynącej z zaangażowania w tę pracę. Usilnie błagamy Umiłowanego, aby cały rocznicowy rok był wypełniony tą radością, która jest najczystsza i najsłodszą: mówienie innej duszy o świcie Dnia Bożego.

Obowiązki, które musi spełnić grono wiernych są coraz bardziej naglące ze względu na zagubienie, brak zaufania i zamęt na świecie. W istocie, przyjaciele winni wykorzystać każdą okazję, by zapalić światło, które może oświetlić drogę i zaoferować pewność zaniepokojonym, nadzieję zrozpaczonym. Warto przypomnieć radę, którą Strażnik udzielił jednej z bahaickich wspólnot słowami, które wydają się być przeznaczone dla naszych czasów: „Wraz z tym, jak tkanina współczesnego społeczeństwa ugina się i pęka pod napięciem i ciężarem zatrważających wydarzeń i katastrof, jak mnożą się pęknięcia powiększające przepaść oddzielającą naród od narodu, klasę od klasy, rasę od rasy, wyznanie od wyznania, wykonawcy Planu muszą przejawiać jeszcze większą spójność w swoim życiu duchowym i czynnościach administracyjnych oraz wykazać się jeszcze wyższym standardem zgodnego wysiłku, wzajemnej pomocy, harmonijnego rozwoju we wspólnych przedsięwzięciach”. Zawsze podkreślając duchowe znaczenie pracy w Wierze oraz prostolinijną determinację, z którą wyznawcy mają wypełniać swoje święte obowiązki, Shoghi Effendi ostrzegał również przed braniem udziału w jakichkolwiek politycznych kontrowersjach, uwikłaniach i waśniach. „Niech wzniosą się ponad wszelki partykularyzm i stronniczość”, nawoływał przy innej okazji, „ponad próżne dysputy, małostkowe wyrachowanie, przemijające pasje, które wstrząsają obliczem i zajmują uwagę, zmieniającego się świata”. Oto nieunikniona piana rzucana na brzeg przez kolejne fale wstrząsające niespokojnym i podzielonym społeczeństwem. Zbyt wiele jest do stracenia, by tego rodzaju rzeczy rozpraszały naszą uwagę. Jak każdy wyznawca Bahá’u’lláha dobrze wie, ostateczny dobrobyt ludzkości zależy od wykroczenia poza jej różnice i mocnego ustanowienia jej jedności. Każdy wkład, jaki bahaici wnoszą w życie swojego społeczeństwa ma na celu sprzyjanie jedności; każdy wysiłek budowania społeczności jest kierowany ku temu samemu celowi. Dla tych, którzy są zmęczeni sporami, wspólnoty wzrastające pod skrzydłami Największego Imienia oferują skuteczny przykład tego, co może osiągnąć jedność.

Wychwalamy Pana Panów widząc tak wielu Jego umiłowanych, którzy na tak wiele sposobów dają z siebie wszystko, aby sztandar jedności ludzkości mógł się wysoko wznieść. Najukochańsi Przyjaciele: Jako że zaczyna się tak obiecujący rok, czyż każdy z nas nie rozważy, jakie niebiańskie uczynki Jego łaska może pomóc nam wykonać?

- The Universal House of Justice