The Universal House of Justice

Ridván 2017

To the Bahá’ís of the World

Dearly loved Friends,

Shihni sesi ngrihet komuniteti i Emrit Më të Madh! Me vetëm një vit të kaluar që nga zanafilla e Planit të ri, raportet dëshmojnë shkallën e asaj çka po orvatet dhe po fillon të arrihet. Të sjellurit e intensitetit më të madh 5’000 programeve të rritjes po kërkon një shkallë përpjekjeje krejt pa precedent. Me një rrokje të fortë të themeleve të Planit, numra të mëdhenj miqsh po veprojnë sipas kërkesave të tij, duke treguar kujdes dhe flijim në cilësinë e përgjigjes së tyre. Siç ishte parashikuar, disa programe intensive të rritjes që janë mbështetur për një kohë të gjatë po bëhen rezervuare njohurish dhe burimesh, duke u dhënë mbështetje zonave përreth dhe duke lehtësuar përhapjen e shpejtë të përvojës dhe rrokjeve. Qendra veprimtarie intensive – ato fqinjësi dhe fshatra ku puna komunitet-ndërtuese është më e përqendruar – po rezultojnë tokë pjellore për shndërrim të përbashkët. Një ushtri e zgjeruar dhe e fuqizuar anëtarësh të Trupit Ndihmës dhe e ndihmëtarëve të tyre po nxisin përpjekjet e besimtarëve, duke i ndihmuar ata të përfitojnë një vizion për mënyrën si ta përparojnë procesin e rritjes në rrethana të gjithfarshme dhe duke njëjtësuar qasje që u përshtaten kushteve në çdo zonë. Të mbështetur nga Asambletë Shpirtërore Kombëtare të tyre përkatëse, Këshillat Bahá’í Krahinorë po mësojnë sesi vrulli i Planit mund të ngrihet njëkohësisht përmes një game zonash, ndërsa në disa vende më të vegjël pa Këshilla, trupa të rinj në nivelin kombëtar po fillojnë të bëjnë të njëjtën gjë. Ndonëse, siç do të pritej nga cilido proces organik, zhvillimi i shpejtë që po dëshmohet në disa vende duhet të shfaqet ende në të tjera, numri tërësor i programeve intensive të rritjes në botë ka filluar të ngjitet tanimë. Më tej, lumturohemi të shohim që pjesëmarrja në veprimtaritë e Planit është rritur dukshëm gjatë katër cikleve të tij të para.

Shenjat vështirë se mund të ishin më premtuese, atëherë, për atë çka mund të sjellë viti i ardhshëm. Dhe çfarë mund të ishte më e përshtatshme për t’ia ofruar Bukurisë së Bekuar në Dyqindvjetorin e Lindjes së Tij sesa përpjekjet e sinqerta të të dashurve të Tij për ta zgjeruar shtrirjen e Besimit të Tij? I pari i dy Dyqindvjetorëve që do të kremtohen nga bota Bahá’í është pra një rast me pamje tepër emocionuese. Parë drejt, ky vit paraqet mundësinë e vetme më të madhe mbarëbotërore që ka pasur ndonjëherë për të lidhur zemra me Bahá’u’lláh-un. Në muajt në vijim, le të jenë të gjithë të vetëdijshëm rreth këtij rasti të vyer dhe syçelë ndaj mundësive që gjenden në çdo hapësirë për të njohur të tjerë me jetën dhe misionin madhështor të Tij. Në mënyrë që mundësia e mësimdhënies që gjendet tani para botës Bahá’í të mbërthehet në masën më të plotë, duhen ushtruar mendime krijuese rreth bisedave që do të mund të shpaloseshin me çdo soj njeriu. Në rrjedhën e kësisoj bisedash kuptimplota, perceptimi lartësohet dhe zemrat hapen – nganjëherë në çast. Në këtë veprimtari të denjë të gjithë gjejnë një prirje dhe nga lumturia që vjen nga të qenët i zënë me këtë punë asnjë nuk duhet ta privojë veten. Ne i përgjërohemi të Shumëdashurit që i gjithë ky vit i Dyqindvjetorit të jetë i mbushur me këtë lumturi, që është më e dëlira dhe më e ëmbla: të treguarit e një shpirti tjetër rreth agimit të Ditës së Perëndisë.

Detyrimet që duhen përmbushur nga shoqëria e besnikëve bëhen aq më të ngutshme nga rrëmuja, mosbesimi dhe turbullira në botë. Me të vërtetë, miqtë duhet të përdorin çdo mundësi për të rrezatuar një dritë që mund ta ndriçojë shtegun dhe t’u ofrojë siguri të merakosurve, shpresë të dëshpëruarve. Na vjen ndër mend këshilla e dhënë prej Ruajtësit një komuniteti Bahá’í, me fjalë që duket sikur janë menduar për kohën tonë: “Ndërsa struktura e shoqërisë së ditës së sotme gulçon dhe plasaritet nën ndemjen dhe sforcimin e ndodhive dhe fatkeqësive ogurzeza, ndërsa çarjet, duke theksuar ndarjen që veçon kombin nga kombi, klasën nga klasa, racën nga raca, besimin nga besimi, shumëfishohen, vepruesit e Planit duhet të tregojnë një lidhje akoma më të madhe në jetët e tyre shpirtërore dhe veprimtaritë e tyre administrative dhe të shfaqin një standard më të lartë përpjekjeje të bashkërenduar, ndihme të ndërsjelltë dhe zhvillimi të harmonishëm në ndërmarrjet e tyre të përbashkëta.” Gjithnjë duke theksuar domethënien shpirtërore të punës së Besimit dhe vendosmërisë së njëqëllimtë me të cilën besimtarët duhet të përmbushin detyrat e tyre të shenjta, Shoghi Effendi këshilloi gjithashtu kundër të pasurit e ndonjë pjese në polemika, ngatërresa dhe grindje politike. “Le të ngrihen mbi çdo partikularizim dhe partishmëri”, i nxiti ai në një rast tjetër, “mbi grindjet e kota, intrigat e parëndësishme, epshet kalimtare që trazojnë fytyrën dhe tërheqin vëmendjen e një bote në ndryshim.” Këto janë shkuma dhe spërkat që ngrihen teksa dallgë pas dallge tund një shoqëri të trazuar dhe të përçarë. Tepër është në rrezik për të qenë të zënë me shpërqendrime të këtij lloji. Siç e di mirë çdo pasues i Bahá’u’lláh-ut, mirëqenia më e lartë e njerëzimit është e varur nga kapërcimi i dallimeve të tij dhe ngritja në mënyrë të vendosur e unitetit të tij. Çdo ndihmesë që Bahá’í-të i japin jetës së shoqërisë së tyre ka si qëllim nxitjen e unitetit; çdo përpjekje komunitet-ndërtuese është e drejtuar drejt të njëjtit qëllim. Për ata që janë të lodhur nga zënkat, komunitetet që po rriten nën hijen e Emrit Më të Madh parashtrojnë një shembull të fuqishëm të çka mund të arrijë uniteti.

Ne i thurim lavde Zotit të Zotërve teksa shohim kaq shumë prej të dashurve të Tij, në kaq shumë mënyra, duke dhënë gjithë ç’kanë që flamuri i njëshmërisë së njerëzimit të ngrihet lart. Miq të shumëdashur: Ndërsa fillon një vit tepër i mbarë tani, a nuk mund të mendojë secili prej nesh çfarë bëmash hyjnore mund të na ndihmojë hiri i Tij për të kryer?

- The Universal House of Justice