The Universal House of Justice

Ridván 2023

To the Bahá’ís of the World

Dearly loved Friends,

ستایندگان اسم اعظم در سراسر عالم ملاحظه فرماین د

دوستان عزیز و محبوب،

صدور این پیام خطاب به جامعهای که بلندی ه م ت و عزم والایش درخور رسالت متعال یاش میباشد، موجب نهایت سرور این جمع است. مح بت این مشتاقان نسبت به شما عزیزان بس عظیم است و روحمان از مشاهدۀ تلاش صادقانه و خالصانۀ شما در اجرای تعالیم حضرت بهاءالله و در ار ائۀ چشمۀ حیا تبخش آثار مبارک هاش به عالمی تشنه، در اهتزاز است. عزم راسخ شما به وضوح نمایان است . ترویج و تحکیم، اقدام اجتماعی، و مشارکت در گفتمانهای اجتماع با سرعت به پیش میرود و انسجام طبیعی این اقدامات در سطح محدودۀ جغرافیای ی بیش از پیش قابل رؤیت است. این کیف ی ت در نقاطی واض حتر است که در آن تعداد

فزایندهای از مردم به مجهوداتی م یپردازند که هر یک وسیل های برای به ظهور رساندن نیروی اجتما عسازی امر الهی است.

در این دوازده ماه که از آغاز نقشۀ نهساله گذشته با مس رت و شادی شاهد آن بود هایم که چگونه این مشروع روحانی جهانی به اح با الهام و شور و شوق بخشیده و مح رک و انگیزۀ خطوط عمل مع ی نی گشته است . آنچه که فوراً مرکز تو جه قرار گرفته است اجرای اقداماتی بوده که گذشتن ح د اق ل یک م حدودۀ جغرافیایی از س ومین نماد رشد را در هر کشور تضمین کن د، محدود های که در آن تعداد زیادی از مردم با یکدیگر ه مکاری نموده ت ا به حیات یک جامعۀ ف عال و پویا کمک نمایند. ا ما با آگاهی از اینکه هدف این دورۀ بیست و پن جساله تأسیس یک برنامۀ فشردۀ رشد در جمیع محدود ههای جغرافی ایی جهان است، اح با شروع به گشودن محدود ههای جغرافیا یی جدید نمود هاند و در عین حال به تلاشهای خود در نقاطی که دارای برنامۀ رشد م یباشد نیز ش دت بخشید هاند. وقوف بیشتری برای فرصت قیام به مهاجرت در همۀ نقاط جهان به وجود آمده و بسیاری از نفوس فداکار در حال بررسی امکانات خود در قبال این فرصت مغتن مان د و بسیاری دیگر نیز اکنون در نقاط مهاجرتی، بیشتر در داخل کشور خود ۲

و به نحو فزایند های در میادین بی نالمللی، مستق ر شدهاند. ای ن از جمله طرق متع ددی است که تو سط آن، همانطور که انتظار داشتیم، اح با در همه جا روح ی ۀ حمایت متقابل از یکدیگر را نشان م یدهند. جوامعی که از ق و ۀ بیشتری بهرهمندند متع هد شد هاند که به تقویت پیشرفت در نقط های دیگر، در محدودۀ جغرافی ایی دیگر ،ناحی های دیگر،

مملک تی دیگر، و یا ح تی قا ر های دیگر ه مت گمارند. در این راستا شیو ههای خ لاقی برای تشویق و ترغیب از راه دور و به اشتراک گذاشتن مستقیم تجارب یافت شده است. در عین حال، رویکرد سادۀ کسب و نگارش یادگیریها در یک محدودۀ جغرافیا یی که بتواند برای اقدامات همان محل و نقاط دیگر از آن استفاده شود به نحوی گسترده رایج شده است. مشاهدۀ بذل تو جه خا ص به چگونگی افزایش کیف یت آن تجربۀ آموزش ی که مؤ سسۀ آموزشی ارائه مینما ید موجب خشنودی این جمع است. هنگامی که فرایند مؤ س سۀ آموزشی در جامعهای استقرار یابد تأثیراتش شگف تانگیز است. به عنوان مثال به آن مراکز ف عال یت فشرد های تو جه فرمایید که ساکنانش مؤ س سۀ آموزشی را وسیل های قدرتمند م یبینند که متع لق به آنها است: وسیلهای که مسئول یت اصلی تر قی و پیشرفت آن را خود به عهده گرفت هاند. با وقوف کامل به اینکه ابواب امر الهی همواره به روی همگان باز است، اح با میآموزند که چگونه کسانی را که آمادۀ ورود هستند تشویق نمایند. همراهی چنین نفوسی و کمک به آنان برای گذا ر از آستانۀ ابواب امر مبارک ، موهبت و سروری خا ص در بر دارد. در بارۀ مقتضیات این لحظۀ مه م و پرطنینِ شناسای ی و تع ل ق به امر الهی در شرایط مختلف و متفاوت فرهنگی نیاز زیادی به یادگیری است. و فراتر از همۀ اینها ،در حا لی که در بسیاری از محدود ههای جغرافیایی تلاش برای کمک به تقلیب اجتماعی مراحل ا ول یۀ خود را میگذراند، محافل روحانی م لی با برخورداری از حمایت مؤ ثر و دائمی مشاورین، مج دانه در پی یادگیری بیشتر در بارۀ این نکته هستند که این تلاشها چگونه از فرایند جامعهسازی سرچشمه م یگیرد. گفتگوها در بارۀ رفاه اجتماعی و ما دی یک جمع یت در بین گرو ههای خانوا دگ ی و در جوامع در حال شک لگیر ی است و در عین حال اح با به دنبال طرقی نیز م یباشند که در گفتما نهای مفیدی که در محیط اطرا فشان در حال شکوف ایی است شرکت نمایند.

در میان تمامی آنچه توصیف کردهایم اقدامات جوانان به نحو چشمگیری م یدرخشد . این عزیزان نه تنها افرادی منفعل نیستند که صرفاً تحت تأثیر نفوذ مطلوب یا غیر مطلوب قرار گیرند، بلکه ثابت کردهاند شرک تکنندگان دلیر و هوشمند در اجرای نقشۀ ملکوت یاند. در نقاطی که جامعه به آنان با این دید نگریسته و شرایط پیشرف تشان را فراهم نموده، جوانان به خوبی ثابت کرد هاند که به راستی شایستۀ اعتماد و اطمینان جامعه م یباشند. این عزیزان به تبلیغ امر الهی در بین دوستا نشان م یپردازند و خدمت را پایۀ هدفمندتری برای دوست یها قرار میدهند. چنین خدماتی مک ر راً شکل تعلیم و تربیت کسانی را به خود م یگیرد که از خودشان جوا نترند و به آنان نه تنها آموزش اخلاقی و روحانی ارائه م یدهند بلکه اغلب به دروس مدرسۀ آنان نیز کمک م یکنند. جوانان بهائی که مسئول ی تی مق دس برای تقویت فرایند مؤ سسۀ آموزشی به عهده دارند، امید و آمال این مشتاقان را تح ق ق میبخشند.

3

زمینه و محیط همۀ این مجهودات، عصر و زما نی است بسیار ب یثبات. اذعان عمومی بر آن است که ساختارهای امروز اجتماع فاقد توان و آمادگی برای پاس خگو یی به نیازهای نوع بشر در رویارویی با مش ق ات کنون یاش میباشد. بسیاری از آنچه همیشه قطعی و خل لناپذیر تص ور م یشد امروز زیر سؤال برده شده است و اضطرابات ناشی از آن، اشتیاق برای دستیابی به بینشی وحد تبخش را موجب م یشود. بانگ بلند ه مصدا ی یها در حمایت از وحدت ،تساوی و عدالت نشان م یدهد که چه تعداد ب یشماری خواهان این آرما نها برای اجتماع خود هستند.

الب ت ه برای پیروان جمال مبارک جای تع جب نیست که قلوب انسا نها در آرزوی همان آرما نهای روحان ی با شد که آن حضرت مق رر فرمودهاند. ا ما در هر حال شایان تو جه فراوان است که در یکی از سالهایی که چش مانداز پیشرفت جمعی نوع بشر بسیار تاریک به نظر میرسید ، نور امر الهی ب ه نحوی حیرتانگیز در بیش از دههزار کنفرانس با مشارکت قریب به یک و نیم میلیون نفر و با تمرکز بر طرق ترویج همان آرمانها، تابان و درخشان بود.

بینش حضرت بهاءالله و نصایح مشفقانۀ آن حضرت به بشر ی ت مبنی بر کوشش م ت حدانه برای اصلاح عالم، محوری بود که عناصر مختلف اجتماع حول آن با اشتیاق گرد هم آمدند، و الب ته این شگف تآور نیست چرا که به فرمودۀ حضرت عبدالبهاء جمیع عالم انسانی نهایت آمال خویش را در این تعالیم آسمانی موجود و مشهود م یبیند.

بعضی از خیرخواهان عالم انسانی ممکن است در ابتدای جذ بشان به جامعۀ بهائی آن را ملجأ و پناهی از یک جهان مفلوج و مجروح از تفرقه تل ق ی نمایند. ولی فراتر از یک ملجأ و پناه ،نفوسِ ه مافقی را مییابند که با کمک هم برای ساختن جهانی نو در تلاشند.

توصیف گسترۀ وسیع جغرافیایی کنفران سها ،تح رک فو قالعادهای که به نقشۀ جدید بخشید، و یا شور و شوقی که در حاضرین برانگیخت ،مقولهای است طولانی. ا ما در این چند سطر مایلیم تو جه شما را به آنچه که این کنفران سها در بارۀ توسعۀ امر الله نمایان نمود جلب نماییم. این کنفران سها بازتابی از یک جامعۀ بهائی بود که ناظر و متمرکز به پیون ده ا و ه مبستگ یها است نه به تفاو تها و اختلافات. این دیدگاه موجب شد که برر سی نقشۀ نهساله در گردهمای یها که پذیرای همگان بود، امری طبیعی باشد. دوستان، مقتضیات نقشه برای اجتما عشان را نه فقط در حضور افراد و خانواد هها بلکه در کنار رهبران و مسئولین مح لی نیز مورد بررسی قرار دادند. گرد هم آوردن افراد زیادی در یک مکان، شرایط را برای گفتگویی تقلی بکننده در بارۀ پیشرفت روحانی و اجتماعی به وجود آورد، پیشرفتی که در سراسر عالم در حال شکوفایی است. کمک ویژهای که گردهما ی یهایی این چنین باز، رو حافزا و هدفمند، م یتواند به تر قی و توسعۀ جامعه در یک محد ودۀ جغرافیایی بنماید، یادگیری ارزشمندی برای مؤ س سات بهائی است که در آینده آن را م د نظر داشته باشند.

بدین ترتیب جمع مؤمنین با چش ماندازی جدید و بینشی عمیق نسبت به اه م یت آنچه در صدد نیل به آن هستند د و مین سال نقشه را آغاز میکنند. اقدامات وقتی در پرتو نیروی اجتما عسازی حاصله از آن مشاهده شود چقدر متفاوت به نظر م یآید! چنین چش ماندازی گسترده و وسیع امکان آن را به وجود م یآورد که یک ف ع ال یت 4

پایدار به مراتب بیشتر از یک خدمت منفرد و مجزا و یا فقط یک نکتۀ آمار ملاحظه شود. ابتکاراتی که در نقاط مختلف جهان یکی پس از دی گری دنبال م یشود نشان م یدهد که چگونه یک جمع یت م یآموزد که مسئول یت ط ی کردن مسیر پیشرفت خویش را خود به نحو فزایند های به عهده گیرد. تقلیب روحانی و اجتماعی حاصله در حیات یک جمع یت به طرق گوناگون جلو هگر میشود. این تقلیب در سلسله نقشههای قبلی، بیشتر در ترویج تعلیم و تربیت روحانی و عبادت جمعی مشاهده میش د. در این سلسله نقش ههای جدید، تو ج ه فزایندهای م یبایست به فراین دهای دیگری معطوف گردد که حیات یک جامعه را ارتقا م یبخشد مانند بهبود بهداشت عمومی، حفاظت از محیط زیست، و یا استفادۀ مؤ ث رتر از قوای هنری. آنچه برای پیشرفت همۀ این جنب ههای مک مل رفاه یک جامعه لازم است ،قابل یت اشتغال به یادگیری من ظم در همۀ این زمین هها م یباشد، قابل یتی که مبتنی بر بینشهای حاصله از تعالیم الهی و ذخیرۀ دانش بشری است که از راه تحقیق علمی به دست آمده است. با افزایش این قابل یت، توفیقات زیادی ط ی ده ههای آینده حاصل خواهد شد.

این بینش گستردۀ اجتما عسازی، پیامدهای وسیع و پردامنهای در بر دارد و هر جامعۀ بهائ ی در مسیر خود برای تح قق آن حرکت م ینماید. ا ما پیشرفت در هر نقط های، از خصوص ی ات مشترکی با پیشرفت در سایر نقاط نیز برخوردار است. یکی از این خصوص یات آن است که با افزایش قابل یت و ازدیاد قوای یک جامعۀ مح لی یا م لی، در میقات مع ی ن شرایط مورد نیاز برای تأسیس مشر قالاذکار که در پیام رضوان ۲۰1۲ این جمع بیان شد ،نهایتاً تح قق خواهد یافت. همانطور که در پیام رضوان سال گذشتۀ خود اشاره نمودیم نقاطی را که در آنجا مشر قالاذکار بنا خواهد شد گاه به گاه اعلان خواهیم نمود. موجب مس رت این جمع است که اکنون تأسیس مشارق اذکار مح لی کانچانپور در کشور نپال Kanchanpur, Nepal)( و مین یلونگا در کشور زامبی ا(Mwinilunga, Zambia) را اعلام نماییم. به علاوه، بنای یک مشر قالاذکار م لی در کشور کانادا، در مجاورت حظیر ةالقدس م لی قدیم ال ت أسیس در شهر تورونتو را اعلام م یداریم. این پروژهها و پروژههای دیگری که در آینده شروع خواهد شد، با حمایت اح با در هر سرزمین از صندوق مخصوص مشار قالاذکار انجام خواهد شد.

مواهبی که ر ب ف ضال به حبیبانش عنایت فرموده نامتناهی است . ندا بس عظیم است و چش مانداز بس باشکوه. ا ی امی که در آن همگی به خدمت فراخوانده شد هایم به سرعت گذرا است. پس پراشتیاق و شورانگیز است ادعیۀ ما در آستان مق دس حضرت بهاءالله به نیابت از شما عزیزان و به جهت مساعی خستگیناپذیرتان.

- The Universal House of Justice