Wszelka chwała niechaj będzie temu Dniu, Dniu, w którym wonie miłosierdzia owiały wszystkie stworzone rzeczy, Dniu tak szczodrze pobłogosławionemu, iż minione stulecia i wieki nie mogą żywić nadziei, że mu kiedykolwiek dorównają, Dniu, w którym Pradawny Dni zwrócił oblicze ku swemu świętemu tronowi. Wówczas rozległy się głosy wszystkich stworzonych rzeczy a nadto głosy niebiańskich zastępów i słychać było, jak wołają: „Spiesz, Karmelu, patrzaj bowiem, oto podniosła się ku tobie światłość oblicza Boga, Władcy Królestwa Imion i Tego, który nadaje kształt niebiosom”. (1)

Nie posiadając się z radości zakrzyknął on tak: „Oby życie moje było ofiarą złożoną Tobie, padło bowiem na mnie Twe spojrzenie, obdarzyłeś mnie swoją szczodrobliwością i skierowałeś ku mnie swe kroki. Rozłąka z Tobą, o Ty Zdroju życia wiecznego, niemal doszczętnie mnie wyczerpała, a oddalenie od Ciebie wypaliło mi duszę. Wszelka cześć Ci za to, że sprawiłeś, iż mogę słuchać Twojego wołania, że zaszczyciłeś mnie swoimi krokami jako też pokrzepiłeś mi duszę ożywczą wonią swojego Dnia oraz przenikliwym głosem swojego Pióra, głosem, który zgodnie z Twoim ustanowieniem ma być Twym hejnałem pośród Twojego ludu. Kiedy zaś wybiła godzina, w której miała objawić się Twoja nieodparta Wiara, tchnąłeś w swe Pióro ducha swojego i oto całe stworzenie zadrżało aż po posady, odsłaniając ludzkości tajemnice, które trwały ukryte w skarbcach Tego, któren jest Właścicielem wszystkich stworzonych rzeczy”. (2)

Kiedy tylko jego głos dotarł do najbardziej wzniosłego miejsca, odpowiedzieliśmy: „Dziękuj swojemu Panu, Karmelu. Szybko trawił cię ogień rozłąki ze Mną, kiedy przed twym obliczem wezbrał ocean Mojej obecności, radując oczy twoje i oczy całego stworzenia, i napełniając rozkoszą wszystkie rzeczy widzialne oraz niewidzialne. Wesel się, tego bowiem dnia Bóg wzniósł na tobie swój tron oraz uczynił cię miejscem wschodu swoich znaków i jutrzenką dowodów na swoje objawienie. Szczęśliwy, kto obchodzi cię wokoło, kto głosi objawienie twojej chwały i opowiada o tym, czym w swej szczodrobliwości obsypał cię Pan, twój Bóg. Chwyć kielich nieśmiertelności w imię Pana, Przewspaniałego i dzięki Mu składaj, bowiem na znak swojego miłosierdzia przemienił On twoje zatroskanie w zadowolenie, a smutek twój obrócił w błogą radość. Zaprawdę, miłuje On miejsce, które stało się siedzibą Jego tronu, po którym stąpały Jego stopy, które dostąpiło zaszczytu Jego obecności, z którego rozbrzmiewało Jego wołanie i na które ronił swe łzy. (3)

„Wołaj w stronę Syjonu, o Karmelu i głoś radosną nowinę: Przyszedł Ten, który był ukryty przed oczyma śmiertelnych! Jego wszechposkramiająca władza stała się widoczna, Jego wszechobejmująca świetność została odsłonięta. Strzeż się, by nie ogarnęło cię wahanie czy niezdecydowanie. Spiesz okrążać Miasto Boga, co zstąpiło z nieba, niebiańską Kaaba, którą obiegali w uwielbieniu uprzywilejowani Boży, [ludzie] czystego serca oraz zastępy najwyższych aniołów. Och, jakże mocno pragnę zwiastować każdemu miejscu na powierzchni ziemi, ponieść do każdego miasta radosną nowinę tego Objawienia – Objawienia, ku któremu garnęło się serce Synaju i w imię którego Krzew Gorejący woła: «Do Boga, Pana Panów, należą królestwa ziemi i nieba». Zaprawdę, oto Dzień, w którym tak ziemia jak i morze radują się z tego zwiastowania, Dzień, na który gromadzone było to, co w swej hojności przerastającej zdolność pojmowania śmiertelnego rozumu czy serca Bóg przeznaczył do objawienia. Wkrótce Bóg popłynie swą Arką do ciebie i objawi lud Bahy wspomniany w Księdze Imion”. (4)

Uświęcony niech będzie Pan całej ludzkości. Kiedy padła wzmianka o Jego Imieniu, wszystkie cząsteczki ziemi zaczęły drżeć, a Język Wielkości skłonny się okazał wyjawić to, co spowijała Jego wiedza i co krył w sobie skarbiec Jego potęgi. Zaprawdę, mocą swego Imienia, On – Potężny, Wszechwładny, Najwyższy – jest władcą wszystkiego, co jest w niebiosach i wszystkiego, co jest na ziemi. (5)

Oto Najświętsza Tablica zesłana ze świętego królestwa temu, kto zwrócił swoją twarz w stronę Obiektu uwielbienia świata, Tego, który zstąpił z nieba wieczności przyodziany w transcendentną chwałę

W IMIĘ PANA, PANA WIELKIEJ CHWAŁY.

Oto List wysłany sprzed Naszej Obecności do tego, którego zasłony imion nie zdołały oddzielić od Boga, Stwórcy ziemi i nieba, aby oczy jego mogły ucieszyć się w dniach jego Pana, Pomagającego w Niebezpieczeństwie, Samoistnego. (1)

Powiedzcie, O wyznawcy Syna ! Czy zamknęliście się przede Mną z powodu Mego Imienia? Dlaczego nie rozważycie w waszych sercach? Dzień i noc nawoływaliście Waszego Pana, Wszechmogącego, a kiedy przyszedł z nieba wieczności w swojej wielkiej chwale, odwróciliście się od Niego i pozostaliście pogrążeni w niewiedzy. (2)

Pomyślcie o tych, którzy odrzucili Ducha , kiedy przyszedł do nich z widoczną władzą. Jakże liczni byli faryzeusze, którzy zamknęli się w synagogach w Jego imię rozpaczając z powodu rozłąki z Nim, a jednak, kiedy bramy ponownego spotkania otworzyły się nagle i Boski Luminarz zalśnił z Jutrzenki Piękna, zwątpili oni w Boga, Wywyższonego, Potężnego. Nie zdołali osiągnąć oni Jego obecności, pomimo tego, że Jego przyjście zostało im obiecane w Księdze Izajasza oraz w Księgach Proroków i Posłańców. Nikt z nich nie zwrócił twarzy w stronę Jutrzenki Boskiej hojności oprócz tych, którzy pozbawieni byli jakiejkolwiek władzy wśród ludzi. Jednak dzisiaj każdy człowiek obdarzony mocą oraz dzierżący władzę, szczyci się z powodu Jego Imienia. Pomyśl także o tym, który skazał Jezusa na śmierć. Był największym uczonym swoich czasów w swoim kraju, podczas gdy ten, który był tylko rybakiem, w Niego uwierzył. Strzeżcie się i bądźcie z tych, którzy posłuchają ostrzeżenia. (3)

Rozważ podobnie, jak liczni są obecnie mnisi, którzy zamknęli się w kościołach wzywając Ducha, ale kiedy pojawił się On dzięki mocy Prawdy, nie zdołali zbliżyć się do Niego i zaliczeni są do tych, którzy dalece zbłądzili. Szczęśliwi są ci, którzy je porzucili i zwrócili swe twarze w stronę Tego, który jest Upragnieniem wszystkich, którzy są w niebiosach i na ziemi. (4)

Czytają oni Ewangelię, a mimo to odmawiają uznania Najchwalebniejszego Pana nie zważając na to, że pojawił się On dzięki sile Swojego wywyższonego, Swojego potężnego i łaskawego panowania. Zaprawdę, przybyliśmy ze względu na Was i znosiliśmy nieszczęścia tego świata dla Waszego zbawienia. Uciekacie od Tego, który poświęcił życie, abyście mogli zostać rozbudzeni? Bójcie się Boga, O wyznawcy Ducha i nie podążajcie śladami duchownych, którzy dalece zbłądzili. Czy myślicie, że szuka On własnych interesów, podczas gdy groziły Mu nieustannie miecze wrogów lub, że pragnie próżności tego świata, po tym jak uwięziono Go w najbardziej opustoszałym z miast? Bądźcie sprawiedliwi w swoich osądach i nie podążajcie śladami niesprawiedliwych. (5)

Otwórzcie drzwi Waszych serc. Ten, który jest Duchem, zaprawdę stoi przed nimi. Dlaczego wygnaliście Tego, który pragnie przyciągnąć Was do Promiennego Miejsca? Powiedzcie: Zaprawdę, otworzyliśmy przed Wami bramy Królestwa. Czy zaryglujecie drzwi Waszych domów przed Moim Obliczem? To nic innego jak poważny błąd. On zaprawdę zstąpił z nieba, tak samo jak zstąpił z niego za pierwszym razem. Uważajcie, aby nie kwestionować tego, co głosi On, podobnie jak przed Wami ludzie kwestionowali Jego wypowiedzi. Tak poucza Was Prawdziwy, gdybyście tylko mogli to pojąć. (6)

Rzeka Jordan połączona jest z Największym Oceanem, a Syn w świętej dolinie woła: „Oto Jestem, oto Jestem, O Panie, Boże Mój!”, podczas gdy Synaj okrąża Dom, a Płonący Krzew woła: „Ten, który jest Upragnionym przyszedł w Swoim niedoścignionym majestacie”. Powiedz: Spójrz! Przyszedł Ojciec, a to, co zostało obiecane w Królestwie, wypełniło się! Oto Słowo, które ukrył Syn, kiedy powiedział do zebranych wokół Niego: „teraz znieść nie możecie”. A kiedy nadszedł wyznaczony czas i wybiła Godzina, Słowo zaświeciło nad horyzontem Woli Boga. Strzeżcie się O Wyznawcy Syna, abyście nie rzucili tego za siebie. Trzymajcie się tego mocno. Lepsze jest to dla Was niż wszystko, co posiadacie. Zaprawdę, jest On blisko tych, którzy czynią dobro. Godzina, którą ukryliśmy przed wiedzą mieszkańców ziemi i wybranych aniołów, nadeszła. Powiedz, zaprawdę On dał świadectwo o Mnie, a ja daję świadectwo o Nim. Zaprawdę nie wyznaczył On nikogo innego oprócz Mnie. O tym zaświadczy każda sprawiedliwa i pełna zrozumienia dusza. (7)

Pomimo narażenia na niezliczone trudności wzywamy ludzi do Boga, Pana imion. Powiedz, starajcie się osiągnąć to, co zostało Wam obiecane w Księgach Boga i nie chadzajcie drogą niewiedzących. Moje ciało przetrwało uwięzienie, abyście mogli zostać uwolnieni z niewoli własnego ja. Zwróćcie zatem twarze ku Jego obliczu i nie podążajcie śladami każdego wrogiego ciemiężcy. Zaprawdę, zgodził się On być wystawionym na wielkie poniżenie, abyście mogli osiągnąć chwałę, a mimo to zabawiacie się w dolinie niedbałości. On zaprawdę zamieszkuje najbardziej opustoszałe z miejsc przez wzgląd na Was, podczas gdy Wy mieszkacie w pałacach. (8)

Powiedz, czyż nie słyszeliście Głosu Zwiastuna wołającego na pustkowiu Bayánu, przynoszącego dobre nowiny o przyjściu Pana, Wszechmiłosiernego? Patrz! Przyszedł On w ochraniającym cieniu Świadectwa, obdarzony rozstrzygającymi dowodami i świadectwami, a ci, którzy prawdziwie w Niego wierzą, traktują Jego obecność jako uosobienie Królestwa Boga. Błogosławiony jest człowiek, który zwraca się do Niego, a biada tym, którzy Jemu zaprzeczają lub w Niego wątpią. (9)

Oznajmij księżom: Patrzcie! Przyszedł Ten, który jest Władcą. Wyjdź zza zasłony w imię Pana, Tego, który skłania nisko głowy wszystkich ludzi. Następnie ogłoś całej ludzkości dobre nowiny o tym potężnym, tym chwalebnym Objawieniu. Zaprawdę Ten, który jest Duchem Prawdy, przyszedł, aby poprowadzić Cię do całej prawdy. Nie mówi On według tego, co podpowiada Mu własne ja, lecz według tego, co nakazuje Ten, który jest Wszechwiedzącym, Wszechmądrym. (10)

Powiedz, oto Ten, który wychwalał Syna i wywyższał Jego Sprawę. Odrzućcie, O ludzie świata, to, co posiadacie i uchwyćcie się mocno tego, do czego nawołuje was Wszechpotężny, Ten, który Niesie Zaufanie Boga. Oczyśćcie swoje uszy i zwróćcie serca do Niego, abyście mogli usłyszeć to najwspanialsze Wezwanie, które rozległo się z Synaju, siedziby Waszego Pana, Najchwalebniejszego. Zaprawdę przybliży Was ono do Miejsca, gdzie ujrzycie wspaniałość światła Jego oblicza, które świeci ponad tym promiennym Horyzontem. (11)

O Zgromadzenie Księży! Porzućcie dzwony i wyjdźcie zatem z Waszych kościołów. W tym dniu powinniście rozgłaszać Największe Imię pośród narodów. Czy wolicie milczeć, kiedy każdy kamień i każde drzewo głośno woła: „Przyszedł Pan w swojej wielkiej chwale!”? Dobrze dzieje się człowiekowi, który spieszy ku Niemu. Zaprawdę jest on zaliczony do tych, których imiona będą na wieczność zapisane i który będzie wspominany przez Zgromadzenie na Wysokościach. Tak zostało zarządzone przez Ducha w tej wspaniałej Tablicy. Ten, który wzywa ludzi w Moim imieniu, jest zaprawdę jednym z Moich i objawi on to, co przewyższa siłę wszystkich, którzy są na ziemi. Podążaj Drogą Pana i nie chodź śladami tych, którzy są pogrążeni w nierozwadze. Dobrze dzieje się śpiącemu, który poruszony jest Powiewem Boga i powstaje spomiędzy umarłych, zwracając swoje kroki w stronę Drogi Pana. Zaprawdę człowiek ten uważany jest w oczach Boga Prawdziwego za klejnot pomiędzy ludźmi i zaliczany jest do szczęśliwych. (12)

Powiedz: Na wschodzie zajaśniało światło Jego Objawienia; na Zachodzie pojawiły się oznaki Jego panowania. Rozważcie to w swoich sercach, o ludzie, i nie bądźcie z tych, którzy nie chcieli słuchać napomnień Tego, który jest Wszechmocny, Wszechwychwalany. Niech Powiew Boga obudzi Was. Zaprawdę, rozniósł się on po całym świecie. Dobrze dzieje się temu, kto odkrył jego zapach i zaliczony został do pewnych. (13)

O Zgromadzenie Biskupów! Jesteście gwiazdami na niebie Mojej wiedzy. Moje miłosierdzie nie pragnie, abyście spadli na ziemię. Moja sprawiedliwość jednakże zaświadcza: „Oto jest to, co zarządził Syn”. Cokolwiek zostało wypowiedziane przez Jego niewinne, Jego mówiące prawdę, godne zaufania usta, nie może być nigdy zniekształcone. Dzwony zaprawdę wybrzmiewają Moje Imię i płaczą nade Mną, lecz Mój duch cieszy się oczywistą radością. Ciało Ukochanego pragnie krzyża, a Jego głowa oczekuje włóczni na ścieżce Wszechmiłosiernego. Władza ciemiężcy nie jest w stanie udaremnić Jego zamiaru. Wezwaliśmy wszystkie stworzone rzeczy, by osiągnęły obecność Pana, Króla wszystkich imion. Błogosławiony człowiek, który zwrócił swoją twarz do Boga, Pana Dnia Sądu Ostatecznego. (14)

O Zgromadzenie Mnichów! Jeśli zdecydujecie się podążać za Mną, uczynię was spadkobiercami Mojego Królestwa, a jeśli zwrócicie się przeciwko Mnie, w Moim milczącym cierpieniu zniosę to cierpliwie, ponieważ Ja zaprawdę jestem Wszechprzebaczającym, Wszechmiłosiernym. (15)

O Ziemio Syryjska! Co stało się z twoją prawością? Jesteś zaprawdę uszlachetniona śladami Twojego Pana. Czy poczułaś zapach niebiańskiego spotkania, czy masz zostać zaliczona do niebacznych? (16)

Betlejem poruszone zostało Powiewem Boga. Słyszymy jego głos wołający: „O najhojniejszy Panie! Gdzie ustanowiona jest Twoja wielka chwała? Słodkie wonie Twojej obecności rozbudziły mnie po tym, jak stopiłem się z powodu rozłąki z Tobą. Chwała bądź Tobie za to, że podniosłeś zasłony i przyszedłeś z mocą w widocznej chwale”. Zawołaliśmy do niego zza Tabernakulum Majestatu i Wielkości: „O Betlejem! To Światło wzeszło na wschodzie i podążyło na zachód, aż dotarło do Ciebie pod wieczór swojego życia. Powiedz Mi zatem: Czy synowie rozpoznają Ojca i uznają Go, czy wypierają się Go tak samo, jak ludzie w przeszłości wyparli się Jego [Jezusa]?” Na to krzyknęło wołając: „Jesteś zaprawdę, Wszechwiedzącym, Najlepiej Powiadomionym”. Zaprawdę, widzimy wszystkie stworzone rzeczy poruszone, aby zaświadczać o Nas. Niektórzy Nas znają i o tym świadczą, podczas gdy większość świadczy, jednakże Nas nie zna. (17)

Góra Synaj poruszona jest radością spoglądania na Nasze oblicze. Podniosła swój czarujący głos wychwalający Pana, wołający: „O Panie! Czuję zapach Twojej szaty. Zdaje mi się, że jesteś blisko, przyodziany w znaki Boga. Uszlachetniłeś te ziemie Twoimi krokami. Wielkie jest błogosławieństwo Twoich ludzi, gdyby tylko mogli Ciebie poznać i zaczerpnąć Twoich słodkich woni; a biada niech będzie tym, którzy pogrążeni są we śnie”. (18)

Szczęśliwy jesteś Ty, który zwróciłeś swoją twarz w stronę Mojego oblicza, ponieważ rozdarłeś zasłony, roztrzaskałeś bożki i rozpoznałeś swojego wiecznego Pana. Wyznawcy Koranu powstali przeciwko Nam bez żadnego jasnego dowodu lub świadectwa, prześladując Nas nieustannie coraz to nowymi udrękami. Wydaje im się, że trudności udaremnią Nasz Cel. Próżnym jest naprawdę to, co sobie wyobrazili. Zaprawdę, Twój Pan jest tym, który zarządza to, czego zapragnie. (19)

Nigdy nie przeszedłem obok drzewa, by Moje serce nie zwróciło się do niego mówiąc: „Obyś mogło być ścięte w Moim imieniu, a Moje ciało ukrzyżowane na tobie”. Objawiliśmy te słowa w Liście do szacha, aby mogły posłużyć za przestrogę dla wyznawców religii. Zaprawdę, Twój Pan jest Wszechwiedzącym, Wszechmądrym. (20)

Nie pozwól, aby rzeczy, których się dopuścili, zmartwiły cię. Zaprawdę, oni są niczym umarli, a nie żyjący. Pozostaw ich umarłym i zwróć swoją twarz do Tego, który jest Dawcą Życia dla świata. Strzeż się, by wypowiedzi niebacznych nie zasmuciły Cię. Bądź niezłomny w Sprawie i nauczaj ludzi z doskonałą mądrością. Tak nakazuje Ci Władca ziemi i nieba. On zaprawdę jest Wszechmocnym, Najhojniejszym. Niebawem Bóg będzie wychwalał Twoją pamięć i zapisze Piórem Chwały to, co wypowiedziałeś przez wzgląd na Jego miłość. On zaprawdę jest Obrońcą czyniących dobro. (21)

Wspomnij Mnie człowiekowi o imieniu Murád i powiedz: „Błogosławiony jesteś, o Murád, ponieważ odrzuciłeś podszepty swoich własnych pragnień i podążyłeś za Tym, który jest Pragnieniem całej ludzkości”. (22)

Powiedz: Błogosławiony śpiący, którego obudził Mój Powiew. Błogosławiony martwy, który poruszony jest Moimi ożywczymi oddechami. Błogosławione oko, pocieszone spoglądaniem na Moje piękno. Błogosławiony podróżnik, który kieruje swoje kroki ku Tabernakulum Mojej chwały i majestatu. Błogosławiony zrozpaczony, który szuka schronienia w cieniu Mojego sklepienia. Błogosławiony dotkliwie spragniony, który spieszy do łagodnie płynących wód Mojej miłosiernej łaskawości. Błogosławiona niezaspokojona dusza, która odrzuca swoje samolubne pragnienia dla Mojej miłości i zajmuje swoje miejsce przy stole biesiadnym, który zesłałem z nieba Boskiej hojności dla Moich wybranych. Błogosławiony poniżony, który uchwyci się mocno sznura Mojej chwały oraz potrzebujący, który wchodzi do cienia Tabernakulum Mojego bogactwa. Błogosławiony nieświadomy, który poszukuje fontanny Mojej wiedzy oraz niebaczny, który trzyma się sznura Mojej pamięci. Błogosławiona dusza, która została wskrzeszona do życia poprzez Mój ożywczy oddech i otrzymała wstęp do Mojego niebiańskiego Królestwa. Błogosławiony człowiek, którego poruszyły słodkie wonie ponownego spotkania ze Mną i przybliżyły do Jutrzenki Mojego Objawienia. Błogosławione ucho, które usłyszało, język, który poświadczył i oko, które ujrzało i rozpoznało samego Pana w Jego wielkiej chwale i majestacie, obdarzonego wielkością i panowaniem. Błogosławieni ci, którzy osiągnęli Jego obecność. Błogosławiony człowiek, który szukał oświecenia z Jutrzenki Mojego Słowa. Błogosławiony ten, który przystroił swoją głowę diademem Mojej miłości. Błogosławiony ten, który usłyszał o Mojej rozpaczy i powstał, aby przyjść Mi z pomocą pośród Moich ludzi. Błogosławiony ten, który złożył życie na Mojej ścieżce i znosił liczne cierpienia dla dobra Mojego Imienia. Błogosławiony człowiek, który pewny Mojego Słowa, powstał z grona umarłych, aby świętować Moją sławę. Błogosławiony ten, który zachwycił się Moimi cudownymi melodiami i rozdarł zasłony poprzez potęgę Mojej mocy. Błogosławiony ten, który pozostał wierny Mojemu Przymierzu i którego sprawy tego świata nie powstrzymały przed osiągnięciem Mojego Dworu świętości. Błogosławiony człowiek, który uniezależnił się od wszystkiego oprócz Mnie, unosił się w sferze Mojej miłości, otrzymał wstęp do Mojego Królestwa, spoglądał na Moje siedziby chwały, pił żywe wody Mojej hojności, napił się do syta z niebiańskiej rzeki Mojej życzliwej opatrzności, zaznajomił się z Moją Sprawą, pojął to, co ukryłem w skarbcu Moich Słów oraz zalśnił z horyzontu Boskiej wiedzy zajęty wychwalaniem i sławieniem Mnie. Zaprawdę, jest on jednym z Moich. Na nim spoczywa Moja łaska, Moja miłosierna życzliwość, Moja hojność i Moja chwała. (23)

Oto Wołanie Najchwalebniejszego, które rozlega się z Najwyższego Horyzontu Więzienia w ‘Akká.

ON JEST WYJAŚNIAJĄCYM, WSZYSTKOWIEDZĄCYM, O WSZYSTKIM POINFORMOWANYM.

Bóg, Prawdziwy, zaświadcza, a Objawiciele Jego imion i przymiotów dają świadectwo, że Naszym jedynym celem wzniesienia Wołania i głoszenia Jego wzniosłego Słowa jest, aby ucho całego stworzenia zostało, dzięki żywym wodom Boskiej wypowiedzi, oczyszczone z kłamliwych opowieści i nastroiło się do świętego, chwalebnego i wywyższonego Słowa, które wypłynęło ze skarbnicy wiedzy Twórcy Niebios i Stworzyciela Imion. Szczęśliwi ci, którzy osądzają sprawiedliwie. (1)

O ludzie ziemi!

Pierwsze Radosne Nowiny

które w tym Największym Objawieniu oznajmiła wszystkim ludom świata Księga Matka są takie, że prawo do świętej wojny zostało wymazane z Księgi. Pochwalony niech będzie Najbardziej Miłosierny, Pan pełni łaski, dzięki któremu drzwi niebiańskiej szczodrości zostały otwarte na oścież przed obliczem wszystkiego, co jest w niebie i na ziemi. (2)

Drugie Radosne Nowiny

Dozwolone jest, aby ludy i rody świata przebywały ze sobą z radością i promiennością. O ludzie! Przestawajcie z wyznawcami wszystkich religii w duchu życzliwości i braterstwa. Tak oto gwiazda zaranna Jego aprobaty i władzy zaświeciła nad horyzontem nakazu Boga, Pana światów. (3)

Trzecie Radosne Nowiny

dotyczą uczenia się różnych języków. Ten dekret wypłynął uprzednio spod Pióra Najwyższego: Przystoi władcom świata – niech Bóg ich wspomaga – lub ministrom ziemi, razem naradzić się i przyjąć jeden z istniejących języków, lub jakiś nowy, którego uczyłyby się dzieci w szkołach na całym świecie, i podobnie dotyczy to jednego pisma. W ten sposób cała ziemia uważana będzie za jeden kraj. Dobrze dzieje się temu, kto posłucha Jego Wezwania i przestrzega tego, do czego został zobowiązany przez Boga, Pana Potężnego Tronu. (4)

Czwarte Radosne Nowiny

Gdyby któryś z królów – niech Bóg ich wspomaga – powstał, aby bronić i pomagać temu uciśnionemu ludowi, wszyscy muszą prześcigać się w miłowaniu go i służeniu jemu. Na wszystkich spoczywa ten obowiązek. Dobrze dzieje się tym, którzy działają zgodnie z nim. (5)

Piąte Radosne Nowiny

W każdym kraju, w którym zamieszkuje ktokolwiek z tego ludu, winien on odnosić się do rządu tego kraju z lojalnością, uczciwością i prawdomównością. Oto, co zostało objawione na rozkaz Tego, który jest Ustanawiającym, Pradawnym Dziejów. (6)

Na każdym z ludów świata i na wszystkich razem spoczywa powinność i obowiązek okazywania pomocy tej doniosłej Sprawie, przybyłej z niebios Woli wiecznietrwającego Boga, aby dzięki temu ogień wrogości, który gorzeje w sercach niektórych ludów ziemi został ugaszony, dzięki żywym wodom Boskiej mądrości i dzięki niebiańskim radom i nawoływaniom, oraz aby światło jedności i zgody rozbłysło i roztoczyło na świecie swój blask. (7)

Żywimy nadzieję, że dzięki szczerym wysiłkom tych, którzy są wyrazicielami mocy Boga – wywyższona niechaj będzie Jego chwała – broń wojenna na całym świecie zostanie zamieniona w narzędzia odbudowy oraz że walka i konflikt zostaną usunięte spomiędzy ludzi. (8)

Szóste Radosne Nowiny

to ustanowienie Mniejszego Pokoju, szczegóły którego zostały objawione wcześniej przez Nasze Najbardziej Wywyższone Pióro. Wielkie jest błogosławieństwo tego, kto stoi na jego straży i przestrzega wszystkiego, co zostało zrządzone przez Boga, Wszystkowiedzącego, Wszechmądrego. (9)

Siódme Radosne Nowiny

Dobór ubioru oraz strzyżenie i ułożenie brody zostało pozostawione decyzji ludzi. Jednakże strzeżcie się, o ludzie, abyście nie uczynili z siebie zabawki w rękach nieświadomych. (10)

Ósme Radosne Nowiny

Pobożne czyny mnichów i księży wśród wyznawców Ducha – niech spoczywa na Nim pokój Boga są pamiętane w Jego obecności. W tym Dniu, jednakże, niechaj porzucą oni życie w odosobnieniu i skierują swoje kroki w kierunku otwartego świata i niech zajmą się tym, co przyniesie korzyść im samym oraz innym. Daliśmy im przyzwolenie zawierania związków małżeńskich, aby mogli wydać na świat tego, który będzie wspominał Boga, Pana tego, co widzialne i niewidzialne, Pana Wywyższonego Tronu. (11)

Dziewiąte Radosne Nowiny

Kiedy grzesznik znajdzie się w stanie całkowitego uniezależnienia od wszystkiego za wyjątkiem Boga, powinien błagać Go o odpuszczenie. Wyznawanie grzechów i przewinień przed istotami ludzkimi nie jest dopuszczalne, ponieważ nigdy nie sprzyjało i nigdy nie będzie sprzyjać Boskiemu przebaczeniu. Co więcej, taka spowiedź przed ludźmi powoduje upokorzenie i poniżenie, a Bóg – wywyższona niech będzie Jego chwała – nie pragnie upokorzenia swoich sług. Zaprawdę On jest Współczującym, Miłosiernym. Grzesznik powinien, sam przed Bogiem, błagać o miłosierdzie z Oceanu miłosierdzia, prosić o przebaczenie z Niebios hojności i powiedzieć: (12)

O Boże, mój Boże! Błagam Ciebie przez krew Twoich prawdziwych miłośników, którzy byli tak oczarowani Twoją słodką wypowiedzią, że pospieszyli na Szczyt Chwały, na miejsce najchwalebniejszego męczeństwa i błagam Ciebie przez tajemnice, które złożone są w Twojej wiedzy i przez perły, które pieczołowicie przechowywane są w oceanie Twojej hojności, abyś udzielił przebaczenia mnie i mojemu ojcu i mojej matce. Spośród tych, którzy okazują miłosierdzie, Ty zaprawdę jesteś Najmiłosierniejszym. Nie ma innego Boga oprócz Ciebie, Zawsze Przebaczającego, Najhojniejszego. (13)

O Panie! Ty widzisz tę istotę grzeszności zwracającą się w kierunku oceanu Twojej przychylności i tego słabego poszukującego królestwa Twojej Boskiej mocy i to biedne stworzenie skłaniające się w kierunku gwiazdy zarannej Twojego bogactwa. Na Twoje miłosierdzie i Twoją łaskę, nie zawiedź go, o Panie, ani nie pozbawiaj go objawień Twojej szczodrości w dniach Twoich, ani też nie odsyłaj go sprzed Twoich drzwi, które otworzyłeś na oścież przed wszystkimi, którzy mieszkają w Twoich niebiosach i na Twojej ziemi. (14)

Niestety! Niestety! Moje grzechy nie pozwoliły mi zbliżyć się do Dworu Twojej świętości i moje przewinienia sprawiły, że daleko zboczyłem od Tabernakulum Twojego majestatu. Popełniłem to, co Ty zakazałeś mi czynić i odłożyłem to, co nakazałeś mi przestrzegać. (15)

Błagam Cię przez Tego, który jest suwerennym Panem Imion, abyś zapisał dla mnie Piórem Twojej łaski to, co pomoże mi zbliżyć się do Ciebie i oczyści mnie z moich przewinień, które stanęły na przeszkodzie między mną a Twoim odpuszczeniem. (16)

Zaprawdę, Ty jesteś Mocnym, Szczodrym. Nie ma innego Boga poza Tobą, Potężnym, Łaskawy. (17)

Dziesiąte Radosne Nowiny

Na dowód łaski Boga, Objawiciela tego Największego Obwieszczenia, usunęliśmy ze Świętych Pism i Tablic prawo nakazujące niszczenie ksiąg. (18)

Jedenaste Radosne Nowiny

Dozwolone zostało studiowanie nauk i sztuk, lecz takich, które są pożyteczne i które mogą przyczynić się do postępu i rozwoju ludzi. Tak zostało zarządzone przez Tego, który jest Ustanawiającym, Wszechmądrym. (19)

Dwunaste Radosne Nowiny

Zostało nakazane każdemu z was, aby zajął się jakimś zawodem, takim jak rękodzieło, handel i tym podobne. Łaskawie wywyższyliśmy twoje zajmowanie się taką pracą do rangi wielbienia Boga, Prawdziwego. Rozważcie w waszych sercach łaskę i błogosławieństwa Boga i oddawajcie Mu dzięki wieczorem i o świcie. Nie marnujcie swojego czasu w bezczynności i lenistwie. Zajmijcie się tym, co przyniesie korzyść wam i innym. Tak oto zostało ustanowione w tej Tablicy, z horyzontu której, olśniewająco świeci gwiazda zaranna mądrości i wypowiedzi. (20)

W oczach Boga, najbardziej wzgardzonymi ludźmi są ci, którzy siedzą bezczynnie i żebrzą. Mocno trzymajcie się liny materialnych środków, pokładając całkowite zaufanie w Bogu, Zapewniającym wszelkie środki. Gdy ktoś zajmuje się rękodziełem lub handlem, takie zajęcie w ocenie Boga uważane jest za akt czci; i nie jest to niczym innym niż oznaką Jego bezgranicznej i wszechogarniającej szczodrości. (21)

Trzynaste Radosne Nowiny

Członkom Bożego Domu Sprawiedliwości powierzono sprawy ludzi. Oni, zaprawdę, są Zaufanymi Boga pośród Jego sług i jutrzenkami zwierzchnictwa w Jego krajach. (22)

O ludzie Boga! Tym, co kształci ten świat jest sprawiedliwość, gdyż opiera się ona na dwóch filarach: nagrodzie i karze. Te dwa filary stanowią źródło życia dla świata. Ponieważ każdego dnia pojawia się nowy problem, a na każdy problem jest odpowiednie rozwiązanie, takie sprawy powinny być kierowane do Ministrów Domu Sprawiedliwości, aby mogli oni postąpić zgodnie z potrzebami i wymogami czasu. Ci, którzy przez wzgląd na Boga powstaną, aby służyć Jego Sprawie, są odbiorcami Boskiej inspiracji z niewidzialnego Królestwa. Na każdym spoczywa obowiązek bycia im posłusznym. Wszystkie sprawy Państwa powinny być kierowane do Domu Sprawiedliwości, jednakże akty czci powinny być przestrzegane zgodnie z tym, co Bóg objawił w Jego Księdze. (23)

O ludu Bahá! Jesteście miejscami świtania miłości Boga i jutrzenkami jego miłującej życzliwości. Nie kalajcie waszych języków przeklinaniem i piętnowaniem jakiejkolwiek duszy i strzeżcie swoje oczy przed tym, co nie jest stosowne. Przedstawiajcie to, co posiadacie. Jeśli zostanie przychylnie przyjęte, wasz cel został osiągnięty; jeśli nie, nie protestujcie na próżno. Pozostawcie taką duszę samej sobie i zwróćcie się w kierunku Pana, Obrońcy, Samoistnego. Nie bądźcie przyczyną smutku, a tym bardziej niezgody czy konfliktu. Żywimy nadzieję, abyście mogli uzyskać prawdziwą edukację w schronieniu drzewa Jego czułych łask i działać w zgodzie z tym, czego pragnie Bóg. Jesteście liśćmi jednego drzewa i kroplami jednego oceanu. (24)

Czternaste Radosne Nowiny

Wybieranie się w specjalne podróże, aby odwiedzić miejsca spoczynku zmarłych nie jest konieczne. Jeśli zamożni i dostatni ludzie przekażą koszty takich podróży do Domu Sprawiedliwości, będzie to w obecności Boga miłe i przyjęte. Szczęśliwi są ci, którzy zachowują Jego nakazy. (25)

Piętnaste Radosne Nowiny

Chociaż republikańska forma rządu przynosi pożytek wszystkim ludom świata, jednakże majestat królewski jest jednym ze znaków Boga. Nie pragniemy, aby kraje świata pozostały tego pozbawione. Jeśli roztropni połączą dwie formy w jedną, wielka będzie ich nagroda w obecności Boga. (26)

W poprzednich religiach takie zarządzenia jak święta wojna, niszczenie ksiąg, zakaz przestawania i przyjaźnienia się z innymi ludami lub czytanie pewnych ksiąg zostały zapisane i zatwierdzone zgodnie z wymogiem czasów; jednakże, w tym potężnym Objawieniu, w tym doniosłym Oznajmieniu, różnorakie dary i łaski Boga spadły na wszystkich ludzi i z horyzontu Woli Zawsze Trwającego Pana, Jego nieomylne zrządzenie zapisało to, co podaliśmy powyżej. (27)

Oddajemy chwałę Bogu – uświęcony i wychwalony niechaj będzie On – za wszystko, co łaskawie objawił w tym błogosławionym, tym chwalebnym i niezrównanym Dniu. Zaprawdę, jeśli każdy na ziemi zostałby obdarzony miriadami języków, które bezustannie sławiłyby Boga i wywyższały jego Imię do końca, który nie zna końca, ich dziękczynienie nie okazałoby się odpowiednie nawet dla jednego z łaskawych względów, o których wspomnieliśmy w tej Tablicy. Temu świadkiem jest każdy człowiek mądrości i postrzegania, zrozumienia i wiedzy. (28)

Żarliwie błagamy Boga, wywyższona niech będzie Jego chwała, aby pomógł władcom i panującym, którzy są wyrazicielami władzy i jutrzenkami chwały, wprowadzić w życie Jego prawa i zarządzenia. On jest zaprawdę Wszechwiedzącym, Wszechmocnym, Tym który mocen jest odpowiedzieć na wezwanie ludzi. (29)

NA MOJE IMIĘ, KTÓRE STOI WYWYŻSZONE PONAD WSZYSTKIMI IMIONAMI.

Sława i chwała należą się Panu Imion i Stwórcy niebios, temu, którego fale oceanu Objawienia spiętrzają się przed oczyma ludzi świata. Gwiazda Zaranna Jego Sprawy świeci przez każdą zasłonę, a Jego Słowo potwierdzenia stoi poza zasięgiem zaprzeczenia. Ani przewaga ciemiężcy ani tyrania niegodziwych nie były w stanie udaremnić Jego Celu. Jakże wysławiona jest Jego suwerenność, jakże wywyższona Jego władza! (1)

Wielki Boże! Mimo, że Jego znaki ogarnęły ziemię, a Jego dowody i świadectwa jaśnieją i są oczywiste jak światło, jednak niewiedzący wydają się być niebaczni, a nawet zbuntowani. Gdyby tylko mogli zadowolić się sprzeciwem. Lecz oni przez cały czas spiskują, aby ściąć święte Drzewo Lote. Od zarania tego Objawienia, te uosobienia egoizmu, uciekając się do okrucieństwa i opresji, usiłowały zagasić Światło Boskiego objawienia. Ale Bóg, powstrzymując ich ręce, objawił to Światło przez swój najwyższy autorytet i ochronił je dzięki sile swojej mocy, aż ziemia i niebiosa zostały oświetlone Jego blaskiem i jasnością. Chwała niechaj Mu będzie w każdych warunkach. (2)

Chwała niechaj będzie Tobie, o Panie świata i Upragnienie narodów, o Ty, który objawiłeś siebie w Największym Imieniu, dzięki czemu perły wiedzy i wypowiedzi wyłoniły się z muszli wielkiego morza Twojej wiedzy, a niebiosa Boskiego objawienia zostały przyozdobione światłem ukazania się Słońca Twojego oblicza. (3)

Błagam Ciebie przez Słowo, dzięki któremu Twoje dowody zostały udoskonalone pośród Twoich stworzeń i Twoje świadectwo zostało wypełnione pośród Twoich sług, abyś umocnił Twoich ludzi w tym, co sprawi, że oblicze Sprawy rozpromienieje w Twoim królestwie, sztandary Twojej mocy zostaną zatknięte pośród Twoich sług i chorągwie Twojego przewodnictwa zostaną wzniesione w Twoich królestwach. (4)

O mój Panie! Ty widzisz, jak przylgnęli oni do liny Twojej łaski i jak trzymają się mocno rąbka płaszcza Twojej wspaniałomyślności. Ustanów dla nich to, co przybliży ich do Ciebie i powstrzyma ich od wszystkiego innego poza Tobą. Błagam Cię, o Królu istnienia i Obrońco tego, co widzialne i niewidzialne, abyś sprawił, by każdy, kto powstanie służyć Twojej Sprawie, stał się niby morze falujące się na Twoje życzenie i został rozpalony płomieniem Twojego Świętego Drzewa, jaśniejącym nad horyzontem nieba Twojej woli. Zaprawdę, Ty jesteś Tym potężnym, którego ani moc całego świata ani siła narodów nie mogą osłabić. Nie ma innego Boga poza Tobą, Niezrównanym, Obrońcą, Samoistniejącym. (5)

O ty, który wypiłeś wino Mojej wypowiedzi z kielicha Mojej wiedzy! Te niezrównane słowa dały się dziś usłyszeć z szelestu Boskiego Drzewa Lote, które Pan Imion, ręką niebiańskiej mocy, zasadził w Najwyższym Raju: (6)

Pierwszy Ṭaráz

i pierwszy blask, który zaświtał na horyzoncie Księgi Matki to ten, że człowiek powinien znać samego siebie i stać się świadomym tego, co prowadzi do wzniosłości lub upokorzenia, chwały lub poniżenia, bogactwa lub biedy. Po dojściu do etapu spełnienia i po osiągnięciu wieku dojrzałości człowiek potrzebuje majątku, a majątek, który zdobędzie jako owoc rzemiosł lub zawodów, jest godny uznania i chwalebny w ocenie ludzi mądrości, a w szczególności w oczach sług, którzy poświęcą się kształceniu świata i oświeceniu jego ludzi. Są oni, zaprawdę, cześnikami życiodajnej wody wiedzy i przewodnikami, którzy prowadzą ku doskonałej drodze. Kierują oni ludzi świata na prostą drogę i zapoznają ich z tym, co sprzyja poprawie i wysławieniu ludzi. Prosta droga to ta, która prowadzi człowieka do jutrzenki postrzegania i do miejsca świtania prawdziwego zrozumienia i wiedzie go w kierunku tego, co przyniesie chwałę, honor i wielkość. (7)

Żywimy nadzieję, że dzięki miłującej życzliwości Wszechmądrego, Wszechwiedzącego przesłaniający pył będzie mógł być rozproszony, a siła postrzegania wzmożona, aby ludzie mogli odkryć cel, dla którego zostali powołani do istnienia. W tym Dniu cokolwiek służy ograniczeniu zaślepienia i zwiększeniu widzenia, godne jest uwagi. To widzenie działa jak środek i przewodnik dla prawdziwej wiedzy. Zaprawdę, w ocenie ludzi wiedzy przenikliwość zrozumienia wynika z przenikliwości widzenia. Ludzie Bahá w każdych warunkach muszą postępować zgodnie z tym, co jest godne i stosowne oraz nawoływać ludzi wedle tego. (8)

Drugi Ṭaráz

nawołuje, aby obcować z wyznawcami wszystkich religii w duchu przyjaźni i braterstwa, aby głosić to, co ustanowił Głos na Synaju i aby zachować uczciwość we wszystkich sprawach. (9)

Ci, którzy obdarzeni są szczerością i wiernością, powinni obcować ze wszystkimi ludźmi i braćmi ziemi z radością i promiennością, ponieważ obcowanie z ludźmi sprzyjało i nadal sprzyjać będzie jedności i zgodzie, które z kolei służą zachowaniu porządku na świecie oraz odrodzeniu narodów. Błogosławieni ci, którzy mocno przywarli do liny życzliwości i czułego miłosierdzia i wolni są od niechęci i nienawiści. (10)

Ten Skrzywdzony nawołuje ludzi świata, aby okazywali tolerancję i prawość, które są dwoma światłami pośród mroku świata i dwoma wychowawcami dla umocnienia ludzkości. Szczęśliwi ci, którzy je osiągnęli, a biada niech będzie niebacznym. (11)

Trzeci Ṭaráz

dotyczy dobrego charakteru. Dobry charakter jest zaprawdę najlepszym okryciem dla ludzi od Boga. Nim przyozdabia On skronie swoich umiłowanych. Na Moje życie! Światło dobrego charakteru góruje nad światłem słońca i blaskiem jego. Ten, kto go zdobędzie, uważany jest za klejnot pośród ludzi. Chwała i poprawa świata zależą od niego. Charakter jest środkiem, dzięki któremu ludzie kierowani są na Prostą Drogę i doprowadzeni są do Wielkiego Oznajmienia. Szczęśliwy ten, kto przyozdobiony jest świętymi cechami i charakterem Zastępów na Wysokościach. (12)

Przystoi tobie w każdych warunkach utkwić swój wzrok w sprawiedliwości i uczciwości. Ta wysławiona wypowiedź została ujawniona w Słowach ukrytych przez Nasze Najczcigodniejsze Pióro: (13)

„O Synu Ducha! Ze wszech rzeczy najukochańszą jest przed oczyma Mymi Sprawiedliwość. Nie odwracaj się od niej, jeżeli Mnie pragniesz i nie zaniedbuj jej, abym Ja w tobie ufność mógł położyć. Za jej pomocą widzieć będziesz własnymi oczyma, nie zaś oczyma innych i pojmować własnym rozumem, a nie rozumem bliźniego twego. Rozważ to w sercu swoim, jako ci być przystoi. Zaprawdę, sprawiedliwość jest Moim darem dla ciebie i znakiem łaskawości Mojej. Ustanów ją zatem przed oczyma twymi”. (14)

Ci, którzy są sprawiedliwi i bezstronni w swoich osądach zajmują wzniosłą pozycję i wysokie stanowisko. Od tych dusz świeci olśniewające światło pobożności i prawości. Naszą gorącą nadzieją jest, aby ludy i kraje świata nie zostały pozbawione wspaniałości tych dwóch luminarzy. (15)

Czwarty Ṭaráz

dotyczy wiarygodności. Zaprawdę jest ona wrotami bezpieczeństwa dla wszystkich, którzy zamieszkują ziemię i oznaką chwały ze strony Najmiłosierniejszego. Ten, kto ma w niej udział, zaprawdę ma udział w skarbach bogactwa i dobrobytu. Wiarygodność jest najwspanialszym portalem prowadzącym do spokoju i bezpieczeństwa ludzi. Zaprawdę, trwałość każdej sprawy zależała i zależy od niej. Wszystkie dziedziny władzy, wielkości i bogactwa rozświetlone są jej światłem. (16)

Te wyniosłe słowa zostały niedawno objawione przez Pióro Najwyższego:

„Teraz powiemy tobie o Wiarygodności i jej randze w ocenie Boga, twojego Pana, Pana Potężnego Tronu. Pewnego dnia udaliśmy się na Naszą Zieloną Wyspę. Kiedy przybyliśmy na miejsce, ujrzeliśmy płynące strumienie i bujne drzewa i światło słoneczne grające pośród nich. Zwracając Nasze oblicze w prawo ujrzeliśmy to, czego pióro nie jest w stanie opisać; ani też nie może przedstawić tego, czego świadkiem były oczy Pana Ludzkości w tym najświętszym, tym najwznioślejszym, tym błogosławionym, najbardziej wywyższonym Miejscu. Zwracając się wtedy na lewo spojrzeliśmy na jedną z Piękności Najbardziej Wzniosłego Raju, stojącą na słupie światła i wołającą głośno: »O mieszkańcy ziemi i nieba! Spójrzcie na Moje piękno i na Moją promienność i na Moje objawienie i na Mój blask. Na Boga Prawdziwego! Jestem Wiarygodnością i jej objawieniem i jej pięknem. Wynagrodzę każdemu, kto przylgnie do Mnie i rozpozna Moją rangę i pozycję i uchwyci się mocno Mojego rąbka. Jestem najwspanialszym ornamentem ludzi Bahá, szatą chwały dla wszystkich, którzy są w królestwie stworzenia. Jestem największym narzędziem dla dobrobytu świata i horyzontem pewności dla wszystkich stworzeń«. I tak zesłaliśmy tobie to, co przybliży ludzi do Pana stworzenia”. (17)

O ludzie Bahá! Wiarygodność jest zaprawdę najlepszym okryciem dla waszych skroni i najchwalebniejszą koroną dla głów waszych. Mocno się jej trzymajcie, zgodnie z rozkazem Tego, który jest Ustanawiający, o Wszystkim Powiadomiony. (18)

Piąty Ṭaráz

dotyczy ochrony i zachowania pozycji sług Boga. Nikt nie powinien lekceważyć prawdy żadnej sprawy, a raczej powinien dać wyraz temu, co jest słuszne i prawdziwe. Ludzie Bahá nie powinni odmawiać żadnej duszy nagrody, która jest jej należna, powinni traktować rzemieślników z szacunkiem i w przeciwieństwie do ludzi w przeszłości nie przystoi im kalać swoich języków obelgą. (19)

W tym Dniu słońce rzemiosła świeci ponad horyzontem Zachodu i rzeka sztuki płynie z morza tego rejonu. Należy to uznać i docenić taką łaskę. Na życie Boga! Słowo „Słuszność” promienieje jasno i olśniewająco niczym słońce. Modlimy się do Boga, aby łaskawie zesłał jego blask na każdego. On zaprawdę jest potężnym ponad wszystkimi rzeczami, tym, który może odpowiedzieć na modlitwy wszystkich ludzi. (20)

W tym dniu prawdomówność i szczerość wystawione są na ciężką próbę w szponach fałszu, a sprawiedliwość cierpi z powodu plagi niesprawiedliwości. Dym korupcji ogarnął całą ziemię w taki sposób, że gdzie nie spojrzeć, nie widać niczego prócz pułków żołnierzy, a z każdej ziemi nie słychać niczego oprócz uderzeń mieczy. Błagamy Boga, Prawdziwego, aby wzmocnił dzierżących Jego władzę w tym, co odnowi świat i przyniesie spokój narodom. (21)

Szósty Ṭaráz

Wiedza jest jednym z niezwykłych darów Boga. Na każdym spoczywa obowiązek zdobywania jej. Te nauki i środki materialne, które są teraz znane, zostały osiągnięte dzięki Jego wiedzy i mądrości objawionej w Listach i Tablicach przez Jego Najbardziej Wysławione Pióro – Pióro, z którego skarbca wydobywane są na światło perły mądrości i wypowiedzi oraz sztuki i rzemiosła świata. (22)

W tym Dniu sekrety ziemi leżą odsłonięte przed oczyma ludzi. Strony szybko ukazujących się gazet rzeczywiście są lustrem świata. Odzwierciedlają one czyny i to, czym zajmują się różnorodni ludzie i krajanie. Odzwierciedlają je [czyny] i sprawiają, że stają się znane. Są one lustrem obdarzonym słuchem, wzrokiem i mową. To jest niezwykłe i potężne zjawisko. Jednakże przystoi pisarzom tych gazet oczyścić się z podszeptów niegodziwych namiętności i pragnień oraz przyodziać w szaty sprawiedliwości i słuszności. Powinni oni zbadać sytuację, na ile to możliwe, ustalić fakty, a później umieścić je na piśmie. (23)

Większość informacji opublikowanych w gazetach odnośnie do Tego Pokrzywdzonego pozbawionych jest prawdy. Uczciwa mowa i prawdomówność, z powodu ich wzniosłej rangi i pozycji, uważane są za słońce świecące ponad horyzontem wiedzy. Fale powstające z tego Oceanu widoczne są przed oczyma ludzi świata, a wylewy Pióra mądrości i wypowiedzi zauważalne są wszędzie. (24)

Prasa donosi, że ten Sługa uciekł z krainy Ṭa [Teheran] i udał się do Iraku. Łaskawy Boże! Ani nawet przez chwilę ten Skrzywdzony nie skrywał siebie. Raczej przez cały czas był niezłomny i widoczny przed oczyma wszystkich ludzi. Nigdy nie chowaliśmy się, ani też nigdy nie będziemy szukać ucieczki. Zaprawdę, tylko niemądrzy ludzie uciekają sprzed Naszej obecności. Opuściliśmy Naszą ojczyznę w towarzystwie dwóch konnych konwojentów będących przedstawicielami dwóch zaszczytnych rządów Persji i Rosji, aż przybyliśmy do Iraku w pełni chwały i siły. Chwała niechaj będzie Bogu! Sprawa, której ten Skrzywdzony jest Zwiastunem, jest tak wzniosła jak niebiosa i świeci olśniewająco niczym słońce. Ukrywanie się nie ma żadnego dostępu do tej pozycji, nie ma też żadnego powodu dla strachu i uciszenia. (25)

Tajemnice Zmartwychwstania i wydarzenia Ostatniej Godziny są jawnie ukazane, ale ludzie zatopieni są w lekkomyślności i sami omotali się zasłonami. „I kiedy morza będą wzburzone (…) I kiedy karty księgi zostaną rozpostarte” . Na prawość Boga! Brzask prawdziwie pojaśniał i światło rozbłysło i noc się oddaliła. Szczęśliwi ci, którzy rozumieją. Szczęśliwi ci, którzy tego dostąpili. (26)

Pochwalony niech będzie Bóg! Pióro zakłopotane jest, co napisać, a Język zastanawia się, co powiedzieć. Pomimo niespotykanych trudności i doświadczeniu lat więzienia, niewoli i prób widzimy, że zasłony grubsze niż te, które już zdołaliśmy rozedrzeć, stanęły na przeszkodzie, ograniczając wzrok i sprawiając, że światło zrozumienia zostało przysłonięte. Ponadto widzimy, jak szerzone są nowe oszczerstwa, o wiele bardziej nikczemne niż te z minionych dni. (27)

O ludu Bayánu! Lękajcie się miłosiernego Pana! Pomyślcie o ludziach minionych czasów. Jakie były ich czyny i jakie owoce zebrali? Wszystko, co wypowiedzieli, było jedynie oszustwem i cokolwiek zdziałali, okazało się bezwartościowe, za wyjątkiem tych, których Bóg łaskawie ochronił poprzez swoją moc. (28)

Przysięgam na życie Tego, który jest Pragnieniem świata! Gdyby człowiek rozważył w swoim sercu, wówczas, wolny od jakiegokolwiek przywiązania do świata, pospieszyłby do Największego Światła, uwolniłby i oczyściłby się z pyłu próżnych wyobrażeń i dymu próżnych upodobań. Co doprowadziło ludzi przeszłości do tego, że zbłądzili i kto ich zwiódł? Nadal odrzucają prawdę i zwrócili się ku własnym samolubnym pragnieniom. Ten Skrzywdzony woła przez wzgląd na Boga. Ktokolwiek pragnie, niechaj się ku temu zwróci, ktokolwiek pragnie, niechaj się odwróci. Zaprawdę, Bóg może pozwolić sobie na to, aby obyć się bez jakichkolwiek rzeczy, czy to należących do przeszłości czy przyszłości. (29)

O ludu Bayánu! To ludzie tacy jak Hádí Dawlat-Ábádí , którzy z turbanem i pastorałem byli źródłem sprzeciwu i przeszkody i tak srodze obarczyli ludzi przesądami, że nawet dziś oczekują oni ukazania się fikcyjnej postaci z fikcyjnego miejsca. Zostaliście ostrzeżeni, o ludzie zrozumienia. (30)

O Hádí! Nakłoń ucho do Głosu tego wiarygodnego Doradcy: skieruj swoje kroki od lewej do prawej, czyli zwróć się od próżnych wyobrażeń w kierunku pewności. Nie prowadź ludzi w kierunku błędu. Boski Luminarz świeci, Jego Sprawa jest objawiona, a Jego znaki obejmują wszystko. Skieruj swoją twarz w kierunku Boga, Pomocy w Niebezpieczeństwie, Samoistniejącego. Wyrzeknij się przywództwa ze względu na Boga i pozostaw ludzi samych sobie. Jesteś nieświadomy podstawowej prawdy, nie jesteś z nią zaznajomiony. (31)

O Hádí! Miej jedną twarz na ścieżce Boga. Kiedy jesteś w towarzystwie niewiernych, jesteś niewiernym, a wśród pobożnych jesteś pobożnym. Zastanów się nad tymi duszami, które oddały swoje życie i majątek w tamtym kraju, abyś tym samym mógł zostać napomniany i abyś obudził się ze swojego letargu. Rozważ: kto będzie preferowany, ten, kto zachowa swoje ciało, swoje życie i swoją własność czy ten, który poświęci wszystko, co posiada na drodze Boga? Osądź sprawiedliwie i nie bądź z tych, którzy są niesprawiedliwi. Przylgnij do sprawiedliwości i pozostań wierny równości, abyś przypadkiem nie użył, z samolubnych pobudek, religii jako sideł ani abyś nie zlekceważył prawdy dla złota. Zaprawdę twoja niegodziwość i niegodziwość ludzi tobie podobnych stały się tak poważne, że Pióro Chwały zostało poruszone, aby dokonać tych obserwacji. Okaż bojaźń wobec Boga. Ten, który zapowiedział to Objawienie, ogłosił: „Będzie On głosił w każdych warunkach: »Zaprawdę, zaprawdę, Ja jestem Bogiem, nie ma innego Boga oprócz Mnie, Pomocy w Niebezpieczeństwie, Samoistniejącego«”. (32)

O ludu Bayánu! Zakazano Wam kontaktować się z umiłowanymi Boga. Dlaczego ten zakaz został nałożony i dla jakiego celu? Bądźcie sprawiedliwi, zaklinam was na Boga, nie bądźcie niebaczni. Dla tych, którzy obdarzeni są zrozumieniem oraz dla Największego Piękna cel tego zakazu jest znany i oczywisty; to po to, aby nikt nie stał się świadomy jego [Hádíego] sekretów i czynów. (33)

O Hádí! Nie przebywałeś w Naszym towarzystwie, dlatego jesteś nieświadomy tej Sprawy. Nie postępuj wedle własnych próżnych wyobrażeń. Poza tym przypatrz się Pismom własnymi oczyma i zastanów się nad tym, co miało miejsce. Miej litość nad sobą i nad sługami Boga i nie bądź przyczyną krnąbrności jak ludzie minionych czasów. Droga jest wyraźna i dowody jasne. Zamień niesprawiedliwość w sprawiedliwość i niesłuszność w słuszność. Żywimy nadzieję, że oddech Boskiej inspiracji umocni ciebie i twojemu wewnętrznemu uchu umożliwione będzie usłyszeć te błogosławione słowa: „Powiedz: »Bóg!« – potem zostaw ich, aby się zabawiali w pustej gadaninie!” . Ty byłeś tam [na Cyprze] i widziałeś go [Mírzę Yahyę]. Przemów teraz uczciwie. Nie interpretuj błędnie tej sprawy ani przed sobą samym ani wobec ludzi. Jesteś zarówno nieświadomy jak i niedoinformowany. Nakłoń ucho do Głosu tego Skrzywdzonego i pospiesz w kierunku oceanu Boskiej wiedzy, abyś mógł, być może, zostać przystrojonym ornamentem zrozumienia i mógł wyrzec się wszystkiego oprócz Boga. Słuchaj Głosu tego życzliwego Doradcy, wołającego głośno, odsłoniętego i oczywistego, przed twarzami królów i ich poddanych i wezwij ludzi świata, każdego z osobna i wszystkich razem, do tego, który jest Panem Wieczności. Oto Słowo, z którego horyzontu olśniewająco świeci gwiazda zaranna niewyczerpanej łaski. (34)

O Hádí! Ten Skrzywdzony, pozbawiony jakiegokolwiek przywiązania do świata, starał się z największym wysiłkiem ugasić ogień wrogości i nienawiści, który płonie gwałtownie w sercach ludzi świata. Przystoi każdej sprawiedliwej i bezstronnej osobie oddać Bogu dzięki – niech wywyższona będzie Jego chwała – i powstać, aby rozpowszechniać tę wybitną Sprawę, aby ogień mógł zamienić się w światło, nienawiść mogła ustąpić drogi braterstwu i miłości. Przysięgam na prawość Boga! To jest jedyny cel tego Skrzywdzonego. Zaprawdę, ogłaszając tę doniosłą Sprawę i okazując Prawdę, znosiliśmy wielorakie cierpienia, trudności i udręki. Ty sam mógłbyś zaświadczyć o tym, co powiedzieliśmy, gdybyś tylko mówił sprawiedliwie. Zaprawdę, Bóg mówi prawdę i prowadzi Drogą. On jest Mocnym, Potężnym, Łaskawym. (35)

Niechaj Nasza Chwała spoczywa na ludziach Bahá, których ani tyrania ciemiężcy ani przewaga agresora nie były w stanie powstrzymać od Boga, Pana światów. (36)

Oto List Boga, Pomocy w Niebiezpieczeństwie, Samoistniejącego

OTO TEN, KTÓRY SŁYSZY ZE SWOJEGO KRÓLESTWA CHWAŁY.

Bóg zaświadcza, że nie ma innego Boga niż On, oraz że Ten, który ukazał się, jest Ukrytą Tajemnicą, Drogocennym Symbolem, Najwspanialszą Księgą dla wszystkich narodów oraz Niebem hojności dla całego świata. Jest Najpotężniejszym Znakiem wśród ludzi i Jutrzenką najdostojniejszych przymiotów w królestwie stworzenia. Poprzez Niego ukazało się to, co ukryte było od niepamiętnych czasów oraz zasłonięte przed oczyma człowieka. On jest Tym, którego Objawienie zostało ogłoszone w niebiańskich Pismach w przeszłych oraz niedawnych czasach. Ktokolwiek uznaje wiarę w Niego oraz Jego znaki i świadectwa, zaprawdę uznał to, co Język Wielkości wypowiedział przed stworzeniem ziemi i nieba oraz objawieniem Królestwa Imion. Poprzez Niego wezbrał ocean wiedzy wśród ludzi, a rzeka Boskiej mądrości wytrysnęła z rozkazu Boga, Pana Dni. (1)

Dobrze dzieje się człowiekowi wnikliwemu, który rozpoznał i dostrzegł Prawdę oraz posiadającemu słyszące ucho, który usłyszał Jego słodki Głos oraz ręce, która przyjęła Jego Księgę z taką determinacją, jaka zrodzona jest z Boga, Pana tego świata i świata, który nastąpi, oraz gorliwemu wędrowcowi, który pospieszył w stronę Jego chwalebnego Horyzontu, oraz obdarzonemu siłą, którego ani przemożna moc rządzących, ani wrzawa wszczęta przez przywódców religijnych nie były w stanie zatrwożyć. A biada niech będzie temu, kto odrzucił łaskę Boga, zaprzeczył Jego łagodnemu miłosierdziu i władzy; taki człowiek jest zaprawdę zaliczany do tych, którzy przez wieczność odrzucali świadectwo Boga i Jego dowody. (2)

Wielkie jest błogosławieństwo tego, kto w tym Dniu odrzucił rzeczy powszechne wśród ludzi i uchwycił się tego, co nakazał Bóg, Pan Imion i Stwórca wszystkich stworzonych rzeczy, Ten, który przyszedł z nieba wieczności mocą Największego Imienia, obdarzony w tak niepokonaną władzę, że wszystkie siły na ziemi są niezdolne, aby Mu się przeciwstawić. Temu daje świadectwo Księga matka wołająca z Najwznioślejszego Stanu. (3)

O ‘Alí-Akbar! Wielokrotnie słyszeliśmy twój głos i odpowiedzieliśmy ci tym, z czym nie może się równać wysławianie całej ludzkości; z czego szczerzy wdychają słodkie wonie wypowiedzi Wszechmiłosiernego, a Jego prawdziwi miłośnicy wyczuwają zapach niebiańskiego spotkania, zaś spragnieni odkrywają szmer wody, która jest zaprawdę życiem. Błogosławiony jest człowiek, który osiągnął i rozpoznał to, co w tej chwili rozgłaszane jest przez Pióro Boga, Pomagającego w Niebezpieczeństwie, Wszechmocnego i Wszechszczodrego. (4)

Świadczymy, że zwróciłeś swą twarz do Boga i podróżowałeś daleko, aż osiągnąłeś Jego obecność i usłyszałeś Głos tego Skrzywdzonego, który został wtrącony do więzienia z powodu występków tych, którzy zwątpili w znaki i świadectwa Boga i zaprzeczyli tej niebiańskiej łasce, poprzez którą zajaśniał cały świat. Błogosławiona twoja twarz, gdyż zwróciła się do Niego i twoje ucho, gdyż usłyszało Jego głos i twój język, gdyż święcił łaskę Boga, Pana panów. Błagamy Boga, by łaskawie wspomógł ciebie, abyś stał się wzorem szerzenia Jego Sprawy oraz umożliwił ci przybliżenie się do Niego we wszystkich czasach i w każdych warunkach. (5)

Wybrani Boga i Jego ukochani w tej krainie są w Naszej pamięci i przesyłamy im radosne nowiny o tym, co zostało zesłane na ich cześć z Królestwa wypowiedzi ich Pana, suwerennego Władcy Dnia Sądu Ostatecznego. Wspomnij im o Mnie i oświeć ich wspaniałą chwałą Mojej wypowiedzi. Zaprawdę twój Pan jest Łaskawy, Hojny. (6)

O ty, który wywyższasz Moją chwałę! Posłuchaj tego, co ludzie tyranii przypisują Mi w dniach Moich. Niektórzy z nich mówią: „On rości sobie prawo do Boskości”, inni mówią: „Wymyślił kłamstwo przeciwko Bogu”; jeszcze inni mówią: „Przyszedł, aby siać bunt”. Podli i nikczemni są oni. Patrz! Są oni zaprawdę niewolnikami próżnych wyobraźni. (7)

Zaprzestaniemy teraz wypowiadania się w elokwentnym języku . Zaprawdę twój Pan jest Potężny, Nieskrępowany. Będziemy raczej mówić w języku perskim, aby zaś ludzie Persji, wszyscy razem i każdy z osobna, mogli stać się świadomi wypowiedzi łaskawego Pana i wyjść, aby odkryć Prawdę. (8)

Pierwszy Tajallí

który zaświtał z Jutrzenki Prawdy to wiedza o Bogu, wywyższona niech będzie Jego chwała. A wiedzy o Królu wiecznych dni nie można osiągnąć w żaden sposób oprócz rozpoznania Tego, który nosi Największe Imię. On jest zaprawdę Przemawiającym na Synaju, który teraz zasiada na tronie Objawienia. On jest Ukrytą Tajemnicą i Drogocennym Symbolem. Wszystkie wcześniejsze i późniejsze Księgi Boga są ozdobione Jego sławą i wywyższają Jego chwałę. Dzięki Niemu na świecie ustanowiono wzorzec wiedzy i rozwinięto sztandar jedności Boga wśród ludzi. Osiągnięcie Boskiej Obecności może nastąpić tylko przez osiągnięcie Jego obecności. Za pośrednictwem Jego potęgi wszystko co było osłonięte i ukryte od niepamiętnych czasów, jest teraz objawione. On objawił się poprzez siłę Prawdy i wypowiedział Słowo, dzięki któremu wszystko co w niebiosach i na ziemi oniemiało, oprócz tych, których Wszechmogący raczył od tego uwolnić. Prawdziwa wiara w Boga i rozpoznanie Jego mogą być zupełne, jedynie poprzez przyjęcie tego, co On objawił i przestrzeganie wszystkiego, co zostało nakazane przez Niego i ustanowione w Księdze Pióra Chwały. (9)

Ci, którzy zanurzają się w oceanie Jego wypowiedzi, powinni cały czas mieć największe poważanie dla Bosko objawionych zarządzeń i zakazów. Zaprawdę Jego zarządzenia stanowią najpotężniejszą twierdzę dla obrony świata i ochrony jego ludów – światło dla tych, którzy uznają i rozpoznają prawdę i ogień dla tych, którzy odwracają się i zaprzeczają. (10)

Drugi Tajallí

to pozostanie wytrwałym w Sprawie Boga – niech wywyższona będzie Jego chwała – oraz bycie niezachwianym w Jego miłości. Tego nie można w żaden sposób osiągnąć prócz pełnego uznania Jego, a pełne uznanie może być osiągnięte tylko poprzez wiarę w błogosławione słowa: „On czyni to, czego zapragnie”. Ktokolwiek trzyma się wytrwale tego wzniosłego słowa i pije z żywych wód wypowiedzi, które są w nich obecne, zostanie obdarzony taką stałością, że wszystkie księgi świata będą bezsilne, aby powstrzymać go od Księgi Matki. O jakże chwalebny jest ten wzniosły stan, ta wywyższona ranga, ten ostateczny cel! (11)

O ‘Alí-Akbar! Rozważ jakże nikczemny jest stan niewierzących. Oni wszyscy wypowiadają słowa: „Zaprawdę należy chwalić Jego czyny i być posłusznym Jego rozkazom”. Niemniej jednak, jeśli objawimy to, co nawet o włos sprzeciwia się ich egoistycznym zwyczajom i żądzom, pogardliwie to odrzucą. Powiedz, nikt nie może pojąć rozlicznych wymogów doskonałej mądrości Boga. Zaprawdę, jeśli ogłosiłby On, że ziemia jest niebem, nikt nie miałby prawa kwestionować Jego autorytetu. O tym świadczył Punkt Bayánu we wszystkim, co zostało zesłane Jemu prawdziwie na rozkaz Boga, Tego, który sprawił, że nadszedł Świt. (12)

Trzeci Tajallí

dotyczy sztuk, rzemiosł i nauk. Wiedza jest jak skrzydła życia człowieka i jako drabina dla jego wywyższenia. Jej nabywanie spoczywa na wszystkich. Powinno się wszakże zdobywać wiedzę o takich naukach, które mogą przynieść korzyść ludziom na ziemi, a nie takich, które zaczynają się słowami i kończą się słowami. Wielki jest zaprawdę wpływ naukowców i rzemieślników na ludzi świata. Temu świadczy Księga Matka w dniu Jego powrotu. Szczęśliwi są ci, którzy posiadają słyszące ucho. Zaprawdę, wiedza jest prawdziwym skarbem człowieka, źródłem jego chwały, hojności, radości, wywyższenia, wesela i szczęścia. Tak oto przemówił Język Wielkości w tym Największym Więzieniu. (13)

Czwarty Tajallí

dotyczy Boskości, Bóstwa i tym podobnych. Gdyby wnikliwy człowiek skierował swój wzrok w stronę błogosławionego, objawionego Drzewa Lote i jego owoców, byłby tym samym tak wzbogacony, że stałby się niezależnym od wszystkiego innego i uznałby swoją wiarę w to, co wypowiedział Przemawiający na Synaju z tronu Objawienia. (14)

O ‘Alí-Akbar! Zapoznaj ludzi ze świętymi wersetami twego Pana i ukaż im Jego prostą Ścieżkę, Jego potężne Oznajmienie. (15)

Powiedz: O ludzie, jeśli rozsądzicie sprawiedliwie i słusznie, zaświadczycie prawdzie tego, co wytrysnęło z Najbardziej Wywyższonego Pióra. Jeśli jesteście ludźmi Bayánu, Perski Bayán poprowadzi was na prostą ścieżkę i okaże się wystarczającym świadectwem dla was; a jeśli jesteście ludźmi Koranu, zastanówcie się nad Objawieniem na Synaju i Głosem z Krzewu, który przyszedł do Syna ‘Imrána [Mojżesza]. (16)

Łaskawy Panie! Zamierzone było, że w czasie objawienia Jedynego prawdziwego Boga, zdolność rozpoznania Go rozwinęłaby się, dojrzała i osiągnęła swoją kulminację. Jednakże, widać teraz wyraźnie, że w niewiernych ta zdolność pozostała nierozwinięta i w rzeczywistości uległa pogorszeniu. (17)

O ‘Alí! To co przyjęli od Krzewu teraz odmawiają przyjąć od Tego, który jest Drzewem świata istnienia. Powiedz: o ludzie Bayánu, nie przemawiajcie wedle nakazów namiętności i egoistycznych żądzy. Większość ludów ziemi zaświadcza o prawdzie błogosławionego Słowa, które wyszło z Krzewu. (18)

Na prawość Boga! Gdyby nie hymn chwały wygłoszony przez Tego, który zwiastował Boskie Objawienie, ten Skrzywdzony nigdy nie wypowiedziałby słowa, które mogłoby napełnić serca nieświadomych przerażeniem i sprawić, że zginęliby. Rozwodząc się nad wychwalaniem Tego, którego Bóg objawi – niech wychwalone będzie Jego Objawienie – na początku Bayánu Báb mówi: „On jest Tym, który ogłosi w każdych warunkach »Zaprawdę, zaprawdę, jestem Bogiem, nie ma innego Boga oprócz Mnie, Pana wszystkich stworzonych rzeczy. Zaprawdę wszyscy inni oprócz Mnie są Moimi stworzeniami. O Moje stworzenia! Jedynie Mnie wysławiacie«”. Podobnie w innym przypadku, wysławiając Imię Tego, którego Bóg objawi mówi tak: „Ja będę pierwszym, który będzie Go wielbił”. Teraz przystoi zastanowić się nad znaczeniem „Wielbiącego” i „Wielbionego”, aby ludy ziemi mogły otrzymać kroplę rosy z oceanu Boskiej wiedzy i mogły dostrzec wielkość tego Objawienia. Zaprawdę, pojawił się On i rozwiązał swój język, aby głosić Prawdę. Dobrze dzieje się temu, kto uznaje i rozpoznaje prawdę, a biada nieposłusznym i samowolnym. (19)

O pobratymcy ziemi! Nachylcie wasze uszy na Głos z Boskiego Drzewa Lote, które zacienia świat i nie bądźcie ludźmi tyranii na ziemi – ludźmi, którzy wyrzekli się Objawiciela Boga i Jego niepokonany autorytet oraz odrzucili Jego łaski – oni zaprawdę są zaliczani do godnych pogardy w Księdze Boga, Pana całej ludzkości. (20)

Chwała, która zaświtała ponad horyzontem Mojego łagodnego miłosierdzia niech spoczywa na tobie i na kimkolwiek, kto jest z tobą i słucha twoich słów dotyczących Sprawy Boga, Wszechmocnego, Wszechwychwalanego. (21)

ON JEST TYM, KTÓRY PRZEMAWIA POPRZEZ SIŁĘ PRAWDY W KRÓLESTWIE WYPOWIEDZI

O wy, wcielenia sprawiedliwości i równości, i objawienia prawości, i niebiańskich łask! We łzach i łkając, ten Skrzywdzony głośno woła i mówi: O Boże, mój Boże! Przyozdób głowy Twoich ukochanych koroną uniezależnienia i przyodziej ich skronie szatą szlachetności. (1)

Przystoi ludziom Bahá uczynić Pana zwycięskim poprzez siłę swoich wypowiedzi i napominać ludzi przez swoje dobre uczynki i charakter, jako że czyny wywierają większy wpływ niż słowa. (2)

O Ḥaydar-‘Alí ! Na Tobie niech spoczywa wysławianie Boga i Jego chwała. Powiedz: Uczciwość, cnota, mądrość i święty charakter przyczyniają się do wywyższenia człowieka, podczas gdy nieuczciwość, oszustwo, niewiedza i hipokryzja prowadzą do jego poniżenia. Na Moje życie! Wyróżnienie człowieka nie polega na ozdobach czy bogactwie, lecz na cnotliwym zachowaniu i prawdziwym zrozumieniu. Większość ludzi w Persji pogrążonych jest w zakłamaniu i próżnych wyobrażeniach. Jak wielka jest różnica pomiędzy stanem tych ludzi, a pozycją takich bohaterskich dusz, które przekroczyły morze imion i rozbiły swe namioty u brzegów oceanu uniezależnienia. Zaprawdę niewielu z obecnego pokolenia zasłużyło na wysłuchanie melodii gołębic najwyższego Raju. „Nieliczni z Moich sług są wdzięczni” . Ludzie najchętniej rozkoszują się w zabobonach. Przedkładają oni jedną kroplę z morza złudzeń ponad ocean pewności. Trzymając się kurczowo imion, pozbawiają się wewnętrznej rzeczywistości, a przywierając do próżnych wyobrażeń, pozostają z dala od Jutrzenki niebiańskich znaków. Niech Bóg pozwoli, abyście mogli łaskawie otrzymać pomoc w każdych warunkach, by roztrzaskać bożki przesądu i zedrzeć zasłony wyobrażeń ludzi. Autorytet leży w rękach Boga, Źródle objawienia i inspiracji oraz Panu Dnia Zmartwychwstania. (3)

Słyszeliśmy to, co wspomniana osoba mówiła na temat niektórych nauczycieli Wiary. Istotnie powiedział prawdę. Niektóre nieświadome dusze przemierzają krainy w imię Boga, żywo zajęte niszczeniem Jego Sprawy i nazywają to promowaniem i nauczaniem Słowa Boga; pomimo tego, że wymagane cechy nauczycieli Wiary, niczym gwiazdy jasno lśnią na niebiosach Boskich Tablic. Każda bezstronna osoba zaświadcza i każdy wnikliwy człowiek jest dobrze świadom, że Jeden prawdziwy Bóg, wysławiona niech będzie Jego chwała, nieprzerwanie wyłożył i ustanowił to, co wzniesie godność i wywyższy pozycję dzieci ludzkich. (4)

Ludzie Bahá świecą jasno pośród zgromadzeń niczym świeca i trzymają się mocno tego, co Bóg zamierzył. Ta pozycja wznosi się ponad wszystkie inne. Dobrze się dzieje temu, który odrzucił rzeczy, które posiadają ludzie świata, pragnąc tego, co należy do Boga, Suwerennego Pana wieczności. (5)

Powiedz: O Boże, mój Boże! Widzisz mnie krążącego wokół Twojej Woli z mymi oczyma zwróconymi w stronę horyzontu Twojej szczodrości, wyczekującego objawienia lśniących wspaniałości słońca Twoich łask. Błagam Cię, o Ukochany przez każde rozumiejące serce i Pragnienie tych, którzy mają bliski dostęp do Ciebie, abyś zezwolił, by Twoi ukochani stali się całkowicie uniezależnieni od swoich własnych pobudek, trzymając się mocno tego, co Ciebie zadowala. Przyodziej ich, o Panie szatą prawości i oświeć ich wspaniałościami światła uniezależnienia. Wezwij zatem im na pomoc zastępy mądrości i wypowiedzi, aby mogli wywyższać Twoje Słowo pośród Twoich stworzeń i głosić Twoją Sprawę pomiędzy Twoimi sługami. Zaprawdę, władny jesteś czynić to, czego Ty zapragniesz, a w Twoich rękach spoczywają wodze wszystkich spraw. Nie ma innego Boga oprócz Ciebie, Mocnego, Wszechprzebaczającego. (6)

O Ty, który zwróciłeś swój wzrok w stronę Mojej twarzy! W te dni wydarzyło się to, co pogrążyło Mnie w skrajnym smutku. Niejacy złoczyńcy, którzy deklarują oddanie Sprawie Boga popełnili takie czyny, które sprawiły, że zatrzęsły się konary szczerości, uczciwości, sprawiedliwości i równości. Jeden człowiek, któremu okazano największą życzliwość i łaskę, dokonał takich czynów, przez które oko Boga wezbrało łzami. Wcześniej skierowaliśmy słowa przestrogi i ostrzeżenia, potem przez wiele lat trzymaliśmy tę sprawę w tajemnicy, w nadziei, że to rozważy i okaże skruchę. Lecz wszystko nadaremnie. Ostatecznie skierował on swoją energię na oczernianie Sprawy Boga w oczach ludzi. Rozerwał zasłonę uczciwości i nie współczuł ani sobie, ani Sprawie Boga. Niestety teraz czyny innych osób przyniosły zmartwienia o wiele większe niż uczynki spowodowane przez tamtego. Błagaj Boga, Prawdziwego, aby mógł On łaskawie umożliwić nieostrożnym wycofanie się i okazanie skruchy. Zaiste jest On Przebaczającym, Szczodrym, Najhojniejszym. (7)

W tych dniach na wszystkich spoczywa obowiązek, aby trzymać się mocno jedności i zgody oraz pracować pilnie promując Sprawę Boga, aby zbłąkane dusze mogły być może osiągnąć to, co doprowadzi do trwałego dobrobytu. (8)

Pokrótce, spory pomiędzy różnymi sektami otwarły drogę do słabości. Każda sekta obrała sobie drogę i trzyma się jakiejś struny. Pomimo wyraźnej ślepoty i niewiedzy dumni są ze swojej wnikliwości i wiedzy. Wśród nich są mistycy, którzy przynależą do wiary islamu, niektórzy z nich oddają się temu, co prowadzi do bezczynności i odosobnienia. Przysięgam na Boga! Poniża to pozycję człowieka i sprawia, że napawa się on dumą. Człowiek musi wydać owoce. Ten, kto owoców nie wydaje, jest wedle słów Ducha , jak bezowocne drzewo, a bezowocne drzewo warte jest ognia. (9)

To, co owe wcześniej wspomniane osoby powiedziały w temacie pozycji Boskiej Jedności doprowadzi w niemałej mierze do bezczynności i pustych wyobrażeń. Ci śmiertelni ludzie ewidentnie odłożyli na bok różnice pozycji i zaczęli uważać siebie samych za Boga, podczas gdy Bóg jest niezmiernie wywyższony ponad wszystkie rzeczy. Każda stworzona rzecz objawia zaś Jego znaki, które zaledwie emanują z Niego, a nie są Jego Własną Jaźnią. Wszystkie te znaki są odzwierciedlone i mogą być widziane w księdze istnienia, a zwoje ukazujące kształt i wzór wszechświata są zaiste najwspanialszą księgą. W niej każdy wnikliwy człowiek może dostrzec to, co zaprowadzi go do Prostej Ścieżki i umożliwi mu osiągnąć Wspaniałe Oznajmienie. Zważ na promienie słońca, którego światło otoczyło świat. Promienie emanują ze słońca i objawiają jego naturę, lecz nie są samym słońcem. Cokolwiek można dostrzec na ziemi, w pełni unaocznia potęgę Boga, Jego wiedzę i potoki Jego szczodrości, podczas gdy On Sam jest niezmiernie wywyższony ponad wszystkie stworzenia. (10)

Chrystus mówi: „Dałeś dzieciom to, czego pozbawieni są uczeni i mędrcy”. Mędrzec z Sabzívar powiedział: „Niestety! Brakuje uważnych uszu, w przeciwnym razie szepty Gorejącego Krzewu byłyby słyszalne z każdego drzewa”. W Tablicy do człowieka wiedzy, który zapytał o znaczenie Elementarnej Rzeczywistości, zwróciliśmy się do tego sławnego mędrca takimi słowy: „Jeśli to powiedzenie jest zaiste twoje, jak to możliwe, że nie usłyszałeś Wezwania, które podniosło Drzewo Człowieka z najwznioślejszych wyżyn świata? Jeśli usłyszałeś Wezwanie, lecz strach i pragnienie, by zachować twe życie podpowiedziały ci, by pozostać na nie obojętnym, jesteś taką osobą, która nigdy nie była, ani nie jest warta wspomnienia; jeśli go nie usłyszałeś, to pozbawiony jesteś zmysłu słuchu”. W skrócie, to są tacy ludzie, których słowa są dumą świata, a których czyny są wstydem narodów. (11)

Zaprawdę, zagraliśmy na Trąbce, która nie jest niczym innym, jak Moim Piórem Chwały, i oto, ludzkość omdlała przed nim, oprócz tych, których Bóg pragnie ocalić jako dowód Jego łaski. On jest Panem szczodrości, Pradawnym Dni. (12)

Powiedz: O zgromadzenie duchownych! Cenzurujecie to Pióro, na którego wysłuchanie, jak tylko podniosło swój przenikliwy głos, przygotowało się królestwo wypowiedzi i przed którego potężnym i chwalebnym tematem, każdy inny temat stracił na znaczeniu? Bójcie się Boga i nie podążajcie za swoimi pustymi upodobaniami i zepsutymi wyobrażeniami, zamiast tego idźcie za Tym, który przyszedł do was w posiadaniu niezaprzeczalnej wiedzy i niezachwianej pewności. (13)

Pochwalony niech będzie Bóg! Skarbem człowieka jest jego wypowiedź, lecz ten Skrzywdzony powstrzymał swój Język, gdyż niewierni czają się w zasadzce; jednak ochronę zapewnia Bóg, Pan wszystkich światów. Zaprawdę, w Nim złożylismy Nasze zaufanie i Jemu powierzyliśmy nasze sprawy. Wszechwystarczający jest On dla Nas i dla wszystkich stworzonych rzeczy. On jest Tym, za którego pozwoleniem i poprzez którego siłę rozkazu, Poranna Gwiazda suwerennej mocy zaświeciła jasno nad horyzontem świata. Dobrze się dzieje temu, kto dostrzega i rozpoznaje Prawdę, a biada krnąbrnym i niewierzącym. (14)

Ten Skrzywdzony niezmiennie traktował mądrych z życzliwością. Poprzez mądrych rozumiemy ludzi, których wiedza nie zawiera się tylko w samych słowach, lecz których życie było owocne i przyniosło trwałe efekty. Wszystkim przystoi uczcić te błogosławione dusze. Szczęśliwi są ci, którzy przestrzegają zasad Boga; szczęśliwi ci, którzy rozpoznali Prawdę; szczęśliwi są ci, którzy sądzą bezstronnie we wszystkich sprawach i trzymają się mocno Sznura Mojej nienaruszalnej Sprawiedliwości. (15)

Ludzie Persji odwrócili się od Tego, który jest Ochroną i Wspomożycielem. Uwikłali się w próżne wyobrażenia niemądrych i się ich trzymają. Tak skrupulatnie obstają przy przesądach, że nic nie może ich od nich oderwać oprócz potężnego ramienia Boga, wywyższona Jego chwała. Błagajcie Wszechmogącego, aby mógł odsunąć palcami Boskiej mocy zasłony, które odcięły różnorodne narody i plemiona, aby mogły osiągnąć te rzeczy, które prowadzą do bezpieczeństwa, postępu i rozwoju oraz mogły pospieszyć w stronę niezrównanego Przyjaciela. (16)

Słowo Boga, które objawiło Pióro Abhá i wypisało na

pierwszym liściu

Najbardziej Wywyższonego Raju jest takie oto: Zaprawdę powiadam: Bojaźń Boga zawsze była pewną ochroną i bezpieczną twierdzą dla wszystkich ludzi świata. Jest ona głównym źródłem ochrony ludzkości i najlepszym narzędziem dla jej zachowania. Zaprawdę, istnieje w człowieku zdolność, która powstrzymuje go i chroni przed tym, co bezwartościowe i niegodne, a znamy ją jako poczucie wstydu. Jednakże jest to dane zaledwie niektórym; wszyscy tego nie posiedli i nie posiadają. (17)

Słowo Boga, które Najwyższe Pióro zapisało na

drugim liściu

Najbardziej Wywyższonego Raju jest takie oto: Pióro Najwyższego nawołuje w chwili obecnej objawienia władzy i źródła siły, a mianowicie królów, panujących, prezydentów, duchownych i mądrych, nakazuje im utrzymać sprawę religii i trzymać się jej. Religia jest najważniejszym narzędziem dla ustanowienia porządku na świecie i spokoju wszystkich żyjących na nim ludzi. Osłabienie filarów religii wzmocniło niemądrych, ośmieliło ich i sprawiło, że stali się bardziej rozzuchwaleni. Zaprawdę powiadam: im większy schyłek religii, tym bardziej rozpaczliwa przewrotność bezbożnych. To nie może ostatecznie prowadzić do niczego innego, oprócz chaosu i zamieszania. Słuchajcie Mnie, o wnikliwi ludzie i zważcie na ostrzeżenie, wy, obdarzeni roztropnością! (18)

Słowo Boga, które Najwyższe Pióro zapisało na

trzecim liściu

Najbardziej Wywyższonego Raju jest takie oto: o synu człowieczy! Jeśli twoje oczy będą zwrócone w stronę miłosierdzia, zapomnij o rzeczach, które przynoszą ci korzyść i trzymaj się tego, co przyniesie korzyść ludzkości. A jeśli twe oczy będą zwrócone w stronę sprawiedliwości, wybierz dla twojego sąsiada to, co byś wybrał dla siebie. Pokora wywyższa człowieka do nieba chwały i mocy, podczas gdy duma poniża go do głębin nikczemności i upokorzenia. (19)

O ludzie Boga! Wielki jest Dzień i potężne Wezwanie! W jednej z Naszych Tablic objawiliśmy te wywyższone słowa: „Gdyby świat ducha został całkowicie przemieniony w zmysł słuchu, mógłby wtedy twierdzić, że jest wart wysłuchania Głosu, który nawołuje z Najwyższego Horyzontu; w przeciwnym razie, te uszy, które zabrudzone są kłamliwymi opowieściami nigdy nie były, ani nie są teraz godne, by go usłyszeć”. Dobrze się dzieje tym, którzy słuchają, a biada niegodziwym. (20)

Słowo Boga, które Najwyższe Pióro zapisało na

czwartym liściu

Najbardziej Wywyższonego Raju jest takie oto: O ludzie Boga! Błagajcie Prawdziwego, pochwalone niech będzie Imię Jego, aby mógł łaskawie ochronić objawienia panowania i potęgi przed podszeptami jaźni i pragnienia oraz obdarzyć je blaskiem sprawiedliwości i przewodnictwa. (21)

Jego Majestat Muḥammad Sháh, pomimo doskonałości swojej rangi, popełnił dwa haniebne czyny. Jeden to rozkaz, aby wygnać Pana Krain Łaski i Szczodrości, Pierwotny Punkt, a drugi to zamordowanie Księcia Miasta Państwowości i Osiągnięć Literackich . (22)

Wady królów oraz ich zalety mogą być wielkie. Król, którego próżność potęgi i władzy nie powstrzymuje przed przestrzeganiem sprawiedliwości, ani który nie pozbawia się wspaniałości porannej gwiazdy równości poprzez luksus, bogactwa, chwałę czy wydawanie rozkazów zastępom i legionom, będzie zajmował wysokie stanowisko i chwalebną pozycję pośród Zastępów na wysokościach. Przystoi wszystkim, by wspomagać i okazywać życzliwość tak szlachetnej duszy. Dobrze dzieje się królowi, który trzyma w ryzach swoje żądze, powstrzymuje swój gniew i przedkłada sprawiedliwość i bezstronność ponad niesprawiedliwość i tyranię. (23)

Słowo Boga, które Najwyższe Pióro zapisało na

piątym liściu

Najbardziej Wywyższonego Raju jest takie oto: Ponad wszystko, największym darem i najwspanialszym błogosławieństwem zawsze była i nadal będzie Mądrość. Jest ona niezawodną Ochroną człowieka. Wspomaga go i wzmacnia. Mądrość jest Emisariuszem Boga i Objawicielem Jego Imienia Wszechwiedzący. Poprzez nią wzniosłość pozycji człowieka zostaje objawiona i staje się oczywista. Jest wszechwiednym i najlepszym Nauczycielem w szkole istnienia. Jest Przewodnikiem i posiada najwyższe wyróżnienie. Dzięki jej wychowawczemu wpływowi w ziemskie istoty został tchnięty drogocenny duch, który rozświetla niebiosa. W mieście sprawiedliwości to właśnie niezrównany Mówca, który oto w roku dziewiątym oświetlił świat radosnymi nowinami o tym Objawieniu. I oto to niezrównane Źródło mądrości, które na początku założenia świata wzniosło się na stopień wewnętrznego zrozumienia, a kiedy zostało osadzone na ambonie wypowiedzi, poprzez działanie Boskiej Woli, ogłosiło dwa słowa. Pierwsze zwiastowało obietnicę nagrody, a drugie ogłosiło złowrogie ostrzeżenie przed karą. Obietnica zrodziła nadzieję, a ostrzeżenie wywołało strach. Tak oto została ustanowiona podstawa światowego porządku na tych podwójnych zasadach. Wywyższony jest Pan Mądrości, Posiadający Wielką Szczodrość. (24)

Słowo Boga, które Najwyższe Pióro zapisało na

szóstym liściu

Najbardziej Wywyższonego Raju jest takie oto: Światłem ludzi jest sprawiedliwość. Nie gaście jej przeciwnymi wiatrami ucisku i tyranii. Celem sprawiedliwości jest ukazanie się jedności pomiędzy ludźmi. Ocean Boskiej mądrości wzbiera w tym wywyższonym słowie, podczas gdy księgi świata nie są w stanie zawrzeć jego wewnętrznego znaczenia. Gdyby ludzkość mogła być ozdobiona tą szatą, ujrzałaby poranną gwiazdę wypowiedzi, „Tego dnia Bóg wzbogaci każdego swoją obfitością” świecącą jasno ponad horyzontem świata. Doceńcie wartość tej wypowiedzi; jest ona szlachetnym owocem, który wydało Drzewo Pióra Chwały. Szczęśliwy człowiek, który jej słucha i przestrzega jej zasad. Zaprawdę powiadam, cokolwiek jest zesłane z nieba Woli Boga, jest środkiem dla ustanowienia porządku na świecie i narzędziem do promowania jedności i braterstwa pośród jego ludów. Tak oto przemówił Język tego Skrzywdzonego z Tego Największego Więzienia. (25)

Słowo Boga, które Najwyższe Pióro zapisało na

siódmym liściu

Najbardziej Wywyższonego Raju jest takie oto: O wy ludzie mądrości pośród narodów! Zamknijcie wasze oczy na wyobcowanie, a skierujcie swój wzrok na jedność. Trzymajcie się ściśle tego, co doprowadzi do dobrobytu i spokoju całej ludzkości. Ten kawałek ziemi jest tylko jedną ziemią ojczystą i jednym domostwem. Przystoi wam pozostawić pychę, która powoduje wyobcowanie i skierować serca na to, co zapewni harmonię. W ocenie ludzi Bahá, chwała człowieka leży w jego wiedzy, jego prawym postępowaniu, jego chwalebnym charakterze, jego mądrości, a nie w jego narodowości czy pozycji. O ludzie ziemi! Doceńcie wartość tego niebiańskiego słowa. Zaprawdę, można go porównać do statku na oceanie wiedzy i świecącego luminarza w krainie postrzegania. (26)

Słowo Boga, które Najwyższe Pióro zapisało na

ósmym liściu

Najbardziej Wywyższonego Raju jest takie oto: Szkoły muszą najpierw uczyć dzieci zasad religii, aby Obietnica i Ostrzeżenie zapisane w Księgach Boga mogły powstrzymać ich od zabronionych rzeczy i przyozdobić ich płaszczem przykazań; lecz w taki sposób, aby to nie wyrządziło dzieciom krzywdy skutkującej ślepym fanatyzmem i bigoterią. (27)

Nakazane jest, by Powiernicy Domu Sprawiedliwości konsultowali się razem odnośnie do tych rzeczy, które nie zostały wyraźnie objawione w Księdze i wprowadzali w życie to, co wydaje im się słuszne. Bóg zaprawdę zainspiruje ich czymkolwiek zapragnie, a On zaprawdę jest Zaopatrzającym, Wszechpotężnym. (28)

Wcześniej zarządziliśmy, że ludzie powinni rozmawiać w dwóch językach, lecz wysiłki muszą być poczynione, aby zredukować je do jednego, tak samo sposoby zapisywania języków świata, aby życie człowieka nie musiało być trwonione i marnowane na naukę różnorodnych języków. W ten sposób cała ziemia byłaby uważana za jedno miasto i jeden ląd. (29)

Słowo Boga, które Najwyższe Pióro zapisało na

dziewiątym liściu

Najbardziej Wywyższonego Raju jest takie oto: We wszystkich sprawach zalecane jest umiarkowanie. Jeśli coś jest robione z przesadą, stanie się źródłem zła. Rozważ cywilizację Zachodu, jak poruszyła i zatrwożyła ludy świata. Wynaleziono piekielną maszynę i okazała się tak okrutną bronią destrukcji, że nikt nigdy takiej nie doświadczył, ani o takiej nie słyszał. Pozbycie się takich głęboko zakorzenionych i przytłaczających przykładów korupcji nie może dojść do skutku, dopóki narody świata nie zjednoczą się w dążeniu do jednego wspólnego celu i nie przyjmą jednej powszechnej wiary. Nachylcie ucha na Wezwanie tego Skrzywdzonego i trzymajcie się mocno Mniejszego Pokoju. (30)

Dziwne i zadziwiające rzeczy istnieją w ziemi, lecz są one ukryte przed umysłami i zrozumieniem ludzi. Rzeczy te są w stanie zmienić całą atmosferę ziemi, a zanieczyszczenie nimi okazałoby się śmiertelne. Wielki Boże! Zaobserwowaliśmy niesamowitą rzecz! Błyskawica czy też siła podobna do niej kontrolowana jest przez operatora i porusza się na jego rozkaz. Niezmiernie wywyższony jest Pan Potęgi, który wyłożył to, co On zamierzył przez moc Jego ważnego i niezwyciężonego rozkazu. (31)

O ludu Bahá! Każde z przykazań, które objawiliśmy jest potężną twierdzą dla ochrony świata istnienia. Zaprawdę, ten Skrzywdzony nie pragnie niczego oprócz waszego bezpieczeństwa i wywyższenia. (32)

Wzywamy członków Domu Sprawiedliwości i rozkazujemy im zapewnić ochronę i bezpieczeństwo mężczyzn, kobiet i dzieci. Przystoi im mieć największy wzgląd na interesy ludzi w każdej chwili i w każdych warunkach. Błogosławiony jest rządzący, który pomaga pojmanym i bogaty, który opiekuje się biednymi oraz sprawiedliwy, który zabezpiecza przed złoczyńcą prawa uciśnionych i szczęśliwy powiernik, który przestrzega tego, co przepisał mu Zarządzający, Pradawny Dni. (33)

O Ḥaydar-‘Alí! Na Tobie niech spoczywa Mój blask i Moja chwała. Moje rady i ostrzeżenia obiegły świat. Lecz zamiast przynosić radość i zadowolenie, spowodowały smutek, ponieważ niektórzy z tych, co twierdzą, że Mnie kochają, stali się wyniośli i zesłali na Mnie takie cierpienia, których ani wyznawcy poprzednich religii, ani duchowni Persji nigdy nie zadali. (34)

Powiedzieliśmy: „Moje uwięzienie nie sprawia Mi bólu, ani to, czego doznałem z rąk Moich wrogów. To, co sprawia Mi ból, to postępowanie moich ukochanych, którzy, chociaż noszą Moje imię, popełniają to, co sprawia, że Moje serce i Moje pióro płaczą”. Takie wypowiedzi zostały objawione wiele razy, lecz nieostrożni się nimi nie przejęli, gdyż są pogrążeni w swoich zgubnych pasjach i zepsutych pragnieniach. Błagaj Jednego prawdziwego Boga, aby umożliwił wszystkim poczuć skruchę i powrócić do Niego. Tak długo, jak czyjaś natura skłania go do zgubnych pasji, będą miały miejsce zbrodnia i wykroczenia. Żywimy nadzieję, że ręka Boskiej mocy i potoki niebiańskich błogosławieństw będą mogły podtrzymywać wszystkich ludzi, okrywać ich szatą przebaczenia i szczodrości oraz chronić ich przed tym, co zaszkodzi Jego Sprawie wśród Jego sług. Jest On, prawdziwie, Potężnym, Wszechmocnym i On jest Wszystko Przebaczającym, Miłosiernym. (35)

Słowo Boga, które Najwyższe Pióro zapisało na

dziesiątym liściu

Najbardziej Wywyższonego Raju jest takie oto: O ludzie ziemi! Życie w odosobnieniu i praktyka ascezy nie są do przyjęcia w obecności Boga. Przystoi tym, którzy są obdarzeni wnikliwością i zrozumieniem przestrzegać tego, co spowoduje radość i promienność. Takie praktyki, które zrodziły się z lędźwi próżnych wyobrażeń lub powstały na łonie przesądu nie przystoją ludziom wiedzy. W dawnych czasach oraz bardziej współcześnie niektórzy osiedlali się w jaskiniach górskich, a inni udawali się nocą na cmentarze. Posłuchajcie zatem rad tego Skrzywdzonego. Porzućcie rzeczy powszechne wśród was i przyjmijcie to, do czego wierny Doradca was skłania. Nie pozbawiajcie się łask, które zostały dla was stworzone. (36)

Działania charytatywne są mile widziane i godne pochwały w oczach Boga i są uważane za księcia dobrych uczynków. Rozważcie i wspomnijcie to, co Wszechmiłosierny objawił w Koranie: „Oni dają im pierwszeństwo, nawet gdyby bieda była ich udziałem. A ten, kto się uchroni przed skąpstwem własnej duszy, będzie szczęśliwy” . Widziana w tym świetle, błogosławiona powyższa wypowiedź jest zaprawdę poranną gwiazdą wypowiedzi. Błogosławiony jest ten, kto przedkłada swego brata ponad siebie. Zaprawdę taki człowiek jest zaliczany, poprzez Wolę Boga, Wszechwiedzącego, Wszechmądrego, do ludzi Bahá, którzy zamieszkują Karmazynową Arkę. (37)

Słowo Boga, które Najwyższe Pióro zapisało na

jedenastym liściu

Najbardziej Wywyższonego Raju jest takie oto: Nakazujemy tym, którzy są oznakami Jego imion i atrybutów, aby trzymali się mocno tego, co zostało wyłożone w tym Najwspanialszym Objawieniu, nie pozwolili sobie stać się powodem do sporów i do końca, który nie zna końca, skierowali oczy w stronę jutrzenki tych olśniewających słów, które zostały zapisane w tej Tablicy. Spory prowadzą do rozlewu krwi i wzbudzają zamęt wśród ludzi. Słuchajcie Głosu tego Skrzywdzonego i nie zbaczajcie stamtąd. (38)

Gdyby ktoś rozważył w swoim sercu to, co wypłynęło z Pióra Chwały w tym Objawieniu, zostałby zapewniony, że cokolwiek ten Skrzywdzony potwierdził, nie miał żadnego zamiaru ustanowić jakiejkolwiek dla siebie pozycji czy wyróżnienia. Celem raczej było przyciągnąć dusze poprzez wzniosłość Jego słów do szczytu transcendentnej chwały i obdarzyć ich zdolnością dostrzegania tego, co oswobodzi i oczyści ludy świata ze sporów i niezgody powodowanych przez różnice religijne. O tym zaświadcza Moje serce, Moje Pióro, Moja wewnętrzna i zewnętrzna Istota. Niech Bóg pozwoli, aby wszyscy ludzie mogli zwrócić się w stronę skarbnic zawartych w ich własnych istotach. (39)

O ludu Bahá! Źródłem rzemiosła, nauki oraz sztuki jest moc refleksji. Dołóżcie wszelkich starań, aby z tej doskonałej kopalni zajaśniały takie perły mądrości i wypowiedzi, które będą krzewić dobrobyt i harmonię wśród wszystkich ludów na ziemi. (40)

W każdych warunkach, czy to w niedoli czy w swobodzie, czy to szanowany czy dręczony, ten Skrzywdzony uczył wszystkich ludzi, by okazywali miłość, życzliwość, współczucie i harmonię. A jednak kiedy tylko pojawiały się najmniejsze dowody postępu i rozwoju, ci ukryci za zasłonami ruszali naprzód i rzucali obelgi bardziej raniące niż miecz. Trzymają się oni złudnych i nagannych słów i odcinają się od oceanu wersetów objawionych przez Boga. (41)

Jeśli te utrudniające zasłony nie przeszkodziłyby, Persja w ciągu około dwóch lat byłaby podporządkowana dzięki mocy wypowiedzi, pozycja zarówno rządu jak i ludzi zostałaby wywyższona i Najwyższy Cel, odsłonięty i odkryty ukazałby się w pełni chwały. Pokrótce, czasem wyraźnym językiem, a czasem poprzez aluzję powiedzieliśmy to, co musiało być powiedziane. Tym samym, kiedy Persja byłaby odnowiona, słodkie wonie Słowa Boga uniosłyby się ponad wszystkie kraje, tak jak to, co wypłynęło z Najbardziej Wywyższonego Pióra sprzyja chwale, rozwojowi i edukacji wszystkich ludów i rodów ziemi. Zaprawdę jest to niezrównane lekarstwo na każdą chorobę, oby mogli to zrozumieć i dostrzec. (42)

Niedawno Afnánowie i Amín, niech na nich spoczywa Moja chwała i miłująca życzliwość, osiągnęli Naszą obecność i ujrzeli Nasze oblicze; podobnie jak Nabíl, syn Nabíla i syn Samandara, niech na nich spoczywa chwała Boga i Jego miłująca życzliwość, są obecni i wychylili kielich ponownego spotkania. Błagamy Boga, aby mógł łaskawie przeznaczyć dla nich dobra tego świata i następnego oraz aby przypływ Jego błogosławieństw i łaski mógł zstąpić na nich z nieba Jego hojności i obłoków Jego łagodnego współczucia. Zaprawdę, z tych, co okazują miłosierdzie, jest On Najmiłosierniejszym i On jest Łaskawym, Dobroczynnym. (43)

O Ḥaydar-‘Alí! Twój drugi list, który przesłałeś przez tego, który nosi tytuł Júd (Szczodrość) dotarł do Naszego świętego dworu. Chwała niech będzie Bogu! Był ozdobiony światłem Boskiej jedności i uniezależnieniem oraz płonął ogniem miłości i czułości. Módl się do Boga, aby mógł obdarzyć bystrością oczy i oświetlić je nowym światłem, być może ujrzą to, co nie ma sobie podobnego ani równego. (44)

W tym dniu wersety Księgi Matki są olśniewające i niedwuznaczne niczym słońce. Nie mogą w żadnym wypadku być pomylone z żadną inną przeszłą lub nowszą wypowiedzią. Zaprawdę ten Skrzywdzony nie pragnie unaocznić swojej własnej Sprawy dowodami przytoczonymi przez innych. On jest Tym, który obejmuje wszystkie rzeczy, podczas gdy wszystko inne poza Nim jest ograniczone. Powiedz, o ludzie, przestudiujcie to, co jest rozpowszechnione wśród was, a my przestudiujemy to, co należy do Nas. Przysięgam na Boga! Ani pochwała ludzi świata, ani rzeczy, które posiadają rody ziemi nie są warte wspomnienia wobec pamięci Jego Imienia. Temu zaświadcza Ten, który w każdych warunkach ogłasza: „Zaprawdę On jest Bogiem, suwerennym Władcą Dnia Sądu i Panem potężnego Tronu”. (45)

Pochwalony niech będzie Bóg! Można się zastanowić, na podstawie jakiego dowodu lub z jakiego powodu niewierni pomiędzy ludźmi Bayánu odwrócili się od Pana istnienia. Zaprawdę pozycja tego Objawienia przewyższa pozycję czegokolwiek, co zostało ujawnione w przeszłości lub będzie ujawnione w przyszłości. (46)

Gdyby Punkt Bayánu był obecny w tym dniu i gdyby, broń Boże, wahał się, by uznać tę Sprawę, wtedy te błogosławione słowa, które wypłynęły ze źródła Jego Własnego Bayánu, odnosiłyby się do Niego. Mówi On, a Jego słowo jest prawdą „Zgodne z prawem jest, aby Ten, Którego Bóg objawi odrzucił tego, który jest najwspanialszy na ziemi”. Mówicie, o wy, którzy pozbawieni jesteście zrozumienia! Dzisiaj ta Najbardziej Wywyższona Istota ogłasza: „Zaprawdę, zaprawdę, Ja jestem pierwszym, który Go czci”. Jakże płytki jest zasób wiedzy ludzi i jak słaba ich siła postrzegania. Nasze Pióro Chwały daje świadectwo ich skrajnego ubóstwa i bogactwa Boga, Pana wszystkich światów. (47)

Wysławiany i pochwalony jest Ten, który powołał stworzenie do istnienia. On jest niezrównaną Prawdą, Znającym rzeczy niewidzialne. Księga Matka jest objawiona, a Pan Szczodrości ustanowiony jest w najbardziej błogosławionej siedzibie chwały. Nadszedł świt, lecz ludzie nie rozumieją. Znaki zostały ukazane, podczas gdy Ten, który je objawił jest pogrążony w widocznym smutku. Zaiste doznałem tego, co sprawiło, że świat istnienia zapłakał. (48)

Powiedz: O Yaḥyá (Azal), stwórz pojedynczy werset, jeśli posiadasz Bosko-inspirowaną wiedzę. Te słowa zostały wcześniej wypowiedziane przez Mojego Zwiastuna, który o tej godzinie ogłasza: „Zaprawdę, zaprawdę, Ja jestem pierwszym, który Go czci”. Bądź sprawiedliwy, o Mój bracie. Czy jesteś w stanie wysłowić się, gdy stajesz twarzą w twarz z falującym oceanem Mojej wypowiedzi? Czy możesz rozluźnić język, kiedy stajesz w obliczu przenikliwego głosu Mojego Pióra? Czy posiadasz jakąkolwiek siłę wobec objawień Mojej wszechmocy? Osądzaj sprawiedliwie, błagam cię na Boga i przypomnij sobie, kiedy stałeś w obecności tego Skrzywdzonego i dyktowaliśmy ci wersety Boga, Pomagającego w Niebezpieczeństwie, Samoistniejącego. Strzeż się, aby źródło fałszu nie powstrzymało cię od oczywistej Prawdy. (49)

O Ty, który skupiłeś wzrok na Moim obliczu! Powiedz: o wy niebaczni! Z powodu kropli pozbawiliście się oceanu niebiańskich wersetów i dla nieznaczącej drobiny zamknęliście się przed wspaniałościami Jutrzenki Prawdy. Kto inny prócz Bahá posiada moc, by przemawiać przed obliczem ludzkości? Osądzaj uczciwie i nie bądź z niesprawiedliwych. Dzięki Niemu wezbrały oceany, odsłonięte zostały tajemnice, a drzewa podniosły swe głosy wołając: Królestwa ziemi i nieba są Boga, Objawiciela znaków, Źródła wyraźnych dowodów. Studiujcie Perski Bayán objawiony przez Tego, który zwiastował to Objawienie i patrzcie nań okiem bezstronności. Zaprawdę On was poprowadzi prosto na Jego Ścieżkę. W tej chwili ogłasza On to, co Jego język wcześniej wypowiedział, kiedy był On usadowiony na tronie swojego najbardziej wywyższonego Imienia. (50)

Wspomniałeś ukochanych w tych regionach. Pochwalony niech będzie Bóg, każdy z nich doznał zaszczytu bycia pamiętanym przez Prawdziwego, niech wywyższona będzie Jego chwała, a ich imiona, wszystkie po kolei, płynęły z Języka Wielkości w królestwie wypowiedzi. Wielkie zaprawdę jest ich błogosławieństwo i szczęście, ponieważ pili wyborne wino objawienia i inspiracji z ręki ich Pana, Współczującego, Miłosiernego. Błagamy Boga, aby wzmocnił ich, by objawili niezmienną stałość i wezwali na pomoc zastępy mądrości i wypowiedzi. On zaprawdę jest Potężnym, Wszechmocnym. Przekaż im moje pozdrowienia i zanieś im radosną nowinę, że Poranna Gwiazda wspominania zaświtała i rozlała swój blask z horyzontu szczodrych łask ich Pana, Wszystko Przebaczającego, Wszechmiłosiernego. (51)

Wspomniałeś Ḥusayna. Przyodzialiśmy jego skroń szatą przebaczenia i ozdobiliśmy jego głowę koroną ułaskawienia. Przystoi mu być dumnym wśród ludzi z powodu tej olśniewającej, tej promiennej i wyraźnej szczodrości. Powiedz: Nie bądź przygnębiony. Po objawieniu tego błogosławionego wersetu, to jakbyś na nowo narodził się z łona twej matki. Powiedz: Jesteś wolny od grzechu i błędu. Zaprawdę Bóg oczyścił cię żywymi wodami Jego wypowiedzi w Jego Największym Więzieniu. Upraszamy Go, błogosławiony i wywyższony jest On, aby łaskawie utwierdził cię w wysławianiu Go i w potęgowaniu Jego chwały i wzmocnił cię poprzez siłę Jego niewidzialnych zastępów. Zaprawdę, On jest Wszechmocnym, Wszechpotężnym. (52)

Wspomniałeś ludzi z Tár . Skierowaliśmy Nasze oblicze w stronę tamtejszych sług Boga i radzimy im najpierw, aby rozważyli to, co Punkt Bayánu objawił odnośnie do tego Objawienia, poprzez które wszystkie imiona i tytuły zostały wstrząśnięte, bożki próżnych wyobrażeń skruszyły się, a Język Wielkości z królestwa chwały ogłosił: Na prawość Boga! Ukryty Skarb, Niezgłębiona Tajemnica zostały odkryte przed oczyma ludzi, sprawiając, że wszystkie rzeczy, czy to z przeszłości, czy z przyszłości, ucieszyły się. On powiedział, a Jego słowo jest prawdą: „Ze wszystkich trybutów, które złożyłem Temu, który ma przyjść po Mnie, największym jest to, Moje pisemne wyznanie, że żadne Moje słowa nie mogą odpowiednio Go opisać, ani żadne odniesienie do Niego w Mojej Księdze Bayán nie odda sprawiedliwości Jego Sprawie”. (53)

Ponadto, radzimy im, aby przestrzegali sprawiedliwości, równości, uczciwości, pobożności i dzięki temu zarówno Słowo Boga jak i ich własny stan zostaną wywyższone wśród ludzi. Zaprawdę ja jestem Tym, który napomina ze sprawiedliwością. Temu zaświadcza Ten, z którego Pióra popłynęły rzeki miłosierdzia i z którego wypowiedzi wytrysnęły fontanny żywych wód na wszystkie stworzone rzeczy. Niezmiernie wywyższona jest ta nieprzebrana łaska; bezgranicznie błogosławiona jest ta olśniewająca przychylność. (54)

O ludzie z Tár! Nachylcie ucha ku Wołaniu Tego, który czyni to, co zapragnie. Prawdziwie przypomina On wam o tym, co przybliży was do Boga, Pana światów. Zwrócił On swoją twarz w waszą stronę z Więzienia w ‘Akká i objawił dla was to, co uwieczni waszą pamięć i wasze imiona w Księdze, która nie może być wymazana i pozostaje nietknięta przez wątpliwości krnąbrnych. Odrzućcie rzeczy rozpowszechnione wśród ludzi i trzymajcie się mocno tego, co wam przykazane mocą Woli Nakazującego, Pradawnego Dni. Oto Dzień, w którym Boskie Drzewo Lote głośno woła, mówiąc: O ludzie! Patrzcie na Moje owoce i Moje liście, nachylcie zatem swoje uszy do Mojego szelestu. Strzeżcie się, aby wątpliwości ludzi nie pozbawiły was światła pewności. Ocean wypowiedzi ogłasza i mówi: „O wy mieszkańcy ziemi! Patrzcie na Moje wezbrane wody i perły mądrości i wypowiedzi, które wylałem. Bójcie się Boga i nie bądźcie z niebacznych”. (55)

W tym Dniu wielki festiwal odbywa się w Królestwie powyżej; gdyż cokolwiek zostało obiecane w świętych Pismach, zostało wypełnione. Oto Dzień wielkiej radości. Przystoi każdemu spieszyć na dwór Jego bliskości z niezmierną radością, zadowoleniem i uniesieniem oraz wybawić siebie samego z ognia oddalenia. (56)

O ludzie z Tár! Poprzez wzmacniającą siłę Mojego Imienia uchwyćcie kielich wiedzy, pijcie zatem do woli przeciwstawiając się ludziom świata, którzy złamali Przymierze Boga i Jego Testament, odrzucili Jego dowody i wyraźne symbole oraz ganiąc Jego znaki, które przeniknęły wszystkich, którzy są na niebie i na ziemi. (57)

Niewierzący wśród ludzi Bayánu są jak wyznawcy sekty szyitów i podążają w ich ślady. Pozostawcie ich pustym fantazjom i próżnym wyobrażeniom. Są oni prawdziwie zaliczeni do zagubionych w Księdze Boga, Wszechwiedzącego, Wszechmądrego. Duchowni szyiccy, wszyscy po kolei, są teraz zajęci piętnowaniem i potępianiem Prawdziwego ze swoich kazalnic. Łaskawy Boże! Dawlat-Ábádí też za nimi podążył. Wszedł na kazalnicę i wypowiedział to, co sprawiło, że Tablica krzyknęła z żalu, a Pióro zapłakało. Rozmyślajcie o jego zachowaniu i postępowaniu Ashrafa , na nim niech spoczywa Moja chwała i Moje czułe miłosierdzie, i podobnie rozważcie tych ukochanych, którzy pospieszyli na miejsce męczeństwa w Moim Imieniu i poświęcili życie na ścieżce Tego, który jest Pragnieniem świata. (58)

Sprawa jest oczywista, świeci jasno jak słońce, ale ludzie sami dla siebie stali się zasłonami. Błagamy Boga, aby mógł On łaskawie dopomóc im, aby powrócili do Niego. On jest, zaprawdę, Przebaczającym, Miłosiernym. (59)

O ludzie z Tár! Przesyłamy wam pozdrowienia z tego Miejsca i błagamy Boga, błogosławiony i wywyższony jest On, aby dał wam się napić wybornego wina stałości z ręki Jego łaski. Zaiste, On jest Panem Szczodrości, Łaskawym, Wszechwysławianym. Pozostawcie samym sobie niedojrzałych świata, którzy prowadzeni są egoistycznymi pragnieniami i trzymają się zwolenników pustych fantazji. On zaprawdę jest waszym Pomocnikiem i Wspomożycielem. On prawdziwie jest silnym, by robić to, co zapragnie. Nie ma innego Boga poza Nim, Jedynym, Niezrównanym, Potężnym, Najwspanialszym. (60)

Niech chwała z Naszej obecności spoczywa na tych, którzy zwrócili swe twarze w stronę Jutrzenki Jego Objawienia i uznali i rozpoznali to, co Język wypowiedzi mówił w królestwie wiedzy w tym błogosławionym, tym chwalebnym i niezrównanym Dniu. (61)

NA MOJE IMIĘ, GŁOŚNO WOŁAJĄCE W KRÓLESTWIE WYPOWIEDZI

Chwała i dziękczynienie należą się Panu oczywistej władzy, który przystroił potężne więzienie obecnością czcigodnych ‘Alí-Akbara i Amína oraz oświetlił je światłem pewności, stałości i zapewnienia . Chwała Boga i chwała wszystkiego, co znajduje się w niebiosach i na ziemi niechaj spoczywa na nich. (1)

Światło i chwała, pozdrowienia i cześć niech spoczywają na Rękach Jego Sprawy, dzięki którym światło hartu ducha rozbłysnęło i została ustanowiona prawda, że władza wybierania należy do Boga, Potężnego, Mocnego, Nieograniczonego, dzięki którym wezbrał ocean szczodrości i rozniosła się woń łaskawych względów Boga, Pana ludzkości. Błagamy Go, który jest wywyższony, aby osłonił je dzięki sile swoich zastępów, aby ochronił je dzięki mocy swojego zwierzchnictwa i aby wspomógł je dzięki swojej nieustraszonej sile, która panuje nad wszystkimi stworzonymi rzeczami. Władza należy do Boga, Stworzyciela niebios i Pana Królestwa Imion. (2)

Wielkie Obwieszczenie ogłasza: O ludu Persji! W dawnych czasach byliście symbolami miłosierdzia i uosobieniem czułości i życzliwości. Krainy świata rozświetlone i ozdobione były jasnością światła waszej wiedzy i ogniem waszej erudycji. Jakże może to być, że powstaliście, aby zniszczyć samych siebie i waszych przyjaciół własnymi rękoma? (3)

O Afnánie, o ty, który wyrosłeś z Mojego pradawnego Pnia! Ma chwała i życzliwość Ma spoczywają na tobie. Jakże przestronny jest przybytek Bożej Sprawy! Ocienił wszystkie ludy i rody ziemi i już wkrótce zgromadzi pod swoją osłoną całą ludzkość. Oto nadszedł twój dzień służby. Niezliczone Tablice poświadczają błogosławieństwa, jakich ci łaskawie udzielono. Powstań w imię triumfu Mojej Sprawy i podbijaj ludzkie serca siłą swej wypowiedzi. Musisz wysuwać na pierwszy plan to, co zapewni pokój i dobrobyt nieszczęsnych i zdeptanych. Przepasz lędźwie pasem wysiłku, a może uda ci się oswobodzić uwięzionego z jego kajdanów i umożliwić mu osiągnięcie prawdziwej wolności. (4)

Sprawiedliwość opłakuje dziś swoje położenie, zaś Słuszność jęczy pod jarzmem uciemiężenia. Ołowiane chmury tyranii zasępiły czoło ziemi i ogarnęły jej ludy. Z nakazu wszechmocnego Rozkazodawcy, poprzez ruchy Naszego Pióra chwały tchnęliśmy w każdą ludzką powłokę nowe życie, zaś w każde słowo wlaliśmy świeżą moc. Wszystkie stworzone rzeczy obwieszczają dowody tego ogólnoświatowego odrodzenia. Oto najznakomitsze, najradośniejsze wieści przekazane ludzkości przez pióro tego Uciśnionego. Czemuż się lękacie, Moi wielce umiłowani? Niby kto może was strwożyć? Jedno muśnięcie wilgoci wystarczy, by rozmiękczyć zeskorupiałą glinę, z której ulepione jest to zatwardziałe pokolenie. Już sam akt zbierania się razem wystarcza, żeby rozbić siły tego próżnego i bezwartościowego ludu. (5)

Walka i konflikt przystoją zwierzętom w dziczy. To dzięki łasce Boga i z pomocą odpowiednich słów i chwalebnych czynów, nagie miecze wspólnoty babitów zostały na powrót włożone do pochew. Zaprawdę, dzięki mocy dobrych słów, sprawiedliwi zawsze byli w stanie osiągnąć przywództwo nad łąkami ludzkich serc. Powiedz, o umiłowani! Nie porzucajcie roztropności. Skierujcie swoje serca ku radom udzielonym przez Najbardziej Wywyższone Pióro i strzeżcie się, by wasze ręce lub języki nie wyrządziły krzywdy komukolwiek spośród ludzkości. (6)

Odnośnie do krainy Ṭá [Teheran] objawiliśmy w Kitáb-i-Aqdas to, co napomni ludzkość. Ci, którzy dopuszczają się tyranii na świecie, bezprawnie zagarnęli prawa ludów i rodów ziemi i gorliwie zajmują się własnymi upodobaniami. Tyran z krainy Yá [Yazd] uczynił to, co sprawiło, że Zgromadzenie na Wysokościach uroniło łzy krwi. (7)

O ty, który wychyliłeś wino Mej wypowiedzi i utkwiłeś swój wzrok w horyzoncie Mego Objawienia! Jakże to dziwne, aby naród Persji, który w sztukach i naukach nie miał sobie równych, mógł osiągnąć najniższy poziom upadku pośród rodów ziemi. O ludzie! W tym błogosławionym, w tym chwalebnym Dniu, nie pozbawiajcie siebie hojnych potoków szczodrości, które Pan obfitej łaski przeznaczył dla was. W tym Dniu deszcze mądrości i wypowiedzi spadają z chmur Boskiego miłosierdzia. Dobrze dzieje się tym, którzy oceniają Jego Sprawę sprawiedliwie, a biada niesprawiedliwym. (8)

Każdy obdarzony wglądem człowiek przyzna skwapliwie, iż rady objawione przez Pióro tego Uciśnionego to najwyższa ożywcza siła dla postępu świata i wywyższenia jego ludów. Powstańcie ludzie i za sprawą mocy Bożej potęgi postanówcie zwyciężyć swoje własne ja, a być może uda się uwolnić i uświęcić całą ziemię od służby bożkom stworzonym przez jej własne czcze mrzonki – bożkom, które przyniosły swym żałosnym czcicielom takie szkody i odpowiedzialne są za ich biedę. Te bożyszcza to zawada, która hamuje człowieka w jego wysiłkach robienia postępu na drodze doskonałości. Żywimy nadzieję, iż Ręka Boskiej mocy wesprze ludzkość, wybawiając ją od stanu dotkliwego upokorzenia. (9)

W jednej z Tablic odsłonięto te oto słowa: O ludu Boga! Nie krzątaj się wokół własnych spraw; niech twoje myśli skupione będą na tym, co przywróci dobrą passę ludzkości i uświęci serca i dusze ludzi. Najskuteczniej można to osiągnąć dzięki czystym i zbożnym czynom, dzięki cnotliwemu życiu i zacnemu zachowaniu. Dzielne uczynki zapewnią triumf tej Sprawy, zaś świątobliwy charakter wzmocni jej potęgę. Trwaj nieugięcie w prawości, o ludu Bahá! Oto zaprawdę przykazanie dane ci przez tego Uciśnionego oraz doskonały wybór Jego nieskrępowanej Woli dla ciebie. (10)

O przyjaciele! Godzi się wam pokrzepić i ożywić wasze dusze dzięki łaskawym względom, jakie się na was sypią tą Boską porą, tą radującą serca wiosną. Słońce Jego wielkiej chwały zlało na was swój blask i ocieniły was obłoki jego nieograniczonej łaski. Jakże wzniosła nagroda czeka tego, kto nie pozbawił się tak znakomitej hojności ani nie omieszkał rozpoznać piękna swojego Najukochańszego w tym Jego nowym stroju. Miejcie nad sobą pieczę, gdyż szatan czatuje w gotowości, by was usidlić. Uzbrójcie się przeciw jego występnym fortelom i wiedzeni światłem Imienia Wszechwidzącego Boga wyrwijcie się z pomroki, jaka was zasnuwa. Obejmujcie wzrokiem cały świat, miast zawężać się do was samych. Szatan to ten, co wadzi dzieciom człowieczym w drodze wzwyż i przeszkadza im w postępie duchowym. (11)

Nakazane jest w ten Dzień każdemu człowiekowi, by trzymał się mocno wszystkiego, co służy dobru wszystkich narodów i sprawiedliwych rządów i podnosi je na wyższy poziom. Dzięki każdemu bez wyjątku wersetowi, jaki objawiło Pióro Najwyższego, bramy miłości i jedności zostały przed człowiekiem odkluczone i otwarte na oścież. Oświadczyliśmy uprzednio – a Słowo Nasze to prawda: „Przestajcie z wyznawcami wszystkich religii w duchu życzliwości i koleżeństwa”. Cokolwiek prowadziło dzieci człowiecze do wzajemnego stronienia od siebie i wywoływało między nimi rozbrat i niezgodę, dzięki objawieniu tych słów, unieważnione zostało i zniesione. Ku uszlachetnieniu świata egzystencji oraz ku uwzniośleniu ludzkich umysłów i dusz zesłano z nieba Bożej Woli najefektywniejsze narzędzie w wychowaniu całego rodzaju ludzkiego. Najistotniejsza rzecz oraz najdoskonalsze wyrażenie spośród tego wszystkiego, co dawne ludy powiedziały lub przelały na papier, spłynęło dzięki temu potężnemu Objawieniu z nieba Woli Wszechposiadającego i Wiecznotrwałego Boga. Niegdyś objawiono słowa: „Miłość do ojczyzny to element wiary w Boga”. Język Wielkości obwieścił wszakże w dniu swojego objawienia: „Niech nie chełpi się ten, kto kocha swój kraj, lecz ten, kto świat miłuje”. Przy pomocy siły uwolnionej przez te wyniosłe słowa tchnął On w ptaki ludzkich serc świeżą energię i wyznaczył im nowy kierunek [lotu]. Wymazał ponadto ze świętej Księgi Boga wszelki ślad zastrzeżeń i ograniczeń. (12)

Ten Skrzywdzony zabronił ludziom Boga włączać się w spory lub konflikty i zawezwał ich do szlachetnych czynów i chwalebnego charakteru. W tym dniu zastępy, które mogą zapewnić zwycięstwo Sprawie to te, które związane są z dobrym zachowaniem i szlachetnym charakterem. Błogosławieni ci, którzy pozostają im wierni i biada tym, którzy się od nich odwracają. (13)

O ludu Boga! Napominam was, abyście okazywali uprzejmość, ponieważ ponad wszystko jest ona królową cnót. Dobrze dzieje się temu, kto oświetlony jest światłem uprzejmości i przyodziany w szatę prawości. Ten kto obdarzony jest uprzejmością, zaprawdę osiągnął wzniosły poziom. Naszą nadzieją jest, aby ten Skrzywdzony, a także wszyscy inni mogli ją zdobywać, mocno się jej trzymać, zachowywać ją i utkwić w niej swój wzrok. To jest wiążący rozkaz, który wypłynął spod Pióra Największego Imienia. (14)

Oto jest dzień, w którym klejnoty stałości, które leżą ukryte w kopalni ludzkiej jaźni, powinny zostać ukazane. O ludu sprawiedliwości! Lśnij niczym światło i błyskaj jak ogień, który płonie w Krzewie Gorejącym. Jasność ognia twojej miłości bez wątpienia spoi ze sobą i zjednoczy zwaśnione ludy i rody ziemi, podczas gdy niepohamowanie płomienia wrogości i nienawiści może jeno prowadzić do zatargu i zguby. Upraszamy Boga, by osłonił swoje stworzenia przed złymi zamiarami Jego nieprzyjaciół. Zaprawdę ma On władzę nad wszystkimi rzeczami. (15)

Wszelka cześć jednemu Bogu prawdziwemu – wyniesiona niechaj będzie Jego chwała – jako że dzięki Pióru Najwyższego odemknął On bramy ludzkich serc. Każdy werset objawiony przez to Pióro, to świetlisty i promienny portal, za którym odsłania się chwała bogobojnego i pobożnego życia, czystych i niepokalanych uczynków. Wezwania i Przesłanie, jakie od Nas wyszły, nigdy nie były zamierzone i kierowane do jednego tylko kraju czy ludu i nigdy nie miały na celu jemu jednemu przynosić korzyść. Ludzkość jako całość musi niezachwianie przestrzegać wszystkiego, co jej objawiono i czym ją łaskawie obdarowano. Wtedy i tylko wtedy osiągnie prawdziwą wolność. Cała ziemia jaśnieje promienną chwałą Bożego Objawienia. W roku „sześćdziesiątym” powstał Ten, który zwiastował światłość Boskiego Przewodnictwa – niech wszystko stworzenie będzie Mu ofiarą – by obwieścić nowe objawienie Boskiego Ducha, zaś w dwadzieścia lat po Nim przybył ten, dzięki którego przyjściu świat stał się odbiorcą tej przyobiecanej chwały, tej przecudownej łaski. Patrz, jak ogół ludzkości obdarzony został zdolnością słuchania najwznioślejszego Słowa Bożego – Słowa, od którego musi zależeć wspólne zebranie się i duchowe zmartwychwstanie wszystkich ludzi. (16)

Podczas pobytu w Więzieniu w ‘Akká objawiliśmy w Karmazynowej Księdze to, co sprzyja rozwojowi ludzkości i odbudowie świata. Wypowiedzi przedstawione w niej przez Pióro Pana stworzenia zawierają, co następuje i co stanowi podstawowe zasady zarządzania ludzkimi sprawami: (17)

Pierwsza: Na ministrach Domu Sprawiedliwości spoczywa obowiązek rozpowszechniania Mniejszego Pokoju tak, aby ludzie świata mogli zostać uwolnieni od brzemienia wygórowanych wydatków. Ta sprawa jest pilna i absolutnie konieczna, ponieważ niechęć i konflikt leżą u podstaw nieszczęścia i klęski. (18)

Druga: Języki muszą zostać ograniczone do jednego wspólnego języka, który będzie nauczany we wszystkich szkołach świata. (19)

Trzecia: Człowiekowi przystoi wiernie trzymać się tego, co przyczynia się do braterstwa, dobroci i jedności. (20)

Czwarta: Każdy, mężczyzna czy kobieta, powinien przekazać zaufanej osobie część tego, co on lub ona zarobi poprzez handel, rolnictwo, czy inne zajęcie, z przeznaczeniem na kształcenie i edukację dzieci, a wydatek na ten cel powinien być poczyniony za wiedzą Zaufanych Domu Sprawiedliwości. (21)

Piąta: Szczególną uwagę należy zwrócić na rolnictwo. Mimo, że wymienione ono jest na piątym miejscu, niewątpliwie poprzedza pozostałe. Rolnictwo jest wysoko rozwinięte w innych krajach, jednakże w Persji było dotychczas poważnie zaniedbane. Należy mieć nadzieję, że Jego Królewska Mość Sháh – niech Bóg wspomoże go swoją łaską – zwróci swoją uwagę na tę istotną i ważną sprawę. (22)

Gdyby ludzie ściśle przestrzegali tego, co Pióro Najwyższego objawiło w Karmazynowej Księdze, mogliby wtedy obejść się bez przepisów, które obowiązują na świecie. Niektóre nawoływania wielokrotnie wypływały spod Pióra Najwyższego, aby objawienia siły i jutrzenki mocy mogły kiedyś je ustanowić. W rzeczy samej, gdyby znaleźli się szczerzy poszukujący, każda emanacja wszechogarniającej i nieodpartej Woli Boga zostałaby objawiona, przez wzgląd na Jego miłość. Ale gdzież można znaleźć gorliwych poszukujących i badawcze umysły? Dokąd udali się sprawiedliwi i bezstronni? Dziś jeden dzień nie minie bez gwałtownie płonącego ognia nowej tyranii lub dobytego miecza nowej agresji. Łaskawy Boże! Wielcy i szlachetni w Persji chlubią się tak barbarzyńskimi czynami, że na sam słuch o nich wpaść można w osłupienie. (23)

Dniem i nocą ten Skrzywdzony oddaje dziękczynienie i chwałę Panu ludzi, ponieważ dostrzec można, że słowa porady i nawoływania, które wypowiedzieliśmy, okazały się skuteczne oraz że ten lud objawił taki charakter i zachowanie, jakie miłe są w oczach Naszych. Znajduje to potwierdzenie w wydarzeniu, które prawdziwie ucieszyło oczy świata i było niczym innym tylko wstawiennictwem przyjaciół u wysokich władz na korzyść swoich wrogów. Zaprawdę, prawe czyny świadczą o prawdzie czyichś słów. Żywimy nadzieję, że pobożni ludzie oświetlą świat, dzięki olśniewającemu światłu swojego postępowania i usilnie błagamy Wszechmogącego – wychwalony i wywyższony jest On – aby pozwolił każdemu w tym Dniu pozostać stałym w Jego miłości i nieporuszonym w Jego Sprawie. On jest zaprawdę Obrońcą tych, którzy są całkowicie Mu oddani i którzy zachowują Jego nakazy. (24)

O ludu Boga! Niezliczone są królestwa, jakie objawiło Nasze Pióro Chwały i rozliczne oczy, którym udzieliło ono prawdziwego oświecenia. Jednakże większość ludzi w Persji nadal pozostaje pozbawiona korzyści przydatnych rad i odczuwa brak pożytecznych nauk i sztuk. Uprzednio te wywyższone słowa zostały specjalnie objawione przez Pióro Chwały na cześć jednego z wiernych, aby przypadkiem ci, którzy zbłądzili, mogli wziąć w objęcia Prawdę i zostać zaznajomieni z subtelnością Prawa Boga. (25)

Niewierzący i wiarołomni skupili swoją uwagę na czterech rzeczach: po pierwsze, na rozlewie krwi; po drugie, na paleniu książek; po trzecie, na wyobcowaniu wyznawców innych religii; po czwarte, na wytępieniu innych wspólnot i grup. Jednakże, dzięki umacniającej łasce i mocy Słowa Boga, te cztery przeszkody zostały zburzone, te wyraźne nakazy zostały wymazane z Tablicy i brutalne skłonności zostały zamienione w duchowe cechy. Wywyższony jest Jego zamysł; wychwalona Jego moc i wywyższone Jego królestwo! Błagajmy Boga – wysławiona niech będzie Jego chwała – aby łaskawie kierował na właściwą drogę wyznawców sekty szyickiej i oczyścił ich z niewłaściwego zachowania. Z ust członków tej sekty nieustannie padają przekleństwa, gdy przywołują słowo „Mal’ún” [przeklęty] – wypowiadane z gardłowym odgłosem litery ‘ayn – niczym ich codzienny przysmak. (26)

O Boże, mój Boże! Ty słyszysz westchnienia Tego, który jest Twoim Światłem [Bahá], przysłuchujesz się Jego lamentom za dnia i w nocy i wiesz, że nie pragnie On niczego dla siebie, raczej dąży On do uświęcenia dusz Twoich sług i wybawienia ich od ognia, który stale ich osacza. O Panie! Ręce Twoich ulubionych sług wzniesione są w kierunku nieba Twojej szczodrości i to ci spośród Twoich szczerych miłośników uniesieni są na wzniosłe wyżyny Twojej hojności. Nie zawiedź ich, usilnie błagam Ciebie, w tym, czego pragną z oceanu Twojej przychylności i nieba Twojej łaski i jutrzenki Twojej szczodrości. Pomóż im, o Panie, zdobyć takie cnoty, które wywyższą ich pozycję pośród ludów świata. Zaprawdę Ty Jesteś Mocnym, Potężnym, Najhojniejszym. (27)

O ludzie Boga! Posłuchajcie tego co, jeśli zostanie wzięte pod rozwagę, zapewni wolność, dobrobyt, spokój, wywyższenie i rozwój wszystkich ludzi. Niektóre prawa i zasady są konieczne i niezbędne dla Persji. Jednakże, stosownym jest, aby te kroki zostały przyjęte w zgodzie z przemyślanymi poglądami Jego Królewskiej Mości – niech Bóg wspomoże go swoją łaską – oraz uczonych duchownych i wysokich rangą władców. Za ich zgodą powinno zostać wybrane miejsce, gdzie będą się oni spotykać. Tam powinni oni trzymać się mocno więzi konsultacji oraz przyjąć i wprowadzić to, co sprzyja bezpieczeństwu, dobrobytowi, bogactwu i spokojowi ludzi. Gdyby jakikolwiek inny środek niż ten miał zostać przyjęty, jego skutkiem nie będzie nic innego niż chaos i zamieszanie. (28)

Zgodnie z podstawowymi prawami, które objawiliśmy wcześniej w Kitáb-i-Aqdas oraz w innych Tablicach, wszystkie sprawy zostają powierzone opiece sprawiedliwych królów i prezydentów oraz Zaufanych Domu Sprawiedliwości. Po zastanowieniu się nad tym, co przedstawiliśmy, każdy sprawiedliwy i wnikliwy człowiek bez trudu zauważy swoim wewnętrznym i zewnętrznym wzrokiem, wspaniałość jutrzenki sprawiedliwości, która od nich bije. (29)

System sprawowania władzy, który brytyjczycy przyjęli w Londynie wydaje się być dobry, ponieważ przyozdobiony jest światłem zarówno władzy królewskiej, jak i konsultacji ludzi. (30)

Podczas formułowania zasad i praw, część została poświęcona karom, które tworzą skuteczny instrument dla bezpieczeństwa i ochrony ludzi. Jednakże strach przed karą sprawia, że ludzie tylko pozornie przestają popełniać haniebne i godne pogardy czyny, podczas gdy tym, co strzeże i powstrzymuje człowieka, zarówno zewnętrznie jak i wewnętrznie, zawsze była i nadal jest bojaźń Boża. Jest ona prawdziwnym obrońcą człowieka i jego duchowym opiekunem. Przystoi człowiekowi trzymać się nieustępliwie tego, co doprowadzi do ukazania się tego największego daru. Dobrze dzieje się temu, kto słucha wszystkiego, co Moje Pióro Chwały ogłosiło i zachowuje to, do czego zobowiązuje go Ustanawiający, Pradawny Dni. (31)

Skłaniaj swe serca, o ludu Boży, ku radom swojego prawdziwego, swego niezrównanego Przyjaciela. Słowo Boże przyrównać można do siewki, której korzonki zaszczepiono w ludzkich sercach. Spoczywa na was obowiązek pielęgnowania jej wzrostu przy pomocy żywych wód mądrości oraz uświęconych i nabożnych słów, by mocno się zakorzeniła a gałęzie rozpostarła aż po same niebiosa i jeszcze wyżej nad nie. (32)

O wy, którzy zamieszkujecie ziemię! Cechą wyróżniającą to najwyższe Objawienie, cechą, która stanowi o jej wybitnym charakterze jest fakt, iż z jednej strony wymazaliśmy ze stronic świętej Księgi Boga wszystko, co było przyczyną kłótni, złośliwości i wzajemnego szkodzenia sobie między dziećmi człowieczymi, z drugiej natomiast sformułowaliśmy niezbędne warunki wstępne do ustanowienia harmonii, zrozumienia oraz pełnej i trwałej jedności. Dobrze się dzieje tym, co przestrzegają Moich praw. (33)

Po wielokroć upominaliśmy Naszych umiłowanych, by stronili, ba, uciekali od wszystkiego, co choć w najmniejszym stopniu trąci złośliwością. Światem targają teraz wielkie niepokoje i umysły jego mieszkańców są w stanie kompletnego zamętu. Błagamy Wszechmocnego, by łaskawie oświecił je blaskiem swej Sprawiedliwości, umożliwiając im odkrycie tego, co wszystkimi czasy i we wszystkich warunkach będzie dla nich korzystne. On, zaprawdę, jest Wszechposiadający, Najwyższy. (34)

Wcześniej już wypowiedzieliśmy te wzniosłe słowa: Niechaj ci, którzy okazują lojalność wobec tego Skrzywdzonego, będą niczym deszczowy obłok w chwilach miłosierdzia i życzliwości oraz niczym płonący ogień, gdy powstrzymują swoją niską i pożądliwą naturę. (35)

Łaskawy Boże! Niedawno wydarzyło się to, co spowodowało wielkie zadziwienie. Zgodnie z relacją pewna osoba udała się do siedziby monarszego tronu w Persji i zdołała zdobyć przychylność części arystokracji przez swoje przypochlebne zachowanie. Jakież to żałosne, jakie godne ubolewania! Można dziwić się, dlaczego ci, którzy byli symbolami najwyższej chwały biją pokłony bezgranicznemu wstydowi. Cóż stało się z ich szlachetnym postanowieniem? Gdzież podziało się ich poczucie godności i honoru? Słońce chwały i mądrości nieprzerwanie świeciło ponad horyzontem Persji, jednakże obecnie zeszło na tak niski poziom, że niektórzy dygnitarze pozwolili się traktować jak zabawki w rękach głupców. Wcześniej wspomniana osoba napisała takie rzeczy odnośnie do tego ludu w prasie egipskiej oraz w Encyklopedii Beiruckiej, że wprawiło to w zdumienie dobrze poinformowanych i uczonych. Ten człowiek udał się potem do Paryża, gdzie opublikował gazetę zatytuowaną ‘Urvatu’l-Vuthqá [Pewna rękojeść] i rozesłał jej kopie na wszystkie strony świata. Wysłał on także kopię do Więzienia w ‘Akká i czyniąc to chciał okazać sympatię i wynagrodzić swoje przeszłe czyny. Pokrótce, Ten Skrzywdzony zachował milczenie w stosunku do jego osoby. Błagamy Boga, Prawdziwego, aby ochronił go i aby zesłał na niego światło sprawiedliwości i uczciwości. Przystoi mu powiedzieć: (36)

O Boże mój Boże! Ty widzisz mnie stojącego przed drzwiami Twojego przebaczenia i życzliwości, kierującego wzrok w stronę horyzontu Twoich szczodrych przychylności i nieskończonych błogosławieństw. Błagam Ciebie na Twoją słodką mowę oraz na przenikliwy głos Twojego Pióra, o Panie całej ludzkości, abyś łaskawie wspomógł Twoje sługi tak, jak przystoi to Twoim dniom i odpowiada chwale Twojego objawienia i Twojego majestatu. Zaprawdę mocen Jesteś czynić cokolwiek zapragniesz. Wszyscy, którzy zamieszkują niebiosa i ziemię, świadczą o Twojej mocy i Twojej potędze, o Twojej chwale i Twojej szczodrości. Chwała bądź Tobie, o Panie światów i Umiłowany serca każdego rozumnego człowieka! (37)

Ty widzisz, o mój Boże, esencję ubóstwa pragnącą oceanu Twojego bogactwa i istotę nieprawości tęskniącą za wodami Twojego przebaczenia i Twojego czułego miłosierdzia. Spraw, o mój Boże, to co przystoi Twojej wielkiej chwale i odpowiada wzniosłości Twojej bezkresnej łaski. Ty jesteś zaprawdę Najbardziej Szczodrym, Panem obfitej łaski, Ustanawiającym, Wszechmądrym. Nie ma innego Boga oprócz Ciebie, Najpotężniejszego, Wszystko Zniewalającego, Wszechmocnego. (38)

O ludzie Boga! W tym dniu każdy powinien utkwić swój wzrok na horyzoncie tych błogosławionych słów: „Sam i bez niczyjej pomocy czyni to, co pragnie”. Ten kto osiągnie tą pozycję, zaprawdę osiągnął światło istotnej jedności Boga i jest nim oświetlony, podczas gdy inni w Księdze Boga zaliczeni są do wyznawców pustych upodobań i próżnych wyobrażeń. Posłuchajcie Głosu tego Skrzywdzonego i chrońcie prawość waszych pozycji. Jest to wielce potrzebne i konieczne, aby każdy tego przestrzegał. (39)

Niezasłonięty i nieskrywany Ten Skrzywdzony zawsze ogłaszał przed obliczem wszystkich ludzi świata to, co posłuży za klucz do otwarcia drzwi nauk, sztuk i wiedzy, dobrobytu, dostatku i bogactwa. Ani zło wyrządzone przez ciemiężców nie zdołało uciszyć przenikliwego głosu Najbardziej Wywyższonego Pióra, ani wątpliwości przewrotnych czy podżegaczy nie były w stanie powstrzymać Go od objawiania Najbardziej Wzniosłego Słowa. Szczerze błagam Boga, aby mógł ochronić i oczyścić ludzi Bahá z próżnych fantazji i zepsutych wyobrażeń wyznawców poprzedniej Wiary. (40)

O ludu Boga! Prawi ludzie nauki, którzy poświęcą się przewodnictwu innych i którzy są uwolnieni i dobrze strzeżeni przed podszeptami niskiej i pożądliwej natury są, w oczach Tego, który jest Upragnieniem świata, gwiazdami niebios prawdziwej wiedzy. Ważne jest, by traktować ich z szacunkiem. Zaprawdę są oni fontannami łagodnie płynących wód, gwiazdami, które wspaniale lśnią, owocami błogosławionego Drzewa, przedstawicielami niebiańskiej władzy i oceanami niebiańskiej mądrości. Szczęśliwy jest ten, kto za nimi podąża. Zaprawdę, taka dusza zaliczana jest w Księdze Boga, Pana potężnego Tronu, do tych, którym będzie dziać się dobrze. (41)

Chwała, która pochodzi od Boga, Pana Tronu na Wysokościach i ziemi na niskości, spoczywa na was, o ludu Bahá, o wy towarzysze Karmazynowej Arki, i na tych, którzy nakłonili swoje uszy do waszego słodkiego głosu i przestrzegali tego, do czego zostali wezwani w tej potężnej i cudownej Tablicy. (42)

Oto List Boga, Pomagającego w Niebezpieczeństwie, Samoistnego

ON JEST BOGIEM, WYWYŻSZONY JEST ON, PAN MĄDROŚCI I WYPOWIEDZI

Chwała niech będzie Bogu, nieporównywalnemu w majestacie, potędze i pięknie, niezrównanemu w chwale, mocy i wielkości; znajduje się On zbyt wysoko, aby pojęły Go ludzkie wyobrażenia czy możnaby odnaleźć kogokolwiek Jemu równego lub jednakowego. Wytyczył On wyraźnie swoją prostą Ścieżkę słowami i wypowiedziami o najwyższej elokwencji. Zaprawdę jest On Wszystko Posiadającym, Najbardziej Wywyższonym. Kiedy postanowił powołać do istnienia nowe stworzenie, zesłał Oczywisty i Olśniewający Punkt z horyzontu swojej Woli; przeszedł przez każdy znak i objawił się w każdej formie, aż osiągnął zenit, tak jak nakazał Bóg, Pan wszystkich ludzi. (1)

Ten Punkt jest ośrodkiem skupienia okręgu Imion i wyznacza kulminację objawienia Liter w świecie stworzenia. Dzięki niemu pojawiły się oznaki nieprzeniknionej Tajemnicy, strojnego Symbolu, Tego, który stoi objawiony w Największym Imieniu, Imieniu, które zapisane jest w świetlistej Tablicy i wypisane na świętym, błogosławionym, śnieżnobiałym Zwoju. A kiedy Punkt został połączony z drugą Literą , która pojawiła się na początku Mathání , przemierzył niebiosa wykładni i wypowiedzi. Następnie wieczne Światło Boga rozgorzało swoim blaskiem, rozbłysnęło w samym sercu nieboskłonu świadectwa i wydało dwóch Luminarzy. Pochwalony niech będzie Miłosierny, do którego nie można mieć żadnych aluzji, którego żadne wyrażenie nie może zdefiniować, ani żadne stwierdzenie objawić, ani żaden dowód opisać. On jest prawdziwie Zarządzającym, Wszechłaskawym, zarówno na początku jak i na końcu. I zapewnił On dla nich opiekunów i obrońców spośród zastępów potęgi i mocy. Zaprawdę, On jest Pomocą w Niebezpieczeństwie, Mocnym, Nieograniczonym. (2)

Wstęp do tego Listu objawiany jest dwa razy, tak samo jak Mathání

Chwała niech będzie Bogu, który objawił Punkt, z niego rozwinął wiedzę wszystkich rzeczy, czy to z przeszłości czy to z przyszłości, Punkt, który wybrał na Herolda swojego Imienia i Zwiastuna swojego Wielkiego Objawienia, które sprawiło, że zadrżały konary całej ludzkości, a wspaniałość Jego światła zaświeciła z horyzontu świata. Zaprawdę, to jest Punkt, który Bóg nakazał, by był oceanem światła dla szczerych pośród Jego sług i płomieniem ognia dla krnąbrnych pomiędzy Jego stworzeniami i niegodziwych wśród Jego ludzi, tych, którzy zamienili dar Boga na niewiarę, a niebiańskie pożywienie na hipokryzję oraz zaprowadzili swoich towarzyszy do nieszczęsnego domostwa. To są ludzie, którzy podżegali do buntu na świecie i pogwałcili Jego Przymierze w Dzień, kiedy nieśmiertelna Istota zasiadła na swoim Tronie, a Nawoływacz podniósł swój Głos z nieba bezpieczeństwa i pokoju w świętej Dolinie. (3)

O wyznawcy Bayánu! Bójcie się Wszechmiłosiernego. Oto Ten, który był chwalony przez Muḥammada, Apostoła Boga i przed Nim przez Ducha i jeszcze przed Nim przez Tego, który rozmawiał z Bogiem . Oto Punkt Bayánu woła głośno przed Tronem mówiąc: „Na prawość Boga, zostaliście stworzeni, aby wychwalać to Największe Obwieszczenie, tą Doskonałą Drogę, która leżała ukryta w duszach Proroków, która była zaskarbiona w sercach wybranych Boga i zapisana przez chwalebne Pióro Pana, Posiadającego Imiona”. (4)

Powiedz: Zgińcie w swej złości, o nikczemni! Zaprawdę pojawił się Ten, którego wiedzy nic nie umknie. Przyszedł Ten, który sprawił, że oblicze Boskiej wiedzy zajaśniało uśmiechem. Dzięki Niemu królestwo wypowiedzi wypiękniało, każda podatna dusza zwróciła swoją twarz ku Panu Objawień, każdy spoczywający na kolanach wstał, a każdy opieszały pospieszył, by osiągnąć Synaj pewności. Oto jest Dzień, który Bóg uczynił błogosławieństwem dla prawych, karą dla nikczemnych, szczodrością dla wiernych i furią Jego gniewu dla niewiernych i krnąbrnych. Zaprawdę został On objawiony, obdarzony przez Boga niepokonaną władzą. Objawił On to, z czym nie może się równać nic na ziemi ani na niebie. (5)

Bójcie się Wszechmiłosiernego, o ludzie Bayánu i nie popełniajcie tego, co uczynili wyznawcy Koranu, ci, którzy za dnia i nocną porą mówili, że wierzą w Wiarę Boga, a kiedy pojawił się Pan wszystkich ludzi, odwrócili się od Niego i wydali tak okrutny wyrok przeciwko Niemu, że w Dniu Powrotu, Księga Matka głośno rozpaczała z powodu Jego niedoli. Wspomnijcie i rozważcie ich czyny, ich pozycje i zasługi oraz to, co za ich sprawą stało się, kiedy Ten, który rozmawiał na Synaju rozwiązał swój język, kiedy zadęła Trąba, na co wszyscy, którzy są w niebie i na ziemi omdleli, oprócz tych, którzy zaliczeni są do liter potwierdzenia. (6)

O ludzie Bayánu! Zostawcie swoje puste fantazje i próżne wyobrażenia, następnie spójrzcie okiem bezstronności na Jutrzenkę Jego Objawienia i rozważcie rzeczy, które On ukazał, słowa, które On Bosko objawił i cierpienia, które Go spotkały z rąk Jego wrogów. On jest Tym, który ochoczo przyjął każdy rodzaj trudności za ogłoszenie swojej Sprawy i wywyższenie swojego Słowa. Pewnego razu cierpiał On uwięzienie w ziemi Ṭá [Teheran], innym razem w ziemi Mím [Mázindarán], później raz jeszcze w tej pierwszej ziemi z powodu Sprawy Boga, Sprawcy niebios. Przez swoją miłość dla Sprawy Boga, Wszechmogącego, Wszechszczodrego, zakuty został On w łańcuchy i kajdany. (7)

O ludzie Bayánu! Czyż zapomnieliście o Moich napomnieniach, które objawiło Moje Pióro i wypowiedział Mój język? Czyż zamieniliście Moją pewność na wasze próżne mrzonki i Moją Drogę na wasze samolubne pragnienia? Czyż porzuciliście nauki Boga i Jego wspominanie i zapomnieliście o Jego prawach i nakazach? Bójcie się Boga i pozostawcie próżne wyobrażenia ich autorom, odłóżcie uprzedzenia ich twórcom, a wątpliwości ich hodowcom. Idźcie naprzód z promiennymi twarzami i nieskazitelnymi sercami w stronę horyzontu, ponad którym świeci jasno Gwiazda Zaranna pewności na rozkaz Boga, Pana Objawień. (8)

Chwała niechaj będzie Bogu, który uczynił Największą Nieomylność tarczą dla świątyni swojej Sprawy w królestwie stworzenia i nie przeznaczył nikomu części tej wzniosłej i wyśmienitej pozycji – pozycji, która jest szatą utkaną palcami ponadzmysłowej mocy dla Jego dostojnej Jaźni. Nie przystoi nikomu prócz Tego, który zasiada na potężnym tronie „On czyni, to, co Jemu miłe”. Tego, kto uznaje i rozpoznaje to, co zapisuje w tej chwili Pióro Chwały, zaiste zalicza się w Księdze Boga, Pana początku i końca do wyrazicieli Boskiej jedności, tych, którzy stoją na straży pojęcia jedności Boga. (9)

Kiedy potok słów dotarł do tego etapu, słodkie zapachy prawdziwej wiedzy rozniosły się w dal, a poranna gwiazda Boskiej jedności zaświeciła ponad horyzontem Jego świętej wypowiedzi. Błogosławiony jest ten, którego Jego Wezwanie przyciągnęło do szczytu chwały, który przybliżył się do ostatecznego Celu i rozpoznał dzięki przenikliwemu głosowi Mojego Pióra Chwały to, co zarządził Pan tego i kolejnego świata. Kto nie napije się wybornego wina, które odpieczętowaliśmy dzięki sile Naszego Imienia, Wszystko Zniewalającego, nie będzie w stanie rozpoznać wspaniałości światła Boskiej jedności czy też pojąć istotnego celu zawartego w Pismach Boga, Pana nieba i ziemi, suwerennego Władcy tego świata i świata, który nastąpi. Taki człowiek będzie zaliczony do niewiernych w Księdze Boga, Wszechwiedzącego, o Wszystkim Poinformowanego. (10)

O ty czcigodny pytający ! Dajemy świadectwo, że mocno trzymałeś się stosownej cierpliwości w dniach, kiedy ruch Pióra został wstrzymany, a Język wahał się przed wyjaśnieniem dotyczącym cudownego znaku, Największej Nieomylności. Poprosiłeś tego Skrzywdzonego, aby usunął dla ciebie jej zasłony i przykrycia, by wyjaśnił jej tajemnicę i charakter, jej stan i pozycję, jej doskonałość, majestat i wywyższenie. Na życie Boga! Gdybyśmy odkryli perły świadectwa, które leżą ukryte w muszlach oceanu wiedzy i pewności lub pozwolili pięknościom Boskiej tajemnicy schowanym w komnatach wypowiedzi w Raju prawdziwego zrozumienia, by wyszły ze swojej siedziby, wtenczas zewsząd powstałaby gwałtowna wrzawa pośród przywódców religijnych i byłbyś świadkiem, jak ludzie Boga trzymani są mocno w zębach takich wilków, którzy wyparli się Boga na początku i na końcu. Wstrzymaliśmy zatem Pióro przez znaczny okres czasu zgodnie z Boską mądrością i w celu ochrony wiernych przed tymi, którzy zamienili niebiańskie błogosławieństwa na niewiarę i wybrali dla swoich ludzi mieszkanie zagubienia . (11)

O ty poszukujący obdarowany głęboką wnikliwością. Przysięgam na Tego, który przyciągnął Zgromadzenie na Wysokościach dzięki potędze swojego podniosłego Słowa! Zaiste, ptaki zamieszkujące we włościach Mojego Królestwa i gołębice bytujące w różanym ogrodzie Mojej mądrości wyśpiewują takie melodie i trele, które są nieodgadnione dla wszystkich oprócz Boga, Pana królestw ziemi i nieba; a gdyby te melodie były objawione w stopniu mniejszym od ucha igielnego, ludzie tyranii rzucaliby takie kalumnie, jakich nigdy nie wypowiedziały żadne przeszłe pokolenia i popełniliby takie czyny, jakich nikt w przeszłych epokach i wiekach nie popełnił. Odrzucili oni szczodrość Boga i Jego dowody i wyrzekli się świadectwa Boga i Jego znaków. Zbłądzili oni i zwiedli ludzi na błędną drogę, lecz tego nie dostrzegają. Czczą próżne wyobrażenia, ale o tym nie wiedzą. Wzięli puste fantazje za swoich panów i zaniedbali Boga, lecz nie rozumieją. Porzucili największy Ocean i spieszą do sadzawki, lecz nie pojmują. Podążają za swoimi próżnymi mrzonkami odwracając się od Boga, Pomagającego w Niebezpieczeństwie, Samoistnego. (12)

Powiedz, na prawość Boga! Wszechmiłosierny przybył obdarzony potęgą i władzą. Przez Jego potęgę zadrżały podstawy religii, a Słowik Wypowiedzi zaśpiewał swą melodię na najwyższej gałęzi prawdziwego zrozumienia. Zaprawdę, Ten, który był ukryty w wiedzy Boga i jest wspomniany w Świętych Pismach, pojawił się. Powiedz, oto jest Dzień, kiedy Mówca na Synaju zasiadł na tronie Objawienia, a ludzie stanęli przed Panem światów. Oto Dzień, w którym ziemia opowiedziała swoje nowiny i obnażyła swe skarby; kiedy oceany wydały swe perły, a Boskie Drzewo-Lote swe owoce; kiedy Słońce rozlało swój blask, a Księżyce rozproszyły swe światła, Niebiosa ukazały swe gwiazdy, a Godzina swoje znaki, a Zmartwychwstanie swój straszny majestat; kiedy pióra uwolniły swoje potoki, a duchy obnażyły swe tajemnice. Błogosławiony jest człowiek, który rozpoznaje Go i osiąga Jego obecność, a biada tym, którzy się Go wypierają i odwracają od Niego. Błagam Boga, aby pomógł Jego sługom powrócić do Niego. Zaprawdę, On jest Przebaczycielem, Wybaczającym, Miłosiernym. (13)

O ty, który zwróciłeś swoją twarz w stronę Krainy na Wysokościach i sączyłeś Moje zapieczętowane wino z ręki szczodrości! Wiedz, że pojęcie „Nieomylność” ma wiele znaczeń i różnorodnych stanów. W pewnym sensie dotyczy ono Tego, którego Bóg uczynił wolnym od błędu. Podobnie stosuje się go do każdej duszy, którą Bóg ochronił przed grzechem, wykroczeniami, rebelią, bezbożnością, niewiarą i tym podobnymi. Jednakże, Największa Nieomylność należy do Tego, którego pozycja jest niezmiernie wywyższona ponad nakazy czy zakazy i jest wolna od błędów i przeoczeń. Zaprawdę On jest Światłem, po którym nie nadchodzi ciemność oraz Prawdą nie dotkniętą przez błąd. Gdyby postanowił On, że woda będzie winem czy niebo będzie ziemią czy światło będzie ogniem, mówi On prawdę i nie byłoby żadnej wątpliwości w tej sprawie; i nikt nie ma prawa kwestionować Jego autorytetu czy też pytać o przyczyny i powody. Ten, kto wnosi sprzeciw będzie zaliczony do krnąbrnych w Księdze Boga, Pana światów. „On nie będzie zapytywany o to, co czyni, a oni będą zapytywani” . Przyszedł On z niewidzialnego nieba, niosąc sztandar „On czyni, cokolwiek jest Jego wolą” i towarzyszą Mu zastępy potęgi i władzy, podczas gdy obowiązkiem wszystkich poza Nim jest ścisłe przestrzeganie wszelkich praw i nakazów, które zostały na nich nałożone, a jeśli ktoś zboczy z drogi choćby o włos, jego praca obróci się w nicość. (14)

Rozważcie i przypomnijcie sobie czasy, kiedy pojawił się Muḥammad. Powiedział On, a Jego słowo jest prawdą: „Pielgrzymka do Domu jest służbą Bogu” . Tak samo jest z modlitwą obowiązkową, postem i prawami, które zaświeciły nad horyzontem Księgi Boga, Pana Świata i prawdziwego Wychowawcy ludów i rodów ziemi. Obowiązkiem wszystkich jest być Mu posłusznym w tym, co Bóg zarządził, a ten, kto Mu zaprzeczył, nie uwierzył w Boga, w Jego wersety, w Jego Posłańców i Jego Księgi. Gdyby postanowił, że racja będzie omyłką, a zaprzeczenie będzie wiarą, mówi On prawdę, jak nakazał Bóg. Jest to stan, w którym grzechy i występki nie istnieją i nie są wspominane. Rozważ ten błogosławiony, Bosko objawiony werset, w którym nakazana jest wszystkim pielgrzymka do Domu. Przekazano tym obdarzonym władzą po Nim , aby przestrzegali cokolwiek zostało im przepisane w Księdze. Nikt nie ma prawa zbaczać z drogi praw i nakazów Boga. Kto się od nich odsuwa, zaliczany jest do winowajców w Księdze Boga, Pana Potężnego Tronu. (15)

O ty, który skupiłeś wzrok na Miejscu Świtania Sprawy Boga! Wiedz z pewnością, że Wola Boga nie jest ograniczona normami ludzi, a Bóg nie chadza ich drogami. Obowiązkiem wszystkich jest raczej, by ściśle przylegali do Prostej Ścieżki Boga. Gdyby postanowił, że prawa strona będzie lewą czy południe będzie północą, mówi On prawdę i nie ma co do tego wątpliwości. Zaiste, ma być On wychwalany za swoje czyny i cieszyć się posłuszeństwem, co do swoich nakazów. Nie ma On żadnego wspólnika w swoim osądzie ani żadnego pomocnika w swojej władzy. Czyni On to, co jest Jego wolą i nakazuje to, czego sobie zażyczy. Wiedz ponadto, że wszystko inne poza Nim zostało stworzone potęgą słowa z Jego obecności, podczas gdy sami nie mają zdolności ruchu ani bezruchu, tylko na Jego skinienie i za Jego pozwoleniem. (16)

O ty, który unosisz się w atmosferze miłości i koleżeństwa i utkwiłeś wzrok w świetle oblicza Pana, Króla stworzenia! Składaj dzięki Bogu, ponieważ On odkrył dla ciebie to, co było ukryte i przechowane pieczołowicie w Jego wiedzy, aby wszyscy mogli stać się świadomi, że w Jego krainie najwyższej nieomylności nie wziął dla siebie partnera ani doradcy. Jest on zaprawdę Jutrzenką Boskich zasad i przykazań oraz Krynicą wiedzy i mądrości, podczas gdy wszyscy poza Nim są Jego poddanymi i pod Jego rządami, a On jest najwyższym Władcą, Nakazującym, Wszechwiedzącym, o Wszystkim Powiadomionym. (17)

Jeśli chodzi o ciebie, kiedykolwiek zachwycają cię ożywcze oddechy objawionych wersetów i unosi cię czysta, życiodajna woda darowana przez rękę szczodrości Pana, suwerennego Władcy Dnia Zmartwychwstania, podnieś swój głos i powiedz: (18)

O mój Boże! O mój Boże! Składam Tobie dzięki, że skierowałeś mnie do Ciebie, poprowadziłeś mnie do Twojego horyzontu, wskazałeś mi wyraźnie Twoją Ścieżkę, objawiłeś mi Twoje świadectwo i umożliwiłeś mi zwrócić moją twarz do Ciebie, podczas gdy większość doktorów i duchownych wśród Twoich sług razem z tymi, którzy za nimi podążają, odwrócili się od Ciebie bez najmniejszego dowodu czy świadectwa od Ciebie. Błogosławieństwo niech będzie Tobie, o Panie Imion i chwała niech będzie Tobie, o Stwórco niebios, gdyż poprzez siłę Twojego Imienia, Samoistniejącego, dałeś mi się napić Twojego zapieczętowanego wina, sprawiłeś, że zbliżyłem się do Ciebie i umożliwiłeś mi rozpoznanie Jutrzenki Twojej wypowiedzi, Objawienia Twoich znaków, Krynicy Twoich praw i przykazań oraz Źródła Twojej mądrości i darów. Błogosławiona jest ziemia uszlachetniona Twoimi krokami, gdzie ustanowiony jest tron Twojego panowania i rozprzestrzenia się zapach Twojej szaty. Na Twoją chwałę i majestat, na Twoją moc i potęgę, pragnę, by mój wzrok dostrzegał jedynie Twoje piękno, a mój słuch słyszał jedynie Twoje wezwanie i Twoje wersety. (19)

O mój Boże! O mój Boże! Nie pozbawiaj oczu tego, do czego je stworzyłeś ani twarzy zwrócenia się do Twojego horyzontu, ani oddawania czci u wrót Twojego majestatu, ani pojawienia się w obecności Twojego tronu, ani pokłonu przed wspaniałościami Gwiazdy Zarannej Twojej szczodrości. (20)

Jam jest tym, o Panie, którego serce i dusza, którego członki, którego wewnętrzny i zewnętrzny język zaświadcza o Twojej jedności i Twojej jedyności oraz daję świadectwo, że Tyś jest Bogiem i że nie ma innego Boga poza Tobą. Powołałeś ludzkość do istnienia, aby Cię znała i służyła Twojej sprawie, aby jej pozycja mogła zostać w ten sposób wywyższona na Twojej ziemi, a ich dusze uniesione dzięki rzeczom, które Ty objawiłeś w swoich Pismach, swoich Księgach i swoich Tablicach. Lecz gdy tylko ukazałeś siebie i objawiłeś swoje znaki, odwrócili się od Ciebie i wyrzekli się Ciebie i odrzucili to, co Ty odsłoniłeś przed ich oczyma dzięki potędze swojej mocy i swojej władzy. Powstali oni, by wyrządzić Ci krzywdę, zagasić Twoje światło i stłumić ogień, który pali się w Twoim Gorejącym Krzewie. Ich nikczemność była tak dotkliwa, że zmówili się, by rozlać Twoją krew i pogwałcić Twoją cześć. Podobnie czynił ten , którego Ty wychowałeś ręką swojej miłującej życzliwości, ochroniłeś przed intrygą buntujących się wśród Twoich stworzeń i krnąbrnych pomiędzy Twoimi sługami i którym powierzyłeś zadanie pisania Twoich świętych wersetów przed Twoim tronem. (21)

Niestety! Niestety! Czyny, które popełnił w dniach Twoich były takie, że pogwałcił on Twoje Przymierze i Twój Testament, odrzucił Twoje święte Pisma, podniósł bunt i uczynił to, co sprawiło, że mieszkańcy Twojego Królestwa zapłakali. Później, kiedy tylko jego nadzieje zostały zniweczone i poczuł zapach zupełnej porażki, podniósł swój głos i wygłosił to, co sprawiło, że Twoich wybranych, którzy są blisko Ciebie i mieszkańców pawilonu chwały ogarnęło zdumienie. (22)

Ty widzisz mnie, o mój Boże, wijącego się jak ryba w pyle w rozpaczy. Uwolnij mnie, zmiłuj się nade mną, o Ty, o którego pomoc wołają wszyscy ludzie. O Ty, w którego garści leżą wodze potęgi nad wszystkimi mężczyznami i kobietami. Kiedykolwiek myślę o moich poważnych niedoskonałościach i wielkich przewinieniach, rozpacz ogarnia mnie z każdej strony, a kiedy zatrzymuję się, by medytować nad oceanem Twojej szczodrości i niebem Twojego miłosierdzia i gwiazdą zaranną Twojego czułego współczucia, wdycham zapach nadziei rozproszony z prawa i lewa, z północy i południa, jak gdyby każda stworzona rzecz dzieliła się ze mną radosnymi nowinami, że chmury nieba Twojego miłosierdzia wyleją na mnie swoje deszcze. Na Twoją moc, o Ty, który jesteś Ostoją szczerych i Pragnieniem tych, którzy cieszą się bliskim dostępem do Ciebie! Twe wielorakie łaski i błogosławieństwa i objawienia Twojej łaski i miłującej życzliwości prawdziwie dodały mi odwagi. Jakże, w przeciwnym razie, zupełna nicość może potęgować Imię Tego, który słowem powołał do życia stworzenie i jakże ulotna istota może wychwalać Tego, który wykazał, że żaden opis nie może Go nigdy wyrazić i żadne słowo uznania zwiększyć Jego chwały? Od przedwiecza był On niezmiernie wywyższony ponad zrozumienie Jego stworzeń i uświęcony od pojęć Jego sług. (23)

O Panie! Ty widzisz tę istotę bez życia przed Twoim obliczem; spraw, aby dzięki Twojej hojności i szczodrej łasce nie była pozbawiona kielicha nieśmiertelnego życia. I Ty widzisz tego nieszczęsnego stojącego przed Twoim tronem; nie oddalaj go od oceanu Twojego uzdrowienia. Błagam Cię, byś umożliwił mi pamiętać Ciebie po wszystkie czasy i w każdych warunkach, wywyższać Twoje Imię i służyć Twojej Sprawie, chociaż zdaję sobie dobrze sprawę, że to, co pochodzi od sługi nie może przekroczyć ograniczeń jego duszy, ani pasować do Twojego Władania, ani być warte dworu Twojej chwały i Twojego Majestatu. (24)

Twoja moc daje o mnie świadectwo! Gdybym nie sławił Twojej pochwały, mój język nie byłby dla mnie użyteczny i gdyby nie chodziło o oddawanie Tobie służby, moje istnienie nie byłoby nic warte. Jeśli nie dla przyjemności oglądania wspaniałości Twojej krainy chwały, dlaczego miałbym dbać o wzrok? A jeśli nie dla radości słuchania Twojego najsłodszego głosu, jaki pożytek miałby słuch? (25)

Niestety! Niestety! Nie wiem, o mój Boże, moja Ostojo, Pragnienie mojego serca, czy Ty zarządziłeś dla mnie to, co przyniesie ukojenie moim oczom, ucieszy moje łono i uraduje moje serce czy też Twój nieodwołalny wyrok, o Królu wieczności i suwerenny Panie wszystkich narodów, odgrodzi mnie od przybycia przed Twój tron. Przysięgam na Twoją chwałę i majestat i na Twoje panowanie i siłę, iż mrok mojego oddalenia od Ciebie zniszczył mnie. Co stało się ze światłem Twojej bliskości, o Pragnienie każdego rozumnego serca? Dręcząca agonia oddalenia od Ciebie pochłonęła mnie. Gdzie jest promieniste światło Twojego ponownego spotkania, o Ukochany tych, którzy są całkowicie Tobie oddani? (26)

Ty widzisz, o mój Boże, co spotkało mnie na Twojej Ścieżce z ręki tych, którzy zaprzeczyli Twojej Prawdzie, pogwałcili Twoje Przymierze, wysuwali błahe zarzuty wobec Twoich znaków, odrzucili błogosławieństwa, które Ty zapewniłeś, nie uwierzyli w wersety, które Ty zesłałeś i odmówili uznania świadectwa, które Ty wypełniłeś. (27)

O Panie! Język mojego języka i serce mojego serca, i duch mojego ducha, i moja zewnętrzna i wewnętrzna istota dają świadectwo Twojej jedności i Twojej jedyności, Twojej mocy i Twojej wszechmocy, Twojej wielkości i Twojej suwerenności, i świadczą o Twojej chwale, wzniosłości i władzy. Daję świadectwo, że Ty jesteś Bogiem i że nie ma żadnego innego Boga oprócz Ciebie. Od wszechczasów Ty byłeś skarbem ukrytym przed wzrokiem i umysłami ludzi i takim pozostaniesz po wieki wieków. Siły ziemi nigdy Cię nie zniweczą ani moc narodów Cię nie zatrwoży. Tyś jest Tym, który otwarł drzwi wiedzy przed twarzami sług swoich, aby mogli rozpoznać Tego, który jest Jutrzenką Twojego Objawienia, Miejscem Świtania Twoich znaków, Niebem Twojego Objawienia i Słońcem Twojego Boskiego piękna. W swoich świętych Księgach, w swoich Pismach i swoich Zwojach obiecałeś wszystkim narodom świata, że Ty sam pojawisz się i usuniesz zasłony chwały z Twej twarzy, tak samo jak ogłosiłeś swoimi słowami Twojemu Przyjacielowi , dzięki któremu Gwiazda Zaranna Objawienia zaświeciła jasno nad horyzontem Hijázu, a świtające światło Boskiej Prawdy rozproszyło swoją jasność pośród wszystkich ludzi ogłaszając: „Dzień, w którym ludzkość stanie przed Panem światów” . A przed Muḥammadem przekazałeś tę dobrą nowinę Temu, który rozmawiał z Tobą mówiąc: „Wyprowadź swój lud z ciemności na światło i przypomnij im o dniach Boga” . Ponadto, ogłosiłeś tę prawdę Duchowi i swoim Prorokom i swoim Posłańcom, czy to z dalekiej czy bliższej przeszłości. Jeśli wszystko, co zesłałeś wychwalając to Największe Wspomnienie, to Wielkie Oznajmienie wypłynęłoby ze źródła Twojego najdostojniejszego Pióra, mieszkańcy miast wiedzy i zrozumienia oniemieliby, oprócz tych, których Ty byś ocalił potęgą swojej mocy i ochronił na dowód swojej szczodrej przychylności i swojej łaski. Daję świadectwo, że wypełniłeś zaiste swoją obietnicę i objawiłeś Tego, którego przyjście przepowiedzieli Prorocy, Twoi wybrani i ci, którzy Ci służą. On przyszedł z nieba chwały i potęgi, niosąc chorągwie Twoich znaków i sztandary Twoich świadectw. Dzięki potędze Twojej niezłomnej mocy i siły stanął On przed obliczem wszystkich ludzi i wezwał całą ludzkość na szczyt transcendentnej chwały i do najwyższego Horyzontu, tak, że ani prześladowania duchownych ani najazd rządzących nie mogły Go powstrzymać. Powstał On z nieugiętą determinacją i rozwiązując swój język, ogłosił dźwięcznym tonem: „Ten, który jest Wszechszczodrym nadszedł, unosząc się na obłokach. Pospieszcie naprzód, o ludzie ziemi, z lśniącymi twarzami i promiennymi sercami!”. (28)

Wielkie zaprawdę jest błogosławieństwo tego, który osiąga Twoją obecność, pije wino ponownego spotkania ofiarowane przez rękę Twojej szczodrobliwości, wdycha zapach Twoich znaków, rozluźnia język wysławiając Twoją chwałę, unosi się wysoko w Twoich niebiosach, jest niesiony przez słodycz Twego Głosu, zdobywa wstęp do najbardziej wywyższonego Raju i osiąga pozycję objawienia i wizję przed tronem Twojego majestatu. (29)

Błagam Cię przez Największą Nieomylność, którą Ty wybrałeś na jutrzenkę swojego Objawienia i przez swoje najwznioślejsze Słowo, dzięki którego potędze powołałeś do istnienia stworzenie i objawiłeś swoją Sprawę i przez to Imię, które sprawiło, że wszystkie inne imiona głośno użalały się, a członki mędrców zadrżały, błagam Cię, byś uczynił mnie uniezależnionym od wszystkiego innego prócz Ciebie, tak abym poruszał się tylko w zgodzie z zadowoleniem Twojej Woli i przemawiał tylko na rozkaz Twojego Celu i słuchał jedynie słów Twojej chwały i Twojego uwielbienia. (30)

Sławię Twoje Imię, o mój Boże i dzięki Ci składam, o moje Pragnienie, tak jak Ty umożliwiłeś mi wyraźnie dostrzec Twoją prostą Ścieżkę, odsłoniłeś Twoje Wielkie Oznajmienie przed moimi oczyma i dopomogłeś mi zwrócić moją twarz ku Jutrzence Twojego Objawienia i Krynicy Twojej Sprawy w czasie, gdy Twoi słudzy i Twoi ludzie odwrócili się od Ciebie. Błagam Cię, o Panie Królestwa wieczności na przenikliwy głos Pióra Chwały i Gorejący Krzew, który głośno woła z pokrytego zielenią Drzewa i Arkę, którą Ty specjalnie wybrałeś dla ludu Bahá, abyś sprawił, bym pozostał wytrwałym w mojej miłości do Ciebie, był zadowolony z tego, co Ty przepisałeś dla mnie w Twojej Księdze i mógł trwać mocno w Twojej służbie i służbie Twoim ukochanym. Łaskawie dopomóż Twoim sługom, o mój Boże, by czynili to, co posłuży, by wywyższyć Twoją Sprawę i umożliwi im przestrzegać, cokolwiek objawiłeś w Twojej Księdze. (31)

Zaprawdę Ty jesteś Panem Siły, Ty jesteś mocnym, by zarządzić, cokolwiek jest Twoją wolą i w swojej garści trzymasz wodze wszystkich stworzonych rzeczy. Nie ma innego Boga poza Tobą, Wszechpotężnym, Wszechwiedzącym, Wszechmądrym. (32)

O Jalíl! Odsłoniliśmy przed twoimi oczyma morze i jego fale, słońce i jego promienność, niebo i jego gwiazdy, muszle i ich perły. Dzięki składaj Bogu za tak wielką szczodrość, tak łaskawą przychylność, która przeniknęła cały świat. (33)

O ty, który zwróciłeś swoją twarz ku wspaniałościom Mojego Oblicza! Niejasne fantazje ogarnęły mieszkańców ziemi i odgrodziły ich od zwrócenia się do Horyzontu Pewności i jego jasności, i jego objawień, i jego świateł. Próżne wyobrażenia wstrzymały ich przed Tym, który jest Samowystarczającym. Przemawiają oni wedle podszeptów swoich własnych kaprysów i nie pojmują. Wśród nich są ci, którzy powiedzieli: „Czy wersety zostały zesłane?”. Powiedz: „Tak, na Tego, który jest Panem niebios!”. „Czy Godzina nadeszła?”. „Nie, a nawet więcej; ona minęła, dzięki Temu, który jest Objawicielem wyraźnych dowodów! Zaprawdę, Nieuniknione nadeszło i On, Prawdziwy, pojawił się z dowodem i świadectwem. Równina jest ujawniona, a ludzkość ciężko doświadczona i pełna strachu. Trzęsienia ziemi rozpoczęły się, a plemiona zapłakały ze strachu przed Bogiem, Panem Siły, Wszechurzekającym”. Powiedz: „Niezwykły dźwięk trąby rozległ się donośnie, a Dzień należy do Boga, Jedynego, Nieskrępowanego”. I mówią oni: „Czy katastrofa się wydarzyła?”. Powiedz: „Tak, na Pana Panów!”. „Czy nadeszło Zmartwychwstanie?”. „Nie, a nawet więcej; Ten, który jest Samowystarczającym ukazał się z Królestwem Jego znaków”. „Czy widzisz przyczajonych mężczyzn?”. „Tak, na mojego Pana, Najwyższego, Najchwalebniejszego!”. „Czy pnie drzew zostały wyrwane z korzeniami?”. „Tak, więcej; góry zostały rozproszone w kurzu; przez Niego, Pana przymiotów!”. Mówią oni: „Gdzie jest Raj, a gdzie jest Piekło?”. Powiedz: „Pierwsze to ponowne spotkanie ze Mną; drugie to twoje własne ja, o ty, który przypisujesz Bogu wspólnika i wątpisz”. Mówią oni: „Nie widzimy Równowagi”. Powiedz: „Z pewnością, na mojego Pana, Boga Miłosierdzia! Nikt jej nie widzi oprócz tych, którzy są obdarzeni wnikliwością”. Mówią oni: „Czy gwiazdy spadały?”. Powiedz: „Tak, kiedy Ten, który jest Samowystarczającym mieszkał na Lądzie Tajemnicy . Uważajcie, wy obdarzeni postrzeganiem!”. Wszystkie znaki pojawiły się, kiedy wyciągnęliśmy Rękę Potęgi z wnętrza majestatu i mocy. Zaprawdę, Obwoływacz zawołał, kiedy nadszedł obiecany czas, a ci, którzy rozpoznali wspaniałości Synaju mdleli w dziczy wahania przed strasznym majestatem twojego Pana, Pana stworzenia. Trąba pyta: „Czy zadęto w Róg?”. Powiedz: „Tak, na Króla Objawienia! Kiedy zasiadł On na tronie swojego Imienia, Wszechmiłosiernego”. Ciemność została odpędzona świtającym światłem miłosierdzia twojego Pana, Źródła wszelkiego światła. Uniósł się powiew Wszechmiłosiernego, a dusze zostały wskrzeszone w grobowcach swoich ciał. Tak oto wypełniło się zarządzenie Boga, Mocnego, Dobroczynnego. Ci, którzy odrzucają prawdę powiedzieli: „Kiedy rozstąpiły się niebiosa?”. Powiedz: „Wtedy, gdy leżeliście w grobach nikczemności i błędu”. Wśród niewiernych jest ten, który przeciera swoje oczy i patrzy na prawo i na lewo. Powiedz: „Oślepiony jesteś. Nie masz schronienia, do którego mógłbyś uciec”. I wśród nich jest ten, który mówi: „Czy ludzie zebrali się?”. Powiedz: „Tak, na Mojego Pana! Kiedy leżałeś w kołysce próżnych fantazji”. I wśród nich jest ten, który mówi: „Czy zesłano Księgę dzięki mocy prawdziwej Wiary?”. Powiedz: „Sama prawdziwa Wiara jest zadziwiona. Bójcie się, o wy ludzie rozumiejącego serca!”. I wśród nich jest ten, który mówi: „Czy zostałem zgromadzony z innymi, ślepy?”. Powiedz: „Tak, na Tego, który unosi się na chmurach!”. Raj usłany jest mistycznymi różami, a piekło rozgorzało ogniem bezbożnych. Powiedz: „Z horyzontu Objawienia zaświeciło światło, a cała ziemia rozświetliła się na przyjście Tego, który jest Panem Dnia Przymierza!”. Wątpiący zginęli w czasie, gdy ten, który zwrócił się do Jutrzenki Pewności, wiedziony światłem zapewnienia, osiągnął dobrobyt. Błogosławiony jesteś ty, który skupiłeś swój wzrok na Mnie, gdyż ta Tablica zesłana dla ciebie, Tablica, która sprawia, że dusze ludzi szybują. Naucz się jej na pamięć i recytuj ją. Na Moje życie! Jest ona drzwiami do miłosierdzia twojego Pana. Dobrze się dzieje temu, kto recytuje ją wieczorną porą i o świcie. Zaprawdę, słyszeliśmy twoją pochwałę tej Sprawy, dzięki której góra wiedzy została zdruzgotana, a stopy ludzi osunęły się. Moja chwała niech będzie z tobą i z tym, kto zwrócił się do Wszechmocnego, Wszechszczodrego. Tablica jest zakończona, lecz temat niewyczerpany. Bądź cierpliwy, gdyż twój Pan jest cierpliwy. (34)

Oto wersety, które zesłaliśmy wcześniej, a daliśmy je tobie, abyś mógł zaznajomić się z tym, co mówiły ich kłamliwe języki, kiedy Bóg przybył do nich z mocą i panowaniem. Zadrżały podstawy próżnych fantazji, a niebo pustych wyobrażeń zostało rozwarte, lecz nadal ludzie pozostają w zwątpieniu i sporze z Nim. Zaprzeczyli świadectwu Boga i Jego dowodowi, po tym, jak przyszedł On z nieba mocy z królestwem swoich znaków. Odrzucili to, co zostało przepisane i popełnili to, co było im zakazane w Księdze. Opuścili swojego Boga i trzymali się swoich pragnień. Zbłądzili naprawdę i w błędzie pozostają. Przeczytali wersety i im zaprzeczają. Widzą oczywiste oznaki i odwracają się. Są zaiste zagubieni w dziwnym zwątpieniu. (35)

Nakazaliśmy Naszym ukochanym, by bali się Boga bojaźnią, która jest źródłem wszelkich dobrych uczynków i cnót. Jest ona dowódcą zastępów sprawiedliwości w mieście Bahá. Szczęśliwy jest człowiek, który wszedł w cień jej jaśniejącego sztandaru i mocno się go uchwycił. On, zaiste, jest z Towarzyszy Karmazynowej Arki, którą wspomniano w Qayyúm-i-Asmá. (36)

Powiedz: O ludzie Boga! Ozdabiajcie wasze skronie ozdobą wiarygodności i pobożności. Wspomagajcie zatem waszego Pana zastępami dobrych uczynków i chwalebnego charakteru. Zakazaliśmy wam sporów i konfliktów w Moich Księgach i Moich Pimach, i Moich Zwojach, i Moich Tablicach i nie pragnęliśmy przez to niczego innego oprócz waszego wywyższenia i postępu. Temu świadczą niebiosa i jego gwiazdy, słońce i jego promienność, drzewa i ich liście, morza i ich fale oraz ziemia i jej skarby. Modlimy się do Boga, aby wspomógł Jego ukochanych i wspierał ich w tym, co im przystoi w tym błogosławionym, tym potężnym i cudownym stanie. Ponadto, błagamy Go, aby łaskawie umożliwił tym, którzy Mnie otaczają, by wypełniali to, co Moje Pióro Chwały na nich nałożyło. (37)

O Jalíl! Na Tobie niech spoczywa Moja chwała i Moja kochająca opatrzność. Zaprawdę nakazaliśmy ludziom czynić to, co jest stosowne i właściwe, a jednak popełnili takie czyny, które sprawiły, że Moje serce i Moje Pióro zapłakały. Nachylcie ucha ku temu, co zstąpiło z nieba Mojej Woli i krainy Mojego zadowolenia. Nie smucę się Moim uwięzieniem ani rzeczami, które Mnie spotkały z rąk Moich wrogów. Nie, Moje smutki są powodowane przez tych, którzy twierdzą, że są ze Mną spokrewnieni, a czynią to, co sprawia, że rozlega się głos Moich żali i Moje łzy płyną. Nawoływaliśmy ich wyraźnie w wielu Tablicach i błagamy Boga, aby łaskawie im dopomógł, aby umożliwił im przybliżenie się do Niego i potwierdził ich w tym, co przyniesie pokój sercom i spokój duszom oraz powstrzyma ich ręce od wszystkiego, co nie przystoi Jego dniom. (38)

Powiedz, o Moi ukochani na Moich lądach! Posłuchajcie rad Tego, który wzywa was ze względu na Boga. On prawdziwie was stworzył, objawił przed waszymi oczyma to, co was wywyższa i promuje wasze interesy. On wam pokazał swoją prostą Ścieżkę i zapoznał was ze swoim Wielkim Oznajmieniem. (39)

O Jalíl! Przestrzegaj ludzi, aby bali się Boga. Na Boga! Ta bojaźń jest głównym dowódcą armii twojego Pana. Jej zastępy to charakter godny pochwały i dobre czyny. Dzięki niej miasta serc ludzi były otwarte przez wieki i stulecia, a sztandary władzy i tryumfu wzniesione ponad wszystkie inne sztandary. (40)

Teraz powiemy tobie o Wiarygodności i jej randze w ocenie Boga, twojego Pana, Pana Potężnego Tronu. Pewnego dnia udaliśmy się na Naszą Zieloną Wyspę. Kiedy przybyliśmy na miejsce, ujrzeliśmy płynące strumienie i bujne drzewa i światło słoneczne grające pośród nich. Zwracając Nasze oblicze w prawo ujrzeliśmy to, czego pióro nie jest w stanie opisać; ani też nie może przedstawić tego, czego świadkiem były oczy Pana Ludzkości w tym najświętszym, tym najwznioślejszym, tym błogosławionym, najbardziej wywyższonym Miejscu. Zwracając się wtedy na lewo spojrzeliśmy na jedną z Piękności Najbardziej Wzniosłego Raju, stojącą na słupie światła i wołającą głośno: „O mieszkańcy ziemi i nieba! Spójrzcie na Moje piękno i na Moją promienność, i na Moje Objawienie, i na Mój blask. Na Boga Prawdziwego! Jestem Wiarygodnością i jej objawieniem, i jej pięknem. Wynagrodzę każdemu, kto przylgnie do Mnie i rozpozna Moją rangę i pozycję, i uchwyci się mocno Mojego rąbka. Jestem najwspanialszym ornamentem ludzi Bahá, szatą chwały dla wszystkich, którzy są w królestwie stworzenia. Jestem największym narzędziem dla dobrobytu świata i horyzontem pewności dla wszystkich stworzeń”. I tak zesłaliśmy tobie to, co przybliży ludzi do Pana stworzenia. (41)

Pióro Najwyższego zamienia elokwentny język na świetlisty , abyś docenił, o Jalíl, czułe miłosierdzie twojego Pana, Niezrównanego i należał do tych, którzy są prawdziwie wdzięczni. (42)

O ty, który skupiłeś swój wzrok na najchwalebniejszym Horyzoncie! Wołanie zabrzmiało, lecz słyszące uszy są policzone, a nawet nieistniejące. Ten Skrzywdzony znajduje się w paszczy węża, niemniej nie omieszka wspomnieć o ukochanych Boga. Tak dotkliwe były Nasze cierpienia w tych dniach, że Zgromadzenie na Wysokościach poruszone jest do łez i lamentów. Ani nieszczęścia świata, ani szkoda wyrządzona przez jego narody nie mogły powstrzymać Tego, który jest Królem Wieczności od wygłoszenia Jego wezwania czy też zniweczenia Jego zamiaru. Kiedy ci, którzy przez lata ukrywali się za zasłonami, dostrzegli, że horyzont Sprawy jaśnieje, a Słowo Boga przenika wszystko, rzucili się naprzód i mieczami złej woli wyrządzili taką krzywdę, jakiej żadne pióro nie przedstawi, ani język nie opisze. (43)

Ci, którzy sądzą sprawiedliwie, świadczą, że od wczesnych dni Sprawy ten Skrzywdzony powstał nieosłonięty i promienny przed obliczem królów i pospólstwa, przed władcami i duchownymi, i dźwięcznym tonem wezwał wszystkich ludzi na prostą Ścieżkę. Nie miał żadnego pomocnika prócz swego Pióra ani żadnego wspomożyciela prócz siebie. (44)

Ci, którzy są nieświadomi lub niebaczni celu Sprawy Boga, zbuntowali się przeciwko Niemu. Tacy ludzie wróżą zło, o nich wspomniał Bóg w swojej Księdze i Tablicach i przed ich wpływem, wrzawą i podstępem ostrzegał On swoich ludzi. Dobrze dzieje się tym, którzy w obliczu wspomnienia Pana Wieczności uważają ludy świata za zupełną nicość, zapomnianą rzecz i trzymają się mocno solidnej rękojeści Boga w taki sposób, że żadne wątpliwości ani insynuacje, ani miecze, ani armaty nie powstrzymałyby ich czy też pozbawiły ich Jego obecności. Błogosławieni są wytrwali; błogosławieni ci, którzy trwają niewzruszeni w Jego Wierze. (45)

W odpowiedzi na twoją prośbę Pióro Chwały uprzejmie opisało stany i szczeble Największej Nieomylności. Celem tego jest, aby wszyscy wiedzieli z całą pewnością, że Pieczęć Proroków – niech dusze wszystkich oprócz Niego zostaną ofiarowane przez wzgląd na Niego – nie ma podobnego, równego ani wspólnego Jego własnej pozycji. Święte Istoty – niech błogosławieństwa Boga będą z nimi – zostały stworzone dzięki potędze Jego Słowa i po Nim były najbardziej uczonymi i najwybitniejszymi pośród ludzi i trwają w najwyższym stanie służebności. Boska Esencja uświęcona od wszelkiego porównania i podobieństwa przejawia się w Proroku, a wewnętrzna Rzeczywistość Boga wywyższona ponad kogokolwiek równego statusem czy wspólnika, w Nim się objawia. Oto stan prawdziwej jedności i rzeczywistej pojedynczości. Zwolennicy poprzedniego Objawienia poważnie zawiedli w zdobyciu odpowiedniego zrozumienia tego stanu. Pierwotny Punkt – niech życie wszystkich oprócz Niego będzie ofiarowane przez wzgląd na Niego – mówi: „Gdyby Pieczęć Proroków nie wymówiła słowa »Sukcesja«, taka pozycja nie zostałaby stworzona”. (46)

Niegdyś ludzie uważali Boga za wspólnika, chociaż wyznawali wiarę w Jego jedność i mimo że byli najbardziej nieświadomymi z ludzi, uważali się za najznakomitszych. Jednak, w dowód Boskiej kary dla tych niebacznych, ich mylne przekonania i dążenia stały się w Dniu Sądu jasne i oczywiste dla każdego wnikliwego i rozumnego człowieka. (47)

Błagaj Boga, Prawdziwego, aby łaskawie ochronił zwolenników tego Objawienia przed próżnymi fantazjami i zepsutymi wyobrażeniami tych, którzy należą do poprzedniej Wiary i nie pozbawiał ich promienistych wspaniałości gwiazdy zarannej prawdziwej jedności. (48)

O Jalíl! Ten, którego skrzywdził świat teraz ogłasza: Światło Sprawiedliwości jest przyćmione, a słońce Równości osłonięte przed wzrokiem. Złodziej zajmuje miejsce obrońcy i straży, a pozycja wiernego zagarnięta jest przez zdrajcę. Rok temu ciemiężca rządził tym miastem i w każdej chwili wyrządzał nową krzywdę. Na prawość Pana! Uczynił to, co zasiało przerażenie w sercach ludzi. Lecz dla Pióra Chwały tyrania świata nigdy nie była ani nigdy nie będzie przeszkodą. W obfitości Naszej łaski i miłującej życzliwości objawiliśmy specjalnie dla rządzących i ministrów świata to, co sprzyja bezpieczeństwu i ochronie, spokojowi i pokojowi; oby dzieci człowiecze mogły być chronione przed złem opresji. On, zaprawdę jest Obrońcą, Pomocą i Dającym zwycięstwo. Obowiązkiem członków Bożego Domu Sprawiedliwości jest skupić wzrok w dzień i w nocy na tym, co zajaśniało z Pióra Chwały dla szkolenia ludów, budowania narodów, ochrony człowieka i zabezpieczenia jego honoru. (49)

Pierwszy Ishráq

Kiedy Gwiazda Zaranna Mądrości powstała na horyzoncie Świętego Objawienia Boga, wygłosiła tę oto wszechchwalebną wypowiedź: Ci, którzy posiadają bogactwo i obdarzeni są władzą i mocą muszą okazywać najgłębszy szacunek dla religii. Zaiste, religia jest jaśniejącym światłem i niezdobytą twierdzą dla ochrony i dobrobytu ludów świata, gdyż bojaźń Boga sprawia, że człowiek trzyma się mocno tego, co jest dobre i odrzuca wszelkie zło. Jeśli lampa religii zostałaby przesłonięta, nastałyby chaos i zamieszanie, a światła bezstronności i sprawiedliwości spowiłyby się w pomroce. Temu świadczy każdy człowiek prawdziwego zrozumienia. (50)

Drugi Ishráq

Nakazaliśmy całej ludzkości ustanowić Największy Pokój – najpewniejszy ze wszystkich środków ochrony ludzkości. Monarchowie świata powinni, jednomyślnie, mocno się go trzymać, bo jest to najwspanialszy środek zapewnienia bezpieczeństwa i dobrobytu wszystkich ludów i narodów. Są oni, zaprawdę, objawicielami potęgi Boga i jutrzenkami Jego władzy. Błagamy Wszechmocnego, aby łaskawie dopomógł im w tym, co sprzyja dobrobytowi ich poddanych. Pełne wyjaśnienie tej sprawy zostało wcześniej zapisane Piórem Chwały; dobrze się dzieje tym, którzy tak czynią. (51)

Trzeci Ishráq

Obowiązkiem wszystkich jest przestrzeganie przykazań Boga, ponieważ są źródłem życia dla świata. Niebo Boskiej mądrości oświetlone jest dwoma luminarzami porozumienia i współczucia, a sklepienie światowego porządku wznosi się na dwóch filarach nagrody i kary. (52)

Czwarty Ishráq

W tym Objawieniu zastępy, które zapewnią mu zwycięstwo to zastępy chwalebnych czynów i prawego charakteru. Przewodniczką i dowódcą tych zastępów zawsze była bojaźń Boga, bojaźń, która obejmuje wszystkie rzeczy i panuje nad wszystkimi rzeczami. (53)

Piąty Ishráq

Rządy powinny w pełni zaznajomić się z uwarunkowaniami tych, którymi rządzą i przyznawać im stanowiska zgodnie z ich zasługami i zaletami. Nakazuje się każdemu rządzącemu i władcy, aby rozważył tę sprawę z najwyższą dbałością, aby zdrajca nie przywłaszczał sobie stanowiska godnego, a łupieżca nie rządził w miejsce zaufanego. Niektórych urzędników, którzy w przeszłości rządzili w tym Największym Więzieniu zdobiła sprawiedliwość, lecz jeśli chodzi o innych – znajdujemy schronienie u Boga. Błagamy Jedynego prawdziwego Boga, aby prowadził ich wszystkich i każdego z osobna, aby przypadkiem nie pozbawiono ich owocu wiary i godności zaufania, ani nie ukryto przed nimi światła słuszności i sprawiedliwości. (54)

Szósty Ishráq

To unia i zgoda pomiędzy dziećmi ludzi. Od początku czasu światło jedności rozlewa swą Boską jasność na świat, a najlepszym środkiem dla szerzenia tej jedności jest wzajemne zrozumienie sposobów pisma i mowy. W poprzednich Listach nakazaliśmy Powiernikom Domu Sprawiedliwości albo wybrać jeden język z istniejących obecnie albo przyjąć nowy i w ten sam sposób wybrać wspólną pisownię, a jedno i drugie powinno być uczone we wszystkich szkołach na świecie. W ten sposób ziemia będzie uważana za jeden kraj i jeden dom. Przesławnym owocem drzewa wiedzy jest to wzniosłe słowo: Wszyscy jesteście owocami jednego drzewa i liśćmi jednej gałęzi. Niechaj nie chlubi się człowiek tym, że miłuje kraj swój, ale niechaj tym się chlubi, że miłuje bliźnich swoich. Odnośnie do tego objawiliśmy poprzednio sposób na odbudowę świata i jedność narodów. Błogosławieni ci, którzy to osiągają. Błogosławieni ci, którzy postępują odpowiednio. (55)

Siódmy Ishráq

Pióro Chwały doradza wszystkim odnośnie do wykształcenia i edukacji dzieci. Spójrz na to, co Wola Boga objawiła, gdy przyjechaliśmy do Miasta Więziennego i zapisała w Najświętszej Księdze . Każdemu ojcu nakazano wykształcenie swojego syna i córki w sztuce czytania i pisania oraz we wszystkim, co zostało ustanowione w Świętej Tablicy. Temu, kto odkłada to, co zostało mu nakazane, Powiernicy mają później zabrać to, co potrzeba na ich wykształcenie, jeśli jest zamożny, a jeśli nie, to sprawa kierowana jest do Domu Sprawiedliwości. (56)

Ósmy Ishráq

Ten fragment zapisany teraz przez Pióro Chwały jest zaliczony jako część Najświętszej Księgi: Członkom Bożego Domu Sprawiedliwości zostały powierzone sprawy ludzi. Zaiste, są oni Powiernikami Boga wśród Jego sług i jutrzenkami autorytetu w Jego krajach. (57)

O ludzie Boga! To, co kształci świat to Sprawiedliwość, gdyż podtrzymują ją dwa filary, nagroda i kara. Te dwa filary są źródłami życia dla świata. Ponieważ każdego dnia pojawia się nowy problem, a każdy problem ma właściwe rozwiązanie, takie sprawy powinno kierować się do Domu Sprawiedliwości, aby jego członkowie mogli działać w zależności od potrzeb i wymogów czasu. Ci, którzy powstają ze względu na Boga, aby służyć Jego Sprawie, otrzymują Boskie natchnienie z niewidzialnego Królestwa. Obowiązkiem wszystkich jest być im posłusznym. Wszystkie sprawy Państwa należy kierować do Domu Sprawiedliwości, a akty czci powinny być przestrzegane zgodnie z tym, co Bóg objawił w swojej Księdze. (58)

O ludzie Bahá! Jesteście miejscami świtania miłości Boga i jutrzenkami Jego miłującej życzliwości. Nie kalajcie swoich języków przeklinaniem i piętnowaniem jakiejkolwiek duszy i strzeżcie swoje oczy przed tym, co nie jest właściwe. Zaoferujcie to, co posiadacie. Jeśli będzie to życzliwie przyjęte, osiągnęliście swój cel; a jeśli nie, na próżno protestować. Pozostawcie tę duszę samej sobie i zwróćcie się do Pana, Obrońcy, Samowystarczającego. Nie bądźcie powodem rozpaczy ani niezgody czy sporów. Istnieje nadzieja, iż otrzymacie prawdziwe wykształcenie w schronieniu drzewa Jego czułych łask i będziecie postępować w zgodzie z tym, co Bóg sobie zażyczy. Jesteście wszyscy liśćmi jednego drzewa i kroplami jednego oceanu. (59)

Dziewiąty Ishráq

Celem religii, jak to objawione zostało z nieba świętej Woli Boga, jest ustanowienie jedności i zgody pośród ludów świata; nie czyń z niej powodu do niezgody i sporów. Religia Boga i Jego Boskie prawo są najpotężniejszymi narzędziami i najpewniejszymi ze środków świtania świateł jedności pośród ludzi. Postęp świata, rozwój narodów, spokój ludzi i pokój wszystkich, którzy mieszkają na ziemi należą do zasad i rozporządzeń Boga. Religia obdarza człowieka najcenniejszym ze wszystkich darów, ofiarowuje kielich dobrobytu, daje życie wieczne i udziela rodzajowi ludzkiemu nieprzemijających korzyści. Przystoi wodzom i rządzącym świata, a w szczególności Powiernikom Domu Sprawiedliwości Boga, aby starali się jak najlepiej potrafią, chronić jej pozycję, promować jej interesy i wywyższać jej stanowisko w oczach świata. W ten sam sposób ich obowiązkiem jest orientować się w warunkach swoich podwładnych i zaznajomić się ze sprawami i działaniami różnorodnych wspólnot im podlegających. Nawołujemy objawienia potęgi Boga – władców i rządzących na ziemi – aby powstali i zrobili, co w ich mocy, aby wygnać niezgodę z tego świata i oświetlić go światłem zgody. (60)

Obowiązkiem wszystkich jest trzymać się mocno i przestrzegać tego, co wypłynęło z Naszego Najbardziej Wzniosłego Pióra. Bóg, Prawdziwy jest Mi świadkiem, a każdy atom istnienia poruszony jest, aby świadczyć, że takie środki, które prowadzą do wywyższenia, postępu, edukacji, ochrony i odnowy ludów ziemi zostały wyraźnie ustanowione przez Nas i objawione są w Świętych Księgach i Tablicach przez Pióro Chwały. (61)

Błagamy Boga, aby łaskawie dopomógł swoim sługom. To, czego oczekuje od wszystkich ten Pokrzywdzony to sprawiedliwość i bezstronność. Niech nikt nie zadowala się samym słuchaniem; niech każdy raczej rozważy to, co objawił ten Pokrzywdzony. Przysięgam na Gwiazdę Zaranną wypowiedzi świecącą nad horyzontem Królestwa Wszechmiłosiernego, gdyby znalazł się w pobliżu inny wykładowca lub mówca, nie uczynilibyśmy z siebie przedmiotu nagany, szyderstwa i oszczerstwa dla ludzi. (62)

Po Naszym przyjeździe do Iraku, znaleźliśmy Sprawę Boga pogrążoną głęboko w apatii, a powiew Boskiego objawienia ustał. W większości wyznawcy byli słabi i zniechęceni, a nawet zupełnie zagubieni i martwi. Dlatego też Trąba zadęła po raz drugi, a wtenczas Język Wielkości wypowiedział te błogosławione słowa: „Zadęliśmy w Trąbę po raz drugi”. Tak oto cały świat ożywił się dzięki ożywczym oddechom Boskiego objawienia i inspiracji. (63)

Niektóre dusze pospieszyły wtedy zza zasłon, chcąc wyrządzić krzywdę temu Pokrzywdzonemu. Wstrzymali oni potoki tej bezcennej szczodrości i zaprzeczyli im. (64)

O wy osądzający sprawiedliwie! Jeśli tej Sprawie się przeczy, jaka inna sprawa na tym świecie może być usprawiedliwiona czy uznana za wartą przyjęcia? (65)

Ci, którzy odwrócili się od Sprawy Boga próbują skrupulatnie zebrać Święte Pisma tego Objawienia; i udało im się zdobyć niektóre z tych Pism od tych, którzy je posiadali dzięki wyrazom przyjaźni. Ponadto, kiedy spotykają oni wyznawców innej religii, udają, że są jej wyznawcami. Powiedz, zgińcie w swym gniewie! Zaiste pojawił się On z tak wielką władzą, że żaden człowiek obdarzony wzrokiem, słuchem, rozumieniem, sprawiedliwością czy słusznością nigdy Mu nie zaprzeczy. Temu świadczy w tej promiennej Godzinie Pióro Tego, który jest Pradawnym Dni. (66)

O Jalíl! Na tobie niech spoczywa Moja chwała. Nawołujemy ukochanych Boga do dokonywania dobrych czynów, aby otrzymali łaskawie pomoc i trzymali się tego, co zstąpiło z nieba Jego Objawienia. Korzyści płynące z tej Boskiej wypowiedzi spłyną na tych, którzy przestrzegają Jego nauk. Błagamy Boga, aby umożliwił im czynienie tego, co podoba się Jemu i jest przez Niego do przyjęcia, by pozwolił im dzielić sprawiedliwie i przestrzegać uczciwości w tej wszechwładnej Sprawie, aby zaznajomić ich z Jego Świętymi Pismami i skierować ich kroki na Jego prostą Ścieżkę. (67)

Nasz Wywyższony Zwiastun, niech życie wszystkich oprócz Niego zostanie ofiarowane przez wzgląd na Niego, objawił pewne prawa. Jednakże w krainie Jego Objawienia te prawa stały się obiektem Naszych sankcji, dlatego ten Pokrzywdzony wprowadził niektóre z nich w życie ujmując je w Kitáb-i-Aqdas innymi słowami. Inne odłożyliśmy na bok. On ma w swoich rękach władzę. On czyni to, co jest Jego wolą i nakazuje to, czego zapragnie. On jest Wszechmocnym, Wszechwychwalanym. Są też zarządzenia objawione na nowo. Błogosławieni ci, którzy osiągają. Błogosławieni ci, którzy przestrzegają Jego nauk. (68)

Ludzie Boga powinni podjąć największe starania, aby ogień nienawiści i złości, który tli się w sercach rodów i ludów został ugaszony żywymi wodami wypowiedzi Tego, który jest Pragnieniem świata, a drzewa ludzkiej egzystencji zostały przyozdobione cudownymi i doskonałymi owocami. On jest zaprawdę Napominającym, Współczującym, Wszechszczodrym. (69)

Niech jasność Jego chwały świecąca nad horyzontem szczodrości spoczywa na was, o ludzie Bahá, na wszystkich, którzy są nieugięci i wytrwali oraz na tych, którzy są mocno zakotwiczeni w Wierze i obdarzeni prawdziwym zrozumieniem. (70)

Jeśli chodzi o twoje pytanie dotyczące odsetek i zysku od złota i srebra: kilka lat temu następujący fragment został objawiony z nieba Wszechmiłosiernego na cześć tego, który nosi imię Boga, o tytule Zaynu’l-Muqarrabín , na nim niech spoczywa chwała Najchwalebniejszego. Mówi On, a Jego Słowo jest wywyższone: wielu ludzi tego potrzebuje. Jeśli nie byłoby perspektywy zdobycia zysku, interesy ludzi doznałyby zapaści i dezorganizacji. Rzadko można znaleźć osobę, która przejawiałaby taką wyrozumiałość swoim bliźnim, swoim krajanom czy też swojemu bratu i okazywałaby taką troskę o niego, aby być dobrze nastawionym i użyczyć mu pożyczki na łaskawych warunkach . W dowód łaski dla ludzi ustanowiliśmy zatem, że zysk z pożyczek pieniężnych powinien być traktowany jak inne transakcje handlowe powszechne wśród ludzi. Teraz zatem, kiedy to przejrzyste przykazanie zstąpiło z nieba Woli Boga, jest zgodne z prawem i właściwe, aby naliczać odsetki od pożyczek pieniężnych, by ludzie świata mogli w duchu przyjaźni i braterstwa z radością i zadowoleniem, z oddaniem zajmować się wychwalaniem Imienia Tego, który jest wielce Umiłowanym całej ludzkości. Zaprawdę, zarządza On zgodnie ze swoim wyborem. Teraz ustanowił, że odsetki od pożyczek pieniężnych są zgodne z prawem, tak samo jak zarządził w przeszłości, że były niezgodne z prawem. W swojej garści trzyma On królestwo władzy. Czyni On i zarządza. On jest zaprawdę Ustanawiającym, Wszechwiedzącym. (71)

Składaj dzięki twojemu Panu, o Zaynu’l-Muqarrabín, za tę oczywistą szczodrość. (72)

Wielu duchownych w Persji dzięki niezliczonym środkom i metodom żywiło się nieuczciwymi zyskami uzyskanymi z lichwy. Wynaleźli oni sposoby, aby nadać swej zewnętrznej strukturze zadowalające pozory praworządności. Igraszką uczynili prawa i zarządzenia Boga, ale tego nie pojmują. (73)

Jest to jednak sprawa, do której należy podchodzić z umiarkowaniem i uczciwością. Nasze Pióro Chwały w dowód mądrości i dla wygody ludzi zaniechało nakładania w tej kwestii ograniczeń. Pomimo to, nawołujemy umiłowanych Boga, aby zachowywali sprawiedliwość i bezstronność i czynili to, co zachęciłoby przyjaciół Boga do okazywania czułego miłosierdzia i współczucia sobie nawzajem. On zaprawdę jest Doradcą, Współczującym, Wszechszczodrym. Daj Boże, żeby wszyscy ludzie byli łaskawie wspomożeni w przestrzeganiu tego, co wypowiedział Język Jedynego prawdziwego Boga. A jeśli wprowadzą w życie to, co ustanowiliśmy, Bóg – wywyższona niech będzie Jego chwała – z pewnością podwoi ich część dzięki niebu Jego szczodrości. Zaiste, On jest Hojnym, Przebaczającym, Współczującym. Chwała niech będzie Bogu, Najbardziej Wywyższonemu, Najwspanialszemu. (74)

Niemniej jednak prowadzenie tych spraw zostało powierzone członkom Domu Sprawiedliwości, aby mogli je wprowadzać w życie zgodnie z wymogami czasu i nakazami mądrości. (75)

Raz jeszcze nawołujemy wszystkich wyznawców, aby przestrzegali sprawiedliwości i prawości, i okazywali miłość i zadowolenie. Oni są prawdziwie ludźmi Bahá, towarzyszami Karmazynowej Arki. Na nich niech spoczywa pokój Boga, Pana wszystkich Imion, Stwórcy niebios. (76)

Niniejsza Tablica została skierowana do Áqá Muḥammada, wybitnego wyznawcy z miasta Qá’in, który nosił imię Nabíl-i-Akbar (zobacz Memorials of the Faithful, rozdział 1: „Nabil-i-Akbar”). Inny wybitny wyznawca z Qá’in, Mullá Muḥammad-‘Alí, znany był jako Nabíl-i-Qá’iní (zobacz Memorials of the Faithful, rozdział 17: „Nabil z Qa'in”). W zapisie abdżadowym imię „Muḥammad” ma taką samą wartość numeryczną jak „Nabíl”.

Oto List, który Wszechmiłosierny zesłał z Królestwa Wypowiedzi. Prawdziwie jest on tchnieniem życia dla wszystkich, którzy zamieszkują królestwo stworzenia. Pochwalony niechaj będzie Pan wszystkich światów! W tym Liście wymieniony jest ten, który wywyższa Imię Boga, swojego Pana, i który w tej potężnej Tablicy nosi imię Nabíl. (1)

O Muḥammad! Posłuchaj Głosu dobywającego się z Królestwa Chwały, głośno wołającego z niebiańskiego Drzewa, które wyrosło ponad krainą Za‘farán : Zaprawdę, nie ma innego Boga poza Mną, Wszechwiedzącym, Mądrym. Bądź dla drzew królestwa istnienia niczym powiew Wszechmiłosiernego i dbaj o ich rozwój, dzięki mocy Imienia twojego Pana, Sprawiedliwego, o Wszystkim Poinformowanego. Pragniemy zaznajomić ciebie z tym, co napomni ludzi, aby mogli odstąpić od rzeczy wśród nich powszechnych i aby zwrócili swoje twarze ku Bogu, Panu szczerych. (2)

Nawołujemy ludzkość w tych dniach, kiedy oblicze Sprawiedliwości zostało skalane pyłem, płomienie niewiary sięgają wysoko, a szata mądrości została rozdarta, w których spokój i wierność osłabły, a nieszczęścia i udręki dotkliwie nasiliły się, w których przymierza są łamane i przerywane więzi, w których żaden człowiek nie wie, jak odróżnić światło od ciemności ani jak rozdzielić przewodnictwo od błędu. (3)

O ludy świata! Odrzućcie wszelkie zło, trzymajcie się mocno tego, co jest dobre. Dążcie, aby być doskonałym wzorem dla całej ludzkości i prawdziwym przykładem cnót Boga pośród ludzi. Ten kto powstaje, aby służyć Mojej Sprawie winien okazywać Moją mądrość i nie szczędzić wysiłku, aby przegnać z ziemi niewiedzę. Bądźcie zgodnej opinii, bądźcie jednomyślni. Niechaj każdy poranek będzie lepszy niż jego wigilia, a każde jutro bogatsze niż jego przeddzień. Wartość człowieka leży w służbie i cnocie, a nie na paradzie majątku i bogactw. Zważajcie, by wasze słowa były oczyszczone z próżnych fantazji i światowych pożądań, a wasze czyny wolne od przebiegłości i podejrzeń. Nie trwońcie bogactwa waszego cennego życia w pogoni za złem i niegodną miłością ani nie pozwólcie, aby wasze wysiłki służyły wywyższaniu waszych osobistych interesów. Nie trwońcie bogactwa waszego cennego życia na pogoni za niegodziwym i zepsutym uczuciem ani nie pozwólcie, aby wasze wysiłki skupiały się na dbaniu o własne korzyści. Bądźcie hojni w dniach dostatku i cierpliwi w godzinie niepowodzenia. Po nieszczęściu następuje powodzenie, a radość kroczy za niedolą. Strzeżcie się bezczynności i lenistwa i mocno trzymajcie się tego, co przyniesie korzyść ludzkości, czy jesteście młodzi, czy starzy, czy wysoko, czy nisko postawieni. Miejcie się na baczności, byście nie siali wyków niezgody pośród ludzi i nie sadzili cierni wątpliwości w czystych i promiennych sercach. (4)

O wy ukochani Pana! Nie dopuszczajcie się tego, co mąci przejrzysty strumień miłości lub niszczy słodką woń przyjaźni. Na prawość Pana! Zostaliście stworzeni, aby okazywać sobie nawzajem miłość, a nie przewrotność czy urazę. Nie chlubcie się miłością do siebie samych, lecz miłością do waszych współbraci. Nie chlubcie się miłością do waszego kraju, lecz miłością do całej ludzkości. Niech wasze oko będzie nieskalane, wasza ręka wierna, wasz język prawdomówny, a wasze serce oświecone. Nie poniżajcie pozycji uczonych Bahá i nie umniejszajcie rangi tych władców, którzy wymierzają sprawiedliwość pośród was. Połóżcie zaufanie w armii sprawiedliwości, załóżcie zbroję mądrości, niechaj waszą ozdobą będzie przebaczenie i miłosierdzie, i to, co raduje serca wybranych przez Boga. (5)

Na Moje życie! Twoje żale pogrążyły Mnie w smutku. Nie zważaj na dzieci świata ani też na ich wszystkie poczynania, lecz utkwij swój wzrok w Bogu i w Jego wiecznym królestwie. Zaprawdę, On przypomina ci o tym, co jest źródłem zachwytu dla całej ludzkości. Pij życiodajną wodę rozkosznej radości z kielicha wypowiedzi, który podaje Krynica Boskiego Objawienia – Ten, który wspomniał ciebie w tej potężnej twierdzy. Staraj się z całych swoich sił ustanowić słowo prawdy z elokwencją i mądrością oraz wymazać kłamstwo z oblicza ziemi. Tak zaleca tobie Źródło Boskiej wiedzy z tego światłego horyzontu. (6)

O ty, który mówisz w Moim Imieniu! Przyjrzyj się ludziom i temu, co uczynili w dniach Moich. Objawiliśmy jednemu z władców to, co przewyższa siłą wszyskich mieszkańców ziemi i poprosiliśmy go, aby pomógł Nam spotkać się twarzą w twarz z uczonymi tych czasów, abyśmy mogli przedstawić mu świadectwo Boga, Jego dowody, Jego chwałę i Jego majestat; tym samym naszym zamierzeniem było jedynie najwyższe dobro i nic więcej. Jednakże on popełnił to, co sprawiło, że mieszkańcy miast sprawiedliwości i słuszności podnieśli lament. Tak oto zapadł osąd pomiędzy Mną a nim. Zaprawdę twój Pan jest Ustanawiającym, o Wszystkim Poinformowanym. W takich okolicznościach jakich jesteś świadkiem, jak może Niebiański Ptak wzbić się na poziomy Boskich tajemnic, gdy jego skrzydła zranione są przez kamienie próżnych wyobrażeń i gorzkiej nienawiści i gdy on sam wtrącony jest do więzienia, które zostało wzniesione z nieustępliwego kamienia. Na prawość Boga! Ludzie dopuścili się głębokiej niesprawiedliwości. (7)

Co tyczy się twojego twierdzenia odnośnie do początków stworzenia, jest to kwestia, na której temat istnieją różne teorie, z powodu rozbieżności panującej wśród ludzkich myśli i opinii. Gdybyś stwierdził, że istniało ono od zawsze i że zawsze istnieć będzie, byłoby to prawdą; a gdybyś przyjął koncepcję, która wspomniana jest w świętych Pismach, nie byłoby co do niej żadnej wątpliwości, ponieważ została objawiona przez Boga, Pana światów. Prawdziwie, On był ukrytym skarbem. Jest to stan, którego nigdy nie można opisać ani nawet do niego nawiązać. A w randze „Pragnąłem stać się poznany”, Bóg istniał i Jego stworzenie zawsze istniało w Jego schronieniu od początku, który nie ma początku, a który poprzedzony był jedynie przez Prapoczątek, który nie może być uznany za prapoczątek, a który został stworzony przez Przyczynę nieprzeniknioną dla wszystkich ludzi nauki. (8)

To co istnieje, istniało wcześniej, lecz nie w formie w jakiej widzisz dzisiaj. Świat istnienia powstał dzięki ciepłu wytworzonemu przez interakcję między siłą aktywną, a tym, co jest jej odbiorcą. Te dwie rzeczy są takie same, a jednak są one różne. W ten oto sposób Wielkie Obwieszczenie zawiadamia cię o tej cudownej strukturze. Ci, którzy przekazują twórczy wpływ i ci, którzy odbierają jego oddziaływanie w rzeczy samej stworzeni są przez przemożne Słowo Boga, które jest Przyczyną całego stworzenia, podczas gdy wszystko inne poza Jego Słowem to tylko stworzenia oraz jego skutki. Zaprawdę, twój Pan jest Objaśniającym, Wszechmądrym. (9)

Wiedz ponadto, iż Słowo Boże – wywyższona niechaj będzie Jego chwała – jest o wiele wyższe i lepsze niż to, co mogą postrzegać zmysły, gdyż jest ono uświęcone ponad wszelkie właściwości czy treść. Przekracza ono ograniczenia znanych pierwiastków i wywyższone jest ponad wszystkie podstawowe i uznane treści. Ujawniło się ono bez pomocy żadnej sylaby czy dźwięku i jest niczym innym, jak Nakazem Boga, który przenika wszystkie stworzone rzeczy. Nigdy nie było ono wstrzymane dla świata istnienia. Jest ono wszechprzenikającą łaską Boga, z której emanuje wszelka łaska. Jest to istnienie wyniesione wysoko ponad wszystko, co było i będzie. (10)

Z ciężkim sercem rozwijamy ten temat, jako że niewierzący nachylają uszu ku Nam, aby usłyszeć coś, co mogłoby umożliwić im sprzeciwić się Bogu, Pomocy w Niebezpieczeństwie, Samoistnemu. Ponieważ nie są oni w stanie posiąść tajemnic wiedzy i mądrości na podstawie tego, co zostało objaśnione przez Źródło Boskiej świetności, występują oni z protestem i podnoszą krzyki. Prawdą jest rzec, że sprzeciwiają się temu, co sami pojmują, a nie przeciwko wyjaśnieniom podawanym przez Objaśniającego, ani przeciwko prawdom przekazanym przez Jedynego prawdziwego Boga, Wiedzącego o rzeczach niewidzialnych. Ich sprzeciwy, wszystkie razem i każdy z osobna, skierowane są przeciwko nim samym i przysięgam na twoje życie, że pozbawieni są zrozumienia. (11)

Każda rzecz musi posiadać swój początek, a każda budowla swojego budowniczego. Zaprawdę, Słowo Boga jest Przyczyną, która poprzedziła uwarunkowany świat – świat, który przystrojony jest wspaniałością Pradawnego Dni, a który mimo to odnawia się i odradza przez cały czas. Niezrównanie wywyższony jest Bóg Mądrości, który wzniósł tę wyśmienitą strukturę. (12)

Spójrz na świat i zastanów się nad nim przez chwilę. Na twoich oczach odsłania on księgę o sobie samym i odkrywa to, co Pióro twojego Pana, Kształtującego, O Wszystkim Poinformowanego, w niej zapisało. Zaznajomi ciebie z tym, co jest i w nim, i na nim oraz dostarczy ci tak jasnych wyjaśnień, że uczyni cię niezależnym od jakiegokolwiek elokwentnego objaśniacza. (13)

Powiedz: Natura jest w swojej istocie uosobieniem Mojego Imienia, Twórcy, Stworzyciela. Jej formy są rozliczne z powodu różnorodnych przyczyn, a w tej różnorodności tkwią znaki dla spostrzegawczych. Natura jest Wolą Boga i jej wyrazem w oraz na tym uwarunkowanym świecie. Jest porządkiem Opatrzności ustanowionym przez Ustanawiającego, Wszechmądrego. Gdyby ktoś stwierdził, że jest ona Wolą Boga ukazaną w świecie istnienia, nikt nie powinien kwestionować tego twierdzenia. Jest ona obdarzona mocą, której rzeczywistości nie udało się pochwycić uczonym. Zaprawdę, rozumny człowiek nie dojrzy w niej nic oprócz olśniewającej świetności Naszego Imienia, Stwórcy. Powiedz: oto istnienie, które nie zna rozpadu i sama Natura popadła w zadziwienie przed jej własnymi przejawami, jej przekonującymi dowodami i jej olśniewającą chwałą, które ogarnęły cały świat. (14)

Nie przystoi ci kierować wzroku ku minionym lub niedawnym czasom. Opowiadaj o tym Dniu i wychwalaj to, co się w nim ukazało. Prawdziwie to wystarczy całej ludzkości. Zaprawdę, objaśnienia i rozmowy klarujące takie kwestie ochładzają nastrój. Przystoi tobie mówić w taki sposób, aby rozpalić serca prawdziwie wierzących i sprawić, że ich ciała uniosą się. (15)

Ten, kto dzisiaj mocno wierzy w odrodzenie człowieka i w pełni jest świadomy tego, że Bóg, najbardziej Wywyższony, dzierży najwyższą władzę i absolutne panowanie nad tym nowym stworzeniem, zaprawdę taki człowiek w tym największym Objawieniu zalicza się do obdarzonych zrozumieniem. Temu świadczy każdy wnikliwy wyznawca. (16)

Krocz wysoko ponad światem istnienia, dzięki sile Największego Imienia, abyś stał się świadomy odwiecznych tajemnic i zaznajomił się z tym, z czym nikt nie jest zaznajomiony. Zaprawdę, twój Pan jest Pomagającym, Wszechwiedzącym, o Wszystkim Poinformowanym. Bądź niczym pulsująca arteria, tętniąca w ciele całego stworzenia, aby przez ciepło wytworzone przez ten ruch, mogło ukazać się to, co rozbudzi serca tych, którzy się wahają.(17)

Kiedy byliśmy ukryci za niezliczonymi woalami światła, rozmawiałeś ze Mną i widziałeś luminarzy niebios Mojej mądrości i kłęby oceanu Mojej wypowiedzi. Zaprawdę twój Pan jest Prawdomówny, Wierny. Wielkie jest błogosławieństwo tego, który osiągnął obfite wylewy tego oceanu w dniach swego Pana, Najhojniejszego, Najmądrzejszego. (18)

Podczas Naszego pobytu w Iraku, kiedy zatrzymaliśmy się w domu człowieka o imieniu Majíd, jasno przedstawliliśmy tobie tajemnice stworzenia oraz początku, jego kulminacji i jego przyczyny. Jednakże, od czasu Naszego wyjazdu, ograniczyliśmy się do tego stwierdzenia: „Zaprawdę, nie ma innego Boga oprócz Mnie, Zawsze-Przebaczającego, Szczodrego”. (19)

Nauczaj Sprawy Boga słowami, które sprawią, że krzewy będą gorzeć i że uniesie się z nich wołanie „Zaprawdę, nie ma innego Boga oprócz Mnie, Potężnego, Niepowstrzymanego”. Powiedz: Ludzka mowa jest esencją, która dąży do wywierania wpływu i potrzebuje umiarkowania. Co do jej wpływu, zależny jest on od udoskonalenia, które z kolei jest skutkiem uniezależnienia i czystości serc. Co do jej umiarkowania, powinno ono wiązać się z taktem i mądrością, jaka przepisana jest w Świętych Pismach i Tablicach. Medytujcie nad tym, co wypłynęło z niebios Woli twojego Pana, Tego, który jest Źródłem wszelkiej łaski, abyś mógł uchwycić zamierzone znaczenie, które zapisane jest w uświęconych głębinach Świętych Pism. (20)

Ci, którzy odrzucili Boga i mocno przywarli do Natury samej w sobie, zaprawdę pozbawieni są wiedzy i mądrości. Należą do tych, którzy mocno zbłądzili. Nie zdołali oni osiągnąć wzniosłego szczytu i chybili ostatecznego celu; dlatego ich oczy były zamknięte a myśli ich różniły się, podczas gdy przywódcy pośród nich wierzyli w Boga i Jego niepokonaną władzę. Temu zaświadcza twój Pan, Pomoc w Niebezpieczeństwie, Samoistny. (21)

Kiedy oczy ludzi Wschodu urzeczone były sztukami i cudami Zachodu, zrozpaczeni błądzili oni po pustkowiu materialnych spraw, niepomni Tego, który jest Sprawcą Spraw i ich Podtrzymującym, a tacy ludzie, którzy byli źródłem i krynicą Mądrości, nigdy nie zaprzeczali sprawczemu Impulsowi, który stoi za tymi sprawami ani ich Stwórcy ani ich Początkowi. Twój Pan wie, podczas gdy większość ludzi nie wie. (22)

A teraz, przez wzgląd na Boga, Pana Imion, postanowiliśmy uczynić w tej Tablicy kilka wzmianek o mędrcach , aby dzięki temu oczy ludzi mogły otworzyć się i aby mogli w pełni utwierdzić się w tym, że On prawdziwie jest Tworzycielem, Wszechmogącm, Stworzycielem, Autorem, Wszechwiedzącym, Wszechmądrym. (23)

Choć powszechnie wiadomo, że współcześni uczeni są świetnymi znawcami filozofii, sztuk i rzemiosł to jednak, gdyby ktoś spojrzał bystrym okiem, szybko zrozumiałby, że większość tej wiedzy pochodzi od mędrców minionych czasów, ponieważ to właśnie oni położyli fundamenty filozofii, wznieśli jej konstrukcję i wzmocnili jej filary. Tak oto poucza ciebie twój Pan, Pradawny Dziejów. Mędrcy przeszłości pozyskali swoją wiedzę od Proroków, ponieważ ci ostatni byli Głosicielami Boskiej filozofii i Objawicielami niebiańskich tajemnic. Ludzie pili kryształową wodę życia Ich wypowiedzi, podczas gdy inni zadawalali się cedzinami. Każdy otrzymuje porcję według swojej miary. Zaprawdę, On jest Sprawiedliwym, Mądrym. (24)

Empedokles, który wsławił się w filozofii, żył za czasów Dawida, podczas gdy Pitagoras żył za dni Salomona, syna Dawida, i zdobył Wiedzę ze skarbca proroctwa. To właśnie on twierdził, że słyszał dźwięk szeptu niebios i sięgnął pozycji aniołów. Prawdziwie twój Pan jasno przedstawia wszystkie rzeczy, jeśli taka Jego wola. Zaprawdę, On jest Mądrym, Wszechowładniającym. (25)

Istota i podstawy filozofii wywodzą się od Proroków. To, że ludzie mają odmienne zdania, co do istoty znaczenia i tajemnic filozofii przypisywać należy zróżnicowaniu ich poglądów i umysłów. Chętnie przedstawimy tobie, co następuje: Jeden z Proroków kiedyś przekazywał swojemu ludowi to, czym natchnął Go Wszechmogący Bóg. Prawdziwie, twój Pan jest Tym, który daje natchnienie, Łaskawym, Wywyższonym. Kiedy fontanna mądrości i elokwencji wytrysnęła ze źródła Jego wypowiedzi i kiedy wino Boskiej wiedzy upoiło tych, którzy poszukiwali Jego progu, wówczas wykrzyknął: „Spójrzcie! Wszyscy napełnieni są Duchem”. Pośród tam obecnych był też ten, który mocno uchwycił się tej wypowiedzi i powodowany własnymi wyobrażeniami począł myśl, że duch przenika ciało lub do niego wchodzi w sposób dosłowny i za pomocą rozwlekłych rozważań wysuwał dowody mające dowieść słuszności tej teorii, a grupy ludzi podążyły w jego ślady. Skutkiem przytaczania w tym momencie ich imion lub składania tobie obszernych relacji na ten temat byłaby rozwlekłość oraz odstąpienie od głównego wątku. Zaprawdę, twój Pan jest Wszechmądry, Wszechwiedzący. Był również i taki, który pokrzepił się wybornym winem, którego pieczęć została zdjęta Kluczem Języka Tego, który jest Objawicielem Wersetów twojego Pana, Łaskawego, Najhojniejszego. (26)

Zaprawdę, filozofowie nie wyrzekli się Pradawnego Dni. Większość z nich odeszła ubolewając, że nie udało się im pojąć Jego tajemnicy, o czym niektórzy z nich zaświadczyli. Zaprawdę, twój Pan jest Doradcą, o Wszystkim Poinformowanym. (27)

Wspomnij Hipokratesa, lekarza. Był on jednym z wybitnych filozofów, którzy wierzyli w Boga i uznawali Jego władztwo. Po nim przyszedł Sokrates, który był prawdziwie mądry, wybitny i prawy. Praktykował wyrzeczenie, tłumił swój apetyt na samolubne pragnienia i odwracał się od materialnych przyjemności. Oddalił się w góry i tam zamieszkał w jaskini. Odwodził ludzi od czczenia bożków i nauczał ich drogi Boga, Pana Miłosierdzia, aż do czasu, kiedy nieświadomi powstali przeciwko niemu. Aresztowali i uśmiercili go w więzieniu. Tak oto opowiada to szybko poruszające się Pióro. Jakże przenikliwy wgląd w filozofię miał ten znakomity człowiek! Jest on najwybitniejszym ze wszystkich filozofów i był biegły w mądrości. Świadczymy, że jest on jednym z bohaterów tej dziedziny i znakomitym orędownikiem jej oddanym. Posiadał on dogłębną wiedzę o naukach powszechnych w tamtych czasach pośród ludzi, a także o tych, które zasłonięte były przed ich umysłami. Zdaje się, że wypił jeden łyk, kiedy z Największego Oceanu wystąpiły lśniące i życiodajne wody. To on dostrzegł wyjątkową, łagodną i wszechobecną naturę rzeczy, noszącą znamiona bliskiego podobieństwa do ludzkiej duszy i odkrył, że ta natura jest odrębna od substancji rzeczy w ich udoskonalonej formie. Ma on szczególny pogląd na ten ważki temat. Gdybyś zapytał ziemskich mędrców tego pokolenia o to oświadczenie, byłbyś świadkiem ich niezdolności do uchwycenia go. Zaprawdę, twój Pan mówi prawdę, lecz większość ludzi nie pojmuje. (28)

Po Sokratesie przyszedł święty Platon, który był uczniem tego poprzedniego i jako jego następca kierował katedrą filozofii. Uznał swoją wiarę w Boga oraz w Jego znaki przenikające wszystko co było i co będzie. Potem przybył Arystoteles, słynny mędrzec. To właśnie on odkrył siłę gazowej materii. Ci mężowie wyróżniający się jako przywódcy ludzi i wybitni pośród nich, wszyscy razem i każdy z osobna uznali swoją wiarę w nieśmiertelną Istotę, która trzyma w swojej dłoni wodze wszystkich nauk. (29)

Wspomnę także tobie o wezwaniu wygłoszonym przez Balinusa, który zaznajomiony był z teoriami o tajemnicach stworzenia wysuniętymi przez Ojca Filozofii, jak podane jest w jego chryzolitowych tablicach, aby każdy mógł w pełni utwierdzić się w tym, co objaśniliśmy tobie w tej dobitnej Tablicy, która, jeśliby przyłożyć do niej dłoń sprawiedliwości i wiedzy, wyda ducha życia dla przebudzenia wszystkich stworzonych rzeczy. Wielkie jest błogosławieństwo tego, który pływa w tym oceanie i święci chwałę swojego Pana, Łaskawego, Najbardziej Umiłowanego. Zaprawdę powiewy Boskiego objawienia unoszą się z wersetów twojego Pana w taki sposób, że nikt nie jest w stanie spierać się z jego prawdziwością, za wyjątkiem tych, którzy pozbawieni są słuchu, wzroku, zrozumienia i każdej ludzkiej zdolności. Zaprawdę, twój Pan o tym świadczy, lecz ludzie nie rozumieją. (30)

Człowiek ten rzekł: „Jestem Balinus, mędrzec, czyniący cuda, twórca talizmanów”. Przewyższył on wszystkich w upowszechnianiu sztuk i nauk i wzbił się na najwyższe wyżyny pokory i uległości. Nakłoń ucho ku temu, co powiedział, błagając Wszystkoposiadającego, Najbardziej Wywyższonego: „Stoję w obecności mojego Pana, chwaląc Jego dary i łaski i sławiąc Go tak, jak sławi On Sam siebie, abym mógł stać się źródłem błogosławieństwa i przewodnictwa dla ludzi, którzy uznają moje słowa”. I dalej rzekł on „O Panie! Ty jesteś Bogiem i nie ma innego Boga poza Tobą. Ty jesteś Stwórcą i nie ma innego stwórcy oprócz Ciebie. Pomóż mi Twoją łaską i umocnij mnie. Moje serce ogarnęła trwoga, nogi moje drżą, utraciłem rozsądek i zawiodła mnie pamięć. Obdarz mnie siłą i pozwól, aby mój język mówił mądrze”. I dalej rzecze on: „Ty jesteś prawdziwie Wiedzącym, Mądrym, Mocnym, Współczującym”. To właśnie ten mędrzec zaznajomił się z tajemnicami stworzenia i dostrzegł subtelności, które spoczywają w Tajemnych pismach . (31)

Nie mamy pragnienia mówić dalej, jednak wypowiemy to, czym Duch natchnął Moje serce. Prawdziwie, nie ma innego Boga oprócz Niego, Wiedzącego, Potężnego, Pomocy w Niebezpieczeństwie, Najznakomitszego, Najchwalebniejszego. Na Moje życie! W tym Dniu niebiańskie Drzewo nie pragnie czynić nic innego, niż głosić światu to twierdzenie: „Zaprawdę, nie ma innego Boga poza Mną, Niezrównanym, o Wszystkim Poinformowanym”. (32)

Gdyby nie miłość, którą do ciebie żywię, nie wypowiedziałbym ani jednego słowa z tego, co zostało powiedziane. Doceń wartość tego stanu i chroń go niczym twoje oko i bądź z tych, którzy są prawdziwie wdzięczni. (33)

Wiesz doskonale, że nie przeglądaliśmy ksiąg, w posiadaniu których są ludzie, ani też nie zdobywaliśmy wiedzy, która obowiązuje pośród nich, lecz jednak, gdy pragniemy przytoczyć wypowiedzi uczonych i mądrych , niebawem przed obliczem twojego Pana objawia się w formie tablicy wszystko to, co ukazało się na świecie i objawione jest w Świętych Księgach i Pismach. Tak oto, spisujemy to, co dostrzega oko. Prawdziwie, Jego wiedza obejmuje ziemię i niebiosa. (34)

Oto jest Tablica, w której Pióro Niewidzialnego zapisało wiedzę wszystkiego co było i co będzie – wiedzę, której nikt oprócz Mojego cudownego Języka nie jest w stanie wytłumaczyć. Zaprawdę, Moje serce samo w sobie zostało oczyszczone przez Boga z idei uczonych i uświęcone jest od wypowiedzi mędrców. Prawdziwie nie odbija ono niczego oprócz objawień Boga. Temu świadczy Język Wspaniałości w tej wnikliwej Księdze. (35)

Powiedz, o ludu ziemi! Strzeżcie się, aby jakiekolwiek odniesienie do mądrości nie wstrzymało was od jej Źródła, ani też nie powstrzymało was od jej Miejsca Świtania. Zwiążcie swoje serca z waszym Panem, Kształcącym, Wszechmądrym. (36)

Każdej krainie przypisaliśmy jakąś część, na każdą okazję przeznaczony udział, na każde orzeczenie wyznaczony czas i na każdą sytuację stosowną uwagę. Weźcie pod uwagę Grecję. Uczyniliśmy ją Siedzibą Mądrości przez dłuższy czas. Jednakże, gdy wybiła wyznaczona godzina, jej tron został obalony, jej język zamilkł, jej światło przygasło, a jej sztandar został opuszczony. Tak oto obdarowujemy i zabieramy. Zaprawdę, twój Pan jest Tym, który daje i pozbawia, Potężnym, Mocnym. (37)

W każdej krainie umieściliśmy luminarza wiedzy, a kiedy zbliża się zamierzony czas, zapala się on olśniewająco ponad horyzontem, tak jak zostało zarządzone przez Boga, Wszechwiedzącego, Wszechmądrego. Gdyby takie było Nasze życzenie, Jesteśmy w pełni zdolni opisać ci wszystko, co istnieje w każdej krainie lub co zdarzyło się w niej. Zaprawdę, wiedza twojego Pana przenika niebiosa i ziemię. (38)

Wiedz ponadto, że ludzie minionych czasów stworzyli rzeczy, których współcześni ludzie nie są w stanie stworzyć. Przypominamy ci postać Murtusa, który był jednym z uczonych. Wynalazł on aparat, który przekazywał dźwięk na odległość ponad sześćdziesięciu mil. Inni oprócz niego również wynaleźli rzeczy, których nikt w tych czasach nie widział. Zaprawdę, twój Pan objawia w każdej epoce cokolwiek zechce na znak mądrości z Jego strony. On zaprawdę jest najwyższym Ustanawiającym, Wszechmądrym. (39)

Prawdziwy filozof nigdy nie wyparłby się Boga ani Jego dowodów, raczej uznałby Jego chwałę i przemożny majestat, który przyćmiewa wszystkie stworzone rzeczy. Zaprawdę miłujemy tych uczonych, którzy wydobyli na światło takie rzeczy, które wspierają największe dobro ludzkości i wspomogliśmy ich mocą Naszego rozkazu, ponieważ zdolni jesteśmy osiągnąć Nasze zamierzenie. (40)

Strzeżcie się, o Moi umiłowani, abyście nie pogardzali zasługami Moich uczonych sług, których Bóg łaskawie wybrał, aby byli wyrazicielami Jego Imienia „Twórca” pośród ludzkości. Podejmijcie największy wysiłek, abyście rozwinęli takie rzemiosła i przedsięwzięcia, aby każdy, czy młody czy w podeszłym wieku, mógł z nich skorzystać. Wolni jesteśmy od tych nieświadomych, którzy naiwnie wyobrażają sobie, że Mądrość polega na dawaniu upustu swoim próżnym wyobrażeniom i na wyrzekaniu się Boga, Pana wszystkich ludzi; dokładnie tak jak słyszymy dzisiaj kilku niebacznych wyrażających podobne twierdzenia. (41)

Powiedz: Początkiem Mądrości i jej źródłem jest uznanie wszystkiego, co jasno przedstawił Bóg, ponieważ dzięki jej mocy podstawa umiejętności rządzenia państwem, która jest tarczą chroniącą ciało ludzkości, została mocno ustanowiona. Zastanów się przez moment, abyś mógł dostrzec to, co Moje najbardziej wywyższone Pióro ogłosiło w tej cudownej Tablicy. Powiedz, każda kwestia odnosząca się do spraw państwa, którą poddajecie pod dyskusję, znajduje schronienie w cieniu jednego ze słów zesłanych z nieba Jego chwalebnej i wywyższonej wypowiedzi. Tak oto opowiedzieliśmy tobie o tym, co rozraduje twoje serce, przyniesie pociechę twoim oczom i pomoże ci powstać, by rozpowszechniać Jego Sprawę pośród wszystkich ludzi. (42)

O Mój Nabíl! Niechaj nic cię nie zasmuci, raczej raduj się doskonałą radością, ponieważ wymieniłem twoje imię, zwróciłem Moje serce i Moją twarz ku tobie i rozmawiałem z tobą poprzez to niepodważalne i doniosłe wystąpienie. Rozważ w swoim sercu udręki, które wycierpiałem, więzienie i pojmanie, które wytrzymałem, cierpienia, które na mnie spadły i zarzuty, które ludzie wysunęli przeciwko Mnie. Spójrz, prawdziwie spowici są oni w potężną zasłonę. (43)

Kiedy rozmowa doszła do tego etapu, świt Boskich tajemnic ukazał się i światło wypowiedzi zostało ugaszone. Niechaj Jego chwała spoczywa na ludziach mądrości, jak nakazane zostało przez Tego, który jest Wszechmocnym, Wszechchwalebnym. (44)

Powiedz: Wywyższone niechaj będzie Twoje Imię, o Panie mój Boże! Błagam Ciebie przez Twoje Imię, przez które wspaniałość światła mądrości zaświeciła olśniewająco, gdy niebiosa Boskiej wypowiedzi zostały wprawione w ruch pośród ludzkości, abyś łaskawie pomógł mi, przez Twoje niebiańskie umocnienie i pozwolił mi wywyższać Twoje Imię pośród Twoich sług. (45)

O Panie! Do Ciebie zwróciłem moją twarz, uniezależniłem się od wszystkiego oprócz Ciebie i mocno trzymałem się rąbka szaty Twoich niezliczonych błogosławieństw. Rozluźnij mój język zatem, abym mógł głosić to, co pochwyci umysły ludzi i uraduje ich dusze i ducha. Wtedy, umocnij mnie w Twojej Sprawie tak, aby nie przeszkodziła mi władza ciemiężców pośród Twoich stworzeń, ani też bym nie został powstrzymany atakiem niewierzących pośród tych, którzy mieszkają w Twoim królestwie. Uczyń mnie świecącą lampą pośród Twoich krain, aby ci, w których sercach pali się światło Twojej wiedzy i tli się pragnienie Twojej miłości, mogli zostać poprowadzeni dzięki jej blaskowi. (46)

Zaprawdę, mocen jesteś czynić cokolwiek zechcesz i w Twoim uścisku trzymasz królestwo stworzenia. Nie ma innego Boga poza Tobą, Wszechmocnym, Wszechmądrym. (47)

W IMIĘ BOGA, WYWYŻSZONEGO, NAJWYŻSZEGO

Źródłem wszelkiego dobra jest zaufanie Bogu, poddanie się Jego rozkazowi i zadowolenie z Jego świętej woli i życzenia. (1)

Esencją mądrości jest bojaźń Boża, lęk przed Jego dopustem i karą oraz obawa przed Jego sprawiedliwością i wyrokiem. (2)

Esencją religii jest dawać świadectwo temu, co objawił Pan i podążać za tym, co ustanowił On w swojej potężnej Księdze. (3)

Źródłem wszelkiej chwały jest przyjęcie wszystkiego, czym obdarzył Pan i zadowolenie z tego, co zarządził Bóg. (4)

Esencją miłości jest to, aby człowiek zwrócił swoje serce w kierunku Umiłowanego, oderwał się od wszystkiego innego oprócz Niego i nie pragnął niczego za wyjątkiem tego, co jest pragnieniem jego Pana. (5)

Prawdziwa pamięć polega na tym, by wspominać Pana, Wszechwychwalanego i zapomnieć o wszystkim innym oprócz Niego. (6)

Prawdziwe zaufanie polega na tym, aby sługa wykonywał swój zawód i podążał za swoim powołaniem w tym świecie, aby mocno trzymał się Pana, nie szukał niczego oprócz Jego łaski, ponieważ w Jego Dłoniach znajduje się przeznaczenie wszystkich Jego sług. (7)

Esencją uniezależnienia jest to, aby człowiek zwrócił swoją twarz w kierunku dworów Pana, znalazł się w Jego Obecności, spoglądał na Jego Oblicze i stał przed Nim jako świadek. (8)

Esencją zrozumienia jest dawać świadectwo o swoim ubóstwie i poddać się Woli Pana, Najwyższego, Łaskawego, Wszechmocnego. (9)

Źródłem odwagi i mocy jest promowanie Słowa Bożego i stałość w miłości do Niego. (10)

Esencją dobroczynności jest to, aby sługa opowiadał o błogosławieństwach swojego Pana i oddawał Jemu dzięki zawsze i w każdych warunkach. (11)

Esencją wiary jest oszczędność słów i obfitość czynów; ten, którego słowa są liczniejsze niż jego czyny, wiedz zaprawdę, że jego śmierć lepsza jest niż jego życie. (12)

Esencją prawdziwego bezpieczeństwa jest zachować milczenie, spoglądać na kres rzeczy i wyrzec się świata. (13)

Początkiem wspaniałomyślności jest chwila, gdy człowiek wydaje swój majątek na siebie, swoją rodzinę oraz na biednych pośród swoich braci w swojej Wierze. (14)

Esencją bogactwa jest miłość do Mnie; ten, kto Mnie kocha, jest posiadaczem wszystkich rzeczy, a ten, który Mnie nie kocha, jest zaprawdę biedny i w potrzebie. Oto, co objawił Palec Chwały i Świetności. (15)

Źródłem wszelkiego zła jest, gdy człowiek odwraca się od swojego Pana i oddaje swoje serce rzeczom bezbożnym. (16)

Najbardziej palącym ogniem jest wątpić w znaki Boga, próżno kwestionować to, co objawił On, wypierać się Go i okazywać przed Nim dumę. (17)

Źródłem wszelkiej nauki jest wiedza o Bogu, wywyższona niech będzie Jego Chwała, a tego nie można osiągnąć inaczej niż poprzez wiedzę o Jego Boskich Objawicielach. (18)

Esencją poniżenia jest wyjść z cienia Miłosiernego i szukać schronienia u Złego. (19)

Źródłem błędu jest nie dowierzać Jedynemu prawdziwemu Bogu, polegać na wszystkim innym oprócz Niego i uciekać przed Jego Wyrokiem. (20)

Prawdziwą stratę ponosi ten, którego dni upłynęły w całkowitej niewiedzy o samym sobie. (21)

Esencją wszystkiego, co wyjawiliśmy tobie, jest Sprawiedliwość, aby człowiek uwolnił się od próżnych wyobrażeń i naśladownictwa, dostrzegł okiem jedności Jego cudowne dzieło i wejrzał we wszystkie rzeczy wnikliwym okiem. (22)

Tak oto pouczyliśmy ciebie, objawiliśmy tobie Słowa Mądrości, abyś mógł być wdzięczny Panu, twojemu Bogu i szczycił się tym pośród wszystkich ludzi. (23)

Nie chcąc zwracać się do Bahá'u'lláha bezpośrednio, przez szacunek jaki do Niego żywili, bahaici pisali do Jego sekretarza, Mírzá Áqá Jána, noszącego przydomek „Sługi Boga” oraz „Towarzyszącego Sługi”. Odpowiedź, która wracała od Mírzá Áqá Jána była w formie listu cytującego słowa Bahá'u'lláha. W rzeczywistości jednak były to słowa w całości podyktowane przez Bahá'u'lláha. Tak więc wszystkie części tej Tablicy, które pozornie są słowami Mírzá Áqá Jána, są Świętymi Pismami objawionymi przez Bahá'u'lláha. Tablica Maqṣúda jest w takiej formie. Była ona skierowana do Mírzá Maqṣúda, jednego z pierwszych wyznawców żyjących w tamtym czasie w Damaszku i Jerozolimie.

ON JEST BOGIEM, WYWYŻSZONY JEST ON, PAN MAJESTATU I MOCY

Wysławianie, które przewyższa wszelkie wspominanie i opis, należą się Uwielbionemu, Posiadaczowi wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych, który pozwolił Pierwotnemu Punktowi objawić niezliczone Księgi i Listy i który, przez moc swojego wzniosłego Słowa, powołał do istnienia całe stworzenie czy minionych, czy niedawnych pokoleń. Ponadto, w każdym wieku i cyklu, zgodnie ze swoją transcendentalną mądrością, wysyłał Boskiego Posłańca, aby ożywił przygnębione i przybite dusze żywymi wodami swojej wypowiedzi, Tego, który prawdziwie jest Wyjaśniającym, prawdziwym Interpretatorem, jako że człowiek nie jest w stanie pojąć tego, co wypłynęło z Pióra Chwały i zapisane jest w Jego niebiańskich Księgach. Ludzie zawsze i w każdych warunkach potrzebują kogoś, kto by ich nawoływał, prowadził, instruował i nauczał. Dlatego, wysyłał On swoich Posłańców, swoich Proroków i wybrańców, aby zaznajomili ludzi z Boskim celem, leżącym u podstaw objawienia Ksiąg i powoływania Posłańców, aby każdy mógł stać się świadomym powiernictwa Boga, które ukryte jest w rzeczywistości każdej duszy. (1)

Człowiek to największy talizman, ale brak odpowiedniego wychowania odarł go z wrodzonych mu dóbr. Powołany został do istnienia przez słowo wypływające z Bożych ust; następne słowo doprowadziło go do uznania Źródła jego wychowania; kolejne słowo zabezpieczyło jego pozycję i przeznaczenie. Wielka Istota powiada: Postrzegajcie człowieka jako złoże bogate w kamienie szlachetne nieocenionej wartości. Jedynie dobre wychowanie może sprawić, że odsłoni ono swoje skarby, a ludzkość zyska możność czerpania z niego pożytku. Ktokolwiek zastanowiłby się nad treściami objawionymi przez Pisma zesłane z nieba świętej Woli Bożej, uświadomiłby sobie bez trudu ich cel: doprowadzenie mianowicie do tego, że wszyscy ludzie uważani będą za jedną duszę, tak by na każdym sercu odciśnięta była pieczęć z napisem „Do Boga należeć będzie królestwo” i by całą ludzkość otoczyła światłość Boskiej szczodrobliwości, łaski i litości. Jeden Bóg prawdziwy – wyniesiona niechaj będzie Jego chwała – nie życzył sobie niczego dla siebie samego. Lojalność ludzkości nie przynosi Mu pożytku ani jej zatwardziałość nic Mu nie szkodzi. Ptak z Królestwa Wypowiedzi nieustannie powtarza wołanie: „Wszystkiego chciałem dla ciebie, także i ciebie chciałem w imię ciebie samego”. Jeżeli mądrzy uczeni i światowo doświadczeni ludzie tego wieku pozwoliliby ludzkości chłonąć zapach ducha wspólnoty i miłości, każde rozumiejące serce pojęłoby sens prawdziwej wolności i odkryłoby sekret niezmąconego pokoju i absolutnego spokoju wewnętrznego. Gdyby świat osiągnął ten poziom, a jego światło go oświeciło, wówczas prawdziwie można by o nim powiedzieć, że: „Nie będziesz na nim oglądał wgłębień ani wzniesień” . (2)

Błogosławieństwo i pokój niech spoczywają na Tym , przez którego nadejście Bathá spowita jest w uśmiech i którego słodki zapach odzienia roztoczył woń nad całą ludzkością – Ten, który przyszedł, aby ochronić ludzi przed tym, co wyrządziłoby im krzywdę w świecie na niskości. Wywyższona, niezmiernie wywyższona jest Jego pozycja, ponad wysławianie wszystkich istot i uświęcona ponad wychwalanie całego stworzenia. Przez Jego przyjście, tabernakulum stałości i porządku zostało wzniesione na całym świecie, a chorągiew wiedzy została podniesiona pośród narodów. Niech błogosławieństwa otoczą także Jego rodzinę i towarzyszy, przez których sztandar jedności Boga oraz Jego pojedynczości został uniesiony, a proporce niebiańskiego tryumfu zostały rozwinięte. Dzięki nim religia Boga została mocno ustanowiona pośród Jego stworzeń, a Jego Imię wywyższone pośród Jego sług. Błagam Go, wywyższony jest On, by osłaniał swoją Wiarę przed intrygą swoich wrogów, którzy zerwali zasłony i je podarli, a wreszcie sprawili, iż chorągiew islamu wycofała się ze wszystkich narodów. (3)

Otrzymaliśmy twój list, z którego wyczuliśmy aromat spotkania. Chwała niechaj będzie Bogu, iż po stanowczym zrządzeniu rozstania, poderwał się powiew bliskości i komunii, a gleba serca orzeźwiła się wodami radości i wesela. Składamy dzięki Bogu w każdych warunkach i żywimy nadzieję, iż On, wywyższona niechaj będzie Jego chwała, dzięki swojej łaskawej opatrzności zaprowadzi wszystkich, którzy mieszkają na ziemi w kierunku tego, co jest zadowalające i dla Niego miłe. (4)

Spójrzcie na zakłócenia, jakie już od lat nawiedzają ziemię i wzburzenie, które pochwyciło jej ludy. Jak nie wojny ją pustoszą, to trapią ją katastrofy, nagłe i nieprzewidziane. Choć świat zasnuło pasmo niedoli i strapienia, jednak żaden człowiek nie przystanął, by zastanowić się nad możliwym powodem bądź źródłem takiego stanu rzeczy. Kiedykolwiek Prawdziwy Doradca wyrzekł słowo przestrogi, och, zaraz wszyscy oskarżali Go o to, że jest szkodnikiem i wnet odrzucali Jego twierdzenie. Jakże zaskakujące, jak wstrząsające to zachowanie! Nie znajdą się dwie takie osoby, o których można by powiedzieć, że żyją w zewnętrznej i wewnętrznej jedności. Zewsząd jawią się dowody rozdźwięku i złej woli, mimo że wszyscy stworzeni zostali do harmonii oraz zgody. Wielka Istota powiada: O umiłowani! Ustawiono przybytek jedności; nie patrzcie na siebie jak na obcych. Jesteście owocami jednego drzewa i liśćmi jednej gałęzi. Żywimy nadzieję, iż światło sprawiedliwości oświeci świat, uświęcając go od tyranii. Jeśli władcy i królowie ziemi, te symbole mocy Boga – wyniesiona niechaj będzie Jego chwała – powstaną i postanowią poświęcić się wszystkiemu, cokolwiek wesprze najwyższe dobro całej ludzkości, z pewnością wśród dzieci człowieczych ustanowione zostaną rządy sprawiedliwości a promienność jej światła obejmie całą ziemię. Wielka Istota powiada: Gmach stabilności światowej i światowego porządku wzniesiony został na bliźniaczych filarach nagrody oraz kar i zawsze zostanie przez nie podtrzymywany. A odnośnie do innej kwestii powiedział On w elokwentnym języku [arabskim]: Sprawiedliwość ma wielką siłę do swej dyspozycji. Nie jest to nic innego tylko nagroda i kara za czyny ludzi. Na mocy tej siły ustanowiono przybytek porządku na całym świecie, co sprawiło, iż niegodziwi powstrzymali swą naturę ze strachu przed karą. (5)

W innym miejscu napisał On: Uważaj, o rzeszo władców świata! Nie ma na ziemi takiej siły, która w swej zwycięskiej mocy dorównywałaby sile sprawiedliwości i mądrości. Zaprawdę, potwierdzam, iż nie ma i nigdy nie było bardziej potężnego zastępu aniżeli sprawiedliwość i mądrość. Błogosławiony król, który w marszu ma przed sobą powiewający proporzec mądrości, za sobą zaś postępujące gromadnie hufce sprawiedliwości. Jest on zaprawdę ozdobą, przystrajającą brew pokoju oraz lico bezpieczeństwa. Nie zachodzi najmniejsza wątpliwość, że gdyby zasnute obecnie chmurami tyranii słońce sprawiedliwości zesłało na ludzi swe światło, oblicze ziemi odmieniłoby się całkowicie. (6)

Wielka Istota, pragnąc objawić wstępne warunki pokoju i spokoju światowego oraz postępu jego ludów, napisała: Nadejdzie niechybnie czas, w którym ludzie uświadomią sobie powszechnie bezwzględną konieczność zorganizowania wielkiego i walnego zgromadzenia. Muszą się na nim stawić władcy i królowie ziemi i uczestnicząc w jego obradach, muszą przedyskutować drogi oraz środki, jakie położą podwaliny pod Wielki Światowy Pokój pośród ludzi. Taki pokój wymaga stanowczej decyzji mocarstw, by w imię spokoju ludów ziemi wypracować między sobą pojednanie. Gdyby jakiś król chwycił za broń przeciw innemu monarsze, wszyscy winni solidarnie powstać, by ukrócić jego zamiary. Jeżeli tak się uczyni, narodom świata nie będą już dłużej potrzebne siły zbrojne do innego celu niż utrzymywanie bezpieczeństwa państwowego i zachowanie porządku na własnym terytorium. Zapewni to pokój i spokój każdemu ludowi, rządowi i narodowi. Chcielibyśmy mieć nadzieję, że królowie oraz władcy ziemi, zwierciadła łaskawego i wszechmocnego imienia Bożego, osiągną ten stopień i osłonią ludzkość przed szturmem tyranii. (7)

Podobnie mówi On: Pośród tego, co sprzyja jedności oraz zgodzie i sprawi, iż cała ziemia uważana będzie za jeden kraj jest to, by różnorodne języki zostały ograniczone do jednego języka i podobnież, aby pisma używane na świecie zostały zawężone do jednego pisma. Na wszystkich narodach spoczywa obowiązek mianowania kilku światłych i mądrych ludzi, aby ci zebrali się i w wyniku wspólnej konsultacji dokonali wyboru jednego języka spośród różnorodnych już istniejących lub stworzyli nowy, którego uczyć się będą dzieci we wszystkich szkołach świata. (8)

Nadchodzi taki dzień, kiedy ludy świata przyjmą jeden uniwersalny język oraz jedno wspólne pismo. Kiedy to już będzie osiągnięte, wjeżdżając do dowolnego miasta, będzie się miało wrażenie, że przekracza się próg własnego domu. Te sprawy są nieodzowne i absolutnie konieczne. Każdy człowiek obdarzony wnikliwością i zrozumieniem zobowiązany jest dokładać starań, by przełożyć to, co napisano, na realia i na czyny. (9)

W tych dniach tabernakulum sprawiedliwości wpadło w szpony tyranii i ucisku. Błagajcie Jedynego prawdziwego Boga, wywyższona niechaj będzie Jego chwała, aby nie pozbawiał ludzkości oceanu prawdziwego zrozumienia, ponieważ, gdyby tylko ludzie zastanowili się, natychmiast zdaliby sobie sprawę, że wszystko, co wypłynęło spod Pióra Chwały i jest przez nie ustanowione, jest dla całego świata niczym słońce oraz miejscem, gdzie spoczywa dobrobyt, bezpieczeństwo i prawdziwa korzyść wszystkich ludzi; inaczej każdego dnia ziemia dręczona będzie nowym nieszczęściem i wybuchnie niespotykane zamieszanie. Boże, wspomagaj łaskawie ludzi świata, aby chronili światło Jego miłościwych rad pod kloszem mądrości. Żywimy nadzieję, aby każdy mógł zostać ozdobiony szatą prawdziwej mądrości, która jest podstawą rządów świata. (10)

Wielka Istota mówi: Niebiosa państwowości jaśnieją i błyszczą jasnością światła tych błogosławionych słów, które zaświtały z jutrzenki Woli Boga: Każdemu władcy przystoi zważyć samego siebie wagą słuszności i sprawiedliwości, a następnie rozstrzygać pomiędzy ludźmi i doradzać im, aby czynili to, co skieruje ich kroki na ścieżkę mądrości i zrozumienia. Oto kamień węgielny państwowości i jego istota. Z tych słów każdy oświecony mędrzec łatwo dostrzeże to, co sprzyja takim dążeniom jak dobrobyt, bezpieczeństwo i ochrona ludzkości oraz bezpieczeństwo ludzkiego życia. Gdyby ludzie obdarzeni zrozumieniem wypili swoją część z oceanu ukrytych znaczeń spoczywających w tych słowach i zaznajomili się z nimi, zaświadczyliby o wzniosłości i doskonałości tej wypowiedzi. Gdyby ten pokorny wyjaśnił to, co dostrzega, wszyscy zaświadczyliby o znakomitej mądrości Boga. Sekrety państwowości oraz potrzeb ludzi leżą spowite w tych słowach. Ten pokorny sługa szczerze błaga Jedynego prawdziwego Boga, wywyższona niechaj będzie Jego chwała, aby rozświetlił oczy ludzi świata blaskiem światła mądrości, ażeby każdy z osobna i wszyscy razem, rozpoznali to, co w tym dniu jest niezbędne. (11)

Ten zaprawdę jest człowiekiem, kto oddaje się dziś służbie na rzecz całego rodzaju ludzkiego. Wielka Istota powiada: Błogosławiony i szczęśliwy ten, kto powstaje, by wspierać dobro ludów oraz rodów ziemi. W innym miejscu ogłosił On: Niech nie chełpi się ten, kto kocha swój kraj, lecz ten, kto świat miłuje. Ziemia to jeden kraj i cała ludzkość to jego obywatele. (12)

Takie wezwania do jedności i zgody, jakie zapisane są w Księgach Proroków przez Pióro Najwyższego zawierają odniesienia do konkretnych spraw; nie takiej unii, która doprowadziłaby do rozłamu, ani takiej zgody, która stworzyłaby niezgodę. Jest to stan, w którym wszystkiemu została przypisana miara, stan, w którym każda zasłużona dusza otrzyma swoją należność. Dobrze dzieje się tym, którzy doceniają znaczenie i uchwycą zamierzenie tych słów, a nieostrożnym biada. Wszystkie przejawy natury, w samej swej istocie, wystarczająco o tym zaświadczają. Każdy wnikliwy mędrzec jest w pełni zaznajomiony z tym, o czym wspomnieliśmy, lecz nie ci, którzy daleko zbłądzili od żywej fontanny bezstronności i zrozpaczeni błąkają się po pustyni niewiedzy i ślepego fanatyzmu. (13)

Wielka Istota powiada: O wy dzieci człowiecze! Zasadniczym celem ożywiającym Wiarę Boga i Jego Religię jest zabezpieczenie dobra rodzaju ludzkiego i działanie na rzecz jego jedności oraz krzewienie wśród ludzi ducha miłości i koleżeństwa. Nie pozwólcie, by stała się źródłem niezgody i zatargu, nienawiści i wrogości. Jest Drogą prostą, mocnym, niewzruszalnym fundamentem. Wszystko, co na nim się wzniesie, tak jest mocne, że zmiany i przypadki świata nigdy ani nie osłabią jego siły, ani też jego konstrukcji nie podkopie bieg niezliczonych stuleci. Żywimy nadzieję, że przywódcy religijni i władcy światowi powstaną w pojednaniu, wiedzeni chęcią przeobrażenia tego wieku na lepsze i przywrócenia go do pomyślnego stanu. Przemyślawszy jego potrzeby, niech wspólnie radzą, a po troskliwej i gruntownej analizie niech podadzą schorowanemu, ciężko dotkniętemu światu lekarstwo, jakiego mu trzeba. (14)

Wielka Istota mówi: Niebo Boskiej mądrości rozjaśniają dwaj luminarze konsultacji i współczucia. Naradzajcie się wspólnie we wszystkich sprawach, gdyż konsultacja jest lampą przewodnictwa, która wskazuje drogę i obdarowuje zrozumieniem. (15)

Na początku każdego przedsięwzięcia należy spojrzeć na jego koniec. Ze wszystkich sztuk i nauk, nakieruj dzieci na studiowanie tych, które przyniosą człowiekowi korzyść, zapewnią jego postęp i wyniosą jego rangę. W ten sposób odpychająca woń bezprawia zostanie rozproszona a dzięki szczytnym dążeniom przywódców narodu, wszyscy żyć będą utuleni, bezpieczni i w pokoju. (16)

Wielka Istota mówi: Współcześni uczeni muszą kierować ludzi, by poznawali przydatne gałęzie wiedzy, aby zarówno sami uczeni jak i większość ludzkości mogła czerpać z nich korzyści. Dążenia akademickie, które zaczynają się i kończą samymi słowami nigdy nie były i nigdy nie będą nic warte. Większość uczonych doktorów Persji poświęca całe swoje życie studiowaniu filozofii, której ostatecznym owocem są jedynie słowa. (17)

Na ludziach sprawujących władzę spoczywa obowiązek zachowania we wszystkich sprawach zdrowego umiaru. Wszystko, co przekroczy granice umiarkowania, automatycznie traci swój dobroczynny efekt. Zastanówcie się na przykład nad takimi kwestiami jak wolność, cywilizacja i tym podobne. Bez względu na to, jak przychylnie osoby obdarzone zrozumieniem by ich nie oceniały, jeżeli dochodzą do skrajności, ich wpływ na ludzi będzie zgubny. (18)

Jeśli ta kwestia miałaby zostać omówiona, konieczne byłoby dogłębne wyjaśnienie, które, istnieje obawa, mogłoby stać się nużące. Żarliwą nadzieją tego pokornego jest, aby Bóg, wywyższona niech będzie Jego chwała, udzielił wszystkim ludziom tego, co dobre. Albowiem każdy, kto jest tym obdarzony, jest posiadaczem wszystkich rzeczy. Wielka Istota mówi: Język Mądrości ogłasza: kto nie posiada Mnie, pozbawiony jest wszystkich rzeczy. Odwróćcie się od wszystkiego, co jest na ziemi i nie szukajcie nikogo oprócz Mnie. Jestem Słońcem Mądrości i Oceanem Wiedzy. Pocieszam słabych i wskrzeszam umarłych. Jestem przewodnim Światłem, które oświetla drogę. Jestem królewskim Sokołem na ramieniu Wszechmogącego. Rozwijam opadłe skrzydła każdego skaleczonego ptaka i podrywam go do lotu. (19)

I podobnież mówi On: Niebiosa prawdziwego zrozumienia rozświetlone są światłem dwóch luminarzy: tolerancji i prawości. (20)

O mój przyjacielu! Rozległe oceany mieszczą się w tym krótkim stwierdzeniu. Błogosławieni, którzy doceniają jego wartość, piją z niego bezustannie i pojmują jego znaczenie, a nieostrożnym biada. Ten pokorny błaga ludzi świata, żeby postępowali uczciwie tak, aby ich wrażliwy, delikatny i cenny słuch, stworzony, by słuchać słów mądrości, mógł zostać uwolniony od ograniczeń oraz takich aluzji, próżnych fantazji lub czczych wyobrażeń, jakie „nie są w stanie nakarmić ani zaspokoić głodu”, tak, aby prawdziwy Doradca łaskawie skłonny był wyjawić to, co jest źródłem błogosławieństwa dla ludzkości i najwyższego dobra wszystkich narodów. (21)

Obecnie, w większości krajów światło pojednania jest przyćmione a jego blask zgaszony, podczas gdy ogień konfliktów i nieładu został rozpalony i zaciekle gorzeje. Dwie wielkie siły, które uważają się za założycieli i przywódców cywilizacji oraz tych, którzy kreślili konstytucje, powstali przeciwko wyznawcom Wiary związanej z Tym, który rozmawiał z Bogiem . Oto ostrzeżenie, o ludzie zrozumienia. Pozycji człowieka nie przystoi popełniać aktów tyranii, raczej, godzi się, aby w każdych warunkach okazywał słuszność i odziany był szatą sprawiedliwości. Błagajcie Jedynego prawdziwego Boga, aby, dzięki mocy życzliwej dłoni oraz duchowej edukacji, uwolnił i oczyścił niektóre dusze ze skalania niegodziwą namiętnością i zepsutym pragnieniem, tak, aby mogli oni powstać i rozluźnić swoje języki przez wzgląd na Boga, by dzięki temu ślady niesprawiedliwości zostały wymazane, a świetność światła sprawiedliwości rozrzuciła swój blask na cały świat. Ludzie są nieświadomi i potrzebują tych, którzy objaśnią prawdę. (22)

Wielka Istota mówi: Człowiek doskonałej wiedzy i mąż obdarzony przenikliwą mądrością to dwoje oczu dla ciała ludzkości. Jeśli Bóg pozwoli, ziemia nigdy nie zostanie pozbawiona tych dwóch największych darów. To, co zostało określone i to, co zostanie ujawnione w przyszłości, jest jedynie symbolem gorliwego pragnienia tego Sługi, aby poświęcić siebie samego służbie wszystkim narodom ziemi. (23)

O mój przyjacielu! We wszystkich okolicznościach należy wykorzystać wszelkie środki, które zadbają o bezpieczeństwo i spokój wśród narodów świata. Wielka Istota mówi: W tym chwalebnym Dniu, cokolwiek oczyści was z korupcji i poprowadzi w stronę pokoju i opanowania, jest zaprawdę Prostą Drogą. (24)

Daj Boże, aby ludy świata mogły dzięki szlachetnym dążeniom władców oraz mędrców i uczonych spośród ludzi poznać swoje prawdziwe dobro. Jak długo ludzkość trwać będzie w swej samowoli? Jak długo panować będzie niesprawiedliwość? Jak długo nieład oraz zamęt mają się panoszyć wśród ludzi? Jak długo niezgoda wykrzywiać będzie oblicze społeczeństwa? (25)

Ten pokorny sługa jest zdumiony, ponieważ, mimo że wszyscy obdarzeni są zdolnością widzenia i słyszenia, to jednak widzimy, iż pozbawieni są przywileju korzystania z tych zmysłów. Ten sługa poczuł pragnienie zapisania tych wersetów, przez wzgląd na czułą miłość, jaką żywi do ciebie. Niestety ze wszystkich stron wieją wichry rozpaczy i z każdym dniem wzmaga się zwaśnienie, które rodzaj ludzki dzieli i dręczy. Wyraźnie rozróżnialne są symptomy nadciągających wstrząsów i chaosu, gdyż panujący obecnie porządek jest wadliwy w stopniu godnym pożałowania. Zanoszę błagania do Boga, wywyższona niechaj będzie Jego chwała, by łaskawie obudził ludy ziemi, by sprawił, że ich postępowanie wyjdzie im na dobre oraz pomógł im osiągnąć to, co godne jest ich pozycji. (26)

Gdyby człowiek docenił wybitność swojej pozycji oraz wzniosłość swojego przeznaczenia, nie okazywałby niczego prócz dobrego charakteru, nieskazitelnych uczynków oraz stosownego i chwalebnego zachowania. Gdyby uczeni i mędrcy dobrej woli podzielili się z ludźmi przewodnictwem, cała ziemia byłaby uważana za jeden kraj. Zaprawdę to jest prawda, o której nie należy wątpić. Ten sługa woła do każdej sumiennej i zaradnej duszy, aby podjęła największy wysiłek i powstała, aby uzdrowić warunki we wszystkich krainach i wskrzesić umarłych żywą wodą mądrości i wypowiedzi, mocą miłości, jaką żywi dla Boga, Jedynego, Niezrównanego, Wszechmogącego, Dobroczynnego. (27)

Żaden mędrzec nie może okazać swojej mądrości inaczej niż za pomocą słów. To świadczy o znaczeniu Słowa, jak potwierdzone jest we wszystkich Pismach, czy to wcześniejszych, czy niedawnych czasów. Ponieważ to właśnie przez jego siłę i ożywczego ducha ludzie świata osiągnęli tak wybitną pozycję. Ponadto słowa i wypowiedzi powinny być zarówno przekonywujące jak i przenikliwe. Jednakże, żadne słowo nie będzie natchnione tymi dwiema właściwościami, jeśli nie będzie wypowiedziane jedynie przez wzgląd na Boga oraz mając na uwadze okoliczność oraz ludzi. (28)

Wielka Istota mówi: Ludzka mowa jest esencją, która dąży do wywierania wpływu i potrzebuje umiarkowania. Co do jej wpływu, zależny jest on od udoskonalenia, które z kolei jest skutkiem uniezależnienia i czystości serc. Co do jej umiarkowania, powinno ono wiązać się z taktem i mądrością, jaka przepisana jest w Świętych Pismach i Tablicach. (29)

Każde słowo obdarzone jest duchem, dlatego mówca lub objaśniający powinien rozważnie wypowiadać swoje słowa w odpowiednim czasie i miejscu, ponieważ ślad, jaki odciska każde słowo jest jasno widoczny i dostrzegalny. Wielka Istota mówi: Jedno słowo można porównać do ognia, inne do światła, a wpływ, jaki każde z nich wywiera jest wyraźny w świecie. Dlatego oświecony mędrzec powinien przemawiać głównie słowami łagodnymi niczym mleko, aby dzieci człowiecze dzięki temu wychowywać i umacniać oraz aby osiągnęły ostateczny cel ludzkiego istnienia, którym jest stan prawdziwego zrozumienia i szlachetności. I podobnie mówi On: Jedno słowo jest niczym wiosna, która sprawia, że delikatne sadzonki różanego ogrodu wiedzy pokrywają się bujną zielenią i zakwitają, podczas gdy inne słowo jest niczym śmiertelna trucizna. Przystoi roztropnemu mędrcowi mówić z największą pobłażliwością i wyrozumiałością, aby słodycz jego słów skłoniła każdego do osiągnięcia tego, co przystoi pozycji człowieka. (30)

O mój przyjacielu! Słowo Boże jest królem słów, a jego przenikliwy wpływ nieobliczalny. Zawsze panowało i będzie panować nad królestwem stworzenia. Wielka Istota rzekła: Słowo jest kluczem dla całego świata, gdyż dzięki jego mocy otwierają się wrota ludzkich serc, które w rzeczywistości są bramą do nieba. Kiedy tylko mały przebłysk jego promienistego blasku rozświetlił lustro miłości, wówczas odbiły się w nim te błogosławione słowa: „Ja jestem Najbardziej Umiłowanym”. Jest oceanem niewyczerpanych bogactw, pojmującym wszystko. Każda postrzegalna rzecz jest zaledwie jego przejawem. Wysoki, niezmiernie wysoki jest ten wyniosły stan, w cieniu którego porusza się istota wzniosłości i splendoru, spowita chwałą i uwielbieniem. (31)

Niestety, wydaje się, że zmysł smaku ludzi został dotkliwie porażony gorączką zaniedbania i szaleństwa, ponieważ okazują się całkowicie nieświadomi i pozbawieni słodyczy Jego wypowiedzi. Jakże prawdziwie godne pożałowania jest, by człowiek odgradzał się od owoców drzewa mądrości, podczas gdy jego dni i godziny szybko przemijają. Daj Bóg, ręka Boskiej mocy ochroni całą ludzkość i skieruje jej kroki ku horyzontowi prawdziwego zrozumienia. (32)

Zaprawdę, nasz Pan Miłosierdzia jest Pomocą, Wszechwiedzącym, Mądrym. (33)

Pragnę dodać, iż twój drugi list wysłany z Jerozolimy nadszedł i to, co w nim napisałeś i przedstawiłeś zostało dogłębnie przejrzane i przeczytane. On poprosił mnie, abym napisał co następuje: (34)

O Maqṣúd! Usłyszeliśmy głos twój i doszły Nas westchnienia i lament, które zanosiłeś w twojej tęsknocie i pragnieniu. Chwała niech będzie Bogu! Z każdego słowa dało się poczuć słodki zapach miłości. Bóg da, aby ta łaska trwała wiecznie. Towarzyszący Sługa recytował wersety, które nakreśliłeś. Twoje imię jest często wspominane w obecności Tego Skrzywdzonego i ku tobie kierowane są spojrzenia Naszej miłującej dobroci i współczucia. (35)

Wielka jest pozycja człowieka. Wielkie muszą być także jego starania na rzecz rehabilitacji świata i dobrobytu narodów. Błagam Jedynego prawdziwego Boga, aby łaskawie umocnił ciebie w tym, co przystoi pozycji człowieka. (36)

W każdych warunkach kieruj się mądrością, ponieważ ludzie, którzy są przystanią złych motywów zawsze zajęci byli i nadal pilnie zajmują się intrygą. Łaskawy Boże! Tej niezmiernie wywyższonej Istocie, która nie pragnie niczego oprócz pielęgnowania ducha miłości i przyjaźni pośród ludzi oraz ożywienia świata i uszlachetnienia jego życia, przypisano takie wykroczenia, jakie wstydzą się opisać i język, i pióro. (37)

Pamiętaliśmy o tobie i wspominamy ciebie teraz. Błagamy Go, wywyższona niechaj będzie Jego chwała, aby ochronił cię rękami potęgi i mocy i pomógł tobie rozpoznać to, co służyć będzie twoim najlepszym interesom zarówno w tym świecie jak i w następnym. On jest Panem Ludzkości, Właścicielem Tronu na Wysokościach oraz świata na niskości. Nie ma innego Boga poza Nim, Wszechwiedzącym, Mocnym. Daj Boże, aby ten Skrzywdzony zachował wierność. On nie zapomniał ani też nigdy nie zapomni ciebie. (38)

Wspomniałeś o swoim zamiarze, by pozostać w Damaszku aż do wiosny, a następnie, o ile środki pozwolą, udać się do Mosulu. Ten pokorny sługa błaga Boga, wywyższona niechaj będzie Jego chwała, aby zapewnił takie środki, jakie są wskazane i wspomógł ciebie. On jest Potężnym i Mocnym. (39)

Odnośnie do twoich własnych spraw, gdybyś zadowolił się tym, co się wydarzy, będzie to godne pochwały. Podjęcie jakiegoś zawodu jest wielce chwalebne, ponieważ będąc zajętym pracą, mniej prawdopodobnym jest, by człowiek rozmyślał nad nieprzyjemnymi stronami życia. Jeśli taka wola Boga, obyś doświadczył radości i promienności, szczęścia i wesela w każdym mieście lub kraju, który zdarzy się tobie odwiedzić. Ten pokorny sługa nigdy nie zapomni tego wybitnego i życzliwego przyjaciela. On pamiętał i nadal będzie pamiętać o tobie. Orzekanie należy do Boga, Pana wszystkich światów. Żywię gorącą nadzieję, że On zapewni Boską pomoc i udzieli umocnienia w tym, co jest zadowalające i dla Niego miłe. (40)

Każde słowo twojej poezji zaprawdę podobne jest do lustra, w którym odbijają się dowody oddania i miłości, jakie żywisz wobec Boga. Dobrze dzieje się tobie, ponieważ wychyliłeś wyborne wino wypowiedzi i zaczerpnąłeś z łagodnie płynącego strumienia prawdziwej wiedzy. Szczęśliwy ten, który wypił swoją część i przybliżył się do Niego, a nierozważnym biada. Jej lektura prawdziwie wzbudziła podziw, ponieważ nosiła znamiona tak światła zjednoczenia jak i ognia rozłąki. (41)

Dalecy jesteśmy w jakimkolwiek momencie od utraty nadziei na niezliczone łaski Boga, ponieważ gdyby było to Jego życzeniem, sprawiłby, że zwykły atom zamieniłby się w słońce, a pojedyncza kropla w ocean. On otwiera tysiące drzwi, podczas gdy człowiek nie jest zdolny dostrzec nawet jednych. (42)

Jakże nierozważny jest ten sługa, iż słowami takimi jak te próbuje dowieść słuszności najwyższej władzy Boga, niech będzie Jego chwała. Błagam Boga, Największego, o przebaczenie za te twierdzenia i poświadczam, iż ten sługa zawsze przyznaje się do swoich poważnych wykroczeń i występków. Uprasza o odpuszczenie grzechów z oceanu przebaczenia swojego Pana, Najbardziej Wywyższonego i błaga o to, co uczyni go całkowicie oddanym Bogu i pomoże mu wychwalać Go, zwrócić się ku Niemu i położyć w Nim całe swoje zaufanie. Zaprawdę, On jest Mocnym, Przebaczającym, Miłosiernym. Chwała niechaj będzie Bogu, Wszechmocnemu, Wszechwiedzącemu. (43)

Ten pokorny przeczytał opis rozmowy z podróżnikiem, którą zawarłeś w swoim liście do mojego Pana, oby moje życie zostało ofiarowane przez wzgląd na Niego. Wyjaśnienia, które zostały przytoczone budzą ludzi z letargu niewiedzy. W rzeczy samej, czyny człowieka rodzą obfitość szatańskich sił. Gdyby ludzie stosowali Boskie nauki i ich przestrzegali, wszelki ślad zła zniknąłby z oblicza ziemi. Jednakże, mnogość różnic, jakie istnieją wśród ludzi oraz powszechna obecność buntu, niezgody, konfliktów i tym podobnych stanowią podstawowe przyczyny rozbudzające szatańskiego ducha. Jednakże, Duch Święty zawsze stronił od takich spraw. Świat, w którym nie można dostrzec niczego oprócz sporów, kłótni i korupcji z pewnością stanie się siedzibą tronu, a nawet samą metropolią Szatana. (44)

Jakże ogromna rzesza umiłowanych i wybrańców Boga płakała i zawodziła dniem i nocą, aby słodki i pachnący wietrzyk powiał z dworu Jego zadowolenia i całkowicie rozproszył wstrętny, obrzydliwy i plugawy odór dochodzący ze świata. Jednakże, tego ostatecznego celu nie można było osiągnąć, a ludzie zostali go pozbawieni z racji swoich złych uczynków, które sprowadziły na nich karę Boga zgodnie z podstawowymi zasadami Jego Boskiej władzy. Naszym obowiązkiem jest pozostać cierpliwymi w tych okolicznościach, aż nadejdzie pomoc od Boga, Przebaczającego, Szczodrego. (45)

Wywyższone niechaj będzie Twoje Imię, o Panie wszystkich istot i Upragnienie wszystkich stworzonych rzeczy! Błagam Cię, przez Słowo, które sprawiło, iż Płonący Krzew przemówił, a Skała zawołała, przez które umiłowani pospieszyli, aby osiągnąć dwór Twojej obecności, a czyści sercem jutrzenkę światła Twojego oblicza, oraz przez westchnienia Twoich prawdziwych miłośników w ich odłączeniu od Twoich wybranych oraz przez lament tych, którzy pragną spoglądać na Twoją twarz przed świtaniem wspaniałości światła Twojego Objawienia, abyś łaskawie pomógł Twoim sługom rozpoznać to, co dla nich przeznaczyłeś przez Twoją szczodrość i Twoją łaskę. Zapisz dla nich Twoim Piórem Chwały to, co skieruje ich stopy ku oceanowi Twojej hojności i doprowadzi ich do żywych wód Twojego niebieskiego zjednoczenia. (46)

O Panie! Nie zważaj na rzeczy, jakie uczynili, raczej spójrz na wzniosłość Twojej niebiańskiej szczodrości, która poprzedziła wszystkie stworzone rzeczy, widzialne i niewidzialne. O Panie! Oświeć ich serca olśniewającym światłem Twojej wiedzy i rozjaśnij ich oczy promieniującą świetnością gwiazdy dziennej Twoich łask. (47)

Błagam Cię, o Panie Imion i Stwórco niebios, przez krew przelaną na Twojej Ścieżce i przez głowy natknięte wysoko na włócznie z powodu Twojej miłości, i przez dusze, które stopiły się z powodu oddalenia od Twoich umiłowanych, i przez serca złamane z powodu wywyższania Twojego Słowa, abyś sprawił, by mieszkańcy Twojego królestwa zjednoczyli się w posłuszeństwie Twojemu niezrównanemu Słowu, aby wszyscy mogli uznać Twoją jedność i Twoją pojedynczość. Nie ma innego Boga poza Tobą, Wszechmocnym, Najbardziej Wysławianym, Wiedzącym, Mądrym. (48)

Żywię nadzieję, iż Ten, który jest Wszechwystarczającym, Niedostępnym, wysłucha próśb tego pokornego sługi, przystroi ludzi świata szatą dobrych uczynków oraz oczyści ich ze wszelkich złych skłonności. On jest Potężnym, Mocnym, Wszechmądrym, Wszystkodostrzegającym. On słyszy i widzi. On jest Wszystkosłyszącym, Wszystkowidzącym. (49)

ON JEST WSZECHWIEDZĄCYM

O Vafá! Dzięki składaj twojemu Panu za to, że wspomógł cię w przyjęciu Jego Sprawy; że dozwolił ci rozpoznać Objawiciela Jego własnej Istoty i wywyższył cię, abyś sławił Tego, który jest Największym Wspomnieniem w tym chwalebnym Zwiastowaniu. (1)

Błogosławiony jesteś, o Vafá, ponieważ byłeś wierny Przymierzu Boga i Jego Testamentowi w czasie, kiedy wszyscy ludzie złamali je i odrzucili Tego, w którego uwierzyli i bez względu na to, że pojawił się On, obdarzony wszelkim dowodem i zaświtał na horyzoncie Objawienia okryty niewątpliwym zwierzchnictwem. (2)

Przystoi ci, jednakże, dołożyć wszelkich starań, aby osiągnąć samą istotę wierności. Oznacza to bycie pewnym w sercu i świadczenie w mowie temu, czemu zaświadczył Bóg odnośnie do swojej własnej wywyższonej Istoty głosząc: „Zaprawdę jestem samowystarczającym w Krainie Chwały”. Ktokolwiek jest w stanie w tych dniach uroczyście potwierdzić tę prawdę, osiągnął wszelkie dobro, a niebiański Duch na niego zstąpi w ciągu dnia oraz w porze nocnej, pomoże mu łaskawie wychwalać Imię jego Pana i pozwoli mu rozwiązać język, i utrzymać słowami Sprawę jego Pana, Miłosiernego, Współczującego. (3)

Powstań, by służyć Sprawie i powiedz: Przysięgam na prawość Boga! Zaprawdę to jest Pierwotny Punkt odziany w Jego nową szatę i objawiony w Jego chwalebnym Imieniu. Ogląda On obecnie wszystko z tego Horyzontu. Jest on zaprawdę najznakomitszym ze wszystkich rzeczy. Wśród Zgromadzenia na Wysokościach jest On znany jako Największe Zwiastowanie, a w Krainach Wieczności jako Przedwieczne Piękno, a przed Tronem jako to Imię , które sprawiło, że kroki obdarzonych zrozumieniem osunęły się. (4)

Powiedz – przysięgam na Boga! W tym Objawieniu nawet zanim pojedynczy werset był zesłany z krainy świętości i wzniosłości, najznakomitsze świadectwo Boga zostało wypełnione dla wszystkich mieszkańców nieba i zamieszkujących ziemię; ponadto, objawiliśmy odpowiednik tego, co zostało zesłane w Objawieniu Bayánu. Bój się Boga i staraj się by twoje czyny nie zdały się próżnymi i nie bądź z tych, którzy pogrążeni są w niewiedzy. Otwórz oczy, by ujrzeć Pradawne Piękno z tego lśniącego i świetlistego miejsca. (5)

Powiedz – Bóg jest mi świadkiem! Sam Obiecany zstąpił z nieba, zasiadł na karmazynowym obłoku z zastępami objawienia po prawicy, a aniołami natchnienia po lewicy, Zarządzenie wypełniło się na rozkaz Boga, Wszechmogącego, Wszechmocnego. Wtenczas kroki wszystkich osunęły się oprócz tych, których Bóg ochronił dzięki swojej czułej łasce i zaliczył do tych, którzy rozpoznali Go poprzez Jego własną Istotę i uniezależnili się od wszystkiego, co należy do świata. (6)

Słuchaj Słów twojego Pana i oczyść swe serce z każdej iluzji, by promienne światło wspomnienia twojego Pana zesłało na nie swój blask, aby osiągnęło stan pewności. (7)

Wiedz ponadto, iż list twój dotarł do Naszej obecności i że otrzymaliśmy i przeglądnęliśmy jego zawartość. Zanotowaliśmy pytania, które zadałeś i chętnie ci odpowiemy. Przystoi każdemu w tym Dniu prosić Boga o to, czego pragnie, a Twój Pan odpowie na jego prośbę cudownymi i niezaprzeczalnymi wersetami. (8)

Zapytałeś o temat powrotu. Wiedz, iż koniec jest taki, jak początek. Tak samo, jak rozważasz początek, podobnie powinieneś rozważać koniec i być z tych, którzy prawdziwie postrzegają. Nie, postrzegaj wszakże początek jako sam koniec i na odwrót, abyś osiągnął wyraźne postrzeżenie. Wiedz ponadto, iż każda stworzona rzecz często jest cały czas wykładana i zwracana na rozkaz twojego Pana, Boga siły i mocy. (9)

Jeśli chodzi o Powrót, tak jak postanowił Bóg w Jego świętych i wywyższonych Tablicach, w których zaznajomił On swoje sługi z tym tematem; oznacza to powrót wszystkich stworzonych rzeczy w Dniu Zmartwychwstania i to jest doprawdy istota Powrotu, tak jak doświadczyłeś w samych dniach Boga i jesteś z tych, którzy świadczą o tej prawdzie. (10)

Zaprawdę Bóg jest w pełni zdolny, by sprawić, aby wszystkie imiona ukazały się w jednym imieniu, a wszystkie dusze w jednej duszy. Zaprawdę, nie powinieneś postrzegać spełnienia się Powrotu i Zmartwychwstania jak tylko w Słowie twojego Pana, Wszechmocnego, Wszechwiedzącego. Na przykład, gdyby wziął On garść ziemi i ogłosił, że to Ten, za którym podążaliście w przeszłości, bez wątpienia byłoby to słuszne i prawdziwe niby Jego rzeczywista Osoba i nikt nie ma prawa kwestionować Jego autorytetu. Czyni On to, czego zapragnie i zarządza to, czego sobie zażyczy. Ponadto, w tym stanie uważaj, by nie kierować wzroku na ograniczenia i aluzje, lecz na to, dzięki czemu spełniło się samo Objawienie i bądź z tych, którzy dostrzegają. Tak oto tłumaczymy tobie świetlistym i wyraźnym językiem, abyś zrozumiał to, czego szukałeś u twojego pradawnego Pana. (11)

Rozważ Dzień Zmartwychwstania. Gdyby Bóg ogłosił, że najbardziej uniżone stworzenie wśród wiernych będzie Pierwszym, który uwierzył w Bayán, nie powinieneś mieć ku temu obiekcji i musisz być z tych, którzy naprawdę wierzą. W tym stanie nie zważaj na ludzkie ograniczenia i imiona, lecz na to, dzięki czemu potwierdzona jest słuszność pozycji Pierwszego, który uwierzył, czyli na wiarę w Boga i rozpoznanie Jego Istoty oraz ufność w spełnienie Jego przemożnego i wiążącego rozkazu. (12)

Rozważ Objawienie Punktu Bayánu, wywyższona jest Jego chwała. Ogłosił, że Pierwszy , który w Niego uwierzył to Muḥammad, Posłaniec Boga. Czy przystoi komuś spierać się z Nim mówiąc, że Ten człowiek jest z Persji, a Tamten z Arabii, czy też ten nazywał się Ḥusayn, a Tamten nosił imię Muḥammad? Nie, przysięgam na świętą Istotę Boga, Wywyższonego, Największego. Z pewnością żaden inteligentny i wnikliwy człowiek nie zwracałby kiedykolwiek uwagi na ograniczenia czy nazwy, lecz na to, czym obdarzony był Muḥammad, co nie było niczym innym jak Sprawą Boga. Tak wnikliwy człowiek wziąłby także pod uwagę Ḥusayna oraz pozycję, którą zajmował w Sprawie Boga, Wszechwiedzącego, Wywyższonego, Wiedzącego, Mądrego. Ponieważ Pierwszy, który uwierzył w Boga w okresie Objawienia Bayánu, posiadał zwierzchnictwo podobne do tego, którym obdarzony był Muḥammad, Posłaniec Boga, zatem Báb ogłosił, że jest on tym ostatnim, czyli Jego powrotem i zmartwychwstaniem. Ta pozycja jest uświęcona ponad wszelkie ograniczenia, czy też nazwy i niczego nie można w niej dostrzec prócz Boga, Jedynego, Niezrównanego, Wszechwiedzącego. (13)

Wiedz ponadto, że w Dniu Objawienia, gdyby ogłosił On, że jeden z liści jest objawieniem wszystkich Jego doskonałych tytułów, nikt nie ma prawa tego kwestionować, a jeśli ktoś tak uczyniłby, byłby uważany za niewierzącego w Boga i byłby zaliczony do tych, którzy odrzucili Jego Prawdę. (14)

Strzeż się, strzeż, abyś nie zachowywał się jak ludzie Bayánu. Gdyż zaprawdę zbłądzili oni poważnie, wprowadzili w błąd ludzi, zlekceważyli Przymierze Boga i Jego Testament i dodali współtowarzyszy Jemu, Jedynemu, Niezrównanemu, Wszechwiedzącemu. Zaprawdę, nie rozpoznali oni Punktu Bayánu, gdyż jeśliby Go rozpoznali, nie odrzuciliby Jego objawienia w tej świetlistej i olśniewającej Istocie. Ale ponieważ utkwili wzrok w imionach, kiedy zastąpił On swoje Imię „Najbardziej Wywyższony” na „Najchwalebniejszy”, ich wzrok był przyćmiony. Nie rozpoznali Go w tych dniach i uważani są za tych, którzy giną. Zaiste, gdyby Go znali przez Jego własną Istotę lub poprzez to, co On objawił, nie odrzuciliby Go, kiedy pojawił się w swoim chwalebnym i niezrównanym Imieniu, które Bóg uczynił Mieczem Jego Objawienia pomiędzy niebem a ziemią i poprzez które prawdę oddziela się od błędu, od teraz aż po Dzień, kiedy ludzkość będzie stała przed Panem światów. (15)

Wiedz ponadto, że w Dzień Jego Objawienia wszystkie rzeczy prócz Boga zostaną odkryte i rozmieszczone równomiernie, niezależnie od tego, czy ich pozycja jest wysoka czy niska. Dzień Powrotu jest nieodgadniony dla wszystkich ludzi aż do chwili, gdy wypełni się Boskie Objawienie. On zaprawdę jest Tym, który zarządza to, czego zapragnie. Kiedy Słowo Boga objawia się wszystkim stworzeniem, ten, kto wtedy słucha i odpowiada na Wezwanie jest zaprawdę zaliczony do najwybitniejszych dusz, chociażby był roznoszącym prochy. A ten, który odwraca się, zaliczony jest do najniższych z Jego sług, chociaż byłby rządzącym wśród ludzi i posiadał wszelkie księgi znajdujące się w niebiosach i na ziemi. (16)

Przystoi ci patrzeć z Boską wnikliwością na rzeczy, które objawiliśmy i wysłaliśmy tobie, a nie ku ludziom i temu, co jest wśród nich powszechne. Są oni w tym dniu jak ślepiec, który poruszając się w blasku słońca, żąda odpowiedzi: Gdzie jest słońce? Czy ono świeci? Zaprzecza on i podważa prawdę i nie jest z tych, co dostrzegają. Nigdy nie rozpozna on słońca ani nie zrozumie tego, co znalazło się pomiędzy nimi. Będzie on sprzeciwiał się sobie samemu, protestował i trzymał z buntownikami. Taki jest oto stan tego ludu. Pozostaw ich samych sobie, mówiąc: Wam jest dane to, czego pragniecie, a nam to, czego my pragniemy. Nieszczęsny wszakże jest los bezbożnych. (17)

Wiedz nadto, że poprzedni Objawiciel potwierdził, że powrót i powstanie dusz będzie miało miejsce w Dzień Zmartwychwstania, lecz prawdziwie istnieje powrót i zmartwychwstanie dla każdego stworzenia. Jednakże nie chcemy wspominać niczego, co nie zostało zawarte w Bayánie, żeby złośliwi ludzie nie podnieśli przypadkiem wielkiej wrzawy. Oby to, co wkracza pomiędzy dzieci ludzkie a ich Stwórcę zostało rozproszone, aby mogli ujrzeć niepokonaną suwerenność i panowanie Boga, pić ze źródła Jego niebiańskich strumieni, być zroszeni potokami oceanu prawdziwego zrozumienia i oczyszczeni z brudów bezbożnych i podejrzanych. (18)

Co do twojego pytania na temat światów Boga to wiedz zaprawdę, że są one niezliczone pod względem liczby i nieskończone co do rozległości. Nikt ich nie zliczy ani nie pojmie z wyjątkiem Boga, Wszechwiedzącego, Wszechmądrego. Zastanów się nad swoim stanem podczas snu. Zaiste, powiadam, to zjawisko jest najbardziej tajemniczym z Bożych znaków obecnych wśród ludzi, gdyby tylko rozważali to w swych sercach. Patrz, jak rzecz, o której śniłeś, po upływie dłuższego czasu się ziszcza co do joty. Gdyby świat, w którym znalazłeś się podczas snu, był identyczny ze światem, w którym żyjesz, zdarzenie z owego snu musiałoby ujawnić się w tym świecie z chwilą swojego wystąpienia. Gdyby tak było w istocie, sam byłbyś tego świadkiem. Ponieważ tak się jednak nie stało, należy wnioskować, iż świat, w którym żyjesz, różny jest i odrębny od świata, jakiego doświadczyłeś podczas snu. Nie ma on ani początku, ani końca. Prawdziwe byłoby twe przekonanie, iż ten właśnie świat z wyroku Przewspaniałego i Wszechmocnego Boga leży w twoim własnym ja i jest nim całkowicie spowity. Równie prawdziwe byłoby twierdzenie, iż twój duch, przekroczywszy ograniczenia snu i zrzuciwszy z siebie wszelkie doczesne przywiązanie, przemierza za sprawą Boga sferę ukrytą w najbardziej wewnętrznej rzeczywistości tego świata. Zaiste, powiadam, stworzenie Boże obejmuje inne światy prócz niniejszego świata oraz odrębne stworzenia poza tymi stworzeniami. W każdym z tych światów postanowił On rzeczy, jakich nie zgłębi nikt, jak tylko On, Wszechzgłębiający, Wszechmądry. Medytuj nad tym, co przed tobą odsłoniliśmy, byś odkrył zamierzenie Boga, twojego Pana i Pana wszystkich światów. W tych słowach strzeżone są tajnie Boskiej mądrości. Nie będziemy się dłużej zatrzymywać nad tym tematem przez smutek, jaki ogarnął Nas z powodu uczynków tych, którzy zaistnieli dzięki Naszym słowom, gdybyście tylko byli z tych, co posłuchają Naszego Głosu. (19)

Gdzie jest ten, który może Mi pomóc i ochronić Mnie przed mieczami niewiernych dusz? Gdzie jest wnikliwy człowiek, który ujrzy Słowa Boga swoimi własnymi oczyma i uwolni się od opinii i poglądów ludzi ziemi? (20)

O sługo! Ostrzeż sługi Boga, aby nie odrzucali tego, czego nie rozumieją. Powiedz, błagajcie Boga, by otwarł przed waszymi sercami wrota prawdziwego zrozumienia, abyście zostali powiadomieni o tym, o czym nikt nie jest powiadomiony. Zaprawdę, On jest Dającym, Przebaczającym, Współczującym. (21)

Ponadto zapytałeś Mnie o zarządzenia Boga. Wiedz zaprawdę, że to, co zostało przepisane w Księdze jest zaiste prawdą, bez żadnej wątpliwości i obowiązkiem wszystkich jest przestrzeganie tego, co zostało zesłane przez Niego, który jest Objawiającym, Wszechwiedzącym. Jeśli człowiek miałby je zlekceważyć pomimo tego, że jest ich świadomy, Bóg zaprawdę odsunąłby się od niego i My także unikalibyśmy go, ponieważ Jego zarządzenia stanowią owoce Boskiego Drzewa i nikt inny oprócz niebacznych i przewrotnych się im nie sprzeniewierzy. (22)

Jeśli chodzi o Raj: jest to rzeczywistość bez żadnej wątpliwości, a teraz na tym świecie jest on urzeczywistniany poprzez miłość do Mnie i Moje zadowolenie. Ten, kto go osiągnie, Bóg mu pomoże w tym świecie na niskości, a po śmierci On umożliwi mu wstąpienie do Raju, którego ogrom jest podobny do nieba i ziemi. Tam Dziewice chwały i świętości będą mu usługiwały w dzień i w porze nocy, podczas gdy gwiazda dzienna niegasnącego piękna jego Pana będzie nieustannie zlewała swój blask na niego i będzie błyszczał on tak jasno, że nikt nie będzie mógł na niego patrzeć. Takie jest objawienie Opatrzności, lecz ludzie są przesłonięci wielką zasłoną. Tak samo pojmij naturę ognia piekielnego i bądź z tych, co prawdziwie wierzą. Za każdy spełniony czyn będzie nagroda zależna od oceny Boga, a temu obszernie świadczą same rozporządzenia i zakazy przepisane przez Wszechmogącego. Gdyż z pewnością, jeśli czyny nie byłyby nagradzane i nie przynosiłyby owoców, wtedy Sprawa Boga – wywyższony jest On – okazałaby się daremna. Niezmiernie wysoko jest on wywyższony ponad takie bluźnierstwa! Lecz dla tych, którzy wyzbyci są wszelkiego przywiązania, sam czyn jest zaiste nagrodą. Gdybyśmy chcieli rozwodzić się szerzej nad tym tematem, należałoby napisać wiele Tablic. (23)

Przysięgam na prawość Jedynego prawdziwego Boga! Pióro nie może poruszać się z powodu tego, co spotkało jego Pana i płacze rzewnie, i ja także płaczę, i tak samo płacze oko Tego, który jest Esencją Wielkości za Tabernakulum Imion, podczas gdy zasiada na Tronie Jego chwalebnego Imienia. (24)

Oczyść swoje serce, abyśmy mogli sprawić, by wytrysnęły z niego zdroje mądrości i wypowiedzi umożliwiając, byś podniósł głos pośród całej ludzkości. Rozwiąż swój język i głoś prawdę ze względu na wspomnienie twojego łaskawego Pana. Nie lękaj się nikogo, złóż całą swoją ufność w Bogu, Wszechmocnym, Wszechwiedzącym. Powiedz, o ludzie, wypełniajcie to, co rozumiecie z Perskiego Bayánu, a czego nie rozumiecie, proście to nieomylne Wspomnienie, aby wyjaśnił wyraźnie to, co Bóg zamierzył w swojej Księdze, gdyż zaprawdę On wie to, co jest ukryte w Bayánie dzięki łasce Woli Tego, który jest Wszechmocnym, Potężnym. (25)

Zapytałeś o ostrzeżenie, które daliśmy ludziom w czasie Naszego wyjazdu z Iraku, a mianowicie, że kiedy Słońce znika z pola widzenia, ptaki ciemności zrywają się do lotu, a sztandary Samírí wznoszone są wysoko. Przysięgam na Boga! Ptaki te poruszyły się w owych dniach, a Samírí podniósł swą wrzawę. Dobrze dzieje się temu, kto rozpoznaje i zalicza się do ludzi zrozumienia. Ostrzegliśmy ich także przed pojawieniem się cielca. Bóg mi świadkiem! Wszystkie nasze przestrogi spełniły się, co było nieuniknione, ponieważ zrodziły się z palców chwały i mocy. Błagaj Boga, aby cię chronił przed intrygą tych ludzi i oczyścił cię z aluzji krnąbrnych. Wzmocnij zatem swe lędźwie, by krzewić Sprawę i nie zwracaj uwagi na słowa wypowiadane przez ludzi Bayánu, gdyż są oni prawdziwie niezdolni do zrozumienia i nie zdołali pojąć istoty Sprawy, takiej jaka jest objawiona w tym wzniosłym, tym Największym Oznajmieniu. Tak oto natchnęliśmy ciebie i napełniliśmy twe serce tym, co sprawi, że będziesz niezależny od aluzji ludzkości. (26)

Chwała Boga niechaj spoczywa na tobie oraz na tych, którzy słuchają słów, które wypowiedziałeś z miłości Boga, twojego Pana oraz pozostają wytrwali w Jego Sprawie. Wszelka chwała niechaj będzie Bogu, Panu światów. (27)

ON JEST NAJŚWIĘTSZYM, NAJWIĘKSZYM, NAJWYNIOŚLEJSZYM, NAJWYŻSZYM

O Moje Imię! Wychwalaj Boga za to, że łaskawie wybrał ciebie, byś był deszczem szczodrości dla tego, co zasialiśmy w czystej i błogosławionej glebie i umożliwił ci służenie jako wiosna czułego miłosierdzia dla cudownych i wzniosłych drzew, które zasadziliśmy. Zaiste tak wspaniała jest to łaska, że ze wszystkich stworzonych rzeczy w świecie istnienia, żadna nie może nawet mieć nadziei, by jej dorównać. Oprócz tego daliśmy ci pić wyborne wino wypowiedzi z kielicha niebiańskich darów twojego łaskawego Pana, które nie jest niczym innym niż tym Językiem świętości – Językiem, który, jak tylko został rozwiązany, ożywił całe stworzenie, wprawił w ruch wszystkie istoty i sprawił, że Słowik wyzwolił swoje melodie. Jest to Fontanna żywej wody dla wszystkich, którzy zamieszkują krainę istnienia. (1)

Często owiewaliśmy cię słodkimi zapachami Wszechmiłosiernego z tej Gałęzi, która porusza Tablicą Pana, Mocnego, Nieposkromionego. Na prawość Jedynego prawdziwego Boga! Gdyby wszystkie stworzenia, widzialne i niewidzialne, skierowały się ku Niemu, zobaczyłbyś je szybujące do Najwyższego Celu, Miejsca, w którym Boskie Drzewo Lote woła: Zaprawdę, nie ma Boga poza Mną, Wszechmocnym, Wszechszczodrym. (2)

Wielkie jest twe błogosławieństwo, ponieważ podróżowałeś poprzez ziemie Boga i byłeś wcieleniem radości i pewności dla ludzi Bahá, którzy odrzucili wszystko inne poza Nim i skierowali serca ku temu Dworowi, który zlał swój blask na wszystkie krainy i zrosił je wzbierającymi wodami tego Oceanu, którymi ty sam zostałeś zroszony – Oceanu, który otoczył wszystkie stworzone rzeczy. (3)

W rzeczy samej pojąłeś znaczenie oddawania służby Bogu i powstałeś, aby to osiągnąć poprzez siłę mądrości i wypowiedzi. Mówicie: Pomagać Mi, to nauczać Mej Sprawy. Jest to temat, o którym mówią całe Tablice. Jest to niezmienne przykazanie Boga, wieczne w przeszłości, wieczne w przyszłości. Zrozumcie to, o ludzie wnikliwości. Ci, którzy przekroczyli granice mądrości nie rozumieją znaczenia pomagania Bogu, jak jest to naznaczone w Księdze. Mówicie: Bójcie się Boga i nie siejcie nasion sporu wśród ludzi. Przestrzegajcie tego, co zostało wam nakazane przez waszego Pana, Wszechmocnego, Wszechwiedzącego. On zna rzeczywistość zwycięstwa i nauczył jej was wypowiedzią, której nigdy nie skażą próżne wyobrażenia tych, którzy błąkają się zrozpaczeni w dziczy zwątpienia. (4)

O Moje Imię! Dozwól, by wszystkie stworzone rzeczy piły raz jeszcze z tego kielicha, który sprawił, że wezbrały morza. Roznieć zatem w sercach gorejący ogień, który rozpalił karmazynowe Drzewo, aby mogli powstać, by wychwalać i wywyższać Jego Imię pośród wyznawców wszystkich Wiar. (5)

Liczne listy od ciebie przyniesiono przed Nasz Tron. Przejrzeliśmy je w dowód łaski z Naszej strony i dla każdego imienia, które w nich wspomniałeś, objawiliśmy to, co poruszy umysły ludzi i sprawi, że dusze uniosą się. Ponadto wielokrotnie umożliwiliśmy ci słuchanie śpiewu ptaków niebios i wysłuchanie pieśni słowików wylewających swe melodie na gałęziach. W ten oto sposób Pióro Boga zostało wprawione w ruch ku twej pamięci, abyś napominał ludzi przez siłę tej Bosko zarządzonej wypowiedzi, aby objawiła znaki Jego chwały. (6)

Błogosławione jest miejsce, gdzie wznosi się hymn Jego chwały i błogosławione ucho, które słyszy to, co zostało zesłane z nieba miłującej życzliwości twojego Pana, Wszechmiłosiernego. (7)

Wzywaj sługi Boga do tego, do czego ciebie wezwaliśmy, aby mogli powstrzymać się od tego, co jest im zakazane w Księdze Matce. Ci, którzy popełniają czyny, które spowodowałyby zamieszanie wśród ludzi, zaprawdę zbłądzili daleko od wspomagania Boga i Jego Sprawy i zaliczani są do siejących niezgodę w Tablicy, którą Bóg przeznaczył na miejsce świtania wszystkich Tablic. (8)

Powiedz: Jeśli takie będzie Nasze życzenie, mocą jednego słowa Naszej obecności sprawimy, iż Sprawa zwycięży. On jest zaprawdę Wszechmocny, Wszechwładny. Gdyby Bóg tego chciał, z lasów niebiańskiej mocy wynurzyłby się lew o nieposkromionej sile, którego ryk jest niczym huk grzmotu odbijający się echem po górach. Jednakże, ponieważ Nasza pełna miłości opatrzność przekracza wszystko, zarządziliśmy, by całkowite zwycięstwo osiągnięte zostało poprzez mowę i wypowiedź, i aby Nasi słudzy na całej ziemi stali się tym samym odbiorcami Boskiego dobra. Jest to jedynie znak łaski Boga, którą raczył ich obdarzyć. Zaprawdę twój Pan jest Wszechwystarczającym, Najwynioślejszym. (9)

Powiedz: Bój się Boga i nie popełniaj takich czynów, które sprawiłyby, że Moi ukochani na ziemi musieliby płakać. Tak oto nakazuje ci to Pióro, które wprawiło w ruch Pióro Chwały w dziedzinie mądrości i prawdziwego zrozumienia. (10)

Przekaż Moje pozdrowienia tym, których twarze odzwierciedlają promienność Bahá, potem wspomnij im tę wypowiedź, która raduje oczy prawych. Chwała Boga spoczywa na tobie i na tych, którzy ściśle przylgnęli do Sznura Boga, Objawiciela wersetów. (11)

Powstrzymaj mieszkańców tych regionów od prowokacyjnych czynów, sporów, niezgody czy czegokolwiek, co spowodowałoby niepokoje. To, co jest godne pochwały w tych dniach, to promowanie Sprawy. Na przykład, jeśli ci ludzie, którzy dążą do określonych celów poświęciliby się nauczaniu Sprawy, wszyscy mieszkańcy tych regionów zostaliby wkrótce okryci płaszczem wiary. (12)

Jeśli ktoś uświadomiłby sobie słodycz następującego fragmentu w Tablicy objawionej na cześć Nabíla z Qá’inu, od razu zrozumiałby znaczenie pomocy: Ludzka mowa jest istotą, która dąży do wywierania wpływu i potrzebuje umiarkowania. Co do jej wpływu, zależny jest on od udoskonalenia, które z kolei jest skutkiem uniezależnienia i czystości serc. Co do jej umiarkowania, powinno ono wiązać się z taktem i mądrością, jaka przepisana jest w Świętych Pismach i Tablicach. (13)

O Moje Imię! Mowa powinna posiadać przenikliwą moc. Jeśli jest pozbawiona tej cechy, nie będzie wywierała wpływu. A ten przenikliwy wpływ zależy od czystego ducha i nieskalanego serca. Tak samo wymaga umiaru, bez którego słuchający nie byłby w stanie tego znieść, lecz okazałby sprzeciw od samego początku. A umiar można osiągnąć poprzez współgranie mowy z dowodami Boskiej mądrości, które są zapisane w świętych Księgach i Tablicach. W ten sposób, kiedy istota czyjejś mowy obdarzona jest tymi dwoma warunkami, okaże się bardzo skuteczna i będzie głównym czynnikiem przemiany dusz ludzkich. Jest to stan najwyższego zwycięstwa i niebiańskiej władzy. Ten, kto go osiąga, obdarzony jest mocą, by nauczać Sprawy Boga i wpływać na serca i umysły ludzi. (14)

O Moje Imię! Gwiazda zaranna wypowiedzi jaśniejąc olśniewająco z jutrzenki Boskiego Objawienia tak oświetliła Zwoje i Tablice, że królestwo wypowiedzi i wzniosły świat zrozumienia drżą z radości i uniesienia, i świecą wspaniałością Jego Światła, lecz ogół ludzkości nie pojmuje. (15)

Powodem, dla którego temat pomocy i wsparcia wielokrotnie spływał i będzie nadal spływał z Pióra Opatrzności jest ostrzeżenie przyjaciół Boga, by nie brali udziału w działaniach, które spowodują niezgodę i zamieszanie. Przystoi im, każdemu z osobna i wszystkim razem, by sumiennie szukali sposobów na wspieranie Sprawy Boga w taki sposób, jaki wytłumaczyliśmy. Oto jest dowód Jego łaski specjalnie przyznanej Jego ukochanym, aby każdy z nich osiągnął stan opisany słowami: „Kto ożywił duszę, zaprawdę ożywił całą ludzkość”. (16)

Czasowe panowanie było i dalej będzie w cieniu tego stanu. Jego naznaczona godzina została ustalona w Księdze Boga. Jest on prawdziwie tego świadomy i zostanie to objawione poprzez siłę Jego mocy. Zaprawdę jest On Potężny, Poskramiający, Wszechmocny, Wszechwiedzący, Wszechmądry. (17)

Uświęcone dusze powinny rozważyć i przemyśleć w swych sercach metody nauczania. Z tekstów cudownych, niebiańskich Pism, powinny zapamiętać wyrażenia i fragmenty, które dotyczą różnych sytuacji, aby w trakcie rozmów móc przytoczyć Boskie wersety, kiedykolwiek będzie to pożądane, gdyż te święte wersety są najpotężniejszym eliksirem, najwspanialszym i najsilniej oddziaływującym talizmanem. Ich wpływ jest tak potężny, że słuchacz nie będzie miał powodu do wahania. Przysięgam na Moje życie! To Objawienie jest obdarzone taką siłą, która będzie działała jako magnes dla wszystkich narodów i ludów ziemi. Jeśli ktoś zatrzymałby się, aby medytować uważnie, uświadomiłby sobie, że nie ma miejsca, ani nie będzie, by ktokolwiek mógł doń uciec. (18)

W ten sposób zostało objawione Kitáb-i-Aqdas, iż przyciąga i obejmuje wszystkie Bosko ustanowione Okresy Objawienia. Błogosławieni ci, którzy uważnie się mu przyglądają. Błogosławieni ci, którzy je rozumieją. Błogosławieni ci, którzy nad nim medytują. Błogosławieni ci, którzy zastanawiają się nad jego znaczeniem. Tak ogromny jest jego zakres, iż objęło wszystkich ludzi, od chwili, gdy je rozpoznali. Niebawem jego niezrównana siła, jego przenikający wpływ i wielkość jego mocy objawią się na ziemi. Zaprawdę, twój Bóg jest Wszechwiedzącym, o Wszystkim Powiadomionym. (19)

O Moje Imię! Posłuchaj Mojego Głosu, który dochodzi od Mojego Tronu. Pragnie wspominać twoje imię po wszystkie czasy, gdyż okazałeś się wytrwałym w wychwalaniu Jego cnót pośród ludzi. Zaprawdę twój Pan miłuje wierność, taką jaka istnieje w krainie stworzenia i dał jej On pierwszeństwo wobec większości chwalebnych cech. Zaiste, jest On Mocnym i Potężnym. (20)

Wiedz ponadto, iż usłyszeliśmy pochwałę, którą wygłosiłeś w swej rozmowie z Bogiem, twoim Panem, Wywyższonym, Łaskawym. Wielkie zaprawdę błogosławieństwo cię czeka, gdyż ograniczyłeś swoje własne sprawy na rzecz tej nienaruszalnej, tej potężnej i oświeconej Sprawy. Błagamy Boga, aby uczynił twoje wołanie magnesem, który przyciągnie wcielenia imion w świecie stworzenia, aby wszystkie istoty spontanicznie pospieszyły, by ją rozważyć. Nie ma innego Boga poza Nim, Wywyższonego, Wybitnego, Zawsze Błogosławionego, Wzniosłego, Najdostojniejszego, Najchwalebniejszego, Najszczodrzejszego, Wszechwiedzącego, o Wszystkim Powiadomionego. (21)

Ta Tablica została objawiona po męczeństwie Króla Męczenników i Ukochanego Męczenników (zobacz God Passes By, Rozdział VIII, akapit rozpoczynający się „W Iṣfahánie został ścięty Mullá Káẓim (…)”) i jest adresowana do Shaykha Muḥammada Báqira, nazwanego przez Bahá’u’lláha „Wilkiem”. W tej Tablicy Bahá’u’lláh odnosi się do Míra Muḥammada Ḥusayna, Imáma Jum’ih z Iṣfáhánu, zwanego „Wężycą”, który razem z Shaykhem Muḥammadem Báqirem prześladował bahaitów. (Zobacz God Passes By, Rozdział XII, akapit rozpoczynający się „Náṣiri’d-Dín Sháh napiętnowany przez Bahá’u’lláha (…)”, akapit rozpoczynający się „W Isfáhánie został ścięty Mullá Kázim (…)” i akapit rozpoczynający się „Nie powinno się dokonywać przeglądu wybitnych cech pism Bahá’u’lláha (…)”). List do Syna Wilka był adresowany do Shaykha Muḥammada Taqíy-i-Najafiego, syna Shaykha Muḥammada Báqira.

On jest Wszechmocnym, Wszechwiedzącym, Wszechmądrym! Wiatry nienawiści otoczyły Arkę Bathá , z powodu tego, co uczyniły ręce ciemiężców. O Báqirze! Wydałeś wyrok przeciwko tym, których opłakiwały księgi świata i na korzyść których świadczyły pisma wszystkich religii. Ty, który daleko zbłądziłeś, jesteś zaiste spowity grubą zasłoną. Na Boga samego! Wydałeś osąd przeciwko tym, poprzez których oświetlony został horyzont wiary. Temu świadczą Ci, którzy są Miejscami Świtania Objawienia i Objawicielami Sprawy Pana, Najmiłosierniejszego, którzy poświęcili swe dusze i wszystko, co posiadają na Jego prostej Ścieżce. Wiara Boga płacze wszędzie z powodu twojej tyranii, a jednak ty zabawiasz się i jesteś z tych, co się cieszą. Nie ma nienawiści w Moim sercu dla ciebie ani dla nikogo innego. Każdy mądry człowiek widzi ciebie, a ci, którzy są tobie podobni, pochłonięci są wyraźnym szaleństwem. Jeślibyś uświadomił sobie to, co uczyniłeś, skoczyłbyś w ogień lub porzuciłbyś dom swój i uciekł w góry albo jęczał dopóty byś nie wrócił do miejsca tobie przeznaczonego przez Tego, który jest Panem siły i mocy. O ty, który jesteś prawie niczym! Odsłoń zasłony pustych kaprysów i próżnych wyobrażeń, abyś mógł ujrzeć Gwiazdę Dzienną wiedzy świecącą jasno z tego świetlistego Horyzontu. Porwałeś na kawałki pozostałość po samym Proroku i wyobraziłeś sobie, że wspomogłeś Wiarę Boga. Tak podpowiedziała ci twoja dusza, a jesteś zaprawdę jednym z niebacznych. Twój czyn pochłonął serca Zgromadzenia na wysokościach oraz tych, którzy krążyli wokół Sprawy Boga, Pana światów. Dusza Nieskalanej stopiła się z powodu twojego okrucieństwa, a mieszkańcy Raju gorzko płakali w tym błogosławionym Miejscu. (1)

Osądzaj sprawiedliwie, zaklinam cię na Boga. Jaki dowód przytoczyli żydowscy uczeni, aby skazać Tego, który był Duchem Boga , kiedy przyszedł On do nich z prawdą? Co mogło być świadectwem przedstawionym przez faryzeuszy i bałwochwalczych kapłanów, by usprawiedliwić to, iż odrzucili Muḥammada, Apostoła Boga, kiedy przyszedł On do nich z Księgą, która rozsądzała pomiędzy prawdą, a fałszem ze sprawiedliwością, która przemieniła w światło ciemność ziemi i zachwyciła serca tych, którzy Go znali? Zaiste przytoczyłeś tego dnia te same dowody, które wysunęli niemądrzy duchowni tamtego wieku. O tym świadczy Ten, który jest Królem krainy łaski w tym wielkim Więzieniu. Ty zaprawdę chodziłeś ich ścieżkami, a nawet prześcignąłeś ich w okrucieństwie i poczytywałeś się za kogoś wspomagającego Wiarę i broniącego Prawa Boga, Wszechwiedzącego, Wszechmądrego. Na Tego, który jest Prawdą! Twoja nikczemność sprawiła, iż Gabriel rozpaczał, a z Prawa Boga popłynęły łzy, przez które powiały powiewy sprawiedliwości nad wszystkimi, którzy są w niebie i na ziemi. Czy wyobrażałeś sobie naiwnie, iż osąd, który wydałeś będzie dla ciebie korzystny? Nie, na Tego który jest Królem Imion! O twej stracie świadczy Ten, u którego znajduje się wiedza wszechrzeczy zapisana w chronionej Tablicy. Kiedy zapisałeś swój osąd, zostałeś oskarżony przez twoje własne pióro. Temu daje świadectwo Pióro Boga, Najwyższego, w Jego niedostępnym stanie. (2)

O ty, który zbłądziłeś! Nie widziałeś Mnie, nie zadawałeś się ze Mną, ani nie byłeś Moim towarzyszem nawet na ułamek chwili. Jakże zatem stało się, że rozkazałeś ludziom Mnie przeklinać? Czy podążałeś wtedy za podszeptami swoich własnych pragnień czy byłeś posłuszny Panu? Okaż jakiś znak, jeśli jesteś jednym z prawdomównych. Świadczymy, iż odrzuciłeś zupełnie Prawo Boga i podążyłeś za nakazami swoich namiętności. Nic zaprawdę nie umknie Jego wiedzy; jest On zaiste Nieporównywalnym, o Wszystkim Powiadomionym. O niebaczny! Słuchaj tego, co Łaskawy objawił w Koranie: „Nie mówcie temu, kto wam zaofiaruje pokój: »Ty nie jesteś wierzącym!«” . Tak oto zarządził Ten, w czyim zasięgu są królestwa Objawienia i stworzenia, jeśli jesteś z tych, którzy słuchają. Odłożyłeś na bok przykazanie Boga i trzymałeś się podszeptów swoich własnych pragnień. Biada zaś tobie, o nierozważny wątpiący! Jeśli się Mnie wyrzekasz, jaki jest dowód na potwierdzenie prawdziwości tego, co posiadasz? Przedstaw go zatem, o ty, któryś dodał Bogu współtowarzyszy i odwrócił się od Jego panowania, które otoczyło światy! (3)

O głupcze! Zaprawdę wiedz, że ten jest prawdziwie uczonym, kto uznał Moje Objawienie i napił się z Oceanu Mojej wiedzy, i szybował w powietrzu Mojej miłości, i odrzucił od siebie wszystko inne prócz Mnie, i uchwycił się mocno tego, co zostało zesłane z Królestwa Mojej cudownej wypowiedzi. Ten zaprawdę jest niczym oko dla ludzkości i jako duch życia dla ciała całego stworzenia. Wysławiony niech będzie Wszechmiłościwy, który oświecił go i sprawił, że powstał on, aby służyć Jego wielkiej i potężnej Sprawie. Zaprawdę taki człowiek jest błogosławiony przez Zastępy na wysokościach i przez tych, którzy zamieszkują w Tabernakulum Wspaniałości, którzy napili się Mojego zapieczętowanego Wina w Moim Imieniu, Wszechmogącego, Wszechmocnego. O Báqirze! Jeśli byłbyś z tych, co zajmują tak wzniosłą pozycję, okaż zatem znak od Boga, Stwórcy niebios. A jeśli uznasz swoją bezsilność, zapanuj nad swoimi namiętnościami i wróć do Pana, aby mógł On przebaczyć twoje grzechy, które sprawiły, że liście Boskiego Drzewa Lote spłonęły, Skała zawołała, a oczy ludzi zrozumienia zapłakały. Z twego powodu Zasłona Boskości została zerwana, Arka zatonęła, Wielbłądzica została okaleczona, a Duch zapłakał w swoim wzniosłym ustroniu. Spierasz się z Tym, który przyszedł do ciebie ze świadectwami Boga i Jego znakami, które posiadasz ty i które posiadają zamieszkujący ziemię? Otwórz swoje oczy, abyś ujrzał tego Pokrzywdzonego świecącego z horyzontu woli Boga, Panującego, Prawdy, Olśniewającego. Przetkaj zaś ucho twego serca, abyś wysłuchał mowy Boskiego Drzewa Lote, które zostało zaiste wzniesione przez Boga, Wszechmocnego, Dobroczynnego. Zaprawdę, to Drzewo, pomimo tego, co spotkało je z powodu twojego okrucieństwa i występków podobnych tobie, woła głośno i wzywa wszystkich ludzi do Sadratu’l-Muntahá i Najwyższego Horyzontu. Błogosławiona jest dusza, która spoglądała na Najpotężniejszy Znak oraz ucho, które usłyszało Jego najsłodszy Głos, a biada temu, kto się odwrócił i postępował niegodziwie. (4)

O ty, który odwróciłeś się od Boga! Gdybyś popatrzył okiem sprawiedliwości na Boskie Drzewo Lote, ujrzałbyś ślady twego miecza na jego konarach, jego gałęziach i jego liściach, pomimo tego, iż Bóg stworzył ciebie po to, abyś je rozpoznał i mu służył. Rozważ, a być może uświadomisz sobie swoją niegodziwość i zaliczony będziesz do tych, którzy okazali skruchę. Czy myślisz, że boimy się twojego okrucieństwa? Wiedz i bądź pewien, iż od pierwszego dnia, kiedy głos Najznakomitszego Pióra rozległ się pomiędzy ziemią a niebem, ofiarowaliśmy Nasze dusze, i Nasze ciała, i Naszych synów, i Nasz majątek na ścieżce Boga, Wywyższonego, Wielkiego i szczycimy się tym pośród wszystkich stworzonych rzeczy i Zgromadzenia na wysokościach. Temu dają świadectwo rzeczy, które Nas spotkały na tej prostej Ścieżce. Na Boga! Nasze serca zostały strawione, a Nasze ciała ukrzyżowane, Nasza krew przelana w czasie, gdy Nasze oczy utkwione były w horyzoncie życzliwej czułości ich Pana, Świadka, Wszystkowidzącego. Im dotkliwsze były ich nieszczęścia, tym większa stawała się miłość ludzi Bahá. O ich szczerości świadczyło to, co Wszechmiłosierny zesłał w Koranie. Mówi On: „To życzcie sobie śmierci, jeśli jesteście prawdomówni!” . Kto ma być preferowany: ten, kto schronił się za zasłonami czy ten, który poświęcił się na ścieżce Boga? Osądzaj sprawiedliwie i nie bądź z tych, co błąkają się zrozpaczeni w dziczy fałszu. Tak uniesieni zostali oni przez żywe wody miłości Najmiłosierniejszego, że ani ramiona świata, ani miecze narodów nie powstrzymały ich od zwrócenia twarzy w stronę oceanu łaski ich Pana, Dającego, Hojnego. (5)

Na Boga! Zmartwienia nie zdołały wytrącić Mnie z równowagi, a odrzucenie duchownych nie było w stanie Mnie osłabić. Przemówiłem i nadal przemawiam przed obliczem ludzi: „Drzwi łaski zostały otwarte, a Ten, który jest Jutrzenką Sprawiedliwości przyszedł z jasnymi znakami i wyraźnymi dowodami od Boga, Pana siły i mocy!”. Odsłoń się przede Mną, abyś mógł wysłuchać tajemnic, które usłyszał Syn ‘Imrána na Synaju Mądrości. Tak oto nakazuje ci Ten, który jest Miejscem Świtania Objawienia twojego Pana, Boga Miłosierdzia, ze swojego największego Więzienia. (6)

Czy przywództwo uczyniło cię dumnym? Przestudiuj to, co Bóg objawił Suwerennemu władcy, Sułtanowi Turcji, który Mnie uwięził w tej warownej twierdzy, abyś dowiedział się o stanie tego Pokrzywdzonego, tak jak zostało nakazane przez Boga, Jedynego, Pojedynczego, o Wszystkim Powiadomionego. Czy cieszy cię widok twoich zwolenników nikczemnych i marnych? Wspierają cię, tak samo jak lud przed nimi, który podążał za Annaszem, który bez żadnego dowodu czy świadectwa wydał osąd przeciwko Duchowi . (7)

Przestudiuj Kitáb-i-Íqán i to, co zesłał Wszechmiłosierny Królowi Paryża i jemu podobnym, abyś dowiedział się o rzeczach, które wydarzyły się w przeszłości i przekonał się, że nie chcieliśmy wywoływać rozruchów w kraju, po tym, jak został dobrze uporządkowany. Napominamy Jego sługi całkowicie ze względu na Boga. Niech ten, kto tego pragnie, zwróci się ku Niemu, a ten, kto chce, niech się odwróci. Nasz Pan, Miłosierny jest zaiste Wszechwystarczającym, Wszechwychwalanym. O zgromadzenie duchownych! Oto dzień, kiedy nic wśród wszystkich rzeczy ani żadne imię wśród wszystkich imion nie może przynieść ci korzyści oprócz tego Imienia, które Bóg uczynił Objawicielem Jego Sprawy i Jutrzenką Jego Najdoskonalszych Tytułów dla wszystkich, którzy są w królestwie stworzenia. Błogosławiony jest ten człowiek, który rozpoznał zapach Wszechmiłosiernego i został zaliczony do wytrwałych. Wasze nauki nie przyniosą wam korzyści w tym dniu ani wasza sztuka, ani wasze skarby, ani wasza sława. Odrzućcie je i zwróćcie swoje twarze ku Najwznioślejszemu Słowu, dzięki któremu zostały wyraźnie wyłożone Pisma i Księgi i ta przejrzysta Tablica. Odrzućcie, o zgromadzenie duchownych, rzeczy, które spisaliście piórami swoich próżnych upodobań i pustych wyobrażeń. Na Boga! Gwiazda dzienna Wiedzy zaświeciła nad horyzontem pewności. (8)

O Báqirze! Przeczytaj i przypomnij sobie to, co zostało powiedziane dawniej przez wyznawcę twojego pochodzenia: „Czy zabijecie człowieka za to, że mówi: Mój Pan – to Bóg – i przychodzi do was ze znakami od waszego Pana? Jeśli jest on kłamcą, to jego kłamstwo obróci się przeciw niemu; a jeśli mówi prawdę, to dosięgnie was część z tego, czym on wam grozi. Zaprawdę, Bóg nie prowadzi drogą prostą tego, kto jest występnym kłamcą” . (9)

O ty, który zbłądziłeś! Jeśli masz wątpliwość co do Naszego postępowania, wiedz, że świadczymy temu, o czym świadczył sam Bóg od chwili stworzenia niebios i ziemi, iż nie ma innego Boga oprócz Niego, Wszechmocnego, Wszechszczodrego. Dajemy świadectwo, iż On jest Jedynym w swojej Istocie, Jedynym w swoich przymiotach. (10)

Czy Sháh został powiadomiony i postanowił przymknąć oczy na twe czyny? Czy też ogarnął go strach przed wyciem stada wilków, które odrzuciły Ścieżkę Boga i podążyły twoją drogą bez żadnego czytelnego dowodu czy też Księgi? Słyszeliśmy, że prowincje Persji przystroiła ozdoba sprawiedliwości. Jednak, kiedy przyjrzeliśmy się z bliska, stwierdziliśmy, iż są miejscami świtania tyranii i jutrzenkami niesprawiedliwości. Widzimy sprawiedliwość w szponach tyranii. Błagamy Boga, by ją uwolnił dzięki potędze swej mocy i władzy. On zaiste przyćmiewa wszystko, co jest w niebiosach i na ziemi. Nikt nie ma prawa, by sprzeciwiać się komukolwiek co do tego, co spotkało Sprawę Boga. Każdemu, kto zwrócił swą twarz ku Najznakomitszemu Horyzontowi przystoi, by trzymał się mocno sznura cierpliwości i złożył swe zaufanie w Bogu, Pomocy w Niebezpieczeństwie, Nieskrępowanym. O wy ukochani Boga! Pijcie do woli ze źródła mądrości i spacerujcie po ogrodzie mądrości, i unoście się w atmosferze mądrości, i przemawiajcie mądrze i elokwentnie. Tak oto nakazuje wam wasz Pan, Wszechmocny, Wszechwiedzący. (11)

O Báqirze! Nie polegaj na swojej sławie i swojej potędze. Jesteś niby ostatni ślad światła słonecznego na szczycie góry. Niedługo zgaśnie, tak jak nakazał Bóg, Wszystko Posiadający, Najwyższy. Twoja sława i sława takich, jak ty zostały odebrane i oto zaprawdę jest to, co zostało zarządzone przez Tego, u którego jest Tablica Matka. Gdzie można odnaleźć tego, który spierał się z Bogiem i dokąd udał się ten, który przeczył Jego znakom i odwrócił się od Jego suwerenności? Gdzie są ci, którzy zgładzili Jego wybranych i przelali krew Jego świętych? Zastanów się, abyś mógł dostrzec oddechy twoich czynów, o niemądry wątpiący! Z twojego powodu Apostoł lamentował, a Czysta zawołała, kraje zostały spustoszone i ciemność ogarnęła wszystkie regiony. O zgromadzenie duchownych! Przez was ludzie zostali poniżeni i sztandar islamu zniszczony, a potężny tron obalony. Za każdym razem, gdy wnikliwy człowiek starał się trzymać tego, co wywyższyłoby islam, podnieśliście krzyk, przez co został On powstrzymany od osiągnięcia celu, podczas gdy kraj popadał w całkowitą ruinę. (12)

Pomyśl o Sułtanie Turcji! Nie chciał wojny, lecz tacy jak ty jej pragnęli. Kiedy wzniecono jej ognie, a jej płomienie rozgorzały, osłabiło to rząd i ludzi. Temu daje świadectwo każdy prawy i spostrzegawczy człowiek. Jej nieszczęścia stały się tak ogromne, iż dymy otoczyły Kraj Tajemnicy i jego okolice, a ukazało się to, co zostało objawione w Tablicy Sułtana. (13)

O Moje Najwyższe Pióro! Pozostaw wspomnienie o Wilku i przypomnij sobie Wężycę , której okrucieństwo sprawiło, że wszystkie stworzenia zapłakały, a kończyny świętych zadrżały. Tak oto nakazuje Tobie Pan wszystkich imion w tym chwalebnym stanie. Czysta wołała przez twoją nikczemność, a jednak wyobrażasz sobie, że jesteś z rodziny Apostoła Boga! Do tego skłoniła cię twoja dusza, o ty, który zamknąłeś się przed Bogiem, Panem wszystkiego, co było i co będzie. Osądzaj sprawiedliwie, o Wężyco! Za jaką zbrodnię ukąsiłaś dzieci Apostoła Boga i splądrowałaś ich majątek? Czy wyrzekłaś się Tego, który cię stworzył swoim rozkazem „bądź i stało się”? Postąpiłaś z dziećmi Apostoła Boga tak, jak ani ‘Ád nie postąpił z Húdem, ani Thamúd z Sálihem, ani żydzi z Duchem Boga, Pana wszystkiego istnienia. Zaprzeczasz znakom twojego Pana, które gdy tylko zostały zesłane z nieba Jego Sprawy, to wszystkie księgi świata skłoniły się przed nimi? Rozmyślaj, abyś uświadomił sobie twój czyn, o nieuważny wygnańcu! Niebawem pochwycą cię oddechy nagany, tak jak pochwyciły innych przed tobą. Zaczekaj, o ty, który dodałeś Bogu towarzyszy, Panu widzialnego i niewidzialnego. Oto dzień, który Bóg ogłosił językiem Jego Apostoła. Rozważaj, abyś pojął to, co zesłał Wszechmiłosierny w Koranie i w tej Tablicy. Oto dzień, kiedy przyszedł Ten, który jest Jutrzenką Objawienia z przejrzystymi dowodami, których nie zliczy nikt. Oto dzień, w którym każdy człowiek obdarzony rozumem odkrył zapach powiewu Wszechmiłosiernego w świecie stworzenia, a każdy wnikliwy człowiek pospieszył do żywych wód łaski Jego Pana, Króla Królów. O nieuważny! Opowieść o Poświęceniu opowiedziana została od nowa, a ten, który miał być ofiarowany, skierował swe kroki ku miejscu poświęcenia i nie powrócił z powodu tego, co wyrządziła twoja ręka, o przewrotny, nienawistny! Czy wyobrażałeś sobie, że męczeństwo pogrąży tę Sprawę? Nie, na Tego, którego Bóg uczynił Skarbnicą swojego Objawienia, jeśli jesteś z tych, co rozumieją. Biada niech będzie tobie, o ty, który dodałeś Bogu towarzyszy i biada tym, którzy wzięli ciebie za przywódcę bez czytelnego dowodu lub przejrzystej Księgi. Jak liczni są ciemiężcy stojący przed tobą, którzy powstali, by zagasić światło Boga i jak liczni bezbożni, którzy mordowali i plądrowali dopóty serca i dusze ludzi niezałkały z powodu ich okrucieństwa! Słońce sprawiedliwości zaciemniło się, ponieważ wcielenie tyranii wyniesione zostało na tron nienawiści, a mimo to ludzie nie rozumieją. Dzieci Apostoła zostały zamordowane, a majątek ich ograbiony. Powiedz: Czy według ciebie majątek ich czy oni sami wyparli się Boga? Osądź sprawiedliwie, o nieuważny, któryś został odcięty od Boga niby zasłoną. Trzymałeś się tyranii i odrzuciłeś sprawiedliwość, na co wszystkie stworzenia załkały, a ty nadal jesteś wśród przewrotnych. Uśmierciłeś starszych i ograbiłeś młodych. Czy myślisz, że zużyjesz to, co zgromadziła twoja niegodziwość? Nie, przeze Mnie! O tym zawiadamia cię Ten, który jest świadomy wszystkiego. Na Boga! To, co posiadasz nie przyniesie ci korzyści, ani to, co nagromadziłeś przez swoje okrucieństwo. Temu zaświadcza Twój Pan, Wszechwiedzący. Powstałeś, aby zgasić światło Sprawy; niebawem twój własny ogień zostanie zgaszony na Jego rozkaz. On, zaprawdę, jest Panem siły i mocy. Zmiany i losy świata, ani potęga narodów nie zawiodą Go. On czyni to, czego zapragnie i zarządza to, co jest Jego wolą przez moc swojego panowania. Pomyśl o wielbłądzicy. Chociaż była tylko zwierzęciem, to jednak Wszechmiłosierny wywyższył ją do tak wysokiego stanu, iż języki ziemi wspominały o niej i cieszyły się jej chwałą. On, zaiste, ocienia wszystko, co jest w niebiosach i na ziemi. Nie ma innego Boga poza Nim, Wszechmocnego, Wielkiego. Tak oto przystroiliśmy niebo Naszej Tablicy słońcami Naszych światów. Błogosławiony jest człowiek, który je osiągnął i został oświecony ich światłem, a biada tym, którzy się odwrócili i Jemu zaprzeczyli i zbłądzili daleko od Niego. Chwała niech będzie Bogu, Panu światów! (14)

Mimo, iż Królestwo Chwały pozbawione jest próżności tego świata, to jednak w skarbnicy ufności i rezygnacji zapisaliśmy Naszym spadkobiercom dziedzictwo bezcenne i niezrównane. Nie pozostawiliśmy skarbów ziemskich ani trosk, jakie one ze sobą przynoszą. Na Boga! W bogactwach ziemskich kryje się strach i czai się niebezpieczeństwo. Rozważcie i przypomnijcie sobie, co Bóg Wszechmiłosierny objawił w Koranie: „Biada każdemu, który oczernia i złośliwie obmawia bliźnich swoich, który gromadzi dobra ziemskie i liczy bogactwa swoje” . Ziemskie bogactwa są przemijające; wszystko, co niszczeje lub podlega zmianie, nie jest i nigdy nie było godne uwagi, z wyjątkiem pewnej, określonej miary. (1)

Po to tylko Ten oto Pokrzywdzony znosił udręki i cierpienia, objawiał święte wersety i przytaczał dowody – ażeby ugasić ogień nienawiści i wrogości, by horyzont serc ludzkich oświeciło światło zgody i aby osiągnął on prawdziwy pokój i szczęście. Z miejsca świtania Boskiej Tablicy, świeci blaskiem promienistym gwiazda zaranna niniejszej wypowiedzi i godzi się, by każdy w niej utkwił swój wzrok: O ludy świata! Oto wzywamy was, abyście przestrzegali tego, co wywyższy waszą rangę. Mocno uchwyćcie się bojaźni Bożej i pewnie trzymajcie się tego, co prawe. Zaprawdę powiadam wam, język przeznaczony jest do wypowiadania tego, co dobre, nie kalajcie go nieprzystojną mową. Bóg przebaczył, co minęło. Odtąd wszyscy winni mówić to, co jest godne i stosowne, a powstrzymać się od oszczerstwa, zniewagi i czegokolwiek, co mogłoby ludzi zasmucić. Wywyższoną jest ranga, którą posiada człowiek! Niedawno to oto wzniosłe Słowo wypłynęło ze skarbnicy Naszego Pióra Chwały: Wielki i błogosławiony jest Dzień ten – Dzień, w którym wszystko, co w człowieku kryło się uśpione, zostało przejawione i przejawiać się będzie. Wywyższoną jest ranga człowieka, gdybyż tylko uchwycił się on prawości i prawdy, a w Sprawie pozostawał mocny i wytrwały. W oczach Wszechmiłosiernego prawdziwy człowiek ukazuje się jako nieboskłon; słońce i księżyc są jego wzrokiem i słuchem, a jego jaśniejące i świecące przymioty – gwiazdami. Zajmuje on najwyższą pozycję, a jego wpływ kształci świat bytu. (2)

Każda wrażliwa istota, która w Dniu tym wdychała aromat szaty Jego i z czystym sercem zwróciła swą twarz w stronę najwspanialszego Horyzontu, zapisana jest w Purpurowej Księdze wśród ludu Bahá. Wznieście, w Imię Moje, puchar Mojej miłującej dobroci i wychylcie go ku Mej cudownej i chwalebnej pamięci. (3)

O mieszkańcy ziemi! Celem religii Bożej jest miłość i jedność; nie czyńcie z niej przyczyny wrogości i niezgody. W oczach tych, którzy rozumieją i którzy posiedli Najwznioślejszy Wzrok, wszystko, co jest skutecznym sposobem na wprowadzenie i zabezpieczenie szczęścia i dobrobytu dzieci człowieczych, zostało już objawione przez Pióro Chwały. Lecz głupcy tej ziemi wykarmieni na złych namiętnościach i żądzach pozostają niebaczni na mądrość doskonałą Tego, który zaiste jest Wszechmądrym, zaś słowa ich i czyny wypływają z próżnych upodobań i pustych wyobrażeń. (4)

O umiłowani i powiernicy Boga! Królowie są przejawem potęgi Boga i świtem Jego mocy i bogactwa. Módlcie się za nich. On powierzył im władztwo na ziemi, a serca ludzkie wybrał na swoje Królestwo. (5)

Konflikty i spory są surowo w Jego Księdze zabronione. Oto wyrok Boży w tym Najwspanialszym Objawieniu. Jest ono przez Boga chronione i przez Niego obdarzone chwałą Jego potwierdzenia. Zaiste, On jest Wszechwiedzącym, Wszechmądrym! (6)

Jest obowiązkiem każdego wspierać jutrzenki władzy i krynice rozkazu, które przystrojone są w szaty prawości i sprawiedliwości. Błogosławieni są władcy i uczeni pośród ludu Bahá. Są oni Mymi powiernikami pośród sług Moich i przejawieniem Mych przykazań pośród ludu Mego. Na nich spoczywa Moja chwała, Moje błogosławieństwa i Moja łaska, które przeniknęły świat bytu. Dlatego też wypowiedzi objawione w Kitáb-i-Aqdas są takie, że z horyzontu ich słów świeci świetliste i olśniewające światło łaski Bożej. (7)

O wy, Gałęzie Moje! Potężna siła, moc doskonała ukryta jest w świecie bytu. W niej utkwijcie wzrok swój i w jej jednoczącym oddziaływaniu, a nie w różnicach, które zdają się z niej wypływać. (8)

Taka jest Wola Boskiego Spadkodawcy: Nakazuje się Aghṣánom, Afnánom i Moim Krewnym, aby wszyscy zwrócili swe oblicza ku Mej Najpotężniejszej Gałęzi. Rozważcie to, co objawiliśmy w Naszej Najświętszej Księdze: „Gdy ocean Mej Obecności odpłynie i Księga Mego Objawienia się zakończy, zwróćcie oblicza swe ku temu, którego Bóg wyznaczył, a który odgałęził się od tego Pradawnego Korzenia”. Przedmiotem tego świętego wersetu jest nikt inny, jak tylko Najpotężniejsza Gałąź [‘Abdu’l-Bahá]. Tak oto objawiliśmy wam łaskawie Naszą pełną mocy Wolę i Jam jest zaprawdę Łaskawym, Wszechmocnym. Bóg, zaprawdę, zrządził, by ranga Gałęzi Większej [Muḥammad-‘Alí] była niższa, niż ranga Największej Gałęzi [‘Abdu’l-Bahá]. On jest zaprawdę Rozkazodawcą, Wszechmądrym. Wybraliśmy „Największego” przed „Większym” zgodnie z nakazem Tego, który jest Wszechwiedzący, Wszystkiego Świadom. (9)

Nakazuje się wszystkim przejawiać miłość do Aghṣánów, wszelako nie dał im Bóg prawa do posiadania własności innych. (10)

O wy, Moi Aghṣánowie, Afnánowie i Moi Krewni! Wzywam was do bojaźni Bożej, do chwalebnych czynów i godnego i stosownego postępowania, które służą uwzniośleniu waszej pozycji. Zaprawdę powiadam wam, bojaźń Boża jest najznakomitszym dowódcą zdolnym doprowadzić Sprawę Bożą do zwycięstwa, a zastępami, które przystoją takiemu przywódcy, są i zawsze były prawy charakter oraz czyste i dobre uczynki. (11)

Powiedz! Nie czyńcie ze źródła porządku – przyczyny zamętu ani z narzędzia do jednoczenia – sposobności do niezgody. Mamy serdeczną nadzieję, że lud Bahá kierować się będzie tymi świętymi słowami: „Mówcie: wszystko pochodzi od Boga”. Ta wzniosła wypowiedź jest jak woda gasząca ogień nienawiści i wrogości tlący się w piersiach i sercach ludzkich. Za pomocą tej jednej wypowiedzi zwaśnione ludy i rody osiągną światło prawdziwej jedności. Zaprawdę, On głosi prawdę i wskazuje drogę. On jest Wszechpotężnym, Wzniosłym, Łaskawym. (12)

Jest obowiązkiem wszystkich poważać i szanować Aghṣánów, aby tym sposobem Sprawa Boga była wysławiona i wywyższone Słowo Jego. Zalecenie to było wielokrotnie wymieniane i zapisane w Świętych Pismach. Dobrze się dzieje tym, którzy zdolni są osiągnąć to, co zalecił im Rozkazodawca, Pradawny Dni. Przykazano wam ponadto szacunek dla członków Świętej Rodziny, dla Afnánów oraz krewnych. Prócz tego wzywamy was, byście służyli wszystkim narodom i ze wszech sił dążyli do poprawy świata. (13)

Wszystko to, co prowadzi do odnowy świata i zbawienia ludów i rodów na ziemi zesłane zostało z nieba wypowiedzi Tego, który jest Pragnieniem świata. Skłońcie uszy wasze ku radom Pióra Chwały. Lepsze jest to dla was od wszystkiego, co znajduje się na ziemi. Świadectwo temu daje Moja wspaniała i zadziwiająca Księga. (14)

Chwała niech będzie Temu, który uczcił Ziemię Bá obecnością Tego, wokół którego krążą wszystkie imiona. Wszystkie atomy ziemi ogłosiły wszystkim stworzonym rzeczom, że zza bramy Miasta-Więzienia pojawiło się i ponad jego horyzontem zaświeciło Ciało Niebieskie piękna wspaniałej Najpotężniejszej Gałęzi Boga – Jego pradawnej i niezmiennej Tajemnicy – podążając do innej ziemi. Smutek zatem pogrążył to Miasto-Więzienie w czasie, gdy inna ziemia raduje się. Wywyższony, niezmiernie wywyższony jest nasz Pan, Kształtujący niebiosa i Stwórca wszystkich rzeczy, Ten, przez którego panowanie otwarły się drzwi więzienia sprawiając, że to, co zostało dawniej w Tablicach obiecane, wypełniło się. Jest On zaprawdę mocnym ponad to, czego pragnie, a w swojej garści dzierży zwierzchnictwo całego stworzenia. On jest Wszechpotężnym, Wszechwiedzącym, Wszechmądrym. (1)

Błogosławiona, podwójnie błogosławiona jest ziemia, którą podążały Jego kroki, oko ucieszone pięknem Jego oblicza, ucho zaszczycone wysłuchaniem Jego wołania, serce, które skosztowało słodyczy Jego miłości, pierś rozszerzona Jego wspominaniem, pióro, które wygłosiło Jego chwałę, zwój narodzony ze świadectwa Jego pism. Prosimy Boga, niech będzie On błogosławiony i wywyższony, aby zaszczycił nas bliskim z Nim spotkaniem. Jest On zaprawdę Wszystkosłyszącym, Wszechpotężnym, Tym, który jest gotowy, by odpowiedzieć. (2)

Bóg zaświadcza, iż nie ma innego Boga oprócz Niego i że Ten, który przyszedł z nieba Boskiego objawienia jest Ukrytym Sekretem, Nieprzeniknioną Tajemnicą, którego przyjście zostało zapowiedziane w Księdze Boga i zwiastowane przez Jego Proroków i Posłańców. Za Jego sprawą ujawnione zostały tajemnice, zasłony zerwane a znaki i dowody odkryte. Patrz! On został teraz objawiony. On wydobywa na światło dzienne, co Jemu upodobane i kroczy po wysokich zakątkach ziemi obdarzony niebiańskim majestatem i mocą. (1)

Błogosławiony ten silny, co roztrzaska bożki próżnych wyobrażeń za sprawą mocy Imienia swego Pana, co władzę sprawuje nad wszystkimi ludźmi. (2)

O Mój Afnánie! Chętnie wspomnimy twe imię w dowód łaski z Naszej strony, by słodkie aromaty Mojego wspominania zwabiły cię do Mojego Królestwa i przyciągnęły cię bliżej do Tabernakulum Mojego majestatu, które zostało wzniesione za sprawą mocy tego Imienia – Imienia, które sprawiło, że zadrżał każdy fundament. (3)

Mówcie: O ludy ziemi! Na prawość Boga! To, co wam obiecano w Księgach waszego Pana, Władcy Dnia Powrotu, ukazało się i zostało objawione. Strzeżcie się, by zmiany i losy świata nie odgrodziły was od Tego, który jest Suwerenną Prawdą. Niebawem wszystko co widzialne wniwecz się obróci, a przetrwa jedynie to, co objawił Bóg, Pan panów. (4)

Mówcie: Oto Dzień chwalebnych czynów, gdybyście tylko o tym wiedzieli. Oto Dzień wychwalania Boga i głoszenia Jego Słowa, gdybyście tylko to dostrzegli. Porzućcie sprawy powszechne wśród ludzi i trzymajcie się mocno tego, co wam nakazał Bóg, Pomoc w Niebezpieczeństwie, Samowystarczający. Nadejdzie wkrótce dzień, w którym wszystkie skarby ziemi nie przyniosą wam żadnej korzyści. O tym świadczy Pan Imion, Ten, który ogłasza: Zaprawdę, nie ma innego Boga poza Nim, Suwerenną Prawdą, Znawcą rzeczy niewidzialnych. (5)

Dobrze dzieje się tobie, o Mój Afnánie, gdyż dostąpiłeś zaszczytu otrzymania Moich Świętych Wersetów, poczułeś słodkie aromaty Mojego Objawienia i odpowiedziałeś na Moje Wołanie w czasie, kiedy Moi słudzy i Moje stworzenia potępiły mnie odrzucając za plecy Księgę Matkę i trzymając się nakazów rzeczników czczych fantazji i próżnych wyobrażeń. Tak oto przemówił Język Wielkości w królestwie wypowiedzi z rozkazu Boga, Pana Stworzenia. (6)

Wytrwaj sumiennie w służbie Sprawie i mocą Imienia Pana twego, Posiadacza wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych utrzymaj pozycję tobie nadaną. Przysięgam na prawość Boga! Gdyby uchylono przed kimś rąbka tajemnicy o tym, co jest ukryte przed oczyma ludzi, stałby się on tak oczarowany, że wzbiłby swój lot do Boga, Pana wszystkiego, co było i będzie. (7)

Niech Jego chwała spoczywa na tobie i na tych, którzy zbliżyli się do Niego i pojęli znaczenie tego, co wzniosłe Pióro Boga, Wszechmocnego, Wszechmiłującego zapisało w tej Tablicy. (8)

Wszelka chwała niech będzie Tobie, o mój Boże, za to, że przystroiłeś świat wspaniałością świtu następującego po nocy, kiedy to narodził się Ten, który zwiastował Objawienie Twojej transcendentnej suwerenności, Jutrzenka Twojej Boskiej Esencji i Objawienie Twojego najwyższego Panowania. Błagam Cię, o Stwórco niebios i Kształtujący imiona, byś łaskawie wspomógł tych, którzy schronili się w cieniu Twojego obfitego miłosierdzia i wznieśli swe głosy wśród ludów świata wychwalając Twoje Imię. (9)

O mój Boże! Ty widzisz Pana wszelkiej ludzkości zamkniętego w swoim Największym Więzieniu, wzywającego głośno Twoje Imię, spoglądającego na Twoją twarz, głoszącego to, co oczarowało mieszkańców Twoich królestw objawienia i stworzenia. O mój Boże! Widzę Moją własną Istotę schwytaną rękoma Twoich sług, lecz światło Twojej suwerenności i objawienia Twojej niepokonanej siły świeci jasno z Jego twarzy pozwalając wszystkim wiedzieć z pewnością, że Ty jesteś Bogiem i że nie ma innego Boga prócz Ciebie. Ani siła potężnych nie może Cię powstrzymać ani też władza rządzących nad Tobą nie zapanuje. Czynisz to, co Tobie upragnione, za sprawą swojej suwerenności, która ogarnia wszelkie stworzenie i zarządzasz wedle swego życzenia poprzez siłę swojego nakazu, co przenika całe stworzenie. (10)

Błagam Cię na chwałę Twojego Objawienia i potęgę Twojej mocy, Twojej suwerenności i Twojej wzniosłości, abyś uczynił zwycięskimi tych, którzy powstali, by Ci służyć, którzy wspomogli Twoją Sprawę i uniżyli się przed wspaniałością światła Twojej twarzy. Spraw, o Mój Boże, aby triumfowali nad Twoimi wrogami i trwali w Twojej służbie, aby poprzez nich ustanowiono dowody Twojego panowania w Twoich krainach oraz aby znaki Twojej niezłomnej potęgi ukazały się na Twoich ziemiach. Zaprawdę, mocen jesteś czynić to, czego zapragniesz; nie ma innego Boga poza Tobą, Pomocą w Niebezpieczeństwie, Samoistniejącym. (11)

Ta chwalebna Tablica została objawiona w Rocznicę Narodzin [Bába], abyś mógł recytować ją w duchu pokory i błagania, i składać dzięki swojemu Panu, Wszechwiedzącemu, o wszystkim Powiadomionemu. Podejmij wszelki wysiłek, by służyć Bogu, aby dzięki tobie pojawiło się to, co uwieczni twoją pamięć w Jego chwalebnym i wywyższonym niebie. (12)

Powiedz: Pochwalony bądź, o mój Boże! Błagam Cię na Miejsce Świtania Twoich znaków i na Objawiciela Twoich jasnych dowodów, abyś zezwolił, bym w każdych warunkach trzymał się mocno sznura Twojej kochającej opatrzności i przylgnął ściśle do rąbka Twojej hojności. Zalicz mnie zatem do tych, których zmiany i przypadki świata nie powstrzymały od służenia Tobie i bycia wiernym Tobie, których napaść ludzi nie zdołała przeszkodzić w wywyższaniu Twojego Imienia i w świętowaniu Twojej chwały. Łaskawie dopomóż mi, o mój Panie, abym czynił to, co Tobie umiłowane i Tobie upragnione. Dozwól mi zatem wypełniać to, co wywyższy Twoje Imię i rozpali ogień Twojej miłości. (13)

Ty jesteś, zaprawdę, Przebaczającym, Szczodrym. (14)

O Ḥusaynie! Niech Bóg pozwoli, abyś zawsze był jasnym i promiennym, lśniącym światłem Słońca Prawdy i mógł uwolnić swój język w wywyższaniu Imienia Boga, co jest najchwalebniejszym ze wszystkich czynów. (15)

Rozważ mnogość dusz, które wydawały się być wielce gorliwymi i spragnionymi, lecz kiedy Ocean żywych wód wezbrał w świecie istnienia, one zostały go pozbawione, gdyż nie zdołały odrzucić próżnych fantazji i stać się świadomymi Tego, który jest Przedmiotem wszelkiej wiedzy. Niepowodzenie to jest zapłatą za czyny ich rękoma uprzednio dokonane. (16)

Składaj dzięki Ukochanemu świata za łaskawe wspomożenie cię, byś osiągnął utwierdzenie w tej chwalebnej Sprawie. Błagaj Go ponadto, aby umocnił w niej swoich ukochanych, gdyż podburzające pisma siejących niezgodę szeroko są rozpowszechnione a wrzawa wieszczących zło podnosi się głośno. Szczęśliwi ci, którzy odrzucili za Na Boga Samego! Wydałeś wszystko oprócz Boga i trzymali się mocno tego, co nakazał im Pan siły i mocy. (17)

Jego Chwała niech będzie z Tobą i z tymi, którym umożliwiono rozpoznanie i przyjęcie tej potężnej Sprawy. (18)

Oto Tablica, którą Pan wszelkiego istnienia zesłał ze swojej chwalebnej pozycji na cześć tego, kto uwierzył w Boga, Wszechmocnego, Wszechmiłującego. (19)

Błogosławiony wędrowiec, który rozpoznał Upragnionego i poszukujący, który usłuchał Wezwania Tego, który jest zamierzonym Celem całej ludzkości, i uczony, który uwierzył w Boga, Pomagającego w Niebezpieczeństwie, Samoistnego. (20)

Jakże olbrzymia jest liczba uczonych, którzy odwrócili się od drogi Boga i jakże liczni niewykształceni, którzy pojęli prawdę i pospieszyli do Niego mówiąc: „Pochwalony bądź, o Panie wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych”. (21)

Na prawość Boga! Horyzont świata lśni światłem Najwspanialszego Luminarza, ogół ludzkości jednak tego nie dostrzega. Zaiste Ten, który jest Suwerenną Prawdą porusza się przed oczyma wszystkich ludzi. Temu zaświadcza Ten, który głosi w samym sercu świata: „Zaprawdę nie ma innego Boga oprócz Mnie, Wszechmogącego wobec wszystkich rzeczy, czy to z przeszłości czy z przyszłości”. (22)

Wielkie jest błogosławieństwo wyznawcy, który skierował się ku Niemu i zyskał dostęp do Jego obecności, a biada każdemu niewierzącemu, który odwrócił się od Boga i podążał za zbłąkanymi i odrzuconymi. (23)

O Przyjacielu! W Bayánie poleciliśmy wszystkim w tym Największym Objawieniu, aby patrzyli swoimi własnymi oczami i słuchali swoimi własnymi uszami. Lecz kiedy horyzont świata oświetlony został jasnym światłem tego Objawienia, wielu zapomniało o tym Boskim przykazaniu, straciło z pola widzenia to niebiańskie wezwanie i zanurzyło się w próżnych wyobrażeniach, które stworzyły ich umysły. Zaprawdę oblicze słońca sprawiedliwości i prawości ukryte jest za obłokami próżnych fantazji, które wymyślili niemądrzy. Nie dziw zatem, iż ruchy ptaków ciemności przykuwają uwagę. Poprzez moc Imienia Najukochańszego zapraszaj otwarte dusze na święty dwór Boga, aby nie pozostały pozbawione niebiańskiej Fontanny żywej wody. On jest zaprawdę Łaskawym, Przebaczającym. (24)

Wzrok życzliwej dobroci Boga – wywyższany jest On i wychwalany – skierowany był po wieczność ku Jego ukochanym przyjaciołom; zaiste jest On tym, który wie i pamięta. (25)

O Javád! Taka jest wspaniałość tego Dnia, iż samą Godzinę ogarnia wzburzenie, a wszystkie niebiańskie Pisma świadczą o jego zniewalającym majestacie. W tym Dniu Księga uroczyście zaświadcza o Jego chwale, a Równowaga pragnie podnieść swój głos. Oto Dzień, w którym Sirat woła: „Jestem prostą Ścieżką”, a Góra Synaj głosi: „Zaprawdę przyszedł Pan Objawienia”. (26)

Przytłoczeni pijaństwem zepsutych skłonności ludzie ziemi znajdują się w stanie zamroczenia. Są zatem odgrodzeni od cudownych znaków Boga, powstrzymani od osiągnięcia ostatecznego celu i pozbawieni obfitych rozlewów Boskiej łaski. (27)

Przystoi ludziom Boga być wyrozumiałymi. Winni oni dzielić się Słowem Boga zgodnie z odpowiednią miarą zrozumienia i zdolności słuchacza, aby dzieci ludzkie zostały rozbudzone z nieuwagi i zwróciły swe twarze ku temu Horyzontowi, który jest niezmiernie wywyższony ponad każdy horyzont. (28)

O Javád! Różnorodne dary Boga zawsze były i będą tobie zapewnione. Pochwalony niech będzie Bóg! Zostałeś uchroniony przed największą zgrozą i zdołałeś przybliżyć się do Najwspanialszej Szczodrości w czasie, gdy wszyscy ludzie zostali powstrzymani od rozpoznania wiecznego Króla przez przesłonienie zasłonami zewnętrznej chwały, a mianowicie duchownych tego dnia. Dbaj tak czule jak o swoje własne życie o to świadectwo wygłoszone przez Wszechchwalebne Pióro i staraj się z całej swojej mocy zachować je przez potęgę Imienia Tego, który jest Ukochanym całego stworzenia, aby ten wzniosły zaszczyt stał się dowodem przeciwko oczom i rękom złodziei. Zaprawdę Pan twój jest Objaśniającym, Wszechwiedzącym. (29)

Przekaż pozdrowienia od tego Pokrzywdzonego wszystkim ukochanym przyjaciołom w tym regionie i przypomnij im Nasze wspaniałe i wzniosłe wspomnienia, aby porzucili oni rzeczy powszechne wśród nich, zwrócili serca do tego, co należy do Boga i pozostali oczyszczeni z nieprzyzwoitych czynów i dążeń. (30)

Niechaj chwała Wszechmocnego, Wszechmądrego spoczywa na tobie i na tych, którzy są tobie pokrewni. (31)

Wspominamy tego, który został przyciągnięty Naszym Wezwaniem, gdy zostało ono wzniesione ze szczytu transcendentnej chwały i który zwrócił swoją twarz ku Bogu, Panu stworzenia. Jest on zaliczony do tych, którzy usłyszeli i odpowiedzieli na wezwania swojego Pana w czasie, kiedy ludzie świata są uwikłani w namacalne zasłony. Świadczy On o tym, o czym świadczył Bóg i uznaje swoją wiarę w to, co ogłosił Język Wielkości. Temu daje świadectwo Pan Imion w tej cudownej Tablicy. (32)

O Moje wzniosłe Pióro! Zanieś mu, w moim imieniu, radosne wieści o rzeczach, które Bóg, Potężny, Wszechmocny dla niego przeznaczył. Zaprawdę był on przez większość czasu przybity wielorakimi smutkami i zaiste jego miłosierny Pan jest Tym, który widzi i wie wszystkie rzeczy. Raduj się radością wielką, jako że ten Pokrzywdzony zwrócił swą twarz ku tobie, wspomniał niegdyś twoje imię i wspomina je w tej właśnie chwili. (33)

Moim ukochanym przyjaciołom przekaż pozdrowienia w Moim imieniu oraz wieści o łaskawych darach ich Pana, Dającego, Wszechszczodrego. Z tej wzniosłej pozycji przesyłamy Nasze pozdrowienia takim wyznawcom, którzy uchwycili się mocno Pewnej Rękojeści i pili wyborne wino stałości z ręki łaski ich Pana, Wszechmocnego, Wszechwysławianego. (34)

W tym Dniu zmysł słuchu ogłasza: „Oto mój Dzień, w którym słucham cudownego Głosu dochodzącego z okolicy Więzienia mojego Pana, Dobitnego, Słyszącego”. A zmysł wzroku woła głośno: „Zaprawdę to jest mój Dzień, gdyż dostrzegam Jutrzenkę chwały świecącą jasno z rozkazu Tego, który jest Zarządzającym, Wszechpotężnym”. Błogosławione jest ucho, które usłyszało wołanie: „Patrz, a Mnie ujrzysz” i szczęśliwe oko, które wejrzało na najwspanialszy Znak, świtający z tego świetlistego horyzontu. (35)

Powiedz: O zgromadzenie panujących, uczonych i mądrych. Obiecany Dzień nadszedł i Pan Zastępów pojawił się. Raduj się radością wielką z powodu tego największego szczęścia. Wspomagaj Go zatem przez moc mądrości i wypowiedzi. Tak nakazuje ci Ten, który zawsze oznajmiał: „Zaiste nie ma Boga prócz Mnie, Wszystkowiedzącego, Wszechmądrego”. (36)

Niech Jego chwała spoczywa na tobie i na tych, którzy są z tobą oraz tych, którzy troszczą się o ciebie i słuchają słów, które wypowiadasz wychwalając to potężne, to ponadzmysłowe Objawienie. (37)

O Ty, który nosisz Moje Imię, Júd [Szczodrość]! Z tobą niech będzie Moja Chwała. Nachyl ucha ku temu, co usłyszałeś niegdyś, kiedy Poranna Gwiazda świadectwa świeciła jasno nad horyzontem Iraku, kiedy Bagdad służył jako Siedziba Tronu twojego Pana, Wzniosłego, Potężnego. (38)

Daję świadectwo, że usłyszałeś melodię Boga i Jego słodką wymowę, nachyliłeś swe ucho ku gruchaniu Gołębicy Boskiego Objawienia i usłyszałeś Słowika wierności wyśpiewującego swe nuty na Gałęzi Chwały: Zaprawdę nie ma innego Boga poza Mną, Niezrównanym, o wszystkim Powiadomionym. (39)

O ty, który nosisz Moje Imię! Spojrzenia życzliwej dobroci Boga były i nadal będą kierowane ku tobie. Będąc w Jego obecności usłyszałeś Głos Jedynego prawdziwego Boga – wywyższona niech będzie Jego chwała – i ujrzałeś odsłoniętą wspaniałość Światła Boskiej wiedzy. Zastanów się przez chwilę! Jakże wzniosła jest Wypowiedź Tego, który jest Suwerenną Prawdą i jakże opłakane są próżne spory ludzi! Nagromadzenie próżnych fantazji zatkało ludzkie uszy i przeszkodziło im w słuchaniu Głosu Boga, a zasłony ludzkiej wiedzy i fałszywych wyobrażeń powstrzymały ich oczy od spoglądania na wspaniałość światła Jego oblicza. Ramieniem mocy i potęgi uratowaliśmy wiele dusz od martwicy zbliżającego się wyginięcia i umożliwiliśmy im osiągnięcie Jutrzenki chwały. Ponadto wyłożyliśmy jasno Boskie tajemnice i przepowiedzieliśmy przyszłe wydarzenia najwyraźniejszym językiem, aby ani wątpliwości niewiernych, ani zaprzeczenia krnąbrnych, ani podszepty niebacznych, nie powstrzymały poszukujących prawdy przed Źródłem światła Jedynego prawdziwego Boga. Niemniej jednak zdaje się, iż niektórych ludzi ogarnęła padaczka, inni zaś sponiewierani są jak puste w środku pniaki. Porzucają oni Boga, Najbardziej Wzniosłego – Tego, przed którego jednym objawionym wersetem bledną do niskości i znikomości wszystkie Pisma przeszłości i bardziej współczesnych czasów – i zwracają swe serca ku kłamliwym bajkom i podążają za pustymi słowami. (40)

Zapewne piłeś z oceanu Mej wypowiedzi i doświadczyłeś promienistej wspaniałości sfery Mej mądrości. Słyszałeś także powiedzenia niewiernych, którym ani podstawy Wiary nie są znane, ani nie skosztowali oni wybornego Wina, którego pieczęć zerwana została mocą Mego Imienia, Pomocy w Niebezpieczeństwie, Samoistnego. Błagaj Boga, aby wyznawcy obdarzeni prawdziwym zrozumieniem mogli łaskawie czynić to, co jest Mu miłe. (41)

Jakże dziwne, że pomimo tego rozbrzmiewającego się Wołania, pomimo pojawienia się tego najwspanialszego Objawienia, zauważamy, że ludzie w dużej mierze skierowali swe serca na próżności świata i przerażeni są i zmartwieni z powodu panujących wątpliwości i nikczemnych sugestii. Powiedz: Oto Dzień samego Boga; bójcie się Boga i nie bądźcie z tych, co nie uwierzyli w Niego. Odrzućcie za swe plecy próżne opowieści i spoglądajcie na Moje Objawienie Moimi oczyma. Do tego zostaliście wezwani w niebiańskich Księgach i Pismach, w Zwojach i Tablicach. (42)

Powstań, by służyć Sprawie twojego Pana; przekaż potem ludziom radosne wieści o tym jasnym Świetle, którego objawienie ogłosił Bóg poprzez swych Proroków i Posłańców. Wezwij ponadto każdego do przestrzegania ostrożności, tak jak nakazał Ten, a w Imię Boga doradź im mówiąc: Przystoi każdemu w tym Dniu Boga poświęcić się nauczaniu Sprawy z najwyższą roztropnością i wytrwałością. Jeśli odkryje czystą glebę, niech sieje nasiona Słowa Boga, w przeciwnym razie lepiej będzie zachować ciszę. (43)

Niedawno to najwznioślejsze Słowo zostało objawione w Karmazynowej Księdze przez Wszechchwalebne Pióro: „Niebo Boskiej mądrości oświetlone jest dwoma luminarzami: konsultacją i współczuciem”. Prosimy Boga, aby każdy mógł przestrzegać tego ważkiego i błogosławionego słowa. (44)

Niektórzy ludzie zdają się być całkowicie pozbawieni zrozumienia. Trzymając się sznura próżnej fantazji odgrodzili się od Pewnej Rękojeści. Przysięgam na Moje życie! Gdyby przez chwilę rozważyli uczciwie to, co zesłał Wszechmiłosierny, każdy z osobna i wszyscy razem spontanicznie wypowiedzieliby te słowa: „Zaprawdę Tyś jest Prawdą, oczywistą Prawdą”. (45)

Przystoi ci zwracać swój wzrok w każdych warunkach ku Jedynemu prawdziwemu Bogu i próbować usilnie służyć Jego Sprawie. Przypomnij sobie, kiedy byłeś w Moim towarzystwie, w Tabernakulum Chwały i usłyszałeś ode Mnie to, co Ten, który rozmawiał z Bogiem [Mojżesz] usłyszał na Synaju Boskiej wiedzy. Tak oto łaskawie cię wspomogliśmy, umożliwiliśmy rozpoznać prawdę i przestrzegliśmy cię, abyś mógł składać dzięki szczodremu Panu. Powinieneś zachować tę wzniosłą pozycję dzięki potędze Mego Imienia, Wszechmocnego, Wiernego. (46)

Przekaż pozdrowienia ode Mnie Moim ukochanym i spraw, aby usłyszeli oni Mój słodki Głos. Tak nakazuje ci Ten, kto nakazywał ci w przeszłości; Ja jestem zaprawdę Zarządzającym, o wszystkim Powiadomionym. Chwała niechaj będzie tobie i tym, którzy nachylają ucha ku twoim słowom o tej doniosłej Sprawie oraz tym, którzy miłują cię ze względu na Boga, Pana światów. (47)

O Ḥaydar! Ten Pokrzywdzony usłyszał twój głos wzniesiony w służbie Sprawie Boga i jest świadomy uczucia radości, które rozbudziła w twym sercu Jego miłość oraz twych spazmów udręki z powodu tego, co spotkało Jego ukochanych. Przysięgam na Pana miłosierdzia! Cały świat jest pogrążony w smutku, podczas gdy ludzkość rozdarta jest wątpliwościami i sporami. Ludzie Boga, Pana Imion są tak dotkliwie osaczeni przez wrogów, iż najznakomitszy Raj zapłakał, a mieszkańcy najwyższego Nieba oraz ci, którzy dniem i nocą krążą wokół Tronu głośno zawodzili. (48)

O ‘Alí! Niedole i smutki nie są w stanie powstrzymać twojego Pana, Wszechmiłosiernego. Zaprawdę powstał On, aby walczyć o Sprawę Boga tak, że ani zniewalająca siła świata, ani tyrania narodów nie mogą Go nigdy zatrwożyć. Woła On głośno pomiędzy ziemią a niebem głosząc: Obiecany Dzień nadszedł. Pan stworzenia ogłasza: Zaprawdę nie ma innego Boga poza Mną, Wszechmocnym, Wszechszczodrym. (49)

O ‘Alí! Niedojrzali pragną zagasić światło Boga swoimi ustami oraz zdusić swoimi czynami płomień Płonącego Krzewu. Powiedz, żałosna jest zaiste wasza niedola, o wcielenia złudzeń. Bójcie się Boga i nie odrzucajcie niebiańskiej łaski, która rozlała swój blask na wszystkie regiony. Powiedz, pojawił się Ten, który jest Wyrazicielem ukrytego Imienia, obyście o tym wiedzieli. Przyszedł Ten, którego przyjście zostało przepowiedziane w niebiańskich Pismach, obyście to zrozumieli. Horyzont świata oświetlony jest wspaniałościami tego Największego Objawienia. Spieszcie z promiennymi sercami i nie bądźcie z tych co pozbawieni są zrozumienia. Wybiła wyznaczona Godzina, a ludzkość poległa. Temu dają świadectwo zasłużeni słudzy Boga. (50)

O Ḥaydar-‘Alí! Przysięgam na prawość Boga! Zadęto w Trąbkę Bayánu tak jak zarządził Pan, Miłosierny, a wszyscy w niebiosach i na ziemi omdleli oprócz tych, którzy uniezależnili się od świata, trzymając się mocno Sznura Boga, Pana ludzkości. Oto jest Dzień, w którym ziemia świeci promiennym światłem twojego Pana, lecz ludzie zagubieni są w błędzie i odgrodzeni niby zasłoną. Pragniemy odrodzić świat, lecz oni postanowili położyć kres Mojemu życiu. Tak oto podpowiedziały im ich serca w tym Dniu – Dniu, który został rozpromieniony jasnym światłem oblicza jego Pana, Wszechmocnego, Wszechpotężnego, Nieskrępowanego. Księga Matka podniosła swój Głos, lecz ludzie pozbawieni są słuchu. Zachowana Tablica objawiona została zgodnie z prawdą, lecz ogół ludzkości jej nie czyta. Zaprzeczyli oni łaskawej przychylności Boga, kiedy Księga została na nich zesłana i odwrócili się oni od Boga, Znającego rzeczy niewidzialne. Mocno trzymają się rąbka próżnych fantazji odwracając swe plecy od ukrytego Imienia Wszechmocnego. (51)

Mówcie, o zgromadzenie duchownych! Bądźcie sprawiedliwi w swoim osądzie, błagam was na Boga. Przedstawcie zatem takie dowody i świadectwa, jakie posiadacie, jeśli macie zostać zaliczonymi do mieszkańców tej chwalebnej siedziby. Zwróćcie swe serca ku Jutrzence Boskiego Objawienia, abyśmy odkryli przed waszymi oczyma równoważnik wszystkich takich wersetów, dowodów, świadectw, potwierdzeń i zeznań, które posiadacie wy i inne rody ziemi. Bójcie się Boga i nie bądźcie z tych, co w pełni zasługują na karę Boga, Pana stworzenia. (52)

Oto Dzień, w którym Ocean wiedzy podniósł swój Głos i wyrzucił swe perły. Obyście o tym wiedzieli! Niebo Bayánu wzniosło się w prawdzie na rozkaz Boga, Pomocy w Niebezpieczeństwie, Samoistnego. Przysięgam na Boga! Istota wiedzy woła i mówi: Patrz! Przyszedł Ten, który jest Przedmiotem całej wiedzy, a przez Jego przyjście zostały upiększone święte Księgi Boga, Łaskawego, Miłującego. Każde objawienie łaski, każde świadectwo dobrych darów emanuje z Niego i do Niego powraca. (53)

Bójcie się Boga, o zgromadzenie głupców i nie powodujcie cierpień tym, którzy nie pragnęli niczego oprócz tego, co Bóg zapragnął. Ponadto, jeśli usłuchacie mojego wezwania, nie podążajcie za swymi samolubnymi żądzami. Nadchodzi dzień, kiedy wszystko, co teraz widać, wyblednie, a wy zapłaczecie, gdyż zaniedbaliście obowiązek wobec Boga. Temu zaświadcza ta zapisana Tablica. (54)

Raduj się radością wielką, iż wspomnieliśmy ciebie teraz i w przeszłości. Zaprawdę słodkie aromaty tych wspomnień przetrwają i nie ulegną zmianie przez wieczność Imion Boga, Pana ludzkości. Łaskawie przyjęliśmy twoje modlitwy, twoją pochwałę, twoją pracę nauczania i służbę, którą oddałeś na rzecz tego potężnego Ogłoszenia. Słuchaliśmy także tego, co twój język wypowiadał na spotkaniach i zebraniach. Zaprawdę Pan twój słyszy i obserwuje wszystkie rzeczy. Przyodzialiśmy cię szatą Mojego zadowolenia w Moim niebiańskim Królestwie, a z Boskiego Drzewa Lote wzniesionego na granicach doliny bezpieczeństwa i pokoju, znajdującego się w świetlistym Miejscu poza chwalebnym Miastem, wołamy głośno do ciebie mówiąc: Zaiste nie ma innego Boga prócz Mnie, Wszechwiedzącego, Wszechmądrego. Powołaliśmy cię do istnienia, abyś Mi służył, abyś wychwalał Moje Słowo i głosił Moją Sprawę. Skup swą energię na tym, po coś został stworzony poprzez Wolę najwyższego Zarządcy, Pradawnego Dni. (55)

W tej chwili wspominamy Naszych ukochanych i zanosimy im radosne wieści o niewyczerpanej łasce Boga i o rzeczach, które zostały im zapewnione w Mojej świetlistej Księdze. Godziliście się na cenzurę wrogów ze względu na Moją miłość i wytrwale znosiliście na Mojej Ścieżce dotkliwe okrucieństwa wyrządzone wam przez bezbożnych. Temu daję świadectwo Ja sam, a Ja jestem Wszechwiedzącym. Jakże ogromna jest liczba miejsc uszlachetnionych waszą krwią ze względu na Boga. Jakże liczne miasta, gdzie wzniesiony został głos waszego biadania i zawodzenie waszej udręki. Ileż to więzień, do których zostaliście wtrąceni przez zastępy tyranów. Wiedzcie z pewnością, że uczyni On was zwycięskimi, wywyższy was pośród ludów świata i unaoczni waszą wysoką pozycję przed oczyma wszystkich narodów. Z pewnością nie pozwoli On, by nagroda Jego ukochanych przepadła. (56)

Uważajcie, by czyny popełnione przez wcielenia próżnych fantazji was nie zasmuciły ani postępki dokonane przez każdego przewrotnego ciemiężyciela was nie zmartwiły. Pochwyćcie kielich stałości poprzez siłę Jego Imienia, pijcie zatem z niego z racji suwerenności Boga, Potężnego, Wszechmogącego. Tak oto zaświeciła Poranna Gwiazda Mojego czułego współczucia i życzliwej dobroci nad horyzontem tej Tablicy, byście dziękowali waszemu Panu, Wszechmocnemu, Wszechszczodremu. (57)

Chwała, która jasno zaświtała z nieba Mojej wypowiedzi niech będzie z tobą i z tymi, którzy skierowali się ku tobie i nachylili ucha ku słowom wypowiedzianym przez twe usta odnośnie tego chwalebnego, tego majestatycznego Objawienia. (58)

Na prawość Boga! Księga Matka ukazała się wzywając ludzkość do Boga, Pana światów, podczas gdy morza ogłaszają: Najwspanialszy Ocean pojawił się, a z jego fal da się słyszeć grzmiący krzyk: „Zaprawdę, nie ma innego Boga prócz Mnie, Niezrównanego, Wszechwiedzącego”. A drzewa wznosząc swój zgiełk wołają: O ludzie świata! Głos Boskiego Drzewa Lote rozlega się wyraźnie, a przenikliwe wołanie Pióra Chwały głośno rozbrzmiewa: Słuchajcie i nie bądźcie z niebacznych. Słońce nawołuje: O zgromadzenie duchownych! Niebo religii jest rozdarte, księżyc rozszczepiony, a ludy ziemi zgromadzone są razem w nowym zmartwychwstaniu. Bójcie się Boga i nie podążajcie za podszeptami waszych pasji, raczej idźcie za Tym, o którym świadczyły Pisma Boga, Wszechwiedzącego, Wszechmądrego. (59)

Zdarzenie na Synaju zostało ponownie odegrane w tym Objawieniu, a Ten, który rozmawiał na Górze woła głośno: Zaprawdę, nadszedł Upragniony, zasiada On na tronie pewności, obyście to dostrzegli. Wezwał wszystkich ludzi do przestrzegania tego, co sprzyja wywyższeniu Sprawy Boga i poprowadzi ludzkość do Jego Prostej Ścieżki. (60)

Jakże wielka jest liczba uciskanych, których oczarowało Wołanie Boga! Jakże liczni mocarze, co powstali, by dokonać aktów agresji, które sprawiły, iż mieszkańcy najwyższego Raju zapłakali, a ci zamieszkujący tę chwalebną siedzibę zawodzili z rozpaczy! Jakże ogromny tłum biednych, którzy pili wyborne wino Boskiego objawienia i jak wielu bogatych, którzy odwrócili się, odrzucili prawdę i ogłosili swoją niewiarę w Boga, Pana tego błogosławionego i cudownego Dnia! (61)

Powiedz: Bójcie się Boga, potem obserwujcie słuszność w waszym osądzie tego Wielkiego Oznajmienia, przed którym, gdy tylko ono zaświeciło, każde doniosłe oznajmienie kłaniało się w uwielbieniu. Powiedz: o zgromadzenie niemądrych! Jeśli Go odrzucicie, jakże udowodnicie waszą wierność poprzednim Posłańcom Boga czy też potwierdzicie prawdziwość waszej wiary w to, co zesłał On ze swojego potężnego i wywyższonego Królestwa? Jaką korzyść przynoszą wam wasze majątki? Jaką ochronę dają wam wasze skarby? Żadnej, przysięgam na Ducha Boga, który przenika wszystkich w niebiosach i na ziemi. Odrzućcie to, co zgromadziliście rękami próżnej fantazji i pustych wyobrażeń i uchwyćcie się mocno Księgi Boga, która została zesłana na mocy Jego nieodpartej i nienaruszalnej władzy. (62)

Twój list przedstawiono temu Pokrzywdzonemu, a na twoją cześć objawiliśmy tę Tablicę, z której roznosi się aromat miłosiernej łaski twego Pana, Współczującego, Szczodrego. Błagamy Boga, aby uczynił ciebie niby chorągwią wzniesioną w mieście Jego wspominania oraz wywyższył twoją pozycję w tej Sprawie – Sprawie, w której cieniu szczerze oddani Bogu ujrzą ludy i rodziny ziemi szukające schronienia. Zaprawdę, twój Pan wie i powiadamia. Błagamy Go ponadto, by karmił cię tym, co najlepsze, z tego, co zostało ukryte w Jego Księdze. On jest zaprawdę Tym, który słucha i odpowiada na wezwanie. (63)

Trwaj we wspomaganiu Jego Sprawy poprzez wzmacniającą siłę zastępów mądrości i wypowiedzi. Tak oto zarządził Bóg, Łaskawy, Wszechwysławiany. Błogosławiony wyznawca, który przyjął Prawdę w tym Dniu oraz człowiek o silnej determinacji, którego zastępy tyranii nie zdołały zatrwożyć. (64)

Chwała, która zajaśniała ponad horyzontem wypowiedzi niechaj będzie tobie i tym wyznawcom, którzy pochwycili kielich Jego zapieczętowanego wina dzięki sile Jego Imienia, Samoistnego i pili do dna pomimo tych, którzy odrzucili Tego, w którego wcześniej wyznali wiarę – tych, którzy sprzeciwiali się prawdzie tego Wielkiego Ogłoszenia, o którym świadczył Bóg w swojej drogocennej i pradawnej Księdze. (65)

O Muḥammadzie Ḥusaynie! Bądź gotów otrzymać potoki czułej dobroci Boga, Pana światów. Wszechmiłosierny raczył obdarzyć cię perłami wiedzy z Oceanu łaski Boga, Wszechmocnego, Najbardziej Wzniosłego. (66)

Gdzież jest człowiek wnikliwy, który rozpozna i dostrzeże prawdę? Gdzież można znaleźć człowieka słuchu, który usłucha Mojego cudownego Głosu wołającego z krainy chwały? Gdzież jest dusza, która zwróci swą twarz ku Boskiemu Drzewu Lote tak, by ani zniewalająca moc królów, ani gwałtowne zamieszki poddanych ich nie zawiodły, podnosząc głos pośród całego stworzenia poprzez potęgę mądrości i wypowiedzi, i świadcząc o tym, o czym świadczył Bóg, iż zaiste nie ma innego Boga poza Nim, Potężnego, Niepokonanego, Wszechmocnego, Wiedzącego, Mądrego. (67)

O Ḥusaynie! Twoje imię wspomniano w Największym Więzieniu przed tym Pokrzywdzonym i objawiliśmy dla ciebie to, z czym nie da się porównać żadnych ksiąg świata. Temu zaświadcza Król wieczności; pomimo to większość ludzkości zalicza się do niebacznych. Z miejsca świtania świadectwa podnieśliśmy Wołanie do wszystkich, co zamieszkują krainę stworzenia. Wśród ludzi są ci, których uniósł aromat wypowiedzi Pana tak, iż porzucili oni wszystko, co należy do ludzi w swoim pragnieniu osiągnięcia dworu obecności Boga, Pana potężnego tronu. Istnieją także ci, którzy są boleśnie rozdarci i niepewni. Inni pospieszyli, na skrzydłach przebyli drogę, by odpowiedzieć na Wezwanie Pana, Pradawnego Dni. Jeszcze inni odwrócili się, odrzucili prawdę i ostatecznie nie uwierzyli w Boga, Wszechmocnego, Wszechwysławianego. I są jeszcze inni, którzy wydali osąd przeciwko Niemu z takim okrucieństwem, że każda mądra i rozumna dusza wzruszyła się do łez. Łaskawie wezwaliśmy ich do rzeki, która zaprawdę jest życiem, podczas gdy oni, z widoczną niesprawiedliwością, zarządzili rozlew Mojej krwi. Tak oto zaświeciła Poranna Gwiazda mądrości nad horyzontem wypowiedzi twojego Pana, Wszechmiłosiernego. Jeśli osiągniesz jej światło, przystoi, byś wywyższał chwałę twego Pana i mówił: składam dzięki Tobie, o Boże światów. (68)

Błogosławiony jesteś ty oraz ci, których świat i jego próżności nie zdołały odciągnąć od tego świetlistego Horyzontu. (69)

Przekaż pozdrowienia ode Mnie Moim ukochanym. Nawołujemy ich do przestrzegania mądrości wedle zarządzeń Mej cudownej Księgi. (70)

O służebnico Moja i liściu Mój! Raduj się wielką radością, gdyż twoje wołanie wzniosło się do Boskiego Drzewa Lote i znajduje odpowiedź na wszechchwalebnym Horyzoncie. Zaprawdę, nie ma innego Boga oprócz Mnie, Skrzywdzonego, Wygnańca. (71)

Objawiliśmy Naszą istotę ludziom, odsłoniliśmy Sprawę, zaprowadziliśmy całą ludzkość ku Prostej Ścieżce Boga, obwieściliśmy prawa i nakazaliśmy wszystkim to, co prawdziwie przyniesie im korzyść zarówno w tym świecie jak i w przyszłym; lecz wygłosili oni wyrok, by rozlać Moją krew, po czym Dziewczę Nieba gorzko zapłakało, Synaj rozpaczał, a Wierny Duch zmuszony został do wzdychania z żalem. (72)

W dniach tych ludzie odgrodzili się od rozlewu Boskiej łaski podążając śladem każdego niewiedzącego, który zszedł na manowce. Za siebie odrzucili Ocean Boskiej wiedzy i utkwili wzrok w tych niemądrych, którzy twierdzą, że są dobrze zaznajomieni z nauką bez wsparcia jakichkolwiek dowodów od Boga, Pana ludzkości. (73)

Dobrze dzieje się tobie, gdyż porzuciłeś próżne wyobrażenia i pochwyciłeś mocno Sznur Boga, którego nie zerwie żaden człowiek. Rozważ łaskawą przychylność Boga – wywyższona niech będzie Jego chwała. Jak liczni są królowie i królowe na ziemi, którzy pomimo wielkiego pragnienia, tęsknoty i wyczekiwania odgrodzeni zostali od Tego, który jest Upragnieniem świata, podczas gdy tyś dostąpił. Oby Bóg pozwolił, byś dokonał czynu, którego aromat przetrwa tak długo, jak Imiona Boga – wywyższona niech będzie Jego chwała – przetrwają. Na prawość Boga! Tytuł „O Moja służebnico” wielce przewyższa wszystko inne, co można na świecie ujrzeć. Niebawem oczy ludzkości zostaną oświecone i uradowane rozpoznaniem tego, co objawiło Nasze Pióro Chwały. (74)

Błogosławiony jesteś i błogosławiona matka, która cię wykarmiła. Doceń wartość tej pozycji i powstań, by służyć Jego Sprawie tak, by próżne wyobrażenia i insynuacje wątpiących nie powstrzymały cię od tego ważnego postanowienia. Poranna Gwiazda pewności świeci jasno, lecz ludzie świata mocno trzymają się próżnych wyobrażeń. Ocean Boskiej wiedzy wezbrał obficie, podczas gdy dzieci ludzkie trzymają się brzegu nieroztropnych. Gdyby nie wiecznotrwała łaska Boża – wywyższona niech będzie Jego chwała – żadne antidotum nie mogłoby nigdy wyleczyć tych zakorzenionych chorób. (75)

Przekaż Moje pozdrowienia służebnicom Boga w tym regionie i zanieś im radosne nowiny, że Jego czułe miłosierdzie i łaska są im zapewnione. Wysoką zaprawdę jest pozycja, którą dla ciebie przeznaczyliśmy. Przystoi ci oddawać chwałę i dziękczynienie twojemu Panu, Szczodremu, Najhojniejszemu. Pochwalony niech będzie Bóg, Wywyższony, Wielki. (76)

Niegdyś to Słowo podniosłe usłyszano z Języka Tego, który jest Posiadaczem wszelkiego istnienia i Panem tronu na wysokości i ziemi na niskości, wywyższona jest chwała Jego wypowiedzi: Pobożność i uniezależnienie są niczym dwaj najwspanialsi luminarze nieba nauczania. Błogosławiony ten, który osiągnął tę najwyższą pozycję, tę siedzibę transcendentnej świętości i majestatu. (77)

Oto Tablica zesłana przez Wszechmiłosiernego z Królestwa wypowiedzi wszystkim, którzy zamieszkują ziemię. Szczęśliwy człowiek, który wsłuchuje się i zważa, a biada temu, kto zbłądził i zwątpił. Oto dzień, który rozświetlony został jasnym światłem Oblicza Boga – Dzień, w którym Język Wielkości woła głośno: Królestwo należy do Boga, Pana Dnia Zmartwychwstania. (78)

Twoje imię zostało wspomniane w Naszej Obecności i raczyliśmy objawić dla ciebie to, czego żaden język wśród ludów świata nie może opowiedzieć. Ciesz się niezmierną radością, bo wspomniany zostałeś w Największym Więzieniu, a Oblicze Pradawnego Dni zwróciło się do ciebie z tej wzniosłej siedziby. (79)

Zaprawdę objawiliśmy znaki, przedstawiliśmy nieodparte dowody i wezwaliśmy wszystkich ludzi na prostą Ścieżkę. Wśród ludzi znajdują się ci, co odwrócili się i podważyli prawdę, inni wydali przeciw Nam wyrok bez żadnego dowodu czy świadectwa. Pierwszymi, którzy się od Nas odwrócili byli duchowi przywódcy świata w tym wieku – ci, którzy wzywają Nas za dnia a nocą wspominają Moje Imię spoczywając na swych wzniosłych tronach. Jednakże, gdym objawił się ludziom, powstali oni przeciwko Mnie tak, że nawet kamienie jęczały i gorzko płakały. (80)

Wielkie jest błogosławieństwo twoje, gdyż usłuchałeś Głosu Jego, ku Niemu zwróciłeś swą twarz, baczyłeś na Wezwanie swego Pana, gdy przybył On obdarzony niepokonaną siłą i panowaniem. (81)

O służebnico Moja, o liściu Mój! Składaj dziękczynienie Najukochańszemu świata, gdyż osiągnęłaś tę bezmierną łaskę, podczas gdy uczeni świata i najznakomitsi ludzie zostali jej pozbawieni. Nadaliśmy ci tytuł „liścia”, abyś mogła, tak jak inne liście, być poruszana łagodnym powiewem Woli Boga – wywyższona niech będzie Jego chwała – tak jak liście drzew poruszane są porywistymi wiatrami. Składaj dzięki twojemu Panu przez wzgląd na tę znakomitą wypowiedź. Gdybyś dostrzegła słodycz tytułu „O służebnico Moja”, stałabyś się uniezależniona od całej ludzkości, oddanie zajęta dniem i nocą obcowaniem z Tym, który jest jedynym Upragnieniem świata. (82)

Słowami nieporównywalnego piękna stosownie wspomnieliśmy takie liście i służebnice, które poiły się żywymi wodami niebiańskiej łaski, i oczy których pozostawały zwrócone ku Bogu. Zaprawdę szczęśliwe są one i błogosławione. Niebawem Bóg objawi ich pozycję, wzniosłości której żadne słowo odpowiednio nie wyrazi, ani żaden opis stosownie nie przedstawi. (83)

Wzywamy cię do czynienia tego, co posłuży promowaniu interesów Sprawy Boga pośród mężczyzn i kobiet. Słyszy On wołanie przyjaciół i widzi ich czyny. Zaprawdę, On jest Słyszącym i Widzącym. (84)

Tobie i im niech będzie chwała Boga, Potężnego, Wszechwiedzącego, Wszechmądrego. (85)

O służebnico Boga! Usłuchaj Głosu Pana Imion, co z Więzienia swego wzrok skierował w twą stronę i wspomina ciebie. (86)

Obdarzył On pomocą każdego wędrowca, łaskawie odpowiedział każdemu proszącemu i udzielił wstępu każdemu poszukującemu prawdy. W tym Dniu objawia się Prosta Ścieżka, ustala się Równowaga Boskiej sprawiedliwości, a światło słońca Jego szczodrości lśni, lecz prześladowcza ciemność ludzi tyranii, niczym chmury, przeszkodziła i stworzyła poważną barierę między Poranną Gwiazdą niebiańskiej łaski, a ludźmi świata. Błogosławiony ten, kto rozdarł przeszkodę zasłon i oświecony jest promiennym światłem Boskiego Objawienia. Rozważ jak liczni byli ci, którzy zaliczali się do mądrych i uczonych, a w Dniu Boga pozbawieni zostali potoków niebiańskich darów. (87)

O liściu Mój, o służebnico Moja! Doceń wartość tego błogosławieństwa i tego czułego miłosierdzia, co otoczyło cię i prowadziło twe kroki do Porannej Gwiazdy chwały. (88)

Przekaż pozdrowienia w imieniu tego Skrzywdzonego tym służebnicom, które oddają cześć Bogu i uraduj ich serca zapewnieniem Jego kochającej opatrzności. (89)

Kieruj swój wzrok na mądrość we wszystkich rzeczach, gdyż jest to niezawodne antidotum. Jakże często zmieniła niewierzącego w wierzącego, a wroga w przyjaciela? Jej przestrzeganie jest bardzo istotne, gdyż ten temat poruszono w licznych Tablicach objawionych z niebios Woli Tego, który jest Objawicielem światła Boskiej jedności. Dobrze dzieje się tym, co tak czynią. (90)

Skupiaj swą uwagę nieprzerwanie na tym, co spowoduje wywyższenie Słowa Bożego. W tym Największym Objawieniu dobre uczynki i chwalebny charakter postrzegane są jako zastępy Boże, podobnie Jego błogosławione i Święte Słowo. Zastępy te są kamieniem magnetycznym serc ludzkich i skutecznym sposobem otwierania drzwi. Ze wszystkich rodzajów oręża na świecie ten jest najbardziej przeszywającym. (91)

Błagaj Boga, aby łaskawie wspomógł wszystkich ludzi, by przestrzegali tego, co w świętych Księgach i Tablicach zapisało Jego wszechchwalebne Pióro. (92)

Ten Pokrzywdzony wspomina tego, który zwrócił swą twarz ku Niezrównanemu, Wszechwiedzącemu, tego, który świadczy o Jego jedności, podobnie jak Wszechchwalebne Pióro świadczy, gdy zwinnie porusza się w sferze wypowiedzi. Błogosławiona jest dusza, co rozpoznała swego Pana, a biada temu, kto poważnie zbłądził i zwątpił. (93)

Człowiek jest niczym drzewo. Gdy przyozdabia go owoc, jest i będzie godzien pochwały i uznania. W przeciwnym razie bezowocne drzewo jest warte jedynie ognia. Owoce ludzkiego drzewa są wyborne, wielce pożądane i wysoko cenione. Wśród nich znajdują się prawy charakter, szlachetne czyny i piękna mowa. Wiosna dla drzew ziemskich ma miejsce raz do roku, podczas gdy wiosna dla drzew ludzkich pojawia się w Dniach Boga – wywyższona niech będzie Jego chwała. Gdyby drzewa życia ludzkiego ozdobione były tej Boskiej Wiosny wspomnianymi owocami, blask światła Sprawiedliwości z pewnością oświeciłby wszystkich mieszkańców ziemi i wszyscy zamieszkaliby w spokoju i zadowoleniu w ochronnym cieniu Tego, który jest Przeznaczeniem całej ludzkości. Wodą dla tych drzew jest żywa woda świętych Słów wypowiedzianych przez Ukochanego świata. W jednej chwili drzewa te są sadzone, a w kolejnej ich gałęzie dzięki potokom deszczy Boskiego miłosierdzia dosięgają niebios. Wyschnięte drzewo jednak nigdy nie było ani nigdy nie będzie warte wspomnienia. (94)

Szczęśliwy wierny, który odziany jest w szatę szczytnych dążeń i powstał, by służyć tej Sprawie. Dusza jego zaprawdę osiągnęła pożądany Cel i pojęła Przedmiot swojego stworzenia. Ileż razy to zbłąkani, co są niczym zeschłe liście, spadli w pył. Wkrótce śmiertelne ciosy zabiorą ich do miejsca dla nich przeznaczonego. Przybyli w niewiedzy, w niewiedzy trwali, i w niewiedzy odeszli do swych siedzib. (95)

Świat wciąż głosi te słowa: Strzeżcie się, ja jestem ulotny i takimi są wszystkie Moje zewnętrzne pozory i kolory. Zważajcie na zmiany i okoliczności złożone we Mnie i podnieście się ze swego snu. Lecz mimo tego, nie ma ani widzącego oka, które by patrzyło ani słyszącego ucha, które by słuchało. (96)

W tym Dniu wewnętrzne ucho woła i głosi: Zaprawdę dobrze dzieje się ze mną, dzisiaj jest mój dzień, gdyż Głos Boga głośno nawołuje. A istota widzenia wykrzykuje: Jam Błogosławiony, oto mój dzień, gdyż Pradawne Piękno świeci jasno z najwznioślejszego Horyzontu. (97)

Przystoi ludziom Bahá wzywać i błagać Pana Imion, aby ludzie świata nie zostali pozbawieni potoków łaski w Jego dniach. (98)

W przeszłości duchowni skonsternowani byli tym pytaniem, pytaniem, które Ten, co jest Suwerenną Prawdą we wczesnych latach swego życia sam słyszał nieustannie przez nich zadawane: „Co to za Słowo, które Qá’im wymówi, przez które przywódcy religijni uciekają”. Mów, to Słowo jest teraz objawione, a wyście uciekli, nim usłyszeliście je wypowiedziane, a nie dostrzegacie tego. A to błogosławione, to schowane, to ukryte i zaskarbione Słowo to: „»ON« ukazał się teraz w stroju »Ja«. Ten, który był ukryty przed śmiertelnymi oczyma woła: Patrz! Jam Wszechoczywistym”. Oto Słowo, które sprawiło, że członki niewiernych zatrzęsły się. Pochwalony niech będzie Bóg! Wszystkie niebiańskie Pisma przeszłości świadczą o wielkości tego Dnia, wielkości tego Objawienia, wielkości Jego znaków, wielkości Jego Słowa, wielkości Jego stałości, wielkości Jego wyróżniającej się pozycji. Lecz mimo tego wszystkiego ludzie pozostali nieświadomymi i są odgrodzeni niby zasłoną. Zaprawdę wszyscy Prorocy pragnęli ujrzeć ten Dzień. Dawid mówi: „Któż mnie wprowadzi do miasta warownego?” . Tym miastem warownym jest ‘Akká. Jej fortyfikacje są bardzo mocne, a ten Pokrzywdzony więziony jest w jej ścianach. Podobnie objawione zostało w Koranie: „Wyprowadź lud twój z ciemności ku światłu i przypomnij im dni Boga!” . (99)

Chwała, którą obdarzony jest ten Dzień została wyraźnie wspomniana i jasno wyłożona w większości niebiańskich Ksiąg i Pism. Lecz duchowni danego wieku odgrodzili ludzi od tej transcendentnej pozycji i trzymali ich z dala od tego Szczytu Chwały, tego Najwyższego Celu. (100)

Błogosławiony jesteś, gdyż ciemność próżnych wyobrażeń bezsilna była, by powstrzymać cię od światła pewności, a gwałtowny atak ludzi nie zdołał odgrodzić cię od Pana ludzkości. Doceń wartość tej wysokiej pozycji i błagaj Boga – wywyższona jest Jego chwała – aby łaskawie dozwolił ci jej chronić. Niezniszczalne królestwo należało tylko do Jedynego prawdziwego Boga i Jego ukochanych i nadal będzie do nich należało przez wieczność. (101)

Chwała, która zaświeciła z horyzontu wieczności niech będzie z tobą i z tymi, którzy trzymali się mocno Sznura Boga, którego żaden człowiek nie zerwie. (102)

Nadszedł Ten, który prowadzi do prawdziwego zwycięstwa. Na prawość Boga! Jest On w pełni zdolny do zrewolucjonizowania świata mocą pojedynczego Słowa. Nakazawszy wszystkim ludziom przestrzegać mądrości, On sam trzymał się sznura cierpliwości i poddania. (103)

Grudy gliny świata wyruszyły, by odwiedzić przystrojone, świetlane, karmazynowe Miasto Boga, a pewni emisariusze z Persji w sekrecie sieją zamęt, choć z zewnątrz udają subtelnych i łagodnych. Łaskawy Boże! Kiedy ta trapiąca świat chytrość przemieni się w szczerość? Nawoływania Boga, Prawdziwego otoczyły świat, lecz do tej pory ich oddziaływanie nie zostało ujawnione. Niegodne czyny ludzi powstrzymały ich od zbliżenia się do Niego. Błagamy Boga – wywyższony i wychwalony jest On – aby zesłał z chmur Boskiej łaski obfity deszcz swojej szczodrości na wszystkich swoich służebników. Zaprawdę, jest On mocen ponad wszystkie rzeczy. (104)

O ‘Alí Ḥaydar! O ty, który powstałeś, by służyć Mej Sprawie i zajmujesz się szerzeniem chwały Boga, Pana potężnego tronu! Dla oznak sprawiedliwości i wyrazicieli słuszności niewątpliwie jasnym jest i oczywistym, iż ten Pokrzywdzony, wzmocniony transcendentną siłą Królestwa pragnie wymazać spośród ludów i narodów ziemi wszelki ślad nieporządku, niezgody, kłótni, różnic czy podziałów; i nie z innego powodu jak tylko dla tego wielkiego, tego doniosłego celu, został On wielokrotnie wrzucony do więzienia i przez wiele dni i nocy zakuty był w łańcuchy i kajdany. Błogosławieni ci, którzy mierzą tę niepokonaną Sprawę, tę chwalebną Wieść ze sprawiedliwością oraz słusznością. (105)

Oto Tablica zesłana przez Pana miłosierdzia, aby ludziom świata dane było przybliżyć się do tego Oceanu, który wezbrał dzięki sile Jego dostojnego Imienia. Wśród ludzi znajdują się ci, co odwrócili się od Niego i odrzucili Jego świadectwo, podczas gdy inni poili się winem pewności w chwale Jego Imienia, co przenika wszystkie stworzone rzeczy. Wielką stratę zaiste ponieśli ci, którzy skłonili uszy ku krakaniu kruka i odmówili słuchania słodkich treli Ptaka Nieba śpiewającego na gałązkach Drzewa wieczności: Zaprawdę nie ma innego Boga prócz Mnie, Wszechwiedzącego, Wszechmądrego. Oto jest Dzień, który rozświetlony został wspaniałościami światła Naszego oblicza – Dzień, wokół którego krążą w adoracji wszystkie dni i noce. Błogosławiony człowiek wnikliwy, który dostrzegł oraz spragniony, który pił z tej świetlistej Fontanny. Błogosławiony człowiek, który przyznaje prawdę, szczerze pragnąc służyć Sprawie swego Pana, Potężnego, Wszechmocnego. (106)

O sługo, coś zwrócił swój wzrok ku Mej twarzy! Słuchaj Głosu swego Pana, Wszechłaskawego, głośno wołającego z jutrzenki wielkości i majestatu. Zaprawdę Jego Wołanie przybliży cię do krainy chwały i sprawi, że będziesz wywyższał Jego sławę tak, że każda stworzona rzecz zachwyci się i potęgował Jego cześć w sposób, jaki wpłynie na całe stworzenie. Twój Pan jest zaprawdę Obrońcą, Łaskawym, o wszystkim Poinformowanym. (107)

Zbierz przyjaciół Boga w tej ziemi i zaznajom ich z Moim niezrównanym wspominaniem. Objawiliśmy dla nich Tablicę, z której aromat Wszechmiłosiernego roztacza się na krainę istnienia, by cieszyć się mogli niezmierną radością i pozostać wytrwałymi w tej cudownej Sprawie. (108)

W więzieniu objawiliśmy Księgę, którą nazwaliśmy „Najświętszą Księgą”. Ustanowiliśmy w niej prawa i przyozdobiliśmy ją przykazaniami twojego Pana, który sprawuje władzę nad wszystkimi, którzy są w niebiosach i na ziemi. Mów: Uchwyćcie się jej, o ludzie i przestrzegajcie tego, co zostało w niej zesłane ze wspaniałych przykazań waszego Pana, Przebaczającego, Szczodrego. Zaprawdę przyniesie wam to korzyść zarówno w tym świecie jak i w następnym i oczyści was ze wszystkiego, co wam nie przystoi. On jest zaiste Zarządzającym, Wyjaśniającym, Dającym, Łaskawym i Wszystko Sławiącym. (109)

Wielkie jest błogosławieństwo twoje, gdyż wierny byłeś Przymierzu Boga i Jego Testamentowi i uhonorowany zostałeś tą Tablicą, dzięki której imię twoje zapisane jest w Mojej Zachowanej Tablicy. Poświęć się służbie Sprawie twego Pana, pielęgnuj Jego wspominanie w sercu swoim i wysławiaj Jego chwałę tak, by każda kapryśna i niebaczna dusza rozbudzona mogła zostać ze snu. (110)

Tak oto raczyliśmy obdarzyć cię dowodem łaski z Naszej obecności; i zaprawdę Ja jestem Przebaczającym, Wszechmiłosiernym. (111)

Pragniemy wspomnieć tego, który ku Nam zwrócił swą twarz i pozwolić mu raz jeszcze pić do dna z życiodajnych wód Naszej łaskawej opatrzności, aby przybliżyć się mógł do Mego Horyzontu, przystroić się w Moje przymioty, szybować w Mej atmosferze, utwierdzić się w tym, co sprawi, że świętość Mej Sprawy objawi się wśród Mojego ludu i czcić Moją chwałę tak, by każda niezdecydowana dusza pospieszyła, każde nieruchome stworzenie wzbiło się do lotu, każdy śmiertelnik został pochłonięty, każde zziębnięte serce poruszyło się do życia, a każdy przygnębiony duch napełnił się zachwytem. Tak oto przystoi temu, kto zwrócił swą twarz ku Mojej, wszedł w cień Mojej miłującej życzliwości i otrzymał Moje wersety, co przeniknęły cały świat. (112)

O ‘Alí! Ten, który jest Jutrzenką Boskiego Objawienia woła do ciebie tą najwspanialszą wypowiedzią. Na prawość Boga! Gdybyś stanął przed Mym Tronem i słuchał Języka mocy i wielkości, poświęciłbyś swoje ciało, swoją duszę i całą swą istotę w dowód swej miłości do Boga, Suwerennego, Obrońcy, Wszechwiedzącego, Wszechmądrego i tak zadygotał z fascynacji Jego Głosem, iż każde pióro byłoby bezsilne, aby oddać twój stan, a każdy elokwentny mówca wprawiony byłby w zakłopotanie próbując ją opisać. Zastanów się chwilę nad tym Objawieniem i jego niepokonaną niezależnością; wspomóż je zatem tak jak przystoi twojemu Panu, Łaskawemu, Wszechszczodremu. Kieruj ludzi do Jutrzenki chwały. Zaprawdę to On sam zasiada na swoim potężnym Tronie. Poprzez Niego horyzont tego Więzienia zaświecił i za Jego sprawą wszyscy, którzy są w niebiosach i na ziemi zostali oświeceni. (113)

Raczyliśmy wspomnieć twoje imię w przeszłości oraz w tej łaskawej Tablicy, abyś mógł raz jeszcze wdychać słodki aromat Wszechmiłosiernego. Oto dowód Mojej łaski dla ciebie. Składaj dzięki swojemu Panu, Wszechszczodremu, Wszystko Widzącemu. (114)

Nie rozpaczaj z powodu niepowodzenia ludzi w pojmowaniu Prawdy. Niebawem odnajdziesz ich zwracających się ku Bogu, Panu całej ludzkości. Zaprawdę poprzez potęgę Najwznioślejszego Słowa otoczyliśmy cały świat, a nadchodzi czas, kiedy Bóg ujarzmi serca wszystkich, którzy zamieszkują ziemię. On jest zaprawdę Wszechmocnym, Wszechpotężnym. (115)

Pamiętamy także twojego brata z tej ziemi, by cieszył się on Moim wspomnieniem o nim i był z tych, którzy rozmyślają. (116)

O przyjacielu! Najukochańszy woła cię ze swego Największego Więzienia i nawołuje cię do przestrzegania tego, co objawiło Moje wzniosłe Pióro w Mojej Najświętszej Księdze, abyś mocno się tego trzymał z taką determinacją i siłą jaka rodzi się ze Mnie; i Ja zaprawdę jestem Zarządzającym, Wszechmądrym. (117)

Wielkie jest zaprawdę błogosławieństwo wasze, gdyż obdarzeni zostaliście Jego niezawodną łaską i wspomożeni, by rozpoznać tę Sprawę – Sprawę, dzięki potędze której zetknęły się niebiosa, a każda wzniosła i niebotyczna góra starta została w pył. (118)

Co więcej dzięki Naszej nieograniczonej łasce wspominamy twoją matkę, która miała przywilej rozpoznania Boga. Przesyłamy jej Nasze pozdrowienia z tej chwalebnej pozycji. Pamiętamy każdego z was, mężczyzn i kobiety, a z tego Miejsca – Sceny niezrównanej chwały – widzimy was wszystkich jako jedną duszę i wysyłamy wam radosne nowiny Boskich błogosławieństw, które poprzedziły wszystkie stworzone rzeczy oraz Moje wspominanie, które wszystkich przenika, czy to młodych czy starych. Chwała Boga niech spoczywa na was, o ludzie Bahá. Radujcie się niezmierną radością przez Moje wspominanie, bo On jest zaiste z wami przez cały czas. (119)

Słuchaj tego, czym dzieli się z tobą Duch z wersetów Boga, Pomocy w Niebezpieczeństwie, Samoistnego, aby Jego Wołanie przyciągnąć cię mogło do Szczytu transcendentnej chwały i przybliżyć cię do Pozycji, z której ujrzysz całą swoją istotę płonącą ogniem miłości Boga tak, że nie zgaszą go ani panowanie rządzących ani szepty ich wasali, a ty powstaniesz wśród ludów świata, by czcić chwałę swego Pana, Posiadacza Imion. Tak ci oto przystoi w tym Dniu. (120)

Opowiemy ci, co zaszło w przeszłości, byś dostrzegł słodycz tej wypowiedzi i stał się świadomym wydarzeń, które miały miejsce w dawnych czasach. Zaprawdę twój Pan jest Ostrzegającym, Łaskawym, Najukochańszym. (121)

Wspomnij dni, kiedy Ten, który rozmawiał z Bogiem pasał w dziczy owce Jetro, swojego teścia. Usłyszał On Głos Pana ludzkości dochodzący z Gorejącego Krzewu, który został wzniesiony w Ziemi Świętej wołając: „O Mojżeszu! Zaprawdę Ja jestem Bogiem, twoim Panem i Panem twoich przodków, Abrahama, Izaaka i Jakuba”. Został tak uniesiony urzekającym tonem Głosu, że uniezależnił się od świata i wyruszył w kierunku Faraona i jego ludzi, obdarzony potęgą twojego Pana, który panuje nad wszystkim, co było i będzie. Ludzie świata słuchają teraz tego, co usłyszał Mojżesz, lecz nie rozumieją. (122)

Mówcie, przysięgam na prawość Boga! Niedługo przepych ministrów stanu i władza rządzących przeminie, pałace mocarzy zostaną spustoszone, a imponujące budynki cesarzy starte w pył, lecz przetrwa to, co przeznaczyliśmy dla was w Królestwie. Przystoi wam, o ludzie, uczynić największy wysiłek, aby wasze imiona wspominano przed Tronem i byście wydali na świat to, co uwieczni waszą pamięć na całą wieczność Boga, Pana wszystkich istot. (123)

Wspomnij w Moim imieniu ukochanych w tej ziemi, przekaż im Moje pozdrowienia i uraduj ich serca nowinami o tym, co zostało dla nich objawione z tej chwalebnej pozycji. (124)

Mówcie, uważajcie, aby zniewalająca moc ciemiężców was nie zatrwożyła. Nadchodzi dzień, w którym każda oznaka zarozumiałości zostanie zniweczona; ujrzycie wtedy niezwyciężoną suwerenność waszego Pana rządzącego wszystkimi rzeczami widzialnymi i niewidzialnymi. (125)

Strzeżcie się, aby zasłony nie odgrodziły was w tym Dniu od potoków Jego szczodrości. Odrzućcie rzeczy, które trzymają was z daleka od Boga i trwajcie na tej daleko rozpościerającej się Drodze. Nie pragniemy dla was niczego oprócz tego, co przynosi wam korzyść, tak jak zostało zapisane w Jego Zachowanej Tablicy. Często wspominamy Naszych ukochanych; zastaliśmy ich jednak pozbawionych tego, co przystoi im na Dworze łaski ich Pana, Łaskawego, Przebaczającego, oprócz tych, których Bóg zechciał zwolnić. Zaprawdę mocen jest On, by czynić to, czego zapragnie. On daje i wstrzymuje. On jest zaprawdę Wieczną Prawdą, Znawcą rzeczy niedostrzeżonych. (126)

Pochwyćcie, o ukochani Wszechmiłosiernego, kielich życia wiecznego ofiarowany przez rękę szczodrych łask waszego Pana, Posiadającego całe stworzenie, a potem pijcie z niego do dna. Przysięgam na Boga, że tak was on oczaruje, iż powstaniecie, by wysławiać Jego Imię i ogłaszać Jego wypowiedzi pośród ludów ziemi i zdobędziecie miasta serc ludzkich w imię waszego Pana, Wszechmocnego, Wszechwychwalanego. (127)

Ogłaszamy wszystkim ponadto radosne nowiny dotyczące tego, co objawiliśmy w Naszej Najświętszej Księdze – Księdze, z horyzontu której gwiazda poranna Moich przykazań świeci na każdego obserwującego i każdego obserwowanego. Trzymajcie się jej mocno i wypełniajcie to, co jest w niej objawione. Zaprawdę lepszym jest to dla was aniżeli wszystko, co stworzone zostało na świecie, abyście o tym wiedzieli. Strzeżcie się, by przelotne sprawy życia ludzkiego nie powstrzymały was od zwrócenia się do Boga, Prawdziwego. Rozważcie w waszych sercach świat i jego konflikty i zmiany, abyście mogli rozpoznać jego wartość oraz pozycję tych, którzy doń zwrócili swe serca i odwrócili się od tego, co zesłane zostało w Naszej Zachowanej Tablicy. (128)

Tak oto objawiliśmy te święte wersety i zesłaliśmy je tobie, abyś powstał, by wychwalać Imię Boga, Pomocy w Niebiezpieczeństwie, Samoistnego. Chwała Boga niech będzie z tobą i z tymi, którzy raczyli się tym wybornym, zapieczętowanym Winem. (129)

Ten Pokrzywdzony przeczytał twój list w Największym Więzieniu i zaznajomił się z twoim pytaniem dotyczącym przykazań Bożych na tematy rezurekcji i środków do życia. Dobrze, że zadałeś te pytania, bo korzyść z tego, zarówno zewnętrzna jak i wewnętrzna, spłynie na ciebie samego oraz na inne sługi Boże. Zaprawdę twój Pan zna wszystkie rzeczy i skwapliwie odpowiada na wezwanie. (130)

Najważniejszą przyczyną stworzenia świata i wszystkiego co, na nim istnieje, jest to, aby człowiek poznał Boga. W tym Dniu ten, kogo prowadzi aromat szaty Jego miłosierdzia, aby zdobyć wstęp do nietkniętej Siedziby, która jest pozycją rozpoznania Źródła Boskich przykazań i Jutrzenki Jego Objawienia, po wieki osiągnął całe dobro. Osiągnąwszy tę wzniosłą pozycję, na każdej duszy spoczywa dwojaki obowiązek. Jeden to bycie wytrwałym w Sprawie z taką wytrwałością, że choćby wszystkie ludy świata próbowały powstrzymać go od zwrócenia się do Źródła Objawienia, nie miałyby one mocy by tego dokonać. Drugi to przestrzeganie Boskich zarządzeń, które wytrysnęły ze źródła Jego niebiańsko napędzanego Pióra. Albowiem człowiecza znajomość Boga nie może się rozwinąć w pełni i odpowiednio, jak tylko poprzez przestrzeganie tego, co zostało zarządzone przez Niego i zapisane w Jego niebiańskiej Księdze. (131)

Najświętsza Księga została rok temu zesłana z nieba hojności Pana Imion. Jeśli Bóg pozwoli, będzie ci łaskawie umożliwione wypełnienie tego, co zostało w niej objawione. (132)

W sprawie środków utrzymania, powinieneś zająć się jakąś pracą pokładając całe swoje zaufanie w Bogu. On z pewnością ześle na ciebie z nieba swojej łaski, co dla ciebie przeznaczone. On jest zaprawdę Bogiem mocy i potęgi. (133)

Składaj dzięki Bogu za to, że twój list dotarł do tego Więźnia, a z Siedziby Boskiego autorytetu odpowiedź została objawiona i wysłana do ciebie. Jest to nieobliczalne błogosławieństwo zapewnione przez Boga. Choć nie jest to oczywiste w chwili obecnej, niebawem takim się stanie. Przystoi ci mówić: (134)

Wywyższone niech będzie Imię Twoje, o Panie, mój Boże! Jestem tym, który zwrócił swoją twarz ku Tobie i złożył swą całą ufność w Tobie. Błagam Cię na Twe Imię, przez które wezbrał ocean Twej wypowiedzi i wzniosły się powiewy Twej wiedzy, abyś sprawił, bym łaskawie otrzymał pomoc w służbie Twej Sprawie i inspirację do wspominania Ciebie i wychwalania Ciebie. Ześlij zatem na mnie z nieba Twej hojności to, co zachowa mnie od kogokolwiek prócz Ciebie i przyniesie mi korzyść we wszystkich Twoich światach. (135)

Zaprawdę, Tyś jest Potężnym, Niedostępnym, Najwyższym, Wiedzącym, Mądrym. (136)

Nota wydawcy: tłumaczenie fragmentów z Koranu pochodzi z Koranu w przekładzie Józefa Bielawskiego, a z Biblii – z Biblii Tysiąclecia.

Koran 7:139.

„O Ty, który nosisz Moje Imię, Júd [Szczodrość]! Z Tobą (…)”

Muḥammad Javád-i-Qazvíní, któremu Bahá’u’lláha nadał tytuł Ismu’lláhi’l-Júd (Imię Boga, Szczodrość). Transkrybował liczne Tablice Bahá’u’lláha w trakcie okresu Jego Objawienia, lecz później złamał Przymierze. Zobacz God Passes By, Rozdział XV, akapit rozpoczynający się „Postanowienia Testamentu nie uspakajają (…)” i Rozdział XX, akapit rozpoczynający się „I wreszcie ten, kto (…)”.

„O Ḥaydar! Ten Pokrzywdzony usłyszał twój głos (…)”

Hájí Mírzá Ḥaydar-‘Alí, wybitny perski nauczyciel i autor bahaicki. Spędził dziewięć lat w więzieniu i na wygnaniu w Chartumie, dużo podróżował po Iranie i zmarł w 1920 r. w Ziemi Świętej. Pielgrzymi z Zachodu znali go jako Anioła z Góry Karmel.

„Ten Pokrzywdzony wspomina tego, który zwrócił swą (…)”

Psalmy 59:9; 108:10.

Koran 14:5.